O πρώτος μήνας του 2017 τελείωσε και οι Europe βρίσκονται ένα βήμα πριν να μπουν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το νέο τους άλμπουμ.Tριάντα χρόνια πριν,τον Ιανουάριο του 1987 οι μηχανές της μπάντας δούλευαν στο φουλ αφού μέσα στον μήνα ξεκίνησαν την πρώτη μεγάλη περιοδεία τους σε όλη την Ευρώπη με το νέο τους κιθαρίστα τον Kee Marcello που είχε την ευκαιρία να δώσει το μουσικό του στίγμα επί σκηνής και να αποδείξει πως δεν ήρθε απλά να αντικαταστήσει τον John Norum αλλά και να βάλει τη δική του σφραγίδα στη μουσική της μπάντας.Για ένα μεγάλο μέρος του κοινού μάλιστα που έμαθε τους Europe με το Final Countdown μόνο o Marcello υπήρχε ως κιθαρίστας των Europe.Παράλληλα κυκλοφόρησαν ένα ακόμη single μέσα από το τρίτο άλμπουμ τους.Mετά από δύο δυναμικά ροκ τραγούδια όπως το ομότιτλο και το Rock The Night,σειρά είχε ένα αργό κομμάτι,μια μπαλάντα-ή αν προτιμάτε μια power ballad όπως θα το χαρακτήριζαν οι «ειδικοί»-που σε λίγους μήνες θα γινόταν η μεγαλύτερη επιτυχία των Europe στην Αμερική αφού θα έφτανε στο No 3 του Billboard chart.O τίτλος του μπορεί να θύμιζε ένα κλασικό μυθιστόρημα τρόμου που έγινε μια εξίσου κλασική ταινία πέρα από αυτό όμως καμία άλλη σχέση,το τραγούδι μιλούσε απλά για έναν χωρισμό.Η "Carrie" των Europe κατάφερε να κλέψει λίγη από τη δόξα εκείνης του Stephen King και να γίνει κι εκείνη "κλασική" συγκινώντας το κοινό για εντελώς διαφορετικούς λόγους.
To κομμάτι δημιουργήθηκε από τη συνεργασία του Joey Tempest με τον Mic Michaeli και ήταν η πρώτη συνεισφορά του maestro στη σύνθεση της μουσικής της μπάντας.Γράφτηκε αρχικά για πιάνο και φωνή και αυτή την πρώτη πιο σύντομη εκτέλεση μπορεί κανείς πια να βρει στο διαδίκτυο(https://www.youtube.com/watch?v=jp-B7jvkQ5I ).Με αυτή τη μορφή παρουσιάστηκε στο κοινό της Σουηδίας σχεδόν ένα χρόνο πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ μέσα από συναυλίες,όπως κατά τη διάρκεια της OnThe Loose Tour.
To μεγάλο μέρος του κοινού,μεταξύ αυτών κι εμείς,γνώρισε,αγάπησε και αγαπά μέχρι σήμερα το κομμάτι όπως ακούγεται στο δίσκο με ένα ακόμα εκπληκτικό σόλο από τον Norum να το κάνει να ξεχωρίζει.Το single συνόδευε ως b-side το αγαπημένο Love Chaser και φυσικά το απαραίτητο βίντεο,πολύ πιο λιτό από τα δύο προηγούμενα.Γυρίστηκε στο Σουηδικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου σε σκηνοθεσία και πάλι από τον Nick Morris,με τη μπάντα να παίζει σε μια σκοτεινή αίθουσα και προβολείς να φωτίζουν κάθε μέλος της Στις οθόνες εμφανίζεται και το πρόσωπο μιας γυναίκας -ως Carrie προφανώς- και οι πιο παρατηρητικοί θα αναγνωρίσουν σε αυτό την σερβιτόρα του Hard Rock Cafe από το βίντεο του Rock The Night.Για την ιστορία η ωραία κυρία ονόματι Sanna ήταν γνωστό μοντέλο στη Σουηδία εκείνη την εποχή.
Όταν οι Europe επέστρεψαν στη μουσική σκηνή το 2004, και ενώ προσπαθούσαν να επανακτήσουν την επαφή με το κοινό μέσα από τις συναυλίες τους στα ευρωπαϊκά καλοκαιρινά φεστιβάλ παρουσίασαν ένα καινούργιο,εντελώς διαφορετικό Carrie με τον Joey να κρατάει μια ακουστική κιθάρα και να καλεί το πλήθος να τραγουδήσει μαζί του.Αυτό κράτησε για αρκετά χρόνια και προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα στο κοινό αφού από τη μία το να μοιράζονται αγαπημένο τους τραγούδι με τον αγαπημένο τους τραγουδιστή ήταν μια όμορφη, συναισθηματική στιγμή μέσα στο σόου, αλλά από την άλλη νοσταλγούσαν την αυθεντική εκτέλεση.Όπως ομολόγησε ο ίδιος ο τραγουδιστής αρκετά χρόνια αργότερα η ιδέα για το ακουστικό Carrie ήρθε ολίγον ...αναγκαστικά όταν στις συζητήσεις που έκαναν για τα τραγούδια που θα έπαιζαν στην περιοδεία μετά την επανένωση τους ο John Norum δήλωσε ότι δεν ήθελε να παίζει το συγκεκριμένο τραγούδι και έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος για να μπει αυτό στο σετ.Φαίνεται όμως πως ο κιθαρίστας σιγά σιγά άρχισε να αλλάζει γνώμη και εκεί γύρω στο 2009 ενώ το κομμάτι ξεκινούσε ακουστικά εκείνος έμπαινε κανονικά στο σόλο εντυπωσιάζοντας μας για μια ακόμη φορά με τον τρόπο που το παίξιμο του μπορεί να επηρεάσει ένα τραγούδι.Έτσι το ακούσαμε και στη συναυλία που έδωσαν τον Δεκέμβριο του 2009 στο στάδιο Hovet στη Στοκχόλμη,στιγμιότυπα της οποίας περιλαμβάνονται στο DVD του 2011 Live At Shepherd's Bush,London.(https://www.youtube.com/watch?v=3JlilhOQPs0 )
Τα τελευταία χρόνια οι Europe έχουν αφήσει στην άκρη τους πειραματισμούς και παίζουν το τραγούδι έτσι όπως το μάθαμε από το άλμπουμ.Πολλές φορές έχει μείνει έξω από το σετ-ιδιαίτερα όταν η μπάντα έχει καινούργιο υλικό να παρουσιάσει-παραμένει όμως ένα από τα αγαπημένα κομμάτια- για την πλειοψηφία του κοινού τουλάχιστον- και όποιος έχει βρεθεί σε συναυλία τους έχει διαπιστώσει πως ακόμα και μετά από 30 (και κάτι) χρόνια συγκινεί όχι μόνο τους μεγαλύτερους και παλιότερους θαυμαστές τους που νοσταλγούν τη μουσική εκείνης της εποχής αλλά και τους νεότερους που τους γνώρισαν κυρίως μέσα από τις πιο πρόσφατες δουλειές τους.Στην περιοδεία τους για την 30η επέτειο του The Final Countdown οι Europe αφιέρωσαν αυτό το τραγούδι στο κοινό προβάλλοντας κατά τη διάρκειά του στις οθόνες επί σκηνής φωτογραφίες θαυμαστών τους.
Τα τελευταία χρόνια οι Europe έχουν αφήσει στην άκρη τους πειραματισμούς και παίζουν το τραγούδι έτσι όπως το μάθαμε από το άλμπουμ.Πολλές φορές έχει μείνει έξω από το σετ-ιδιαίτερα όταν η μπάντα έχει καινούργιο υλικό να παρουσιάσει-παραμένει όμως ένα από τα αγαπημένα κομμάτια- για την πλειοψηφία του κοινού τουλάχιστον- και όποιος έχει βρεθεί σε συναυλία τους έχει διαπιστώσει πως ακόμα και μετά από 30 (και κάτι) χρόνια συγκινεί όχι μόνο τους μεγαλύτερους και παλιότερους θαυμαστές τους που νοσταλγούν τη μουσική εκείνης της εποχής αλλά και τους νεότερους που τους γνώρισαν κυρίως μέσα από τις πιο πρόσφατες δουλειές τους.Στην περιοδεία τους για την 30η επέτειο του The Final Countdown οι Europe αφιέρωσαν αυτό το τραγούδι στο κοινό προβάλλοντας κατά τη διάρκειά του στις οθόνες επί σκηνής φωτογραφίες θαυμαστών τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου