Πέμπτη 24 Ιουνίου 2021

Favourite Albums:Joey Tempest and Made In Japan by Deep Purple

 Mπορεί οι Europe να πήραν το όνομα τους από το άλμπουμ  Made In Εurope των Deep Purple,όμως φαίνεται πως και η αμέσως προηγούμενη ζωντανή ηχογράφηση τους Made In Japan, που είναι η επιλογή του Joey Tempest για αυτή την εβδομάδα,έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ύπαρξη και την εξέλιξη σαν μουσικός τόσο του ίδιου όσο και της μπάντας.Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει στο σχόλιο του ,ούτε και ο ίδιος δεν ξέρει αν θα ήταν εδώ σήμερα να παίζει ροκ μουσική ή αν σαν παιδί θα είχε το θάρρος και τη φιλοδοξία να γίνει καλύτερος μουσικός χωρίς την ύπαρξη αυτού του άλμπουμ.Με αφορμή αυτό θα παρατηρήσουμε πως αυτή είναι η τρίτη φορά που κάποιο μέλος της μπάντας επιλέγει κάποιο άλμπουμ των Deep Purple (έχουν προηγηθεί ο Mic Michaeli με το Machine Head και ο Ian Haugland με το Come Taste The Band) και δεν αποκλείεται αυτό να ξαναγίνει στη συνέχεια της σειράς των Favourite Albums.Έτσι θα μπορούσαμε να πούμε πως δεν είναι καθόλου τυχαία η φράση που είχε χρησιμοποιήσει ο Joey σε εκείνο το άρθρο του στο Loudersound το 2018 για τους δέκα πιο σημαντικούς δίσκους της ζωής του,αναφερόμενος τότε σε ένα άλλο άλμπουμ τους το Perfect Strangers:"Ένα πράγμα είναι σίγουρο.Xωρίς τους Deep Purple ,εμείς (οι Europe)δεν θα υπήρχαμε."

Πίσω στον Αύγουστο του 1972 όταν οι Deep Purple πραγματοποίησαν την πρώτη τους περιοδεία στην Ιαπωνία μάλλον δεν περίμεναν ότι το άλμπουμ που προέκυψε από τις ηχογραφήσεις των συναυλιών τους στην Οσάκα και το Τόκυο θα είχε τόσο μεγάλη απήχηση στο κοινό και τέτοια επιρροή σε μελλοντικούς μουσικούς όπως οι Europe.Tα μέλη της μπάντας δεν ενθουσιάζονταν στην ιδέα ενός ζωντανού άλμπουμ καθώς προτιμούσαν να επικεντρώνονται ανεπηρέαστοι στο να έχουν μια δυναμική και όσο το δυνατόν πιο αυθόρμητη σκηνική παρουσία.Συμφώνησαν όμως στην απόφαση της εταιρείας τους για μια τέτοια κυκλοφορία στην Ιαπωνία για να ενισχύσουν την παρουσία τους στην αγορά της χώρας.Το άλμπουμ όμως αποδείχτηκε πολύ καλό για να μείνει μόνο εκεί και γρήγορα έκανε επιτυχία σε όλο τον κόσμο,κερδίζοντας παράλληλα και την εκτίμηση των κριτικών

Το σετ τους σε εκείνες τις συναυλίες απαρτιζόταν κύριως απο τραγούδια του Machine Head που ήταν και η πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους και αυτά μας προτείνει και ο Joey για να ξεκινήσουμε την ακρόαση-Highway Star,Smoke On The Water και Lazy  μαζί με το Child In Time από το In Rock,σε χορταστικές εκτελέσεις.Για μας βέβαια ισχύει πάντα πως δεν μπορείς να απολαύσεις ένα άλμπουμ αποσπασματικά,πρέπει να το ακούσεις ολόκληρο,ακόμα περισσότερο μια ζωντανή ηχογράφηση μιας μπάντας του μεγέθους των Deep Purple.

To πλήρωμα του χρόνου για να παίξουν δίπλα στους Deep Purple,ήρθε για τους Europe στη δεύτερη-και πιο ώριμη-φάση της καριέρας τους και όχι μόνο μία αλλά δύο φορές.Η αρχή έγινε το καλοκαίρι του 2008 όταν άνοιξαν τις συναυλίες τους στη Σουηδία στο Ystad και το ....Εννιά χρόνια αργότερα,τον Νοέμβριο του 2017 και λίγο μετά την κυκλοφορία του Walk The Earth η συνεργασία θα  επαναληφθεί με τους Europe α ανοίγουν τις συναυλίες της The Long Goodbye Tour στο Ηνωμένο Βασίλειο.Και στις δύο περιπτώσεις ο John Norum βρέθηκε μαζί τους στη σκηνή για να παίξουν το Smoke On The Water.Στην περιοδεία του  2017 η φωτογράφος Grace Chapman-Duke συνάντησε τους Europe  στα παρασκήνια για λογαριασμό του Loudersound και αποτύπωσε με το φακό της στιγμιότυπα της μπάντας λίγο πριν βγει στη σκηνή.Η επιλογή του Joey είναι μια καλή αφορμή για να τα θυμηθούμε.

H ιστοσελίδα του Loudersound ασχολήθηκε  πρόσφατα με τους Europe αναδημοσιεύοντας ένα παλιότερο άρθρο του Classic Rock στο οποίο ο Joey περιγράφει τις συναντήσεις του με άλλους διάσημους μουσικούς -και όχι μόνο.Κάποιες από αυτές -όπως για παράδειγμα με τον Phil Lynott ή τον Lemmy τις έχουμε ακούσει πολλές φορές,κάποιες άλλες πάλι όχι.Αν θέλετε λοιπόν να μάθετε-ή να θυμηθείτε τι είπε ο Joey με τον Axl Rose,τον Jon Bon Jovi ή ακόμα και τον James Hetfield,δεν έχετε παρά να το διαβάσετε.

Eδώ και λίγες μέρες είναι διαθέσιμο το podcast του Μy Classical Album με τον Mike Norris να συζητά με τον Ian Haugland για το Rising των Rainbow.O Ian περιγράφει πως μαγεύτηκε με την εικόνα αλλά κυρίως με τον ήχο αυτού του άλμπουμ όταν το άκουσε για πρώτη φορά την εποχή που ήταν ακόμα μαθητής.Βλέποντας τον Cozy Powell να παίζει ντραμς σε μια συναυλία των Rainbow αποφάσισε να κάνει κι εκείνος το ίδιο-στη συναυλία τους είχε συνοδέψει μαζί τον καλύτερο του φίλο η μητέρα του δεύτερου σαν δώρο για τα γενέθλιά του.Ο Powell  και ο τρόπος που έπαιζε είναι μέχρι και σήμερα σημείο αναφοράς για τον Ian,που "ομολογεί" πως πολλές φορές τον έχει αντιγράψει φέρνοντας σαν παράδειγμα κάποια μέρη του Rock The Night.To Rising για εκείνον αγγίζει την τελειότητα και συχνά ανατρέχει σε αυτό ακόμα και όταν έχει ανάγκη απλά να νιώσει καλύτερα.Μαζί με τον Νorris αναλύουν ένα ένα τα τραγούδια του άλμπουμ ένω μοιράζονται και πολλές ιστορίες από τα παρασκήνια.Αν μαζί με τον Ian είστε θαυμαστής και των Rainbow,σίγουρα θα απολαύσετε αυτό το podcast.

Για εμας ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η τελευταία ερώτηση του Mike Norris προς τον Ian που είχε να κάνει με τους Europe και τα πλάνα τους από εδώ και πέρα.Ο ντράμερ είπε πως δουλεύουν πάνω σε καινούρια τραγούδια όμως εξαιτίας της κατάστασης με την πανδημία δεν μπορούν ούτε καν να βρεθούν για πρόβες.Ακόμα πιο ενδιαφέρον ήταν αυτό που δήλωσε για τις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας που επίσης εξαρτώνται από την εξελίξη της πανδημίας.Μίλησε για πέντε με έξι εμφανίσεις που έχουν κλείσει για το καλοκαίρι και δύο για το φθινόπωρο.Δεν ξέρουμε πόσες από αυτές έχουν οριστικοποιηθεί ή είναι ανάμεσα σε αυτές που έχουν ακυρωθεί ή αναβληθεί για την επόμενη χρονιά-η μόνη εμφάνιση που έχουν ανακοινώσει επίσημα και γνωρίζουμε πως ισχύει ακόμα είναι αυτή στο φεστιβάλ Steelhouse στην Ουαλία.Πάντως αυτά που ακούσαμε μας άνοιξαν την όρεξη και ελπίζουμε έστω κάποιες απο αυτές τις συναυλίες να πραγματοποιηθούν τελικά όπως και να προχωρήσουν τα σχέδια τους για ένα νέο άλμπουμ γιατί όσο κι αν διασκεδάζουμε με το "παιχνίδι" των αγαπημένων τους άλμπουμ,η μουσική τους και η παρουσία τους στη σκηνή μας λείπουν πραγματικά.

O Joey Tempest και ο John Norum στα παρασκήνια της Birmingham Arena το 2017
photo:Grace Chapman-Duke/Loudersound




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου