Ask The Band ep.1-Joey Tempest & Ian Haugland

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη EUROPE (@officialeuropetheband)

Στην πρεμιέρα του τρίτου κύκλου των Friday Nights με τον τίτλο Αsk The Band o Joey Tempest και ο  Ian Haugland ήταν τα μέλη των  Europe που απάντησαν σε ερωτήσεις των φίλων της μπάντας μέσα από το Instagram και το Facebook  αντίστοιχα.

Στο βίντεο που ανέβηκε στο  Instagram o Joey Tempest μας αποκάλυψε πως δεν χρησιμοποιεί πια το περίφημο λευκό  stand  για το μικρόφωνο που φτιάχτηκε για την περιοδεία του The Final Countdown και τον συντρόφευε στη σκηνή ακόμα και μετά την επανένωση των Europe,αφού έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά και είναι πλέον στην αποθήκη.Θυμήθηκε όμως και μια σχετική ιστορία που η αλήθεια είναι πως δεν είχαμε ξανακούσει.Υπήρξε κάποτε η ιδέα να προσθέσουν στο stand έναν μικρό αεριωθούμενο κινητήρα καθώς και έναν αισθητήρα έτσι ώστε αυτό να τον ακολουθεί στη σκηνή και να το πιάνει όποτε ήθελε-αυτά τα παιδιά (στις ιδέες τουλάχιστον) ήταν πάντα μπροστά από την εποχή τους!

Στο Facebook o Ian Haugland κλήθηκε να απαντήσει μια φαινομενικά εύκολη ερώτηση-ποίο είναι το αγαπημένο του τραγούδι από τους Thin Lizzy.Αν και όπως μας εξομολογήθηκε για εκείνον ήταν εξίσου δύσκολο με το να επιλέξει το αγαπημένο του κομμάτι από τους Europe,κατέληξε στο Jailbreak από το ομότιτλο άλμπουμ  του 1976.Δυναμικό και μελωδικό μαζί,με το καλύτερο  riff στην ιστορία,το τραγούδι λέει την ιστορία του σαν να βλέπεις μια κινηματογραφική ταινία απλά ακούγοντας το.Φυσικά δεν ξεχνάμε και την φανταστική εκτέλεση του από τους Europe μαζί με τον Scott Gorham στη σκηνή του Sweden Rock Festival το καλοκαίρι του 2013.

Ο  Ian πάντως είχε "προπονηθεί" για την περίσταση,αφού πρόσφατα απάντησε στις 10 ερωτήσεις  του Rocknytt κι έτσι μάθαμε πως το τραγούδι που θα ήθελε να είχε γράψει είναι το Stairway To Heaven των Led Zeppelin.O πρώτος δίσκος που αγόρασε με δικά του χρήματα ήταν το Sweet Fanny Adams των The Sweet (το είχε παρουσιάσει ο Mic Michaeli στη σειρά των Favourite Albums.)Όσο για το άλμπουμ που τον έκανε να ασχοληθεί με τη rock μουσική και να παίζει ντραμς ήταν το Rising των Rainbow.H αλήθεια είναι η αγάπη του Ian για αυτό το άλμπουμ δεν κρύβεται αφού τον τελευταίο χρόνο τον έχουμε ακούσει πολλές φορές να μιλάει για αυτό σε συνεντεύξεις του,ήταν το πρώτο που επέλεξε στη σειρά των Favourite Albums και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει και από τους πέντε δίσκους που άλλάξαν τη ζωή του (μαζί με το In Rock των Deep Purple,Phenomenon των UFO,Brain Salad Surgery των Emerson Lake & Palmer και 2112 των Rush) όπως τα απαρίθμησε ο ίδιος για το Roppongi Rocks.Η μπάντα που θεωρεί ως την πιο υποτιμημένη είναι οι Ουαλοί Budgie.Eυτυχώς οι Metallica φρόντισαν να τους κάνουν περισσότερο γνωστούς διασκευάζοντας κάποια κομμάτια τους (Breadfan,Crash Course In Brain Surgery)στο άλμπουμ Garage Inc.Kαι οι Europe όμως,όταν το 2014 βρέθηκαν στην Ουαλία για το φεστιβάλ Steelhouse τίμησαν τους Budgie με ένα "σφηνάκι" από το τραγούδι τους Ιn For The Kill στη διάρκεια του Rock The Night.O Ian δεν έχει κρύψει την προτίμηση του και σε διαφορετικά είδη μουσικής κι έτσι στη συλλογή του υπάρχουν και δίσκοι όπως το Rubycon των Tangerine Dream αλλά και από τις συναυλίες που έχει παρακολουθήσει ξεχωρίζει αυτή του Peter Gabriel στη Στοκχόλμη το 2013.

Πολλές είναι και οι αξιομνημόνευτές εμπειρίες που είχε ο αγαπημένος ντράμερ στις συναυλίες του με τους Europe,όπως για παράδειγμα η εμφάνιση τους την παραμονή του millenium στη Στοκχόλμη στους -20 βαθμούς, πάνω σε μια  μαούνα που έπαιξε το ρόλο πλωτής εξέδρας .To πιο παράξενο πάντως συνέβη στη μοναδική τους συναυλία στην Ινδία στα τέλη της δεκαετίας του 80,σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο στη Βομβάη γεμάτο με σχεδόν 50 χιλιάδες θεατές.Πριν καλά καλά αρχίσουν να παίζουν τα φώτα της σκηνής έσβησαν αφού όπως αποδείχτηκε ο υπέυθυνος είχε ξεχάσει να ανεφοδιάσει τη γεννήτρια που λειτουργούσε με diesel.Μέχρι να αποκατασταθεί το πρόβλημα τη λύση έδωσε ένας προνοητικός θεατής που από την πρώτη σειρά φώτισε για λίγο τη σκηνή με το ...φακό του.

Οι Europe έχουν πιστούς θαυμαστές σε όλο τον κόσμο,σε κάθε τόπο όμως φαίνεται πως έχουν την ξεχωριστή χάρη τους.Έτσι στην Ιαπωνία είναι πιο συγκεντρωμένοι,στην Σκανδιναβία πιο συγκρατημένοι,στη νότια Ευρώπη πιο παθιασμένοι,στην Αμερικη πιο εύθυμοι και στη Νότια Αμερική πιο ασυγκράτητοι.Ο Ian απολαμβάνει εξίσου το να παίζει σε ένα μικρό χώρο και ένα μεγάλο φεστιβάλ για διαφορετικούς λόγους σε κάθε περίσταση.Στο κλαμπ αντiμετωπίζεις το κοινό σχεδόν κατάματα , η αντίδραση είναι άμεση και η αίσθηση πιο αληθινή και προσωπική.Από την άλλη όταν παίζει μπρόστα στο κοινό ενός φεστιβάλ,η ενέργεια είναι απίστευτη και μαγική όταν ξεκινάει για παράδειγμα το The Final Countdown.Όπως τονίζει χαρακτηριστικά χρειάζεσαι το ένα για να εκτιμήσεις το άλλο!