Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

H δισκογραφία των Europe στο Classic Rock

    Μας τελείωσε και το μουντομπάσκετ με την παρουσία της Σερβίας στον τελικό να μας παρηγορεί κάπως ,έστω με τη σκέψη ότι τουλάχιστον δεν πήγαμε από ..."αδέσποτη" και την Αμερική να δείχνει με εντυπωσιακό τρόπο ποιος είναι το αφεντικό στο παγκόσμιο μπάσκετ.Δεν είναι τυχαίο ότι η ομάδα με τον Mike Κrzyzewski στον πάγκο της έχει χάσει μόνο ένα παιχνίδι (το 2006 στην Ιαπωνία) και ο κόουτς έμαθε πολλά από τον αντίπαλο που τον νίκησε.Για την ιστορία η εθνική ομάδα μας με το 5-1 κατέλαβε την 9η θέση στην τελική κατάταξη.΄Οχι πως δεν μπορούσαμε καλύτερα...
  Λίγα τα νέα από το στρατόπεδο των Europe-η μπάντα έχει πέσει με τα μούτρα το γράψιμο των τραγουδιών του δέκατου άλμπουμ ,η επεξεργασία του DVD του John Norum προχωρά με τη μετάφρασή του εκτός από τα Ισπανικά ,στα Γαλλικά και τα Γιαπωνέζικα.και οι Nordic Beast αποφάσισαν να μην ...κρεμάσουν τα παπουτσια για φέτος αφού έκλεισαν μια ακόμα εμφάνιση για τις 21 Νοεμβρίου στη Νορβηγία.
   Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά,όπως μάθαμε από ανάρτηση στη σελίδα τους στο Facebook,το περιοδικό Classic Rock που τους τιμά αρκετά συχνά τα τελευταία χρόνια αφιέρωσε τον δισέλιδο "Οδηγό αγοράς" αυτού του μήνα στα άλμπουμ της μπάντας προσπαθώντας να δημιουργήσει έναν ... μπουσουλα για τον ακροατή -αγοραστή που θέλει να καταλάβει τι είναι επιτέλους αυτοί οι Europe,από που να αρχίσει και που να καταλήξει.Ας δουμε λοιπόν τι προτείνει το έγκυρο περιοδικό και ας το σχολιάσουμε με τη ματιά των θαυμαστών που σχεδόν τριάντα χρόνια πια έχουμε φάει τη μπάντα με το κουτάλι...


   Σαν  κλασικά και απαραίτητα προτείνει το Classic Rock τα δύο πιο γνωστά και εμπορικά επιτυχημένα άλμπουμ των Europe ,The Final Countdown και Out Of This World.Πολύ φυσιολογική επιλογή θα σκεφτόταν κανείς αφού εκεί περιέχονται οι μεγαλύτερες επιτυχίες και τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια τους.Η γνώμη μας είναι πως μπορεί να είναι τα πιο γνωστά τους άλμπουμ,σίγουρα όμως δεν είναι και τα πιο αντιπροσωπευτικά του ήχου τους.Αν κάποιος μείνει μόνο σε αυτά , χάνει το μεγαλύτερο μέρος της εικόνας για το τι είναι πραγματικά η μουσική των Europe.
 
 

    Aνώτερα και αυτά που εδραίωσαν τη φήμη της μπάντας είναι σύμφωνα με τον συντάκτη τα δύο πρώτα άλμπουμ της μπάντας ,Europe και ΅Wings Of Tomorrow αλλά και τα δύο πιο πρόσφατα Last Look At Eden και Βag Of Bones .Δεν θα διαφωνήσουμε.Οι Europe με τους δύο πρώτους δίσκους τους απέδειξαν ότι ήταν μια νέα μπάντα με ταλαντούχους μουσικούς που είχε κάτι διαφορετικό να πει ενώ με τους δύο τελευταίους συνδύασαν την έμπνευση και την εμπειρία τους και έδωσαν στα κλασικά ακούσματα από το παρελθόν τους μια  φρέσκια,σύγχρονη ματιά .Απλά εμείς σε αυτή την κατηγορία θα προσθέταμε ένα -δύο ακόμη άλμπουμ.Πάμε παρακάτω για να εξηγήσουμε και τι ακριβώς εννοούμε.
  Καλοί δίσκοι που αξίζει κανείς να εξερενήσει χαρακτηρίζονται τα Prisoners In Paradise,Secret Society αλλά και ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Joey Tempest ,A Place To Call Home.To Prisoners ήταν σίγουρα ένα πολύ καλό άλμπουμ με πολλά αξιομνημόνευτα τραγούδια και αν δεν ήταν τόσο εμφανής η προσπάθεια να "αμερικανοποιηθεί" ο ήχος του ,τότε μάλλον το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμα καλύτερο (Πάρτε σαν παράδειγμα το I'll Cry For You όπως ακούγεται στο άλμπουμ και συγκρίνετέ το με την ακουστική του εκτέλεση).΄Οσο για το Secret Society πιστεύουμε ότι ο χαρακτηρισμός απλώς καλό,το αδικεί.Δεν είναι και ο πιο εύκολος δίσκος των Europe,"παλέψαμε" πολύ μαζί του πριν καταλήξουμε να τον λατρεύουμε.Είναι όμως κατά την ταπεινή μας γνώμη ο ορισμός του σύγχρονου χαρντ ροκ ήχου.Είναι ο δίσκος που μαζί με έναν δύο ακόμη από τη μπάντα θα έπρεπε να ακούσει ο Gene Simmons των Kiss,πριν να διαγνώσει το θάνατο της ροκ μουσικής.
Το Α Place To Call Home δεν νομίζουμε ότι έχει θέση ανάμεσα στους δίσκους των Europe αφού ανήκει στις προσωπικές δουλειές του Joey Tempest και -όπως ο ίδιος έχει δηλώσει -είχε συνειδητά επιλέξει να είναι σε εντελώς διαφορετικό μουσικό ύφος από αυτό της μπάντας.


 
  Τέλος το Classic Rock μας συμβουλεύει να αποφύγουμε το Start From The Dark,κάτι  που μας κάνει εντύπωση αφού το περιοδικό το 2004 ,το είχε συμπεριλάβει στους 50 καλύτερους δίσκους της χρονιάς και μάλιστα στην 15η θέση αν θυμόμαστε σωστά.Εντάξει,ίσως να είναι λίγο μακριά από αυτό που ξέραμε μέχρι τότε σαν ήχο των Europe ,ίσως να λείπουν οι μεγάλες μελωδίες ,είναι όμως ένας εξαιρετικός δίσκος που σηματοδότησε την είσοδο των Europe στη νέα εποχή ,δήλωσε με τον καλύτερο τρόπο ότι η μπάντα δε σκόπευε να αναμασήσει ..."περασμένα μεγαλεία" και αποτέλεσε το πρώτο σκαλοπάτι για τις σπουδαίες δουλειές που ακολούθησαν .Εμείς θα του αλλάζαμε θέση με το A Place To Call Home -με όλο το σεβασμό ,οι προσωπικοί δίσκοι του Joey είναι απόλυτα αξιοπρεπείς αλλά όπως είπαμε και παραπάνω δεν έχουν καμμία σχέση με τη μουσική της μπάντας.
  Στο άρθρο υπάρχει ακόμα και μια λίστα με τα ...απαραίτητα τραγούδια των Europe που περιλαμβάνει κυρίως τα σινγκλ τους.Γνωρίζοντας όμως ότι πολλές φορές τα αληθινά διαμάντια τους κρύβονται κάπου μέσα στους δίσκους τους καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα.Αν θέλει κάποιος να  καταλάβει πραγματικά αυτή τη μπάντα.είναι μάλλον αδύνατο να αφήσει εκτός κάποιο άλμπουμ τους.Το καθένα τους λέει κι ένα κομμάτι της ιστορίας ,ενω σε όλα υπάρχουν τραγούδια που αξίζει να ακούσει κανείς.Αν κάποιος ήθελε να ξεκινήσει από κάπου θα του προτείναμε την πιο πρόσφατη κυκλοφορία των Europe το επετειακό Live At Sweden Rock για να έχει μια γενική εικόνα της 30χρονης πορείας τους (όχι μόνο τα σινγκλ και τα χιτ),να νιώσει τον παλμό και την ενέργεια του εξαιρετικού live τους και να αρχίσει το ψάξιμο.Αξίζει τον κόπο....
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου