Μετά την Ελβετία και μια μέρα ρεπό οι Europe βρέθηκαν σε μια χώρα όπου έχουν πιστό κοινό που δεν διστάζει να τους δείξει την αγάπη του με πολύ πάθος!Μιλάμε φυσικά για την Ιταλία που στα πλαίσια της The Final Countdown 30th Anniversary Tour φιλοξένησε τη μπάντα σε δύο πόλεις,τη Ρώμη και το Μιλάνο.Πρώτος σταθμός η "αιώνια πόλη",η Ρώμη που περίμενε έξι χρόνια για να ξαναδεί τη μπάντα.Λίγο αυτό,λίγο η ιδιαίτερη περίσταση αυτής της συναυλίας ανάγκασε τους Εurope να μεταφέρουν τη συναυλία από το 1200 θέσεων Orion στο πολύ μεγαλύτερης χωρητικότητας Atlantico (εκεί που είχαν παίξει και το 2010).Κατάσκοπος από την ομάδα μας είχε την τύχη να βρεθεί εκεί και να μας μεταφέρει την ατμόσφαιρα και τις εντυπώσεις.
Ο υγρός και βροχερός καιρός της Ρώμης καθόλου δεν πτόησε το πλήθος που από νωρίς είχε αρχίσει να σχηματίζει ουρά στο πάρκινγκ έξω από την είσοδο του Atlantico.Κατά τη διάρκεια της αναμονής κανείς συναντάει φίλους της μπάντας όχι μόνο από την Ιταλία αλλά και.Οι πόρτες άνοιξαν λίγο πριν τις 7 και η αίθουσα άρχισε να γεμίζει με πιστούς οπαδούς της μπάντας όχι μόνο από την Ιταλία αλλά και από κοντινές χώρες (Ισπανία,Πορτογαλία,Ελλάδα),ακόμα κι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού,ανθρώπους κάθε ηλικίας που με καλή διάθεση περίμεναν να απολαύσουν αυτή την ιδιαίτερη παράσταση.
Στις 8 ακριβώς ανέβηκαν στη σκηνή για την πρώτη τους εμφάνιση στην Ιταλία οι Tax The Heat με τον κιθαρίστα και τραγουδιστή Alex Veale να σχολιάζει "Είστε πάρα πολλοί!" βλέποντας το μέγεθος του πλήθους.Το 45λεπτο σετ της μπάντας από το Μπρίστολ πάντως κάθε άλλο παρά απλά για να περάσει η ώρα ήταν.Παρουσίασαν ένα πολύ καλοδουλεμένο σύνολο ,τα τραγούδια τους έβγαζαν πολύ ενέργεια και ακούγονταν πολύ πιο δυναμικά στο live ενώ οι ίδιοι ήταν άνετοι,με καλή επικοινωνία με το κοινό,χωρίς υπερβολές ,έδωσαν προτεραιότητα στη μουσική.Ο Veale με τον παιδικό του φίλο ντράμερ Jack Taylor δείχνουν να έχουν τον πρώτο λόγο,ενώ ο κιθαρίστας JP Jacyshyn και ο μπασίστας Antonio Angotti αν και πιο διακριτικές παρουσίες δεν υστερούσαν καθόλου σε απόδοση.Το κοινό αν και παρέμεινε πολύ ήσυχο σε σχέση με αυτό που ακολούθησε τους επιβράβευσε με το θερμό του χειροκρότημα.
Στις 8 ακριβώς ανέβηκαν στη σκηνή για την πρώτη τους εμφάνιση στην Ιταλία οι Tax The Heat με τον κιθαρίστα και τραγουδιστή Alex Veale να σχολιάζει "Είστε πάρα πολλοί!" βλέποντας το μέγεθος του πλήθους.Το 45λεπτο σετ της μπάντας από το Μπρίστολ πάντως κάθε άλλο παρά απλά για να περάσει η ώρα ήταν.Παρουσίασαν ένα πολύ καλοδουλεμένο σύνολο ,τα τραγούδια τους έβγαζαν πολύ ενέργεια και ακούγονταν πολύ πιο δυναμικά στο live ενώ οι ίδιοι ήταν άνετοι,με καλή επικοινωνία με το κοινό,χωρίς υπερβολές ,έδωσαν προτεραιότητα στη μουσική.Ο Veale με τον παιδικό του φίλο ντράμερ Jack Taylor δείχνουν να έχουν τον πρώτο λόγο,ενώ ο κιθαρίστας JP Jacyshyn και ο μπασίστας Antonio Angotti αν και πιο διακριτικές παρουσίες δεν υστερούσαν καθόλου σε απόδοση.Το κοινό αν και παρέμεινε πολύ ήσυχο σε σχέση με αυτό που ακολούθησε τους επιβράβευσε με το θερμό του χειροκρότημα.
Το κοινό άρχισε να ζεσταίνεται με το που εμφανίστηκαν οι τεχνικοί των Europe για να ετοιμάσουν τη σκηνή κι όταν λίγο αργότερα οι δύο οθόνες στο σκηνικό προαναγγέλουν αυτό που όλοι πια ξέρουν πως πρόκειται να συμβεί, ακούγονται οι πρώτες νότες του Hole In My Pocket και το πάρτι αρχίζει (και τι καλύτερο από το να έχεις ευθεία μπροστά σου και μάλιστα σε περίοπτη θέα τον John Norum!)
O Joey Tempest μπερδεύει όσα ιταλικά ξέρει χωρίς κι ο ίδιος να καταλαβαίνει τι ακριβώς λέει.όπως ομολογεί .Αεικίνητος,βρίσκεται παντού πάνω στη σκηνή και κάνει τον καθένα μέσα στην αίθουσα όπου κι αν βρίσκεται να νιώθει πως έχει την προσοχή του.Στη διάρκεια του Light It Up μάλιστα κατέβηκε να ...χαιρετήσει την πρώτη σειρά,προκαλώντας μια σχετική αναστάτωση στο κοινό.Kαθώς η μπάντα συνεχίζει να παίζει ένα προς ένα τα κομμάτια του War Of Kings γίνεται ολοφάνερο πόσο άξιζαν να ακουστούν ζωντανά όλα τα κομμάτια του άλμπουμ αφού το καθένα έχει τη δική του δύναμη και ατμόσφαιρά.Αν και είναι άδικο να ξεχωρίσει κανείς κάποιους τίτλους θα σταθούμε καθαρά από προσωπική προτίμηση στα Children Of The Mind και Rainbow Bridge και από αυτά που έχουν ακουστεί ξανά στις μαγικές στιγμές του Praise You και του Vasastan αλλά και την "έκρηξη" του War Of Kings.Το κοινό της Ρώμης ,έτσι κι αλλιώς ενθουσιώδες -αν και περίμενε το... δεύτερο ημίχρονο ,παρασύρθηκε και από την πάντα άψογη παράσταση των Europe με τους πιστούς θαυμαστές και τη νεολαία να ανταποκρίνονται πιο θερμά.
Η στιγμή που όλοι περίμεναν έφτασε με τις πασίγνωστες πρώτες νότες του Final Countdown να γεμίζουν το Atlantico.Xέρια ψηλά,κανείς δεν μπορεί να μείνει ακίνητος,μερικές χιλιάδες φωνές τραγουδούν μαζί με τον Joey Tempest,μικρότεροι ή μεγαλύτεροι δεν έχει σημασία όλοι υποδέχονται τα τραγούδια του άλμπουμ που έκανε τους Europe γνωστούς σε όλο τον κόσμο με ενθουσιασμό-υπερβολικό σε κάποιες περιπτώσεις αλλά τα πράγματα γρήγορα επιστρέφουν σε τάξη.H ενέργεια του κοινού αναπόφευκτα παρασύρει και τη μπάντα που δείχνει να απολαμβάνει εξίσου τη διαδικασία.Σίγουρα είναι μια ξεχωριστή εμπειρία πέρα από τις γνωστές επιτυχίες του δίσκου να ακούς ζωντανά και τα υπόλοιπα τραγούδια,με τη σειρά ακριβώς όπως κάποια χρόνια πριν στο εφηβικό δωμάτιο.Το καλύτερο όμως είναι να συνειδητοποιείς ότι μπορείς ακόμα να διασκεδάζεις με αυτά τα τραγούδια-ίσως όχι όπως εκείνα τα χρόνια,σίγουρα όμως δεν αισθάνεσαι με κανέναν τρόπο πως έχουν παλιώσει.Μοναδικές στιγμές να ακούς το Ninja,το Time Has Come και το αγαπημένο Love Chaser ,μεταφορικά και κυριολεκτικά,αφού είναι μάλλον απίθανο να τα παίξουν ξανά όλα μαζί.
Oι οθόνες πάνω στη σκηνή παίζουν το δικό τους ρόλο σε αυτό το μέρος της παράστασης με φωτογραφίες και βίντεο της μπάντας από το παρελθόν αλλά και αυτά των οπαδών με τα "τρόπαια" τους.Τώρα βέβαια, αν έχεις τους πραγματικούς Europe μπροστά σου δύσκολα θα τραβήξουν την προσοχή σου οι φωτογραφίες-ειδικά με τον Norum απέναντι σου να "ιδρώνει τη φανέλα" αντιμετωπίζοντας κάθε νότα σαν να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.Ο John Leven στην άλλη πλευρά της σκηνής ,δύσκολα αφήνει το χώρο του ενώ έχει αναπτύξει την δική του ...οπτική επικοινωνία με το κοινό.Ο Ιan Haugland και ο Mic Michaeli κάνουν την παρουσία τους αισθητή και δίνουν ο καθένας τη δική του ενέργεια με το ρυθμό και τις μελωδίες του αντίστοιχα.Όσο για τον Tempest λίγο πολύ τα είπαμε ,όμως αξίζει να αναφέρουμε το σχόλιο του κατασκόπου μας (που ως ...γαύρους ολίγον μας πειράζει αλλά χαλάλι για τα χιλιόμετρα που έχει κάνει).Ο capitano λοιπόν έχει και κάτι από ...Διαμαντίδη στο γήπεδο-κάνει το εξαιρετικό να φαίνεται εξαιρετικά απλό.
Μια ιταλική σημαία με ένα μήνυμα για την 30χρονη πλέον πιστή σχέση με τη μπάντα ήταν το δώρο του κοινού της Ρώμης για τους Europe που υποσχέθηκαν να επιστρέψουν σύντομα για να παίξουν τα τραγούδια της καινούριας τους δουλειάς.Και κάπως έτσι τελείωσε μια όμορφη βραδιά για όσους είχαν την τύχη να βρεθούν εκεί,είτε για να θυμηθούν τα τραγούδια που αγάπησαν στα νιάτα τους και να τα μάθουν στα παιδιά τους,είτε είχαν ταξιδέψει από πολύ μακριά για ένα ακόμα ραντεβού με την αγαπημένη τους μπάντα,είτε απλά για να απολαύσουν μια αληθινή ροκ συναυλία.
Την επόμενη μέρα οι Europe βρέθηκαν στο Mιλάνο σε έναν ακόμα χώρο που τους κάνει να νιώθουν σαν στο σπίτι τους,το Alcatrazz για μια ακόμα sold out συναυλία.Όποιος έχει βρεθεί έστω και για μια φορά στο συγκεκριμένο μέρος μπορεί να φανταστεί την καταπληκτική ατμόσφαιρα που το κοινό εκεί ξέρει να δημιουργεί και η μπάντα έζησε (και χάρισε) μια ακόμα Bella Storia στην Ιταλία γιορτάζοντας κυριολεκτικά επί σκηνής το παρελθόν και το παρόν της μουσικής της.Πολλές ιταλικές μουσικές ιστοσελίδες αφιέρωσαν πολύ καλά λόγια στις δύο αυτές εμφανίσεις των Europe στη χώρα και οι φίλοι από την σελίδα https://www.facebook.com/europethebandmedia/ τις έχουν συγκεντρώσει και αυτές (όπως και για ολόκληρη την περιοδεία) επισημαίνοντας κάθε φορά τα σημαντικότερα σχόλια.Αξίζει να ρίξετε μια ματιά έστω και για να χαζέψετε τις πολλές και ωραίες φωτογραφίες.
Η Final Countdown 30th Anniversary Tour τελείωσε και επίσημα με τις δύο εμφανίσεις που ακολούθησαν στην Ισπανία αφού η συναυλία που είχε ανακοινωθεί για την 5η Δεκεμβρίου στο Κίεβο της Ουκρανίας ως τελευταία της περιοδείας (και πρώτη της μπάντας στη συγκεκριμένη χώρα) τελικά ακυρώθηκε.Οι Europe όμως ήδη ,πέρα από τα σχέδια τους για την ηχογράφηση του καινούριου τους δίσκου, κλείνουν και τις εμφανίσεις τους για το 2017.Οι ίδιοι έχουν ήδη ανακοινώσει την εμφάνιση τους στο Rock fest στη Βαρκελώνη το ερχόμενο καλοκαίρι αλλά και τη συμμετοχή τους στην περιοδεία των ειδώλων τους Deep Purple τον επόμενο Νοέμβριο στην Αγγλία με τον μυστηριώδη τίτλο The Long Goodbye Tour.
O Joey Tempest μπερδεύει όσα ιταλικά ξέρει χωρίς κι ο ίδιος να καταλαβαίνει τι ακριβώς λέει.όπως ομολογεί .Αεικίνητος,βρίσκεται παντού πάνω στη σκηνή και κάνει τον καθένα μέσα στην αίθουσα όπου κι αν βρίσκεται να νιώθει πως έχει την προσοχή του.Στη διάρκεια του Light It Up μάλιστα κατέβηκε να ...χαιρετήσει την πρώτη σειρά,προκαλώντας μια σχετική αναστάτωση στο κοινό.Kαθώς η μπάντα συνεχίζει να παίζει ένα προς ένα τα κομμάτια του War Of Kings γίνεται ολοφάνερο πόσο άξιζαν να ακουστούν ζωντανά όλα τα κομμάτια του άλμπουμ αφού το καθένα έχει τη δική του δύναμη και ατμόσφαιρά.Αν και είναι άδικο να ξεχωρίσει κανείς κάποιους τίτλους θα σταθούμε καθαρά από προσωπική προτίμηση στα Children Of The Mind και Rainbow Bridge και από αυτά που έχουν ακουστεί ξανά στις μαγικές στιγμές του Praise You και του Vasastan αλλά και την "έκρηξη" του War Of Kings.Το κοινό της Ρώμης ,έτσι κι αλλιώς ενθουσιώδες -αν και περίμενε το... δεύτερο ημίχρονο ,παρασύρθηκε και από την πάντα άψογη παράσταση των Europe με τους πιστούς θαυμαστές και τη νεολαία να ανταποκρίνονται πιο θερμά.
Η στιγμή που όλοι περίμεναν έφτασε με τις πασίγνωστες πρώτες νότες του Final Countdown να γεμίζουν το Atlantico.Xέρια ψηλά,κανείς δεν μπορεί να μείνει ακίνητος,μερικές χιλιάδες φωνές τραγουδούν μαζί με τον Joey Tempest,μικρότεροι ή μεγαλύτεροι δεν έχει σημασία όλοι υποδέχονται τα τραγούδια του άλμπουμ που έκανε τους Europe γνωστούς σε όλο τον κόσμο με ενθουσιασμό-υπερβολικό σε κάποιες περιπτώσεις αλλά τα πράγματα γρήγορα επιστρέφουν σε τάξη.H ενέργεια του κοινού αναπόφευκτα παρασύρει και τη μπάντα που δείχνει να απολαμβάνει εξίσου τη διαδικασία.Σίγουρα είναι μια ξεχωριστή εμπειρία πέρα από τις γνωστές επιτυχίες του δίσκου να ακούς ζωντανά και τα υπόλοιπα τραγούδια,με τη σειρά ακριβώς όπως κάποια χρόνια πριν στο εφηβικό δωμάτιο.Το καλύτερο όμως είναι να συνειδητοποιείς ότι μπορείς ακόμα να διασκεδάζεις με αυτά τα τραγούδια-ίσως όχι όπως εκείνα τα χρόνια,σίγουρα όμως δεν αισθάνεσαι με κανέναν τρόπο πως έχουν παλιώσει.Μοναδικές στιγμές να ακούς το Ninja,το Time Has Come και το αγαπημένο Love Chaser ,μεταφορικά και κυριολεκτικά,αφού είναι μάλλον απίθανο να τα παίξουν ξανά όλα μαζί.
Oι οθόνες πάνω στη σκηνή παίζουν το δικό τους ρόλο σε αυτό το μέρος της παράστασης με φωτογραφίες και βίντεο της μπάντας από το παρελθόν αλλά και αυτά των οπαδών με τα "τρόπαια" τους.Τώρα βέβαια, αν έχεις τους πραγματικούς Europe μπροστά σου δύσκολα θα τραβήξουν την προσοχή σου οι φωτογραφίες-ειδικά με τον Norum απέναντι σου να "ιδρώνει τη φανέλα" αντιμετωπίζοντας κάθε νότα σαν να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.Ο John Leven στην άλλη πλευρά της σκηνής ,δύσκολα αφήνει το χώρο του ενώ έχει αναπτύξει την δική του ...οπτική επικοινωνία με το κοινό.Ο Ιan Haugland και ο Mic Michaeli κάνουν την παρουσία τους αισθητή και δίνουν ο καθένας τη δική του ενέργεια με το ρυθμό και τις μελωδίες του αντίστοιχα.Όσο για τον Tempest λίγο πολύ τα είπαμε ,όμως αξίζει να αναφέρουμε το σχόλιο του κατασκόπου μας (που ως ...γαύρους ολίγον μας πειράζει αλλά χαλάλι για τα χιλιόμετρα που έχει κάνει).Ο capitano λοιπόν έχει και κάτι από ...Διαμαντίδη στο γήπεδο-κάνει το εξαιρετικό να φαίνεται εξαιρετικά απλό.
Μια ιταλική σημαία με ένα μήνυμα για την 30χρονη πλέον πιστή σχέση με τη μπάντα ήταν το δώρο του κοινού της Ρώμης για τους Europe που υποσχέθηκαν να επιστρέψουν σύντομα για να παίξουν τα τραγούδια της καινούριας τους δουλειάς.Και κάπως έτσι τελείωσε μια όμορφη βραδιά για όσους είχαν την τύχη να βρεθούν εκεί,είτε για να θυμηθούν τα τραγούδια που αγάπησαν στα νιάτα τους και να τα μάθουν στα παιδιά τους,είτε είχαν ταξιδέψει από πολύ μακριά για ένα ακόμα ραντεβού με την αγαπημένη τους μπάντα,είτε απλά για να απολαύσουν μια αληθινή ροκ συναυλία.
Την επόμενη μέρα οι Europe βρέθηκαν στο Mιλάνο σε έναν ακόμα χώρο που τους κάνει να νιώθουν σαν στο σπίτι τους,το Alcatrazz για μια ακόμα sold out συναυλία.Όποιος έχει βρεθεί έστω και για μια φορά στο συγκεκριμένο μέρος μπορεί να φανταστεί την καταπληκτική ατμόσφαιρα που το κοινό εκεί ξέρει να δημιουργεί και η μπάντα έζησε (και χάρισε) μια ακόμα Bella Storia στην Ιταλία γιορτάζοντας κυριολεκτικά επί σκηνής το παρελθόν και το παρόν της μουσικής της.Πολλές ιταλικές μουσικές ιστοσελίδες αφιέρωσαν πολύ καλά λόγια στις δύο αυτές εμφανίσεις των Europe στη χώρα και οι φίλοι από την σελίδα https://www.facebook.com/europethebandmedia/ τις έχουν συγκεντρώσει και αυτές (όπως και για ολόκληρη την περιοδεία) επισημαίνοντας κάθε φορά τα σημαντικότερα σχόλια.Αξίζει να ρίξετε μια ματιά έστω και για να χαζέψετε τις πολλές και ωραίες φωτογραφίες.
Η Final Countdown 30th Anniversary Tour τελείωσε και επίσημα με τις δύο εμφανίσεις που ακολούθησαν στην Ισπανία αφού η συναυλία που είχε ανακοινωθεί για την 5η Δεκεμβρίου στο Κίεβο της Ουκρανίας ως τελευταία της περιοδείας (και πρώτη της μπάντας στη συγκεκριμένη χώρα) τελικά ακυρώθηκε.Οι Europe όμως ήδη ,πέρα από τα σχέδια τους για την ηχογράφηση του καινούριου τους δίσκου, κλείνουν και τις εμφανίσεις τους για το 2017.Οι ίδιοι έχουν ήδη ανακοινώσει την εμφάνιση τους στο Rock fest στη Βαρκελώνη το ερχόμενο καλοκαίρι αλλά και τη συμμετοχή τους στην περιοδεία των ειδώλων τους Deep Purple τον επόμενο Νοέμβριο στην Αγγλία με τον μυστηριώδη τίτλο The Long Goodbye Tour.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου