Europe Back On Stage!

Επιτέλους!Σχεδόν ένα χρόνο μετά την τελευταία τους συναυλία (4 Οκτωβρίου του 2019 στην Αργεντινή)και 5 μήνες μετά την ακουστική διασκευή του Walk The Earth για την συγκέντρωση χρημάτων προς ενίσχυση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και τον αγώνα για την αντιμετώπιση της πανδημίας του Covid-19,είχαμε δράση από τους Europe.Πιο συγκεκριμένα η μπάντα το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης 24 Σεπτεμβρίου, πραγματοποίησε μια εμφάνιση "νέου τύπου", σύμφωνα με τα δεδομένα της εποχής για τους πελάτες της υπηρεσίας NetApp που είχαν την ευκαιρία να τους παρακολουθήσουν μέσω live streaming κατόπιν ειδικής πρόσκλησης.

photo:Patric Ullaeus

H συναυλία είχε διάρκεια μιας ώρας και το σετ περιλάμβανε τις επιτυχίες από τα δύο πιο γνωστά άλμπουμ τους, The Final Countdown και Out Of This World(Rock The Night,Superstitious,Carrie,Ready Or Not,Open Your Heart,Let The Good Times Rock,Cherokee,The Final Countdown).Δεν υπήρχε κοινό στο χώρο που έπαιζε η μπάντα-κάτι σίγουρα πρωτόγνωρο και για τους ίδιους-αφού οι θεατές παρακολουθούσαν μέσω Zoom.Aν και δεν υπήρξε κάποια ανακοίνωση από πλευράς των Europe-πιθανόν επειδή απευθυνόταν σε συγκεκριμένο κοινό-η είδηση διέρρευσε μέσα από το facεbook και τη σελίδα των τεχνικών της μπάντας που  "μαρτύρησαν" πως ετοιμάζουν τη ζωντανή εμφάνιση αλλά και από κάποιους φίλους της μπάντας, χρήστες της  ΝetApp.Όσοι κατάφεραν να παρακολουθήσουν τη συναυλία και μοιράστηκαν την εμπειρία τους μέσα από το φόρουμ Wings Of Tomorrow αναφέρθηκαν σε κάποια προβλήματα που παρουσίασε το streaming και είχαν να κάνουν κυρίως με τον ήχο ενώ παραπονέθηκαν και για την εικόνα που έδινε το Zoom αφού έβλεπαν περισσότερο τους χρήστες που παρακολουθούσαν-μεταξύ των οποίων ήταν και οι μάνατζερ των Europe,Adam Parsons και Ace Trump-παρά τη μπάντα.Tο σημαντικό πάντως είναι πως η αρχή έγινε και οι Europe βρέθηκαν και πάλι μαζί να παίζουν μουσική.Μάλιστα όπως σχολιάστηκε ήταν και σε πολύ καλή φόρμα δεδομένης της απουσίας τους από τη σκηνή για ένα περίπου χρόνο.Κατάφεραν να δημιουργήσουν ωραία ατμόσφαιρα αν και ήταν αρκετά περίεργο το να παίζουν χωρίς κοινό μπροστά τους.Σίγουρα θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να μάθουμε πως τους φάνηκε αυτή η καινούρια,διαφορετική εμπειρία.Προς το παρόν δεν υπάρχει προοπτική να δούμε υλικό (εικόνα και ήχο) από αυτή την εμφάνιση,υπάρχουν όμως κάποιες φωτογραφίες που μπορείτε να δείτε στο Wings of tomorrow,αλλά και στις σελίδες των Ian Hauglandκαι John Leven στο facebook.

H αλήθεια είναι πως κάποιοι από εμάς είχαν ανησυχήσει από την απόλυτη σιωπή που επικρατούσε στο στρατόπεδο της μπάντας,ευτυχώς όμως όπως αποδείχτηκε είχαν δίκιο οι πιο αισιόδοξοι που έλεγαν πως αυτοί κάτι ετοιμάζουν.Γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα έχουμε κι άλλα να περιμένουμε.Κάτι είχε πει ο Joey Tempest στο μήνυμα του τον μακρινό Μάιο ότι τα μέλη της μπάντας είναι σε επικοινωνία και δουλεύουν πάνω σε κάποια πράγματα που σκοπεύουν κάποια στιγμή να μοιραστούν με το κοινό,φαίνεται όμως πως στη διάρκεια της συναυλίας έγινε πιο συγκεκριμένος.Είπε λοιπόν πως αποφάσισαν να δουλέψουν μέσα από το διαδίκτυο και έχουν ετοιμάσει κάποια βίντεο που θα μας παρουσιάσουν πολύ σύντομα ενώ συμπλήρωσε πως αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να παραμένουν σε επαφή,να δουλεύουν και να κάνουν σχέδια με την ελπίδα πως θα επιστρέψουν στις περιοδείες πριν περάσει πολύς καιρός.Εμείς ελπίζουμε πως αυτή η πρώτη διαδικτυακή εμφάνιση θα λειτουργήσει και σαν ένα πείραμα για τη μπάντα προκειμένου να κάνουν κάτι ανάλογο που θα μπορούν να το παρακολουθήσουν όλοι οι φίλοι τους-υπάρχει άλλωστε το επιτυχημένο παράδειγμα του Almost Unplugged από το παρελθόν-.

photo:Talee Savage

Πάντως όσοι περιμένουν να απολαύσουν τον Joey στην μεγάλη συναυλία του Planet Rock,Zeppelin Symphonic θα χρειαστεί να περιμένουν μερικούς μήνες ακόμα αφού η εκδήλωση που μετά την πρώτη αναβολή είχε προγραμματιστεί για τις 4 του Οκτώβρη,αναβλήθηκε και πάλι και αν όλα πάνε καλά θα πραγματοποιηθεί στις 23 Φεβρουαρίου του 2021.Εμείς πάντως περιμένουμε να ακούσουμε κάτι από τη μπάντα πολύ νωρίτερα γιατί-όπως λέει και μια αγαπημένη φίλη-χωρίς τους Europe πως θα βγάλουμε το χειμώνα?

Celebrating Eden

 Πρόσφατα ο Ian Haugland και ο Mic Michaeli χαρακτήρισαν το Last Look At Eden,που κυκλοφόρησε πριν από 11 χρόνια,σαν το άλμπουμ με το οποίο τα πράγματα άρχισαν να μπαίνουν στη θέση τους για τους Europe.Mετά το Start From The Dark με το οποίο αρκετά συγκρατημένα μας σύστησαν το νέο μουσικό τους πρόσωπο και το Secret Society που δοκίμασαν τα δικά τους όρια αλλά και πολλών θαυμαστών τους με το συγκεκριμένο άλμπουμ έδειξαν να βρίσκουν όχι μόνο τις μουσικές τους ισορροπίες αλλά και μια θέση στο κομμάτι της βιομηχανίας που αποτυπώνεται στις εμπορικές λίστες των επιτυχιών με το άλμπουμ να ανεβαίνει στο Νο 1 του σουηδικού chart ενώ το single Νew Love In Town έπαιξε πολύ στα ραδιόφωνα της χώρας τους.

Η ηχογράφηση του άλμπουμ ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2008 και ολοκληρώθηκε στις αρχές του 2009 στο στούντιο Bohus στο Γκέτεμποργκ υπό την επίβλεψη του Tobias Lindell,ενός νέου αλλά έμπειρου παραγωγού,βραβευμένου για τη δουλειά του με καλλιτέχνες από το χώρο της ροκ μουσικής (όπως οι Mustache) και όχι μόνο.Κάποιες επιπλέον ηχογραφήσεις (κυρίως από τον John Norum) έγιναν και στη Στοκχόλμη στα στούντιο Playyard και 13.Η μπάντα ταξίδεψε ως την Πράγα όπου ηχογράφησαν  κάποια κομμάτια με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Τσεχίας.Φίλοι Σουηδοί καλλιτέχνες συμμετείχαν στο άλμπουμ ,ο καθένας από το πόστο του.Η Titiyo και ο  Kleerup τραγούδησαν και έπαιξαν μουσική αντίστοιχα  (και οι δυο είχαν πάρει μέρος μαζί με τον Joey Tempest και τον John Norum στην τελετή των Polar Music Prize όπου βραβεύτηκαν οι Pink Floyd το καλοκαίρι του 2008) ενώ ο γνωστός συνθέτης και φίλος του Joey,Andreas Carlsson που έχει συνεργαστεί με πολύ γνωστά ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής,πρόσθεσε και τη δική του έμπνευση στη σύνθεση τριών κομματιών(Last Look At Eden,Gonna Get Ready,In My Time).Για χάρη του Carlsson,εκείνη τη χρονιά ο Joey κάθισε για μια βραδιά στη θέση του κριτή (ως καλεσμένος) στο σουηδικό talent show."Idol".

Υπεύθυνος για την εικόνα του άλμπουμ -μίνιμαλ,σε άσπρο μαύρο-και φυσικά για το εντυπωσιακό μήλο στο εξώφυλλο που έκλεψε την παράσταση ο Δημήτρης Δημητριάδης.Ανάλογη αισθητική και στις φωτογραφίες της μπάντας με την υπογραφή του γνωστού Σουηδού φωτογράφου Fredrik Etoall.

Mε την έναρξη των ηχογραφήσεων "γεννήθηκε" και το blog της μπάντας όπου μέσα από φωτογραφίες,βίντεο και σχόλια μπορούσαν όλοι οι φίλοι τους να παρακολουθούν την πορεία της δημιουργίας του νέου άλμπουμ.

Η πρώτη ολοκληρωμένη επαφή με κάποιο από τα τραγούδια του έγινε μερικούς μήνες μετά την ολοκλήρωσή του και συγκεκριμένα τον Μάϊο και στις συναυλίες των Europe στη Χιλή όπου ακούστηκε για πρώτη φορά το Mojito Girl.Ένα ωραίο riff κι ένα ακόμα καλύτερο σόλο σε συνδυασμό με ένα χαλαρό στιχουργικά θέμα (από αυτά που σήμερα ο Joey Tempest θα αποκαλούσε "ροκ ποίηση") μπέρδεψε κάπως το κοινό που περίμενε κάτι πιο δυνατό.Και αυτό ήρθε με το πρώτο single,το Last Look At Eden.Ένα βαρύ riff και μια μεγάλη μελωδία φέρνουν στο μυαλό κλασικούς Europe,χωρίς όμως να θυμίζουν τον ήχο του παρελθόντος.Από τα παλιά και η μελωδία του δεύτερου single,New Love In Town που είχε γραφτεί  μαζί με τα τραγούδια του Prisoners In Paradise ενώ την έμπνευση για τους στίχους έδωσε η γέννηση του πρωτότοκου γιου του Joey.Άλλο ένα τραγούδι που ακούστηκε στα καλοκαιρινά φεστιβάλ,πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ ήταν το ρυθμικό και απόλυτα ροκ Gonna Get Ready,ιδανικό για να παίζεται ζωντανά στη σκηνή.

Παράλληλα η μπάντα παρουσίασε μια ανανεωμένη εικόνα,πιο φρέσκια και φωτεινή,μέσα από τα βίντεο για τα δύο single,με τα οποία ξεκίνησε και η μακρόχρονη συνεργασία τους με τον σκηνοθέτη Patrick Ullaeus.

Το Last Look At Eden έδωσε το στίγμα των Europe στη σύγχρονη μουσική σκηνή.Κλασικές hard rock φόρμες,σαν τις μουσικές με τις οποίες μεγάλωσαν,αλλά με ένα πιο μοντέρνο "πείραγμα",τη "διαολιά"που γεννιέται από την ανάγκη τους να μη μένουν ακίνητοι αλλά να το πηγαίνουν κάθε φορά λίγο παρακάτω,δοκιμάζοντας τα όρια τους.Και σε αυτό το άλμπουμ η μπάντα κατάφερε να συνδυάσει πολλά διαφορετικά πράγματα-κλασικές μελωδίες και πιο "μεγαλοπρεπή"κομμάτια (New Love In Town,Last Look At Eden,No Stone Unturned),καθαρόαιμες "ροκιές"με riff από την κόλαση (Gonna Get Ready,The Beast)αλλά και fun κομμάτια με πιο χαλαρή (και ίσως λίγο sexy) διάθεση.Το αγαπημένο Only Young Twice και το Run With The Angels ακούγονται σαν συνδετικοί κρίκοι με το Secret Society.Το δεύτερο αλλά και το In My Time που κλείνει το άλμπουμ,αν και πολύ διαφορετικά μεταξύ τους είναι τα δύο τραγούδια που "κόβουν σαν μαχαίρι",λόγω της αληθινής ιστορίας που κρύβουν πίσω τους-την ξαφνική απώλεια της Michelle Meldrum Norum.Ο John Norum είχε εξομολογηθεί πως δεν είχε μπορέσει να πενθήσει τη γυναίκα του αφού είχε επικεντρωθεί στο να στηρίξει το παιδί του.Aκούγοντας το In My Time νιώθεις πως τελικά κατάφερε να θρηνήσει μέσα από την κιθάρα του και είναι αυτό το αυθεντικό συναίσθημα που κάνει το συγκεκριμένο κομμάτι κάτι πολύ παραπάνω από μια όμορφη μπαλάντα,το εκτοξεύει σε μια άλλη σφαίρα.

Η αλήθεια είναι πως μας λείπουν οι Europe,μας λείπει το να τους βλέπουμε στη σκηνή και να περιμένουμε νέα για το επόμενο άλμπουμ τους.Για να παρηγορηθούμε γιορτάσαμε την επέτειο του Last Look At Eden-πως αλλιώς;-ακούγοντας το ξανά και ξανά.Το απολαύσαμε όπως την πρώτη φορά,ίσως και περισσότερο.