Ο σκύλος,το γουρούνι και το πρόβατο-τα τρία ζώα στον γρίφο του Ian Haugland-δεν παραπέμπουν σε κάποιο παιδικό παραμύθι.Είναι αυτά που συμβολίζουν τις διαφορετικές κοινωνικές τάξεις στα τραγούδια του δέκατου και ίσως πιο ιδιαίτερου άλμπουμ των Pink Floyd,Animals με το οποίο ανοίγει ο πέμπτος γύρος των Favourite Albums.O Ian το χαρακτηρίζει πιο σκληρό,σκοτεινό και δυσοίωνο τόσο από το προηγoύμενο Wish You Were Here όσο και από το The Wall που ήταν το επόμενο αλλά και σαν αυτό που τον έκανε πιστό οπαδό της μπάντας.
Με στοιχεία από την "Φάρμα των ζώων"του George Orwell,το Animals που κυκλοφόρησε το 1977 είναι ένα θεματικό άλμπουμ με μεγάλης διάρκειας τραγούδια και στίχους που είναι ένα αλληγορικό σχόλιο στην πολιτική και κοινωνική κατάσταση στη Μεγάλη Βρετανία στα μέσα της δεκαετίας του 70,με μουσικές ακόμα και προσωπικές αναφορές.Υπάρχει σύνδεση με το Wish You Were Here,αφού κάποια τραγούδια που δεν μπήκαν σε αυτό,τροποποιήθηκαν σύμφωνα με το θέμα και βρήκαν θέση στο Animals.Aκολούθησε η περιοδεία In The Flesh στην οποία ακούστηκαν ζωντανά τα κομμάτια του άλμπουμ,ενώ όσα συνέβησαν στη διάρκεια της οδήγησαν στην δημιουργία του The Wall.
Σίγουρα δεν είναι το πιο εύκολο άλμπουμ των Pink Floyd ,η ακρόαση του όμως είναι μια ξεχωριστή εμπειρία.Τα τραγούδια που μας προτείνει ο Ian είναι τα εξής:Dogs ,Pigs On The Wing και Sheep.
Mεγάλο ενδιαφέρον έχει και η ιστορία του άλμπουμ,το πως επηρέασε τις σχέσεις ανάμεσα στα μέλη της μπάντας ή το πως δημιουργήθηκε το εξώφυλλο με το ιπτάμενο γουρούνι από τον Storm Thorgerson και την ομάδα Hipgnosis.Είχε χρησιμοποιηθεί ένα τεράστιο μπαλόνι στο σχήμα του ζώου που μάλιστα κάποια στιγμή τους ξέφυγε και προκάλεσε έναν μικρό πανικό στο Λονδίνο.
Είναι δύο οι περιπτώσεις που ακούσαμε τους Europe να παίζουν τη μουσική των Pink Floyd στο παρελθόν και πάντα χαιρόμαστε να τις θυμόμαστε.Ήταν το 2008 και συμπτωματικά ήταν από τα άλμπουμ που αναφέραμε και παραπάνω,πριν και μετά το Animals.Πιο συγκεκριμένα,τον Ιανουάριο ,οι Europe έδωσαν μια ημι-ακουστική συναυλία που ονόμασαν Almost Unplugged και μεταδόθηκε ζωντανά μέσα από το διαδίκτυο,στην οποία εκτός από τις ακουστικές διασκευές των δικών τους τραγουδιών έπαιξαν και αγαπημένα τους κομμάτια από μπάντες που υπήρξαν έμπνευση γι'αυτούς.Ένα από αυτά ήταν και το Wish You Were Here.
Eκείνη τη χρονιά οι Pink Floyd ήταν η τιμώμενη μπάντα των μουσικών βραβείων Polar που κάθε χρόνο απονέμονται σε έναν καλλιτέχνη από τον χώρο της κλασσικής μουσικής και έναν από τον χώρο της pop/rock.Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που τον Αύγουστο στην τελετή απονομής ερμήνευσαν τραγούδια από το The Wall ήταν και ο Joey Tempest με τον John Norum που είχαν μεγάλο μερίδιο ....ευθύνης για μια άψογη εκτέλεση του In The Flesh? που όπως φαίνεται και στο βίντεο άρεσε και στον Roger Waters.
Ήταν Απρίλιος του 2019 όταν ο Patric Ullaeus παρουσίασε ένα teaser για το επερχόμενο βίντεο από τα παρασκήνια των γυρισμάτων για το βίντεο του Walk The Earth.Κάτι οι περίεργοι καιροί που ζούμε,κάτι που ο σκηνοθέτης είναι πολυάσχολος,χρειάστηκε να περάσουν δύο χρόνια μέχρι να το δούμε τελικά.Αφού όμως δεν υπάρχει κάποια άλλη δραστηριότητα από την πλευρά των Europe (τουλάχιστον που να μπορούν να μας παρουσιάσουν) ομολογούμε πως μας ....ξεδίψασε σαν δροσερό νεράκι.
Για να θυμηθούμε λοιπόν πως έγιναν τα πράγματα,το βίντεο γυρίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2017,λίγο μετά την κυκλοφορία του single Walk The Earth και λίγο πριν την κυκλοφορία του ομότιτλου άλμπουμ,στο Γκέτεμποργκ που είναι η έδρα του σκηνοθέτη.Σκηνικό για το βίντεο έγινε ένα παλιό κτίριο στην βιομηχανική περιοχή του Moldnal και ο Joey Tempest ανέλαβε να μας ξεναγήσει και να μας παρουσιάσει όσα συνέβαιναν πίσω από τις κάμερες και δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε ως τώρα.
....και το αποτέλεσμα!
Αυτά συνέβαιναν τότε,το 2017.Στο αλλοπρόσαλλο παρόν οι Europe συναντιούνται σε ...τηλεδιασκέψεις μέσω zoom όπως είπε ο Μic Michaeli σε συνέντευξή του στον Tony Cook και την εκπομπή Sunday Rock Show του L8 Radio.Eλπίζουν σύντομα να μπορέσουν να βρεθούν και να παίξουν ξανά μαζί.Ο Μic πάντως είναι αισιόδοξος ,πίστεύει πως με τους εμβολιασμούς τα πράγματα θα είναι καλύτερα όπως για παράδειγμα στην Αγγλία όπου μέχρι στιγμής υπάρχουν οι μοναδικές πιθανότητες να δούμε τη μπάντα να παίζει ζωντανά αυτό το καλοκαίρι σε δύο φεστιβάλ,το Steelhouse στα βουνά της Ουαλίας και το Rambling Man's Fair λίγο έξω από το Λονδίνο.Ο Tony Cook δηλώνει μεγάλος θαυμαστής της ακουστικής εκδοχής του Walk The Earth που ακούσαμε πριν από περίπου ένα χρόνο.Από το τραγούδι αφαιρέθηκαν σχεδόν τα πάντα για να μείνει μόνο η ουσία-η δύναμη της μελωδίας από το πιάνο του Mic και η γεμάτη συναίσθημα ερμηνεία του Joey .Ο οικοδεσπότης μάλιστα προτείνει να συμπεριλάβουν αυτή την εκδοχή στο σετ τους όταν με το καλό επιστρέψουν στη σκηνή.
Ο maestro θυμάται πως ξεκίνησε να παίζει στους Europe.Ήταν το 1984 και ετοιμάζονταν για την περιοδεία που θα ακολουθούσε την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους Wings Of Tomorrow.Αν και ο Joey έπαιζε keyboards στα δύο άλμπουμ δεν ήθελε να κάνει το ίδιο και στις συναυλίες κι έτσι έκαναν πρόταση στον Μic.Εκείνος στην αρχή δεν ήταν και τόσο ...ζεστός αφού ήδη είχε τη δική του μπάντα,σκέφτηκε όμως πως θα του άρεσε να δοκιμάσει για λίγο την εμπειρία της περιοδείας και έναν πιο ... ροκ τρόπο ζωής.Έτσι ξεκίνησαν όλα και λίγους μήνες αργότερα του ζήτησαν να γίνει μόνιμο μέλος της μπάντας.Ο πρώτος δίσκος του με τους Europe ήταν και η μεγαλύτερη επιτυχία τους,το Final Countdown,τα δύσκολα όμως άρχισαν με το άλμπουμ που το ακολούθησε αφού το κοινό το περίμενε με μεγάλο ενδιαφέρον και κάποιοι περίμεναν πολλά από αυτό.Η πιέση έπεσε κυρίως στον Joey που τότε κυρίως εκείνος έγραφε τα τραγούδια.Όπως λέει ο Mic υπήρχε ένα κομμάτι που προσπάθησαν να το κάνουν να μοιάζει με το Final Countdown όμως το αποτέλεσμα δεν ήταν τόσο καλό κι έτσι τότε έμεινε στα αζήτητα.(Λέτε να είναι εκείνο που βγήκε από το συρτάρι 26 χρόνια μετά και "μεταμορφώθηκε" με πολύ μεγάλη επιτυχία για να μπει στο War Of Kings?)O Mic θεωρεί πως το Out Of This World είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ,καλύτερο από το Final Countdown παρόλο που δεν είχε την ίδια επίδραση.Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε πάντως ο Tony όταν άκουσε το Superstitious ήταν πως οι Europe θα μας απασχολούσαν για πολλά χρόνια στο μέλλον και δεν έπεσε έξω.
Ξεχωριστές είναι και οι εμπειρίες από τις περιοδείες που έχει κάνει με τη μπάντα σε διάφορες χώρες του κόσμου.Υπάρχουν τα μέρη που ευχαριστιέται να παίζει ,όπως η Νότια Αμερική με το εκδηλωτικό κοινό της και εκείνα που μπορεί να νιώσει και λίγο τουρίστας γιατί υπάρχουν πολλά πράγματα για να δει κανείς όπως η Ιαπωνία.Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν σίγουρα τα μέρη που δεν πηγαίνουν συνήθως όπως η Ινδία όπου είχαν κάνει μια συναυλία το 1989,ή η Βολιβία στην οποία βρέθηκαν για πρώτη φορά το φθινόπωρο του 2019 ,σε τόσο μεγάλο υψόμετρο που σε τακτά χρονικά διαστήματα χρειάζονταν οξυγόνο.Με την παρότρυνση του Tony θυμάται τις μέρες ήταν στην μπάντα του Glenn Hughes (μαζί με τον Ian Haugland και τον John Leven) και περιόδευαν στην Ιαπωνία.Ο Ηughes πέρα από εξαιρετικός τραγουδιστής είναι και ένας ευχάριστός και προσγειωμένος άνθρωπός και εκείνη την εποχή απόλυτα νηφάλιος αφού είχε ξεφύγει από τις εξαρτήσεις.Σε εκείνη την περιοδεία όμως του συνέβη ένα ατυχές περιστατικό,όταν προσπαθώντας να κάνει crowd surfing έσκασε στο έδαφος αφού οι ευγενείς Ιάπωνες αντί να τον σηκώσουν στα χέρια απλά έκαναν στην άκρη.
photo:facebook/europetheband
Στο νέο ξεκίνημα τους το 2004,οι Europe δεν ήξεραν τι να περιμένουν και αν θα υπήρχε ανταπόκριση από το κοινό,ήξεραν μόνο πως ήθελαν να ακολουθήσουν την έμπνευση τους και όχι να επαναλάβουν ότι έκαναν στο παρελθόν.Τα πράγματα πάντως πήγαν και συνεχίζουν να πηγαίνουν πάρα πολύ καλά.Το άλμπουμ με το οποίο επέστρεψαν,το Start From The Dark ήταν σαν το πρώτο βήμα ενός παιδιού,λίγο ασταθές και αβέβαιο,στη συνέχεια όμως βρήκαν τα πατήματα τους και έκαναν βήματα μπροστά.
Ο Τony θαυμάζει τον Joey Tempest σαν τραγουδιστή και ο Mic φυσικά συμφωνεί δηλώνοντας πως είναι πολύ τυχεροί να τον έχουν στην μπάντα αφού πέρα από το ταλέντο του,δουλεύει πολύ σκληρά.Όσο για το μυστικό του,το μόνο που μπορεί να πει ο Mic είναι πως ο Joey φροντίζει σωματικά τον εαυτό του προκειμένου να διατηρεί σε καλή κατάσταση τη φωνή του.Παλιότερα έκανε κάποιες φωνητικές ασκήσεις αλλά τα τελευταία χρόνια τις έχει απλοποιήσει σε μεγάλο βαθμό.
O Mic προσπαθεί να θυμηθεί τον τίτλο του No Stone Unturned που το θεωρεί ίσως την μεγαλύτερη πρόκληση για να παίζει στις συναυλίες αφού είναι το πιο περίπλοκο -τουλάχιστον σε ότι έχει να κάνει με τα keyboards-τραγούδι των Europe.Tα πρώτα ερεθίσματα για να ασχοληθεί με τη μουσική τα πήρε από το οικογενειακό του περιβάλλον-από τον πατέρα του που άκουγε κλασσική μουσική και κυρίως τη μητέρα του που τραγουδούσε επαγγελματικά σε χορωδία.Πολλές φορές τον έπαιρνε μαζί της στις εμφανίσεις της και εκείνος είχε την ευκαιρία να ακούει διαφορετικά είδη μουσικής παρακολουθώντας τις πρόβες.
Πάντα ενδιαφέροντα όσα είχε να πει ο Mic,μας έδωσαν την ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα για τον ίδιο και τις εμπειρίες του με τους Europe,δεν μας είπε όμως κάτι νεότερο για τα σχέδια τους.Περιμένουμε,με την ελπίδα να πάνε όλα καλά,να τους δούμε να επιστρέφουν στη δράση το καλοκαίρι μέσα από τα δύο φεστιβάλ που αναφέραμε (και σίγουρα δεν θα μας χαλάσει αν μας φυλάνε και κάποια ευχάριστη έκπληξη).Προς το παρόν απολαμβάνουμε μαζί τους το "παιχνίδι" των Favourite Albums προσπαθώντας να μαντέψουμε τις προτιμήσεις τους τις Τετάρτες και απολαμβάνοντας τη μουσική που μας προτείνουν τις Παρασκευές.
O John Norum έχει χαρακτηριστεί ως η χρυσή τομή ανάμεσα στον Μichael Schenker και τον Gary Moore ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που τον θεωρούν κάτι σαν φυσική συνέχεια του Gary Moore.O Norum ποτέ δεν έκρυψε πως ο σπουδαίος Ιρλανδός κιθαρίστας υπήρξε μια από τις σημαντικές επιρροές του γι'αυτό και ήταν αναμενόμενο κάποιος δίσκος του να βρίσκεται στις επιλογές του στη σειρά των Favourite Albums.To άλμπουμ που διάλεξε ο John είναι το Corridors Of Power,ο δεύτερος προσωπικός δίσκος του Gary Moore που κυκλοφόρησε το 1982.Σε αυτό ο Moore συνεργάστηκε με κάποιους σπουδαίους μουσικούς όπως ο Ian Paice ,ντράμερ των Deep Purple που παρέμεινε μέλος της μπάντας του ως την επανένωση των Purple το 1984 αλλά και ο κιμπορντίστας Don Airey που έχει συνεργαστεί με πάρα πολλούς σπουδαίους καλλιτέχνες της ροκ μουσικής και από το 2002 είναι και αυτός μέλος των Deep Purple όπου αντικατέστησε τον Jon Lord.Στο τραγούδι End Of The World ο Moore τραγουδάει μαζί με τον Jack Bruce των Cream που έφυγε από τη ζωή το 2015.Η είδηση του θανάτου του βρήκε τους Europe στο στούντιο να γράφουν το Angels With Broken Hearts και επηρέασε σε μεγάλο βαθμό το θέμα των στίχων του.
O John Norum δηλώνει χαρακτηριστικά για το άλμπουμ:"Όταν το άκουσα για πρώτη φόρα εντυπωσιάστηκα από την καθαρή δύναμη και τον τόνο της κιθάρας του (Strat 61) και αγάπησα τα κομμάτια όπως και τον τρόπο που τραγουδούσε.Ένα από τα καλύτερα σόλο που έχουν γραφτεί ποτέ κατά τη γνώμη μου είναι αυτό του Always Gonna Love You.Aπλά δεν γίνεται καλύτερα.Τελεία."
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο John μας προτείνει να ακούσουμε σχεδόν όλο το άλμπουμ.Έκτος από τα δύο τραγούδια που αναφέρθηκαν παραπάνω επιλέγει ακόμα τα: Don't Take Me For A Loser,Wishing Well (μια πολύ ωραία διασκευή στο τραγούδι των Free)και Cold Hearted.΄
Είναι πολλά τα κοινά χαρακτηριστικά ανάμεσα στους δύο κιθαρίστες κι αυτό είναι ίσως που μας κάνει να τους συνδέουμε τόσο πολύ μουσικά,παρόλο που ο καθένας έχει το μοναδικό προσωπικό ύφος του.Για μας είναι η αφοσίωση τους στην ουσία της μουσικής με χαμηλούς τόνους ,χωρίς εντυπωσιασμούς,οι μουσικές τους αναζητήσεις στους δρόμους του rock,hard rock και blues αλλά κυρίως η ψυχή στον παίξιμο τους που πολλές φορές "βγάζει" συναίσθημα περισσότερο κι από μια τραγουδιστική ερμηνεία.Είναι γνωστό πως ο John Norum έχει στην κατοχή του μια από τις κιθάρες του Gary Moore,μια Fender Stratocaster του 1962 που είχε χρησιμοποιήσει ο Moore τόσο στo άλμπουμ We Want Moore! που περιείχε ζωντανές ηχογραφήσεις από την περιοδεία του το 1984 όσο και στην συναυλία Emerald Aisles που έγινε στη γενέτειρα του το Belfast ,στο Ulster Hall και καταγράφηκε για να κυκλοφορήσει σε VHS εκείνη την εποχή.Το 2015 ,στην πρώτη εμφάνιση του με τους Europe στην Ιρλανδία ο John έφερε την κιθάρα πίσω στο χώρο της θρυλικής εκείνης συναυλίας και η μπάντα τίμησε τον Ιρλανδό κιθαρίστα παίζοντας το Nuclear Attack(Dirty Fingers,1983).Ο John την έχει χρησιμοποιήσει ακόμα στο άλμπουμ του Another Destination του 1995 και είναι αυτή με την οποία έπαιξε το εκπληκτικό instrumental Shimmering Highs ενώ τον βλέπουμε να την κρατάει στο βίντεο του Strange Days όπως διαβάσαμε στην επίσημη ιστοσελίδα του.Mε αυτή τρέλανε το κοινό των HΠΑ στην περιοδεία των Dokken το 1997.Λίγο πριν τον ξαφνικό θάνατο του o Gary Moore είχε συναντήσει τον John και είχε υπογράψει την κιθάρα του.
Ο Gary Moore έφυγε από τη ζωή τον Φεβρουάριο του 2011 λίγες μόλις μέρες πριν ξεκινήσει η περιοδεία Balls & Banners των Europe στο Ηνωμένο Βασίλειο.Σε εκείνες τις συναυλίες ο John αφιέρωσε στη μνήμη του τη δική του μαγική εκτέλεση του The Loner (Wild Frontier,1987).Στο κανάλι του στο Youtube υπάρχει το παρακάτω βίντεο που τραβήχτηκε στο Bristol στις 23 Φεβρουαρίου εκείνης της χρονιάς,όταν και ανήμερα των γενεθλίων του John,κηδεύτηκε ο Gary Moore.Δέκα χρόνια μετά,στο τεύχος Απριλίου του ιαπωνικού μουσικού περιοδικού Young Guitar που είναι αφιερωμένο στον Moore με αφορμή την κυκλοφορία του άλμπουμ How Blue Can You Get με ακυκλοφόρητο υλικό του, o John Norum μιλάει για τον σπουδαίο κιθαρίστα οπότε όπως καταλαβαίνετε θα έχουμε συνέχεια στο θέμα.
Δυσάρεστα νέα για μια από τις ζωντανές εμφανίσεις των Europe που περιμέναμε αυτό το καλοκαίρι.Το φεστιβάλ Tons Of Rock στη Νορβηγία που είχε ανακοινώσει τη μπάντα στο φετινό του line up (αν και δεν υπήρχε επίσημη επιβεβαίωση από τους ίδιους)αναβάλλεται για ένα χρόνο και πρόκειται να πραγματοποιηθεί τον Ioύνιο του 2022 με μόνη επιβεβαιωμένη συμμετοχή προς το παρόν αυτή των Iron Maiden.
Tι σχέση μπορεί να έχουν οι Europe με το EURO που από 2020 έγινε 2021 και το περιμένουμε με μεγάλη λαχτάρα σε δύο περίπου μήνες?Ποιός κατάφερε να παντρέψει την hard rock μουσική με το ποδόσφαιρο?Καλή θέληση να υπάρχει και όλα γίνονται.
To Sweden Rock Magazine κατάφερε να βάλει ποδοσφαιρική φανέλα στον Ian Haugland με αφορμή τα 20α του γενέθλια τα οποία αποφάσισε να γιορτάσει σε συνδυασμό με το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου παρουσιάζοντας το ...ανεπίσημο τραγούδι της διοργάνωσης.Για το λόγο αυτό συγκεντρώθηκε μια ομάδα από εκλεκτούς εκπροσώπους της σουηδικής hard rock σκηνής και μαζί με τον παλαίμαχο διεθνή επιθετικό Jorgen Pettersson ηχογράφησαν την δημιουργία του Βjorn Strid των Soilwork με τίτλο "Nu Javlar!".Δεν θα επιχειρήσουμε να το μεταφράσουμε,θα σας πούμε μόνο πως είναι μια φράση ...γηπεδική που είναι πολύ πιθανό να σκεφτούμε, να μουρμουρίσουμε ή ακόμα και να φωνάξουμε΄-ο καθένας στη γλώσσα του- όταν θα παρακολουθούμε τους αγώνες το καλοκαίρι ,ακόμα κι αν δεν συμμετέχει η ομάδα μας.Εκτός από τον Ian που έχει αναλάβει τα ντραμς και τον τραγουδιστή Bjorn Strid σε αυτή την ...dream team συμμετέχουν ακόμη οι: Liv Jargell (Liv Sin),Jοrgen Sandstrom (Domedagen),Simon Johansson(Wolf),Mike Wead (King Diamond),Lars Johansson (Candlemass),Niklas Stalvind(Wolf),Chris Laney(Pretty Maids).
Ο Ιan πάντως μπορεί να φόρεσε τη φανέλα αφού όπως δήλωσε έχει "κρεμάσει τα παπούτσια" από το 1971,δηλαδή όταν ήταν μόλις 7 χρονών και το ενδιαφέρον του στράφηκε σε άλλου είδους ομάδες όπως οι Deep Purple και οι Black Sabbath.Το τραγούδι το βλέπει σαν τη ρεβανς του σε όλους όσους τον είχαν κάνει στόχο εκείνη την εποχή για τα παραπάνω κιλά του.
Η μουσική όπως και το ποδόσφαιρο είναι πάνω απ'όλα διασκέδαση,οπότε απλά συνδεθείτε στο facebook και καμαρώστε τους!
Mετά την πιο σύγχρονη αμερικάνικη ροκ σκηνή (Audioslave και Tyler Bryant & The Shakedown) o John Leven επέστρεψε στις ...ρίζες ,επιλέγοντας για πρώτη φορά στη σειρά των Favourite Albums μια ζωντανή ηχογράφηση,το Tokyo Tapes των Scorpions που ήταν ένας από τους αγαπημένους δίσκους των εφηβικών του χρόνων όπως σημειώνει στο σχετικό του σχόλιο ,αφού όταν κυκλοφόρησε εκείνος ήταν μόλις 15 χρονών και πολύ ...ατίθασο νιάτο.
To άλμπουμ ηχογραφήθηκε στη διάρκεια των δύο από τις τρεις εμφανίσεις που έκαναν οι Scorpions στην αίθουσα συναυλιών του ξενοδοχείου Sun Plaza στο Τόκυο τον Απρίλη του 1978 στα πλαίσια της περιοδείας τους για το άλμπουμ Taken By Force και ήταν οι τελευταίες με τον κιθαρίστα Uli Jon Roth στη σύνθεση τους.Ο Roth τελικά αντικαταστάθηκε από τον Matthias Jabs που μαζί με τον ιδρυτή της μπάντας Rudolf Schenker παραμένουν το κιθαριστικό της δίδυμο μέχρι σήμερα.Το Tokyo Tapes σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής για τους Scorpions και την αρχή μιας νέας που ήταν και η πιο εμπορικά επιτυχημένη γι'αυτούς αφού με αυτή την πρώτη τους ζωντανή ηχογράφηση η φήμη τους ξεπέρασε τα σύνορα της Γερμανίας και της Ευρώπης και έφτασε ως την Αμερική.Εκτός από τα δικά τους τραγούδια από τα πέντε πρώτα άλμπουμ τους,σε εκείνη την πρώτη επαφή τους με το ασιατικό κοινό, οι Γερμανοί έπαιξαν ακόμα διασκευές παλιότερων blues και rock'n roll κομματιών,ενώ ο δαιμόνιος Klaus Maine δεν δίστασε να τραγουδήσει στα Γιαπωνέζικα προκειμένου να "βάλει στο παιχνίδι" το κοινό.Αξίζει τον κόπο να ακούσετε τους ίδιους τους Scorpions να διηγούνται την ιστορία του άλμπουμ σε ένα βίντεο που γυρίστηκε με αφορμή την 50η τους επέτειο.
Τα αγαπημένα τραγούδια του John που εκείνη την εποχή ούτε καν φανταζόταν πως μερικά χρόνια αργότερα θα έπαιζε και ο ίδιος μουσική στις σκηνές της Άπω Ανατολής,ειναι το Pictured Life,το δεύτερο single από το Virgin Killer του 1976,το In Trance από το ομώνυμο τρίτο τους άλμπουμ του 1975 και το We'll Burn The Sky από το Taken By Force του 1977,στο οποίο ο Rudolf Schenker "έντυσε" με μουσική το ποίημα που έγραψε η σύντροφος του Jimi Hendrix για εκείνον,μετά τον θάνατο του.
Στο άλμπουμ υπάρχουν όπως είπαμε και δύο διασκευές το Hound Dog που πρωτοτραγούδησε η Big Mama Thornton και έκανε μεγάλη επιτυχία ο Elvis Priesley και το Long Tall Sally του Little Richard που διασκευάστηκε από τους Beatles.Oι Europe έκλειναν τις συναυλίες της Out Of This World Tour επίσης με το Hound Dog αλλά και το Hard Day's Night των Beatles.
H σχέση των Europe με τους Scorpions ξεκίνησε με τους έφηβους Σουηδούς να ακούνε τους δίσκους και να πηγαίνουν στις συναυλίες των Γερμανών λίγα χρόνια αργότερα όμως η επαφή τους παραλίγο να γίνει πιο στενή.Οι Europe είχαν ήδη κυκλοφορήσει τα δύο πρώτα άλμπουμ τους όταν ο παραγωγός των Scorpions,Dieter Derks αναζητούσε νέους συνθέτες για να γράψουν τραγούδια για τους Scorpions και ένας από αυτούς ήταν και ο Joey Tempest.H συνεργασία όμως τελικά δεν έγινε ποτέ και το τραγούδι που γράφτηκε βρήκε θέση στον δίσκο της Tone Norum.Περίπου την ίδια εποχή οι φήμες ήθελαν τον Dierks να είναι ένας από τους υποψήφιους παραγωγούς του The Final Countdown.Στα τέλη της δεκαετίας του 80 ο νυν ντραμερ των Scorpions ,Micky Dee και ο John Norum έπαιζαν μαζί στο άλμπουμ του Don Dokken, Up From The Ashes και συναντήθηκαν ξανά το 2014 στους Nordic Beast όπου συμμετείχε και ο Μιc Michaeli.Το 2012,στη δεύτερη φάση της καριέρας των Europe ,o Joey Tempest και ο John Norum βρίσκονται σε έναν γερμανικό ραδιοφωνικό σταθμό για να προωθήσουν το Bag Of Bones και στο σύντομο ακουστικό σετ τους παίζουν το Holiday.Oι δύο μπάντες συναντιούνται πολλές φορές στις σκηνές των καλοκαιρινών ευρωπαϊκών ροκ φεστιβάλ και το 2015 οι Europe παράλληλα με τις συναυλίες τους για το War Of Kings,λαβαίνουν μέρος και στην 50th Anniversary World Tour,ανοίγοντας τις συναυλίες των Scorpions στη Γαλλία.Λίγες μέρες πριν την έναρξη των εμφανίσεων τους ,η χώρα κλονίζεται από τις πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι ,η περιοδεία όμως πραγματοποιείται με επιτυχία παρά τις αντίξοες συνθήκες.Στην τελευταία κοινή συναυλία τους στην Γενεύη οι Europe σχημάτισαν την χαρακτηριστική πυραμίδα των Scorpions.Όμως και το καλοκαίρι του 2019 οι δύο μπάντες συναντήθηκαν τόσες φορές στα φεστιβάλ που ήταν σαν να έκαναν και πάλι περιοδεία μαζί.
O John δεν μοιράζεται μαζί μας μόνο τη μουσική που ακούει αλλά και αυτή που παίζει.Πρόσφατα οι Crowne,μία από τις μπάντες στις οποίες συμμετέχει,παρουσίασαν το πρώτο τους βίντεο για το τραγούδι Sharoline.Η μπάντα έχει έτοιμο και το πρώτο άλμπουμ της που αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Iούνιο από την Frontiers Music με τον τίτλο Κings In The North.
Yπάρχει ένα άλμπουμ που ανυπομονούμε να δούμε στη σειρά των Favourite Albums από τον Joey Tempest και βλέποντας τον ως αστροναύτη στο γρίφο της περασμένης Τετάρτης οι περισσότεροι πιστέψαμε πως επιτέλους ήρθε η ώρα.Με τη βοήθεια όμως του Buzz Lightyear (που με τα λόγια του πολλές φορές έκλεινε τις εκπομπές του στον Planet Rock πριν από μια δεκαετία)και της διάσημης πλέον ατάκας του "Το infinity and beyond" ,ο Joey μας την...έσκασε αφού η τέταρτη επιλογή του ήταν το Infinity των Journey που κυκλοφόρησε το 1978.
Ψάχνοντας το κάτι παραπάνω για το τέταρτο άλμπουμ της μπάντας από το San Francisco,o μάνατζερ τους Herbie Herbert προσέλαβε τον παραγωγό των πρώτων άλμπουμ των Queen-μεταξύ αυτών και η επιλογή του Mic Michaeli την περασμένη εβδομάδα,Sheer Heart Attack- Roy Thomas Baker ενώ αναζητούσε και έναν πιο δυναμικό τραγουδιστή.Όπως μας πληροφορεί και ο Joey στη σχετική δήλωσή του, ο κιθαρίστας Neil Schon είχε ήδη αρχίσει να γράφει καταπληκτικά τραγούδια όμως κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει "την τεράστια επίδραση που θα είχε στον κόσμο της μουσικής τα επόμενα χρόνια,ο απίστευτα ταλαντούχος και φυσικά προικισμένος τραγουδιστής" όπως χαρακτηριστικά περιγράφει τον Steve Perry.Tα τραγούδια από το Infinity που μας προτείνει ο Joey είναι τα δύο singles Lights και Wheel In The Sky,αλλά και το ντουέτο του Perry με τον κιμπορντίστα Greg Rolie,το Feeling That Way.
Ο Joey δεν έκρυψε ποτέ τον θαυμασμό του για τις συνθετικές ικανότητες του διδύμου Perry και Schon αλλά και για τον τρόπο που τραγουδάει ο Steve Perry (μάλιστα όταν όλος ο κόσμος έμαθε τους Europe με το Final Countdown πολλοί τους σύγκριναν φωνητικά) ,γι'αυτό και παρόλο που δεν αναφέρει κάποιο άλμπουμ τους στη γνωστή ...λίστα με τα SOS στο άρθρο του Loudersound,θα ήταν απίθανο να μην τους συμπεριλάβει στις επιλογές του.Στο Secret Society υπάρχει το τραγούδι Forever Travelling που είναι ένας φόρος τιμής στους Journey.Σε συνέντευξη του το 2006,όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ,είχε πει πως το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν πιο μελωδικό,θυμίζοντας λίγο Europe από το παρελθόν,ενώ στιχουργικά είναι ουσιαστικά αποσπάσματα από τις αναμνήσεις τους την εποχή που ζούσαν στην Καλιφόρνια και έγραφαν κομμάτια για το Prisoners In Paradise ακούγοντας τη μουσική των Journey και τη φωνή του Steve Perry που μαζί με τον Neil Schon αποτέλεσαν μεγάλη έμπνευση γι'αυτούς.Με τον John Norum τους άκουγαν και τους θαύμαζαν σαν μουσικούς από τότε που ήταν έφηβοι και το Forever Travelling αντανακλά την επιρροή των Journey στη μουσική των Europe ενώ είναι παράλληλα και ένας φόρος τιμής προς αυτούς.Άλλωστε οι στίχοι"Somewhere in my mind I'm under the golden gate,Somewhere in my heart I'm in the city by the bay,Sometimes I can feel the wheel in the sky is still turning", που παραπέμπουν και στα κομμάτια που προτείνει ο Joey,νομίζουμε λένε πολλά.
O παραγωγός του The Final Countdown και του Start From The Dark,Kevin Elson έχει συνεργαστεί με τους Journey σε όλα τα άλμπουμ τους την περίοδο 1980-87 όταν και γνώρισαν την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία τους αλλά και μεταγενέστερα.Το ίδιο ισχύει και για τον Kevin Shirley(Βag Of Bones) που συνεργάστηκε μαζί τους στο τελευταίο άλμπουμ τους με τον Steve Perry,Trial By Fire το 1996 και αρκετές φορές μέσα στη νέα χιλιετία.Το 2013 οι Europe είχαν προγραμματίσει μια περιοδεία στο Μεξικό μαζί με τους Survivor και τη μπάντα του Steve Augeri,του τραγουδιστή που αντικατέστησε τον Perry στους Journey η οποία δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ αφού μετά από μια αναβολή για το 2014,ακυρώθηκε οριστικά.
