Σάββατο 4 Ιουλίου 2020

The Album Stories

Η πρόσκληση του Stefan Sundberg στους Ian Haugland και Mic Michaeli να κατατάξουν σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους τα άλμπουμ των Europe για το podcast Skivsnack,προκάλεσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση ανάμεσα στους δύο μουσικούς,γεμάτη αναμνήσεις αλλά και ανέκδοτες ιστορίες από το παρασκήνιο των ηχογραφήσεων.
Όπως φαίνεται τόσο ο Ian όσο και ο Mic δεν ακούν και τόσο συχνά τη μουσική τους-μάλλον τους αρκεί όσο ακούν στη διάρκεια των ηχογραφήσεων-για την περίσταση όμως μπήκαν στη διαδικασία να  ακούσουν κάποια από την αρχή.Χαμηλότερα στις προτιμήσεις και των δύο βρίσκεται το Start From The Dark,το άλμπουμ με το οποίο οι Europe επέστρεψαν στη μουσική σκηνή το 2004.Αν και για τον Mic ήταν ενδιαφέρον αφού δεν προσπάθησαν καθόλου να θυμίζουν  τον ήχο της δεκαετίας του 80 ή να γράψουν ραδιοφωνικές επιτυχίες,τα τραγούδια δεν είχαν τη δύναμη που θα έπρεπε.Θα μπορούσε να είναι η εξέλιξη της μπάντας αν είχαν συνεχίσει μαζί,όχι όμως ένα καινούριο μεγάλο ξεκίνημα μετά από 13 χρόνια.Ο Ian αφού παρατηρεί με χιούμορ πως μάλλον φταίει το ότι ο Mic κυρίως έφτιαχνε καφέ στο στούντιο αφού στο άλμπουμ δεν υπάρχουν και τόσα keyboards,συμφωνεί  πως το άλμπουμ ακούγεται κάπως κατακερματισμένο,χωρίς συγκεκριμένο ύφος,σαν η μπάντα να προσπαθεί να βρει την σύγχρονη ταυτότητα της.Από μια άλλη οπτική πάντως ήταν σαν να ξαναγύρισαν στις ρίζες τους αφού το ηχογράφησαν στο στούντιο Soundtrade στη Solna,εκεί που ο Ian έκανε την πρώτη επαγγελματική του ηχογράφηση για την πρώτη εκτέλεση του Rock The Night που κυκλοφόρησε σαν single το 1985 και δημιουργήθηκε το Give A Helping Hand συν φυσικά το γεγονός πως συνεργάστηκαν και πάλι με τον παραγωγό του Final Countdown,Kevin Elson.
Aμέσως μετά σειρά έχουν τα δύο πρώτα άλμπουμ της μπάντας,εκείνα δηλαδή στα οποία ο Ian και ο Mic δεν ήταν ακόμα μέλη της .Το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ των Europe είχε κάνει τον Ian να θυμώσει πολύ και να ζηλέψει αφού και η δική του μπάντα του είχε συμμετάσχει στον μουσικό διαγωνισμό που τελικά κέρδισαν οι Europe με βραβείο ένα δισκογραφικό συμβόλαιο.Η μουσική τους ήταν ακριβώς σαν την εικόνα τους- τέσσερεις νεαροί κατεργάρηδες από τα προάστια που έπιναν τις μπίρες τους κι έπαιζαν αυτά που γούσταραν στο υπόγειο τους.Είχε τη νεανική του γοητεία αλλά ως εκεί.
                           
       Aφού αναστάτωσαν το στούντιο των ABBA το 1984,οι Europe προσέλαβαν έναν
      σκοτεινό τύπο για να παίζει keyboards.Δείτε προσεκτικά το βίντεο και βρείτε τον.

