About John Leven

 

photo:Patric Ullaeus

Είναι ο πιο λιγομίλητος από τα μέλη της μπάντας ,οι συνεντεύξεις του μετρημένες,το ίδιο και τα λόγια του.Παράλληλα όμως πολλές φορές έχει αποδειχτεί ο πιο δραστήριος από όλους αφού ακόμα και στη διάρκεια της πανδημίας τον είδαμε να συμμετέχει σε διάφορα σχήματα  (Crowne,SubCry) αλλά και να επιχειρεί στο χώρο της εστίασης.Στις αρχές του χρόνου ο John Leven φιλοξενήθηκε στον ραδιοφωνικό σταθμό Radio Botkyrka,στην εκπομπή Eruption του Tommy Fagerberg με τον οποίο μοιράστηκε προσωπικές ιστορίες αλλά και εμπειρίες από τη ζωή του με τους Εurope μέσα από τη δική του οπτική γωνία δίνοντας μας έτσι την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε καλύτερα.

Η μπάντα που έκανε τον νεαρό John να θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική ήταν οι KISS και το άλμπουμ τους Hotter Than Hell.Στις βόλτες που πήγαινε με τη γιαγιά του,στεκόταν και χάζευε το εξώφυλλο του άλμπουμ στο τοπικό δισκάδικο.H εμφάνισή τους και μόνο τους έδινε μυθική διάσταση στα μάτια του 12χρονου John.Oι ίδιοι φρόντιζαν το μύθο τους και δεν αποκάλυπταν τα πρόσωπα τους-εκείνη την εποχή είχαν βρεθεί στη Στοκχόλμη για μια συναυλία (στην οποία ο John δεν μπόρεσε να πάει λόγω ηλικίας) και κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο είχαν καλύψει τα πρόσωπα τους με μαντήλια.

Πριν τους Europe τον ενδιέφερε περισσότερο το ποδόσφαιρο το χόκει στον πάγο και οι μηχανές.Στο Upplands Vasby δεν υπήρχαν πολλές μπάντες,απλά μαζεύονταν στο γυμναστήριο του σχολείου και έπαιζαν λίγο.Ήταν γύρω στα 14-15 όταν ο John Norum του ζήτησε να παίξει στους Force και σχεδόν ένα χρόνο αργότερα εμφανίστηκε ο Yngwie Malmsteen που τότε δεν τα πηγαινε καλά με τον Marcel Jacob και έψαχνε μπασίστα για τη δική του μπάντα τους Rising Force.Κάπως έτσι οι δύο μπάντες αντάλλαξαν τους μπασίστες τους αλλά ευτυχώς για τον John,γύρισε στη θέση του λίγο πριν οι Force μετονομαστούν σε Europe και λάβουν μέρος στον μουσικό διαγωνισμό Rock S/M.Η εμπειρία του πάντως με τις δισκογραφικές εταιρίες και τους παραγωγούς ήταν κοινή και για τις δύο μπάντες στις οποίες συμμετείχε-ο όρος για να τους κάνουν συμβόλαιο ήταν να τραγουδήσουν στα σουηδικά.Ούτε οι Force,ούτε οι Rising Force το δέχτηκαν-στα 18 τους η Σουηδία δεν ήταν αρκετή,πίστευαν πως μπορούσαν να κατακτήσουν τον κόσμο (και καλά έκαναν!).

H αρχή για να κατακτήσουν το όνειρο τους έγινε με τον διαγωνισμό Rock S/M που διεξαγόταν σε πολλαπλούς γύρους με τον καλύτερο να προκρίνεται κάθε φορά και οι Europe κέρδιζαν κάθε γύρο μέχρι τον τελικό που έγινε τον Δεκέμβριο του 1982 στην Grona Lund και μεταδόθηκε τηλεοπτικά.Ευτυχώς για τον John η μπάντα διαγωνιζόταν πάντα κοντά στη Στοκχόλμη -εκείνη την εποχή υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία και κάθε φορά έπρεπε να το σκάει από το στρατόπεδο.Βέβαια στην επιστροφή τον έπιαναν και ακολουθούσε η σχετική τιμωρία αλλά... χαλάλι.Την βραδιά του τελικού ολόκληρο το Upplands Vasby ήταν στο πλευρό τους ενώ ακόμα και η άτυχη στιγμή που έσπασε μια χορδή της κιθάρας του John Norum λειτούργησε υπέρ τους αφού η κάμερα τον ακολούθησε στο παρασκήνιο που πήγε για να την αλλάξει κι έτσι κέρδισαν λίγο περισσότερο χρόνο επί της οθόνης.Οι Europe κέρδισαν και το πρώτο βραβείο με τα τραγούδια In The Future To Come και The King Will Return και ο John ομολογεί πως μέχρι κα σήμερα συναντά ανθρώπους που θυμούνται εκείνον τον τελικό.

Λίγους μήνες αργότερα την άνοιξη του 1983 ο μπασίστας απολύθηκε από το στρατό και αμέσως ξεκίνησε περιοδεία με τους Europe -που στο μεταξύ είχαν ήδη κυκλοφορήσει το πρώτο τους άλμπουμ-στα λαΪκά πάρκα που εκείνη την εποχή ήταν σε άνθηση.Στην πρώτη τους συναυλία σε ένα πάρκο χωμένο κάπου στο δάσος,έπιασε βροχή και ο κόσμος άρχισε να ανεβαίνει στη σκηνή.Έτσι βρέθηκαν να παίζουν ανάμεσα σε πέριπου 300 άτομα κυρίως μεθυσμένους.Kατά τα άλλα πάντως η περιοδεία πήγε καλά-ο John θυμάται πως έσπαγαν κάθε ρεκόρ παρακολούθησης και ιδιαίτερα στις μικρότερες πόλεις συγκεντρώνονταν όλοι για να παρακολουθήσουν αυτή την καινούρια hard rock μπάντα.

To δεύτερο άλμπουμ τους ηχογραφήθηκε στο στούντιο Polar το 1984,την εποχή που ο Βenny Andersson και ο Bjorn Ulvaeus των  ΑΒΒΑ ηχογραφούσαν επίσης εκεί το μιούζικαλ  Chess κι έτσι οι Europe το χρησιμοποιούσαν τα Σαββατοκύριακα.Ο John θυμάται το περιστατικό όταν έχυσε κατά λάθος ένα μπουκάλι Coca Cola πάνω στην κονσόλα μίξης που άρχισε να αναβοσβήνει.Έκεινος πήγε να παίξει pinball ενώ σκεφτόταν τι θα γινόταν όταν θα εμφανίζονταν στο στούντιο ο Benny και ο Bjorn και ο ηχολήπτης του Polar προσπάθησε να αποκαταστήσει τη ζημιά και ευτυχώς τα κατάφερε.Την ίδια χρονιά  έγινε στη Σουηδία το φεστιβάλ Monsters Of Rock με τη συμμετοχή των Motley Crue,AC/DC και Van Halen.Oι Europe το παρακολούθησαν από VIP θέσεις μπροστά στη σκηνή και όταν εμφανίστηκαν το κοινό γύρισε και τους χειροκρότησε,κάτι που έκανε τον John να νιώσει για πρώτη φορά πως κάτι είχε αρχίσει να συμβαίνει.Η συναυλία ήταν φοβερή αν και οι αγαπημένοι του Van Halen τον απογοήτευσαν αφού αντιμετώπισαν προβλήματα με τον ήχο τους.

H "εκτόξευση" ήρθε με το τρίτο τους άλμπουμ το The Final Countdown που πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα την εποχή που δεν υπήρχε streaming αλλά ο κόσμος αγόραζε δίσκους και κασσέτες από τα δισκάδικα που υπήρχαν παντού.Ο μάνατζερ τους είχε καταφέρει να υπογράψουν συμβόλαιο με την εταιρεία Epic και είχαν κλείσει τον παραγωγό των Journey,τον Kevin Elson.Ηχογράφησαν το άλμπουμ σε ένα στούντιο στην Ελβετία με θέα τις Άλπεις μέσα στο οποίο έμεναν επίσης.Έβγαιναν μερικές φορές σε μια κοντινή πόλη για φαγητό και ποτό,ενώ μια φορά πήγαν και στη Ζυρίχη,όμως το πρόγραμμα είχε πολλή δουλειά και καθόλου πάρτι.Δεν είχαν όμως στο μυαλό τους ότι θα κάνουν επιτυχίες,απλά έγραψαν τα τραγούδια που είχαν και όταν η εταιρεία επέλεξε να κυκλοφορήσει το The Final Countdown ως single απλά δεν έφεραν αντίρρηση.Ακολούθησαν τα Rock The Night,Carrie και Cherokee.To βίντεο για το τελευταίο γυρίστηκε στην Ισπανία,στην έρημο της Σιέρα Νεβάδα.Στο τέλος των γυρισμάτων αντιμετώπισαν και μια αμμοθύελλα.Μετά όμως το γιόρτασαν και κάπου εκεί μέσα στο πάρτι χάθηκαν τα παπούτσια του John.Την επόμενη μέρα πτήση τους έφευγε νωρίς το πρωί κι εκείνος αναγκάστηκε να ταξιδέψει χωρίς παπούτσια.Όταν προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο της Κοπεγχαγης τριγύριζε ξυπόλητος ψάχνοντας να αγοράσει ένα καινούριο ζευγάρι,ήταν όμως Κυριακή και όλα τα μαγαζιά ήταν κλειστά με αποτέλεσμα η εμφάνιση του αυτή να γίνει αφορμή για πολλά άδικα αρνητικά σχόλια.

Μπορεί να πίστευαν πως θα γίνονταν διάσημοι σε όλο τον κόσμο,όμως αυτό που έγινε με το The Final Countdown ξεπέρασε κάθε φαντασία.Όταν ξεκίνησαν την περιοδεία τους το άλμπουμ δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμα και πολλές φορές βρέθηκαν να παίζουν σε μισογεμάτες αίθουσες.Κάπου στα μισά όμως βγήκε το άλμπουμ και τα πράγματα άλλαξαν-σε κάθε τους εμφάνιση γινόταν πραγματικά χαμός.Όταν γύρισαν το βίντεο για το ομώνυμο τραγούδι στη Solna το μέρος που έπαιξαν ήταν γεμάτο.Το κοινό άρχισε να χοροπηδάει στο ρυθμό του τραγουδιού ακολουθώντας τον Joey Tempest που έκανε το ίδιο.Αυτό φαίνεται πως έγινε συνήθεια και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.Όταν έπαιξαν στην Mπανγκόκ σε ένα μεγάλο στάδιο μπροστά σε 50-60 χιλιάδες κόσμο κάποιοι από το κοινό ανέβηκαν σε μια πτέρυγα του σταδίου που έπρεπε να μείνει κενή αφου υπήρχε κίνδυνος να καταρρεύσει, μόνο και μόνο για να χοροπηδήσουν αναγκάζοντας την μπάντα να διακόψει αρκετές φορές τη συναυλία για να τους καλέσει να κατεβούν.

Άλλο ένα εξωτικό μέρος που επισκέφτηκαν ήταν η Βομβάη της Ινδίας όπου έπαιξαν σε ένα παλιό στάδιο κρίκετ σε μια σκηνή από μπαμπού και πάλι μπροστά σε 50-60 χιλιάδες  θεατές με τα εφηβικά τους είδωλα τους Nazareth να ανοίγουν τη συναυλία τους.Εκεί έζησαν κάποιες πολύ έντονες και ταυτόχρονα δυσάρεστες εμπειρίες βλέποντας το χάος που χώριζε τις κοινωνικές τάξεις της χώρας.Φεύγοντας από το αεροδρόμιο βρέθηκαν μπροστά στις φτωχογειτονιές της πόλης και εκεί μέσα στις παραγκουπόλεις και τους ανθρώπους που ζούσαν μέσα στη λάσπη υπήρχε ένας τεράστιος πίνακας με την αφίσα των Europe και τα λαμπερά τους χαμόγελα.Ήταν πολύ παράξενο ειδικά αν σκεφτόσουν ότι κάτω από εκείνη τη φωτογραφία μπορεί να πέθαιναν άνθρωποι.Φτάνοντας στην πόλη έμειναν στο ξενοδοχείο Taj Mahal όπου το βράδυ ήταν καλεσμένοι σε δείπνο από έναν μεγιστάνα παραγωγό ταινιών του  Bollywood.Στο δείπνο ήταν παρούσα ήταν και η κόρη του παραγωγού που ...γλυκοκοίταζε τον John και μάλιστα τον προσκάλεσε ιδιαιτέρως σε γεύμα την επόμενη μέρα.Εκείνος δέχτηκε και έτσι την άλλη μέρα η νεαρή κυρία τον πήρε με το αυτοκίνητο της για να πάνε σε κάποιο πολυτελές εστιατόριο.Για να φτάσουν εκεί χρειάστηκε να διασχίσουν το δρόμο και πάνω στη νησίδα συνάντησαν μια ηλικιωμένη γυναίκα που πέθαινε-πιθανότατα από πείνα-μπροστά στα μάτια τους.Για τον John που δεν είχε ζήσει ποτέ πριν κάτι παρόμοιο αυτό ήταν τραυματικό,η νεαρή κυρία όμως απλώς προσπέρασε λέγοντας του πως δεν είναι τίποτα αφού στα δικά της μάτια ένας τέροιος θάνατος ήταν κάτι συνηθισμένο.Όταν κάθησαν στο τραπέζι η συνοδός του παρήγγειλε διάφορα gourmet εδέσματα με θαλασσινά αλλά ο John δεν μπορούσε να πλέον να φάει μετά από αυτό που είχε δει.Εκείνη συνέχιζε να μην καταλαβαίνει αφού δεν θεώρουσε πως είχε συμβεί κάτι περίεργο.

Μετά το The Final Countdown και τα εκατομμύρια των πωλήσεων που έκανε,η δισκογραφική τους εταιρεία περίμενε ένα επόμενο άλμπουμ με ανάλογες επιδόσεις.Το Out Of This World πούλησε κι αυτό αρκετά εκατομμύρια αντίτυπα,πολύ λιγότερα όμως σε σύγκριση με το Final Countdown και με αυτά που περίμενε η εταιρεία.Ακολούθησε μια παγκόσμια περιοδεία (οι συναυλίες στην Μπανγκοκ και την Βομβάη ήταν στα πλαίσια της) που όπως λέει ο μπασίστας πήγε πολύ καλά και είχε την καλύτερη παραγωγή που είχαν ίσως ποτέ σε συναυλίες τους.Μαζί τους είχαν μπάντες όπως οι Dare (η μπάντα του κιμπορντίστα των Thin Lizzy,Darren Wharton) όχι όμως κάποιον καλλιτέχνη του μεγέθους των Nazareth.

Στο μεταξύ οι Europe άλλαξαν μάνατζερ και οι καινούριοι συνεργάτες τους είχαν έδρα στο San Francisco κι έτσι τους βρήκαν ένα σπίτι εκεί και μάλιστα σε ένα από τα γνωστά σημεία της πόλης,στη γωνία των οδών Lombard και Leavenworth που ονομάζεται Russian Hill.Εκεί ξεκινάει το "φιδωτό"κομμάτι του δρόμου με τις 8 απότομες στροφές.To σπίτι στο οποίο έμεναν όλοι μαζί είχε τρία πατώματα και στο ψηλότερο η κρεβατοκάμαρα είχε πολύ ωραία θέα στον διάσημο κόλπο της πόλης,έτσι είχαν αποφασίσει να τη χρησιμοποιούν όλοι εκ περιτροπής για μια εβδομάδα ο καθένας.Κάποια φορά που ήταν η σειρά του John να μείνει εκεί έγινε ένας σεισμός γύρω στα 6 ρίχτερ και αυτό όπως καταλαβαίνετε δεν ήταν και η πιο ευχάριστη εμπειρία.Εκεί ξεκίνησαν να γράφουν τα τραγούδια για το Prisoners In Paradise.Kάθε πρωί κατέβαιναν στο γκαράζ,έπαιρνε ο καθένας το αυτοκίνητο του και πήγαιναν κατευθείαν εκεί που έκαναν τις πρόβες.

Τα προβλήματα με τις φορολογικές αρχές στη Σουηδία και οι συμβουλές των λογιστών τους τους οδήγησαν στο να αγοράσουν όλοι μαζί ένα σπίτι στις Δυτικές Ινδίες για να δηλώσουν εκεί κατοικία.Η διαμονή τους εκεί και μια φράση του τότε μάνατζερ τους Herbie Herbert μάλιστα έδωσαν την ιδέα για τον τίτλο του άλμπουμ Prisoners In Paradise.Στις μέρες μας το μέρος που έμειναν οι Europe για πέντε με έξι χρόνια-όταν δεν ταξίδευαν για περιοδεία- γνωρίζει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη τότε όμως ήταν μόνο μια μεγάλη παραλία.Ο John λατρεύει τις υποβρύχιες καταδύσεις κι έτσι σύχναζε σε μια καταδυτική λέσχη στην περιοχή.Πήγαιναν για βουτιές δύο φορές την ημέρα και επειδή το μέρος ήταν φυσικό καταφύγιο απαγορευόταν το ψαροντούφεκο.Έτσι είχε γνωριστεί καλά με τα θαλάσσια πλάσματα της περιοχής-ένα λαβράκι με το όνομα George και τον Jo-Jo το εξημερωμένο δελφίνι.Καρχαρία δεν είχε δει ποτέ σε μια κατάδυση όμως τράβηξε την προσοχή ενός μπαρακούντα (ή λούτσος αν προτιμάτε).Tα υπόλοιπα μέλη της μπάντας δεν τον ακολουθούσαν-μερικές φορές μόνο ο Mic Michaeli-εκείνος όμως είχε ανακαλύψει έναν ολόκληρο καινούριο κόσμο κάτω από το νερό με τους κοραλλιογενείς υφαλους και τα ψάρια που αλλιώς θα έβλεπε μόνο σε ενυδρείο.

Έκτος όμως από τις βουτιές στον ωκεανό εκείνη την εποχή βουτιά έκανε και η καριέρα των Europe.H εμφάνιση των Nirvana και της grunge μουσικής έθεσε το κομμάτι της ροκ που εκπροσωπούσαν μπάντες σαν τους Europe και τους Bon Jovi εκτός μάχης.Στην περιοδεία για το Prisoners In Paradise ένιωσαν πως κάτι δεν πήγαινε καλά-το κοινό ερχόταν στις συναυλίες τους δεν είχε όμως καμμία σχέση με την εποχή του The Final Countdown και του Out Of This World.H παραγωγή της περιοδείας ήταν ακριβή και έτσι δεν υπήρχε κανένα κέρδος.Στο τέλος της περιοδείας η μπάντα αποφάσισε να σταματήσει αφού τα πράγματα δεν ήταν καλά κι έτσι όταν ο John επέστρεψε στη Σουηδία μαζί με την Αμερικανίδα σύντροφο του που ήταν έγκυος,είχε μείνει κυριολεκτικά άφραγκος όπως λέει χαρακτηριστικά γι'αυτό αναγκάστηκε να μείνει για λίγο στο πατρικό του.Το γεγονός ότι θα γινόταν πατέρας τον κινητοποιήσε και αφού νοίκιασε ένα καλό σπίτι μέσω των κοινωνικών υπηρεσιών,πούλησε μέρος του μουσικού εξοπλισμού του και επέστρεψε στο σχολείο για να πάρει το απολυτήριο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με την προοπτική να συνεχίσει στο πανεπιστήμιο και να γίνει προγραμματιστής υπολογιστών.Δεν κατάφερε να τελειώσει το πανεπιστήμιο αφού το διάβασμα τον δυσκόλευε αρκετά όμως ενώ σπούδαζε ήρθε η πρόταση της συνεργασίας με τον Glenn Hughes.Έκαναν μαζί ένα στούντιο και ένα live άλμπουμ και δύο περιοδείες και από εκεί όμως τα χρήματα δεν ήταν πολλά.

photo:Niklas Bernstone
Start From The Dark

Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω υπήρχε και ένα τεράστιο χρέος στην εφορία αφού οι σουηδική φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε τις Δυτικές Ινδίες ως τόπο διαμονής τους.Παράλληλα τον κάλεσαν και πάλι στο στρατό για επανεκπαίδευση.Εκεί συνάντησε τον παλιό του υπολοχαγό ,εκείνον που δεν του έδινε άδεια για το Rock S/M (ενώ έδινε άδειες στους αθλητές που υπηρετούσαν τη θητεία τους μαζί με τον John) και αναγκαζόταν να το σκάει,μόνο που τώρα δεν ήταν τόσο αυστηρός.O John βιοποριζόταν κυρίως δουλεύοντας ως οδηγός φορτηγού.Για ένα διάστημα έκανε μεταφορές  σε μια αποθήκη ψυγείο και φορούσε φόρμα μηχανής για να αντέχει τις χαμηλές θερμοκρασίες (-25 βαθμούς Κελσίου).Tις Παρασκευές μπορούσε να παίρνει από τα πράγματα που είχαν πέσει από τα ράφια κι έτσι τα Σάββατα το μένου είχε βοδινό φιλέτο όπως λέει χαρακτηριστικά.

Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν με την έλευση της νέας χιλιετίας αφού το χρέος διακανονίστηκε και ήρθε η πρόταση για την εμφάνιση του milenium στη Στοκχόλμη για την οποία πληρώθηκαν πολύ καλά.Εκεί συγκεντρώθηκαν 350000 άτομα -μάλιστα έλαβαν και σχετικό τιμητικό δίπλωμα και ήταν η μόνη φορά που στη σύνθεση των Europe υπήρχαν και οι δύο κιθαρίστες τους.Tότε ήταν που μπήκε στη συζήτηση η προοπτική της επανένωσης και η αρχική σκέψη ήταν να έχουν και τους δύο κιθαρίστες ,όμως στην πορεία κατάλαβαν πως κάτι τέτοιο δεν θα λειτουργούσε.Επικράτησε η επιλογή του John Norum που ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της μπάντας και συνεχίζουν μαζί του μέχρι σήμερα.Χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα χρόνια για να γίνει η οριστική επανένωση και να ηχογραφήσουν ένα νέο άλμπουμ,αφού κάποια από τα μέλη είχαν εκκρεμη συμβόλαια για προσωπικούς δίσκους.

Το Start From The Dark κυκλοφόρησε το 2004 και λίγους μήνες πριν οι Europe έκαναν και την μεγάλη επιστροφή στις ζωντανές σκηνές.Μετά από μια μικρής κλίμακας εμφάνιση στη Νορβηγία,έδωσαν την πρώτη τους μεγάλη συναυλία στο φεστιβάλ Sweden Rock.O John είχε μαζί του τους δύο μεγαλύτερους γιούς του (29 και 27 χροωών σήμερα) οι οποίοι μέχρι εκείνη τη μέρα δεν ήξεραν πως ο πατέρας τους ήταν επαγγελματίας μουσικός και μάλιστα ροκ σταρ-τον είχαν δει μόνο να παίζει μουσική στο σπίτι.Ξαφνικά ο μπαμπάς τους ήταν πάνω στη σκηνή και από κάτω πάνω από 30 χιλιάδες θεατές ήταν εκεί για να τον ακούσουν.Η εμπειρία ήταν φοβερή όχι μόνο για τους δύο νεαρούς αλλά και για τον John και τους Europe που βρίσκονταν για πρώτη φορά στη σκηνή του φεστιβάλ.Επέστρεψαν το 2009 στην πιο μικρή σκηνή και με κακές καιρικές συνθήκες αλλά και το 2013 για τη συναυλία της 30ης επετείου τους.Μαζί τους στη σκηνή ήταν ο Scott Gorham και ο Michael Schenker σε μια εμφάνιση που κράτησε σχεδόν τρεις ώρες και κυκλοφόρησε σε DVD.

Oι θαυμαστές είναι σίγουρα πολύ σημαντικοί για τους Europe αφού τους στηρίζουν διαρκώς και κυρίως χάρη σε αυτούς μπορούν να συνεχίζουν να κάνου αυτό που αγαπούν όμως υπάρχουν και φορές που έχουν ξεπεράσει τα όρια και τους έχουν φέρει σε δύσκολη θέση.Ο John θυμάται δύο χαρακτηριστικά περιστατικά από την εποχή που η μπάντα ήταν "στον πάγο".Στην πρώτη περίπτωση δύο κορίτσια από την Ιταλία που είχαν οργανώσει και ένα πολυπληθές fun club στη χώρα τους και εμφανίζονταν συχνά στις συναυλίες της μπάντας,βρέθηκαν μια μέρα έξω από το νοικιασμένο διαμέρισμα του John στη Στοκχόλμη μαζί με μια ολόκληρη συνοδεία θαυμαστών.Χτύπησαν το κουδούνι του έτσι απλά για να τον δουν από κοντά κι εκείνος -τι να κάνει?-κατέβηκε και τις αντιμετώπισε με ευγένεια .Η σύντροφός του ήταν μάλλον αδιάφορη για όλα αυτά μέχρι που έζησε και η ίδια μια παρόμοια περίεργη εμπειρία σε μια περίοδο μάλιστα που ο John έλειπε από το σπίτι καθώς ήταν σε περιοδεία με τον Glenn Hughes.Τον ενημέρωσε λοιπόν πως μια γυναίκα στεκόταν κάθε βράδυ απ'έξω και παρακολουθούσε επίμονα το σπίτι τους,εκείνος όμως δεν μπορούσε να κάνει κάτι αφού ήταν μακριά.Τελικά κάποια μέρα η γυναίκα,μια τραπεζική υπάλληλος από την Τουρκία χτύπησε την πόρτα και γνώρισε τη σύντροφο του John και τον πρωτότοκο γιο του που τότε ήταν ακόμα μωρό.Απογοητεύτηκε αλλά ευτυχώς για τον μπασίστα και την οικογένεια του δεν εμφανίστηκε ξανά.Aνάλογα περιστατικά είχαν ζήσει και οι γονείς του με θαυμαστές να παρακολουθούν το πατρικό του ακόμα και με κυάλια ενώ φαντάζεται πως τα ίδια και χειρότερα θα πρέπει να είχε περάσει ο Joey Tempest και οι δικοί του γονείς.

Την άνοιξη που μας πέρασε πραγματοποιήθηκε μετά από δύο αναβολές λόγω της πανδημίας η κοινή ευρωπαϊκή περιοδεία των Europe με τους Whitesnake,την τελευταία για τον θρύλο David Coverdale.Οι τελευταίες συναυλίες της μπάντας για φέτος θα γίνουν στην Νότια Αμερική εκεί που έκαναν τις τελευταίες τους εμφανίσεις πριν την πανδημία το φθινόπωρο του 2019.O John θυμάται την επεισοδιακή συναυλία τους σε φεστιβάλ στη Βραζιλία μπροστά σε 50000 θεατές όταν την ώρα που έπαιζαν ξέσπασε καταιγίδα με χαλάζι στο μέγεθος μπάλας του γκολφ.Oι θεατές έτρεχαν πανικόβλητοι να προστατευτούν και εκείνοι αναγκάστηκαν να διακόψουν.Η καταιγίδα πέρασε έτσι ξαφνικά όπως ήρθε και οι Whitesnake που επίσης συμμετείχαν όπως και οι Scorpions,βγήκαν κανονικά στη σκηνή.

Λίγο πριν την πανδημία ο John έγινε συνιδιοκτήτης σε εστιατόριο μια ακόμα δουλειά που όπως και η μουσική δεν ήταν και η πιο κερδοφόρα τα τελευταία δύο χρόνια.Eκείνος βέβαια δεν πτοήθηκε αφού όπως είδαμε έχει περάσει και πολύ χειρότερα.Όπως λέει η επιχείρηση δεν χρωστάει και πιστεύει πως με τη άρση των περιορισμών τα πράγματα θα πάνε πολύ καλά.Χαίρεται που πλέον μπορεί να σκέφτεται τη δουλειά πέρα από το να μένει στο σπίτι και να γράφει τραγούδια.Το να έχει να δουλέψει για κάτι μετά από μια δυσάρεστη περίοδο του έδωσε έμπνευση και για να γράψει μουσική.Η τεχνολογία του έχει δώσει τη δυνατότητα να έχει ένα στούντιο στο σπίτι του για να ηχογραφεί τις ιδέες του και μετά να τις στέλνει σαν αρχεία στους άλλους.Κάπως έτσι ανταλλάσσουν τις καινούριες μουσικές τους μέχρι να συναντηθούν,να τα βάλουν όλα κάτω για να φτιάξουν τραγούδια.

Το πιο πρόσφατο αλμπουμ των Europe το Walk The Earth που κυκλοφόρησε το 2017 ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο στο περίφημο στούντιο Abbey Road.O παραγωγός τους Dave Cobb που σχεδόν κάθε χρόνο βρίσκεται στη λίστα των νικητών των βραβείων Grammy,κυρίως για τις συνεργασίες του με τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της μουσικής country είναι λάτρης του vintage εξοπλισμού κι έτσι δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για τις σύγχρονες κονσόλες-αντίθετα έβγαλε από το υπόγειο όλα τα παλιά πράγματα που χρησιμοποιούσαν οι Beatles και με αυτά φτιάχτηκε το άλμπουμ.Η ηχογράφηση στο συγκεκριμένο στούντιο μπορεί να κόστισε κάτι παραπάνω όμως η εμπειρία άξιζε οποιοδήποτε κόστος.

O John στα παρασκήνια του Graspop Metal Meeting τον περασμένο Ιουνιο
europetheband/facebook

Στα τελευταία άλμπουμ έχουμε ακούσει τραγούδια που βασίζονται σε συνθέσεις του John Leven,η συμβολή του όμως στην καριέρα των Europe υπήρξε πραγματικά καθοριστική  αφού χωρίς εκείνον μπορεί το The Final Countdown να μην είχε γραφτεί ποτέ.H διάσημη εισαγωγή του τραγουδιού είχε χρησιμοποιηθεί για να σηματοδοτεί το άνοιγμα της χορευτικής πίστας σε ένα κλαμπι της Στοκχόλμης όπου σύχναζαν και τα μέλη της μπάντας και ήταν ο John που πρότεινε να κάνουν ένα δικό τους τραγούδι πάνω σε αυτή τη μουσική.Το The Final Countdown τόσα χρόνια μετά την κυκλοφορία του ακούγεται σε γάμους,αποφοιτήσεις,παραμονές Πρωτοχρονιάς,αθλητικά γεγονότα ή ακόμα και εκλογές και καταφέρνει να συγκεντρώνει εκατοντάδες εκατομμύρια ακροάσεις στις σύγχρονες ψηφιακές μουσικές πλατφόρμες.Όπως ομολογεί ο John το τραγούδι είναι πια πιο διάσημο κι από τους ίδιους τους Europe και αναφέρει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν μαζί με τον Mic Michaeli κάθισαν να πιουν έναν καφέ περιμένοντας την πτήση τους στο αεροδρόμιο του Άμστερνταμ.Η σερβιτόρα τους ρώτησε αν παίζουν σε κάποια μπάντα αλλά όταν απάντησαν πως είναι στους Europe εκείνη δεν έδειξε να τους ξέρει και ρώτησε αν έχουν κάποιο γνωστο τραγούδι.Στο άκουσμα του The Final Countdown τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους.Σίγουρα τους άνοξε πολλές πορτές και τους έδωσε τη δυνατότητα να παίζουν μέχρι σήμερα έχοντας κάνει ωραία πράγματα σε όλο τον κόσμο.

Oλόκληρη η συνέντευξη δημοσιευτήκε στην σελίδα Εurope Fan Media Corner μεταφρασμένη στα αγγλικά από τον Stein Vidar Andersen.