Τhe Producers

  Σαν έναν άνετο και χαλαρό τύπο που όμως δεν χάνει ποτέ τον έλεγχο περιέγραψε ο Ian Haugland τον Dave Cobb .O Cobb ,που τον είδαμε ακόμα και να τζαμάρει με τον John Norum,είναι ο ένατος διαφορετικός παραγωγός με τον οποίο συνεργάζονται οι Europe αφού η μπάντα  συνήθως προτιμά να μην δουλεύει  με το ίδιο πρόσωπο δεύτερη φορα. Η μόνη φορά που συνέβη αυτό ήταν με τον Kevin Elson ο οποίος είναι ο μόνος που κατάφερε να συμμετέχει σε δύο  άλμπουμ των Europe, και τα δύο με  ιδιαίτερη σημασία για την μπάντα. Μιλάμε φυσικά για το Final Countdown, που τους εκτόξευσε στο καλλιτεχνικό στερέωμα, καθόρισε το μέλλον τους και άλλαξε τις ζωές τους για πάντα και φυσικά το Start From The Dark με το οποίο ξανασυστήθηκαν τόσο στο κοινό τους όσο και στη μουσική βιομηχανία .

  Το δισκογραφικό ταξίδι των Europe ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 80,μια εποχή που στη Σουηδία ,τη χώρα της ποπ κουλτούρας των ΑΒΒΑ τα μεγάλα στούντιο και οι παραγωγοί δεν έδειχναν και τόσο μεγάλο ενδιαφέρον σε τέσσερεις πιτσιρικάδες και τη χαρντ ροκ μπάντα τους.Έτσι στον πρώτο τους δίσκο που είχε σαν τίτλο το όνομά τους έκαναν ουσιαστικά την παραγωγή μόνοι τους υπό την καθοδήγηση του τότε μάνατζέρ τους Thomas Erdtman και του ηχολήπτη Εrik Videgard.

   O χαρακτηριστικός ήχος που τους έκανε να ξεχωρίσουν στον μουσικό διαγωνισμό Rock SM σε συνδυασμό με τις δυναμικές ζωντανές εμφανίσεις τους είχαν αρχίσει να χτίζουν τη φήμη των Europe που για την ηχογράφηση του δεύτερου άλμπουμ τους Wings Of Tomorrow θα βρεθούν στο πιο γνώστο στούντιο της χώρας τους ,το περίφημο Polar Music Studios ,που ιδρύθηκε από τους Bjorn Ulvaeus  και Benny Andersson των ΑΒΒΑ και φιλοξένησε καλλιτέχνες όπως οι Led Zeppelin και οι Ramones μεταξύ άλλων.Την παραγωγή ανέλαβε ο Leif Mases ,ο τεχνικός που συνέδεσε το όνομά του με το συγκεκριμένο στούντιο και ανάμεσα στους καλλιτέχνες με τους οποιους συνεργάστηκε ήταν και κάποια από τα είδωλα της μπάντας όπως οι Led Zeppelin  και οι Black Sabbath.

Leif Mases

 

Kevin Elson

Το Wings Of Tomorrow όχι μόνο επιβεβαίωσε το γεγονός ότι οι Europe είχαν πολύ περισσότερα και καλύτερα να δώσουν αλλά προσέλκυσε και το ενδιαφέρον της πολυεθνικής δισκογραφικής εταιρείας CBS.Οι προοπτικές το τρίτο άλμπουμ της μπάντας να είναι το βήμα για κάτι μεγάλο ήταν κάτι παραπάνω από ευνοικές και ακόμα κι αν οι ίδιοι δεν το πολυπίστευαν υπήρχαν άνθρωποι που θα επένδυαν σε αυτό.Με τον αμερικανό παραγωγό Κevin Elson -γνωστό και για τη συνεργασία του με τους Journey ,μια από τις πολλες μπάντες που θαύμαζαν οι Europe-και με τον keyboarder Mic Michaeli,επίσημα πλέον στη σύνθεσή της ,η μπάντα υιοθετεί την τάση της εποχής που θέλει τα πλήκτρα πολλές φορές ακόμα και να υπερισχύουν της κιθάρας δίνοντας στο χαρντ ροκ έναν ήχο πιο φιλικό προς το μέσο ακροατή.Οι ηχογραφήσεις θυμίζουν λίγο...γεφύρι της ΄ Αρτας όταν όμως το Final Countdown αρχίζει να ακούγεται στα ραδιόφωνα ,η χαρακτηριστική του μελωδία δεν περνάει απαρατήρητη σε καμμιά γωνιά του κόσμου.Οι Europe γίνονται η ευρωπαική απάντηση στις αμερικάνικες νεανικές ροκ μπάντες όπως οι Bon Jovi που ρίχνοντας λίγο νερό στο κρασί τους βάζουν την (κάπως πιο ....εξευγενισμένη) ροκ μουσική τους στο σπίτι κάθε έφηβου.

  

Ron Nevison

  Η παγκόσμια επιτυχία έρχεται,ο John Norum φεύγει και αντικαθίσταται από τον Κee Marcello.Στη διάρκεια της τρελής κούρσας που ακολούθησε ήρθε και η στιγμή που έπρεπε να δημιουργηθεί το επόμενο άλμπουμ μετά το Final Countdown.Oι Europe ξέρουν πως δεν θα επαναλάβουν τον προηγούμενο δίσκο τους -δεν έχουν συνταγή αλλά ακόμα και να είχαν δεν θα την ακολουθούσαν.Παραγωγός σε αυτό το τέταρτο άλμπουμ θα είναι ο  Ron Nevison,ο άνθρωπος πίσω από τον ήχο των Quadrophenia  και Tοmmy των The Who που με την ιδιότητά του σαν ηχολήπτης συνεργάστηκε  ακόμα με καλλιτέχνες όπως οι Βad Company ,οι Rolling Stones  και οι Led Zeppelin ενώ σαν παραγωγός έχει δουλέψει με τους Thin Lizzy ,UFO,Kiss,Ozzy Osbourne,Heart,Survivor και πάει λέγοντας.To Out Of This World κινήθηκε κάπως στη φιλοσοφία του προηγούμενου δίσκου με τον ήχο της κιθάρας να μένει και πάλι λίγο πίσω, με πιο σαφή όμως και ξεκάθαρη ταυτότητα.΄ Οσοι έψαχναν σε αυτό ένα ακόμα ένα Final Countdown δεν το βρήκαν,λιγότεροι ήταν αυτοί που διέκριναν μια μπάντα που δεν έμενε στα έτοιμα αλλά προσπαθούσε να εξελιχθεί.Το momentum ήταν ακόμα ισχυρό και κράτησε τους Europe τόσο στις λίστες των επιτυχιών (έστω και χαμηλότερα) όσο και στο δρόμο να παίζουν σε γεμάτες αίθουσες.

Beau Hill

  Στο δρόμο για το πέμπτο άλμπουμ τους η αίσθηση πως κάποιοι προσπαθούσαν να μετατρέψουν τους Europe σε μια από τις μπάντες που έβγαιναν με το σωρό στη σκηνή του LA και μάλιστα σε μια εποχή που αυτή η "μόδα" όδευε προς το τέλος της,γινόταν όλο και πιο έντονη κι αυτό ήταν κάτι που όχι μόνο δεν τους ταίριαζε  αλλά κυριολεκτικά τους αδικούσε.Κι ενώ οι φήμες καλλιέργησαν την προσδοκία πως η μπάντα θα συνεργαζόταν με τον Βob Rock τον γνωστό παραγωγό  που ήταν υπεύθυνος για τις μεγάλες επιτυχίες των Motley Crue  με το Dr Feelgood και των The Cult  με το Sonic Temple, εκείνος προτίμησε τους  Metallica και οι Europe μπήκαν τελικά στο στούντιο με τον Βeau Hill ,μουσικό και παραγωγό που ...ειδικευόταν στα καλιφορνέζικα συγκροτήματα της glam rock σκηνής όπως οι  Ratt, oι Warrant και οι  νεουορκέζοι Winger.Αν -για πολλούς και διάφορους λόγους -στο Prisoners In Paradise -θα ταίριαζε η παροιμία "ήτανε στραβό το κλήμα, το 'φαγε και ο γάιδαρος ",ο Ηill θα μπορούσε να έχει το ρόλο του συμπαθούς τετράποδου αφού προσπάθησε να φορέσει στους Europe "το κοστούμι του μακαρίτη" όπως είπαμε και παραπάνω ,κάτι που καθόλου δε βοήθησε τη μπάντα.Για να είμαστε βέβαια δίκαιοι ,στο  άλμπουμ αυτό υπάρχουν μεγάλα τραγούδια που άντεξαν στις...κακουχίες και στο χρόνο,ενω εξίσου γνωστά στις τάξεις των θαυμαστών της μπάντας έγιναν και τα κομμάτια που δεν κατάφεραν να μπουν σε αυτό αλλά έκαναν τη δική τους "καριέρα" είτε μέσα από συλλογές ,είτε σε συναυλίες,ακόμα και όσα ακούστηκαν σπάνια ,μέσα από bootleg.

 To γεγονός είναι πως μετά το Prisoners In Paradise πήρε στους Europe 13-14 χρόνια για να ξαναμπούν στο στούντιο .Τι ακριβώς έγινε και με ποιούς συνεργάστηκαν από τότε που πήραν και πάλι τη μεγάλη απόφαση θα το δούμε σε μια επόμενη ανάρτηση για να μην πολυλογούμε και φωνάζει η υπόλοιπη ομάδα πως τα μεγάλα κείμενα κουράζουν.Μέχρι τότε ,απλά παραμένετε ήρεμοι και ακούτε Europe ενώ περιμένετε (όχι απαραίτητα τη δική μας ανάρτηση)....
  Βλέπετε σήμερα 15 μέρες μετά την έναρξη των ηχογραφησέων,ο Joey Tempest έκανε τα τελευταία φωνητικά για την ολοκλήρωση του άλμπουμ.Αύριο ο Dave Cobb με τον John Netti επιστρέφουν στην έδρα του παραγωγού ,το Nashville για να ξεκινήσουν τη μίξη των τραγουδιών.Σύμφωνα με τον Ian Haugland αυτή ήταν η πιο άνετη και ομαλή ηχογράφηση άλμπουμ των Europe που έγινε ποτέ,ο Joey τραγούδησε καλύτερα από ποτέ αλλά και όλοι τους δεν έπαιξαν ποτέ καλύτερα.Κλείνοντας ο Ian τονίζει για μια ακόμη φορά την άριστη συνεργασία με τους Cobb και Netti και φυσικά δηλώνει ενθουσιασμένος.Το ίδιο και εμείς ...(αν και δε θα μας χάλαγε να ακούγαμε και κάτι.)