Αν και δεν ήταν παρόντες ο Mic και ο Ian θυμούνται κάποιες ενδιαφέρουσες ιστορίες από την ηχογράφηση του που ως γνωστόν έγινε στο στούντιο των ΑΒΒΑ ,το Polar με τον ηχολήπτη των Led Zeppelin,Leif Mases.H μπάντα χρησιμοποιούσε το στούντιο τις νυχτερινές ώρες και τα Σαββατοκύριακα όταν ήταν άδειο δεν έλλειψαν όμως και τα ατυχήματα όπως όταν ο John Leven έχυσε το αναψυκτικό του στην κονσόλα με αποτέλεσμα αυτή να πάρει φωτιά και να προκληθεί βραχυκύκλωμα.Στο στούντιο βρισκόταν ένα σπάνιο και πανάκριβο συνθεσάιζερ -το επονομαζόμενο και "Dream Machine"-που άνηκε στον Benny Andersson των ΑΒΒΑ.Αν και στους Europe συστάθηκε αυστηρά να μην το χρησιμοποιούν εκείνοι έκαναν ακριβώς το αντίθετο.Αυτός ο ήχος των keyboards ήταν που έφερε τον Mic Michaeli στη μπάντα αφού τον προσέλαβαν για την περιοδεία του Wings Of Tomorrow.Στις πρώτες του εμφανίσεις ο Mic ήταν σχεδόν κρυμμένος στα σκοτεινά κοντά στους ηχολήπτες αφού οι Europe σαν hard rock μπάντα που ήταν δεν ήθελαν να προβάλουν τα keyboards.Όσο για τα τραγούδια του άλμπουμ ο maestro θεωρεί πως τόσο οι συνθέσεις του Joey όσο και ο τρόπος που έπαιζε η μπάντα είχαν βελτιωθεί αλματωδώς.
Φτάνουμε αισίως και στο The Final Countdown στο οποίο και οι δύο μουσικοί έκαναν το ντεμπούτο τους στη μπάντα.Όταν το τελείωσαν ο Mic ήταν πολύ περήφανος και πίστευε πως ήταν το καλύτερο άλμπουμ στον κόσμο,σε σύγκριση όμως με τη μουσική που ακούει σήμερα οι συνθέσεις τότε ήταν πολύ προγραμματισμένες,πολύ τετράγωνες.Ο Ian ,από μια διαφορετική οπτική θεωρεία πως υπήρχαν αρκετά δυνατά κομμάτια που πάντα απολαμβάνει να παίζει ζωντανά λόγω της ανταπόκρισης που βρίσκουν στο κοινό  Εκείνη την εποχή  βέβαια έγραφαν τα τραγούδια τους ακολουθώντας συγκεκριμένα πρότυπα όπως για παράδειγμα τον τρόπο που έγραφε ο Gary Moore και επιπλέον συνεργάστηκαν για πρώτη φορά με έναν διεθνούς φήμης παραγωγό τον Kevin Elson,ο οποίος ήταν τελικά υπεύθυνος για τον "καλογυαλισμένο" ήχο του.Σύμφωνα με τον Ian,αν έφτιαχναν το άλμπουμ μόνοι τους πιθανόν να κατέληγε πιο τραχύ στον ήχο και τις ενορχηστρώσεις. Για την ιστορία το Final Countdown ηχογραφήθηκε σε ένα απομονωμένο μέρος στην Ελβετία -το στούντιο βρισκόταν ανάμεσα σε δύο φάρμες και είχε πανοραμική θέα το αλπικό τοπίο (και τις γειτόνισσες αγελάδες).Όπως έχει πει ο Joey Tempest με αυτό τον τρόπο ο Elson κατάφερε να "περιορίσει" κάπως τους ζωηρούς νεαρούς Σουηδούς και να τους κρατήσει συγκεντρωμένους στη δουλειά τους.
Με ένα ...άλμα στο χρόνο η συζήτηση μεταφέρεται στο 2012 και το Bag Of Bones.Οι Europe συνεργάζονται με τον Kevin Shirley,τον παραγωγό των Rush και των Iron Maiden αλλά και των Joe Bonamassa και Black Country Communion-αυτές οι δουλειές του ήταν που τράβηξαν την προσοχή της μπάντας.Για τον Ian o Shirley ήταν ο παραγωγός που τους "ξεκλείδωσε" αφού μέχρι τότε έβαζαν όρια στον εαυτό τους βαδίζοντας μάλλον εκ  του ασφαλούς.Πάντως,ακούγοντας και πάλι τα τραγούδια ο Mic βρίσκει πως η πρώτη καλή εντύπωση τελικά δεν είχε την αναμενόμενη διάρκεια στο χρόνο.
Καμμιά παρέμβαση-ούτε καν το logo των Europe- δεν μπορούσε να χωρέσει στο έργο τέχνης
του Storm Thorgerson για το Secret Society.
H ιστορία για το Secret Society έχει να κάνει με το εξώφυλλο του,μια δημιουργία του καλλιτέχνη Storm Thorgerson,μέλος της ομάδας Hipgnosis που ήταν υπεύθυνοι για πολλά εμβληματικά εξώφυλλα δίσκων τις δεκαετίες του 70 και του 80(χαρακτηριστικά παραδείγματα τα εξώφυλλα των Pink Floyd).H Ηipgnosis δεν χρησιμοποιούσε τεχνικά μέσα όπως το μοντάζ ή το σύγχρονο photoshop,οι φωτογραφίες ήταν τραβηγμένες ακριβώς όπως φαίνονταν.Έτσι και στο Secret Society o άντρας με τη γυρισμένη πλάτη ανταλλάσσει χειραψίες με χέρια που προβάλλουν μέσα από έναν τοίχο και ανήκουν στους συνεργάτες της ομάδας,τίποτα δεν είναι "πειραγμένο".Αυτή ήταν η μία και μοναδική φορά που η μπάντα αναγκάστηκε να αλλάξει το logo της αφού ο ..γκρινιάρης -όπως τον χαρακτηρίζουν οι δύο μουσικοί-Thorgerson δεν επέτρεψε να μπει κάτι άλλο πάνω στο έργο του.Στο μουσικό κομμάτι ,ο Mic πιστεύει πως υπήρχαν πολλά καλά τραγούδια όμως για τον Ian η προσπάθεια τους να κάνουν κάτι πέρα από τα όρια τους μάλλον δεν πέτυχε όσο θα ήθελαν.
Για το Out Of This World έχουμε κατά καιρούς ακούσει πολλές ιστορίες και ο Mic με τον Ian πρόσθεσαν κάποιες ακόμα.Καθώς ήταν το άλμπουμ που ακολούθησε το Final Countdown η εταιρεία τους περίμενε τραγούδια που θα έφερναν ακόμα μεγαλύτερες πωλήσεις κάτι που στρίμωξε αρκετά τον Joey Tempest κυρίως,αλλά και τον Kee Marcello και τον Mic που ασχολούνταν επίσης με τη σύνθεση.Tην παραγωγή ανέλαβε ο Ron Nevison με επιτυχημένες συνεργασίες με μπάντες όπως οι KISS,οι Heart και οι UFO.Θερμός υποστηρικτής ενός είδους συνθεσάιζερ που ήταν πολύ της μόδας εκείνη την εποχή (και ακούγεται σχεδόν σε όλα τα κομμάτια του άλμπουμ) δεν χάρηκε καθόλου όταν ο Mic πάτησε πόδι και χρησιμοποίησε ένα Hammond για το Coast To Coast.Oι δυο τους συμφωνούν πως αν και το άλμπουμ περιέχει πολλά καλά τραγούδια που στέκονται μέχρι σήμερα στα live τους,η παραγωγή ανήκει σε μια άλλη εποχή.Επίσης θυμούνται μια ακόμα ιστορία για τον ιδιόρρυθμο και δύστροπο χαρακτήρα του Nevison.Το διάστημα που ηχογραφούσαν ο παραγωγός είχε τα γενέθλια του κι εκείνοι αποφάσισαν να του κάνουν ένα αστείο δώρο,κάτι που όμως εκείνος δεν εκτίμησε καθόλου αφού το εκσφενδόνισε νευριασμένος στον τοίχο κάνοντας το κομμάτια.
Εντελώς διαφορετικά ήταν τα πράγματα το 2009 με το Last Look At Eden που έδωσε στη μπάντα την πρώτη ραδιοφωνική της επιτυχία στη Σουηδία μετά την επανένωση,το "Νew Love In Town".Mε αυτό το άλμπουμ τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους αφού ήταν πιο προσηλωμένοι και φαίνεται πως ανακάλυψαν το ύφος που ταίριαζε στους "νέους Europe".Εκτός από πολύ δυνατά τραγούδια το άλμπουμ είχε και τη σωστή παραγωγή χάρη στον Tobias Lindell,έναν παραγωγό από το Γκέτεμποργκ, που έχοντας δουλέψει σε pop δίσκους,προσάρμοσε κάποιες ενδιαφέρουσες ιδέες σε μια hard rock παραγωγή.Αξιομνημόνευτη είναι και η συνεργασία των Europe με τη συμφωνική ορχήστρα της Πράγας.O Mic έκανε τα πρώτα σχέδια για τις ενορχηστρώσεις,ένας περίεργος τύπος από το Vanersborg έφτιαξε τις παρτιτούρες και μετά πήγαν στην Τσεχία όπου ηχογράφησαν με την ορχήστρα.
                        
Prisoners In Paradise:Ίσως το πιο παρεξηγημένο άλμπουμ των Europe.

Διαφορετική αξιολόγηση και ανάμεικτα συναισθήματα για το Prisoners In Paradise του 1991.Για τον Ian είναι ένα εγκληματικά αδικημένο άλμπουμ.Όταν το έγραφαν φιλοδοξούσαν να κάνουν ένα πολύ δυνατό ,αληθινό ροκ άλμπουμ με τραχύ ήχο και ο συνεργάτης τους στην δισκογραφική εταιρεία τους ενθάρρυνε πολύ σε αυτό.Όταν όμως παρουσίασαν τα τραγούδια τους τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμεναν.Στην εταιρεία είχαν γίνει πολλές αλλαγές και οι παλιοί τους συνεργάτες είχαν αντικατασταθεί από γιάπηδες που δεν έμειναν ευχαριστημένοι και τους έστειλαν να ξαναγράψουν τραγούδια από την αρχή.Έτσι πέρασε σχεδόν ένας ακόμα χρόνος μέχρι να βρεθούν τα "κατάλληλα"κομμάτια και στο μεταξύ οι εταιρείες είχαν περάσει στο επόμενο προϊόν που θα σάρωνε το ροκ της προηγούμενης δεκαετίας-λεγόταν grunge και ερχόταν από το Seattle με μπροστάρηδες τους Nirvana.Όταν το άλμπουμ κυκλοφόρησε οι προτεραιότητες είχαν πλέον αλλάξει και είχε σχεδόν μηδενική προώθηση από την εταιρεία.Παραμένει το αγαπημένο του Ian,που πιστεύει πως αν είχε διαφορετική αντιμετώπιση θα είχε κάνει μεγάλη επιτυχία.Για τον Mic τα τραγούδια που γράφτηκαν αρχικά ήταν πολύ καλύτερα από εκείνα που μπήκαν τελικά στο άλμπουμ και κυρίως από εκείνα που έγραψε ο Joey μαζί με τρίτους καλλιτέχνες.Ο maestro είχε πει κάποτε σε έναν δημοσιογράφο πως οι Europe θα σταματούσαν όταν πλέον δεν θα το διασκέδαζαν.Αυτό ακριβώς έγινε τότε.Δεν συζήτησαν,ούτε συμφώνησαν κάτι απλά ήταν η φυσική εξέλιξη.Τελείωσαν την περιοδεία τους,αποχαιρετίστηκαν και γύρισαν στα σπίτια τους που τους περίμεναν τα ειδοποιητήρια  για τα χρέη τους στην εφορία.
Tα δύο πιο πρόσφατα άλμπουμ των Europe βρίσκονται στην κορυφή των προτιμήσεων των δύο μουσικών.Για το War Of  Kings συνεργάστηκαν για πρώτη φορά με τον Dave Cobb,τον οποίο ανακάλυψαν μέσα από τους Rival Sons.;Oταν τον προσέγγισαν δεν είχαν μεγάλες προσδοκίες αφού δούλευε κυρίως με καλλιτέχνες της country που κάνουν τεράστιες πωλήσεις στην Αμερική.Εκείνος όμως δέχτηκε αμέσως αφού οι Europe ήταν μια από τις αγαπημένες μπάντες της εφηβείας του.Έτσι βρέθηκε για δύο εβδομάδες μαζί τους στη Στοκχόλμη στο ολοκαίνουριο στούντιο PanGaia να μαθαίνουν πως δούλευε ο εξοπλισμός εκεί.Αν στο Last Look Αt Eden βρήκαν το δρόμο  τους ,στο War Of Kings με τον Cobb χαλάρωσαν ακόμα περισσότερο πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω.
Η καλή συνεργασία συνεχίστηκε και στο Walk The Earth που ηχογραφήθηκε στο στούντιο Abbey Road.O Dave Cobb ζήτησε όλον τον vintage εξοπλισμό που μπορούσαν να του φέρουν στο στούντιο κι ετσι κατέληξαν να ηχογραφούν φωνητικά στην κονσόλα των Beatles και κιθάρες σε εκείνη των Pink Floyd.Σε αυτό το άλμπουμ οι Europe σύμφωνα με τον Mic τόλμησαν -ίσως περισσότερο και από το νέο ξεκίνημα τους το 2004.- να γίνουν πιο προοδευτικοί με τη μουσική τους.Έχουν πλέον μια ώριμη πίστη στον εαυτό τους,ότι μπορούν να τα καταφέρουν και αν κρίνουν από τις αντιδράσεις για τα δύο τελευταία άλμπουμ,οι Europe δεν ήταν ποτέ καλύτεροι.
Δεν είναι σπάνιο για τους μουσικούς να θεωρούν καλύτερη την πιο πρόσφατη δουλειά τους,όμως όπως λέει και ο Mic ,αυτό μπορεί να προκύπτει από την πεποίθηση (ή την ελπίδα) ότι κάποιος εξελίσσεται προς το καλύτερο.Αυτό που καταλάβαμε εμείς μέσα από αυτή τη συζήτηση είναι  πως τα μέλη της αγαπημένης μας μπάντας έχουν  το ανικανοποίητο-κοιτώντας πίσω και ακούγοντας ξανά τη μουσική τους βρίσκουν κάτι που θα μπορούσε να είναι καλύτερο.Ίσως έτσι εξηγείται γιατί οι Europe συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν ευχάριστα με κάθε νέο τους άλμπουμ.
Εκτός από τη δισκογραφία ακόμα πιο σημαντικές για την επιβίωση μιας ροκ μπάντας είναι οι συναυλίες που όπως όλοι ξέρουμε έχουν πάθει μεγάλη ζημιά λόγω του Covid-19.Oι Europe ενώνουν τις δυνάμεις τους με τους καλλιτέχνες αλλά και όλους όσους εμπλέκονται στη διοργάνωση συναυλιών ζητώντας από την Βρετανική κυβέρνηση μέτρα προστασίας για τη βιομηχανία της ζωντανής μουσικής.Όλοι μπορούν να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια ανεβάζοντας στα κοινωνικά δίκτυα φωτογραφίες ή βίντεο από την τελευταία συναυλία που παρακολούθησαν πριν σταματήσουν όλα με το hashtag #LetTheMusicPlay.H τελευταία περιοδεία των Europe έγινε όπως θυμόμαστε στην Νοτια Αμερική τον περασμένο  Σεπτέμβριο και Οκτώβριο κι έτσι ανέβασαν ένα ωραίο βίντεο από την συναυλία τους στο Sao Paulo,στη Βραζιλία.
      

Πολύτιμος βοηθός μας υπήρξε η μετάφραση στα Αγγλικά από τον Stein-Vidar Anderssen για το forum Wings Of Tomorrow.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου