Όταν πριν από λίγο καιρό οι Europe βρέθηκαν στην Ολλανδία για μια από τις συναυλίες της The Final Countdown 30th Anniversary Tour o Ιan Haugland έδωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα ημίωρη συνέντευξη στον ιστότοπο Face Culture που περίπου δύο χρόνια πριν,στις αρχές του 2015 είχε φιλοξενήσει και τον Joey Tempest στα πλαίσια της προώθησης του War Of Kings.Πάντα απολαμβάνουμε τις συνεντεύξεις του Ian αφού πέρα από την ωραία τρέλα που κουβαλάει,ο άνθρωπος είναι ευθύς ,αληθινός και λέει αυτό που σκέφτεται ,χωρίς να το ωραιοποιεί.Εδώ θα τον ακούσουμε να μιλάει φυσικά για το Final Countdown,τις μουσικές επιρροές του αλλά και την εμπειρία του ως ντραμερ των Thin Lizzy (έστω και για μία μέρα) ενώ μας δίνει και κάποιες πληροφορίες σχετικά με το νέο άλμπουμ της μπάντας.
Δεκαέξι χρόνια βρίσκεται στον Rocklassiker o Ian τον μεγαλύτερο ροκ ραδιοφωνικό σταθμό της Σουηδίας που επικεντρώνεται κυρίως στη μουσική της δεκαετίας του 80.Οι δικές του αναφορές όμως έρχονται από την δεκαετία του 70 και τους Rush,τους Rainbow,τους Deep Purple,τους Τhin Lizzy τους UFO.Τα πρώτα του ντραμς ήταν οι ...κατσαρόλες της μητέρας του,την οριστική απόφαση όμως να γίνει μουσικός πήρε όταν είδε τον Cozy Powel να παίζει με τους Rainbow σε μια συναυλία τους στη Στοκχόλμη το 1976.Δεν είχε φιλοδοξίες να γίνει μεγάλος σταρ όταν ξεκίνησε να παίζει μουσική εκείνος και τα μέλη της πρώτης του μπάντας ήθελαν να περνούν καλά και να κάνουν συναυλίες.Είχαν σαν πρότυπο τους Rush και τους Iron Maiden και έκαναν ατελείωτες πρόβες όταν οι συνομήλικοι τους κυνηγούσαν κορίτσια.
Όταν oι Europe άρχισαν να γράφουν τα τραγούδια του Final Countdown ήταν απλά μια μπάντα που είχε κυκλοφορήσει δύο δίσκους και έκανε περιοδείες στη Σουηδία και δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι θα έκαναν αυτή την επιτυχία.Παρόλο που είχαν υπογράψει στην πολυεθνική Epic όταν προσέγγισαν κάποιους διάσημους παραγωγούς για να αναλάβουν το τρίτο άλμπουμ τους ,όπως ο Bruce Fairbairn,o Dieter Dierks και ο Mutt Lange αυτοί αρνήθηκαν αφού δεν έβλεπαν στα κομμάτια τους κάποια επιτυχία.Οι Europe τελικά συνεργάστηκαν με τον Kevin Elson και ηχογράφησαν τον δίσκο στη Ζυρίχη εκτός από τα φωνητικά που ολοκληρώθηκαν λίγο αργότερα στο στούντιο του Elson στο Nashville.Ακόμα και ο ίδιος ο Ian όταν πρωτοάκουσε το demo του Final Countdown μπορεί να το βρήκε ενδιαφέρον,πίστευε όμως περισσότερο στην επιτυχία τραγουδιών όπως το Rock The Night ή το Carrie.
H Ολλανδία ήταν μία από τις πρώτες χώρες που το Final Countdown ξεχώρισε και μέσα σε λίγους μήνες έγινε Νο 1 στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.Οι ίδιοι δεν ήταν έτοιμοι για μια τέτοια επιτυχία, ούτε σαν μπάντα.ούτε σαν άτομα.Ήταν -όπως λέει ο Ian-σαν να είχαν βρεθεί πάνω σε ένα τρένο που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα.Δεν ήξεραν πως να διαχειριστούν την κατάσταση,απλά προσπαθούσαν να κρατηθούν.Ήταν όμως και νέοι και προσπαθούσαν να ζήσουν αυτό που τους συνέβαινε στο έπακρο κι έτσι πέρα από τους εξαντλητικούς ρυθμούς το διασκέδαζαν κιόλας.Μόνο που τότε μπορεί κανείς να πέσει στην παγίδα και να νομίζει πως αυτό θα κρατήσει για πάντα-ενώ στην πραγματικότητα το πιθανότερο είναι όλα αυτά να τελειώσουν πολύ σύντομα.
Για τους Europe η προσγείωση στην πραγματικότητα ήρθε μετά την ηχογράφηση του Prisoners In Paradise.H εμφάνιση των Nirvana είχε αλλάξει το μουσικό τοπίο μέσα σε μια νύχτα και η δισκογραφική τους εταιρεία τους ζήτησε να γράψουν άλλα τραγούδια αφού δεν πίστευε σε αυτά που είχαν μόλις παρουσιάσει.Το άλμπουμ κυκλοφόρησε χωρίς κάποια ιδιαίτερη προώθηση από την εταιρεία που είχε ρίξει όλο το βάρος στο Ten των Pearl Jam.Οι Europe προτίμησαν να σταματήσουν κι όχι να προσαρμοστούν στα δεδομένα και σε ένα είδος μουσικής που δεν τους ταίριαζε.Η στιγμή ήταν κατάλληλη για να το κάνουν αφού είχαν προβλήματα τόσο με την εταιρεία όσο και με το μάνατζμεντ,ενώ η τρελή κούρσα των προηγούμενων χρόνων είχε αρχίσει να τους φθείρει.Τότε δεν πήραν κάποια οριστική απόφαση για το μέλλον της μπάντας-αν θα είναι πάλι μαζί ή όχι -ο Ian όμως δεν σταμάτησε ποτέ να πιστεύει πως κάποτε θα έπαιζαν και πάλι μαζί.
Όταν το 2003 ήρθε αυτή η στιγμή και οι Europe επανενώθηκαν και πάλι δεν προσπάθησαν να προσαρμοστούν στην νέα εποχή.Ήξεραν πως έχουν τα σπουδαία τραγούδια από το παρελθόν τους δεν ήθελαν όμως να μείνουν σε αυτό,ήθελαν να γράψουν καινούρια μουσική και το έκαναν σύμφωνα με την έμπνευση της στιγμής.Πλέον νιώθουν πιο ελεύθεροι αφού κανείς δεν τους υποδεικνύει τι μουσική θα γράψουν-η μουσική τους τους ανήκει,γράφουν τα τραγούδια που θέλουν και συνεργάζονται με τις δισκογραφικές με τους δικούς τους όρους.
Όλα τα άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει οι Europe από το 2004 και μετά δεν μοιάζουν μεταξύ τους,το καθένα έχει και ένα διαφορετικό στοιχείο με το πιο πρόσφατο το War Of Kings να είναι για τον Ian ένας φόρος τιμής στα κλασικά άλμπουμ των 70s με τα οποία μεγάλωσαν.Αυτό δεν είναι κάτι που το καθορίζουν από πριν,η μουσική προκύπτει από την διάθεση και την έμπνευσή τους κάθε φορά,είναι σαν να δημιουργείται και να παίρνει ζωή από μόνη της.Σίγουρα δεν τους αρέσει να επαναλαμβάνονται κι έτσι το μόνο που μπορεί να μας αποκαλύψει ο Ian για το επόμενο άλμπουμ τους είναι πως θα είναι διαφορετικό από το προηγούμενο.Μετά τα Χριστούγεννα θα ξεκινήσουν να κάνουν πρόβες στα νέα κομμάτια για να μπουν στο στούντιο όπως ξέρουμε την 1η του Φλεβάρη.
Από την πρόσφατη περιοδεία για την 30η επέτειο του Final Countdown,ξεχωρίζει τα τραγούδια που είχαν να παίξουν για χρόνια,κάποια ακόμα από τη δεκαετία του 80 όπως τα Heart Of Stone,Time Has Come και Love Chaser.Ένιωσε σαν να τα ανακάλυψε ξανά και με μια νέα προσέγγιση 30 χρόνια μετά βελτίωσε τον τρόπο που τα έπαιξε.
Αγαπημένη του μουσική παραμένει αυτή της δεκαετίας του 70 και ακόμα και οι καινούριες μπάντες που ξεχωρίζει του θυμίζουν εκείνη την εποχή.Δηλώνει έφηβος ακόμα στο μυαλό και μεγάλος οπαδός της ροκ μουσικής όταν όμως οι θαυμαστές της μπάντας του διηγούνται τόσα χρόνια μετά τις αναμνήσεις τους από το Final Countdown νιώθει πως και οι Europe έχουν καταφέρει κάτι.Όσο για την εμπειρία του ως ντράμερ των Thin Lizzy την περιγράφει ως εξωπραγματική.Έκανε περισσότερες πρόβες από ποτέ για αυτή τη συναυλία -και αυτό πιστεύει τον έκανε καλύτερο ντραμερ-οι στιγμές όμως που ήταν πάνω στη σκηνή μαζί με τον Scott Gorham και τον Tom Hamilton ήταν "πέραν του κόσμου τούτου".
Αυτά λοιπόν είπε λίγο πολύ ο Ian Haugland με το δικό του τρόπο για την ιστορία του Final Countdown (τα κεφάλαια της μάλλον δε θα σταματήσουν ποτέ να συμπληρώνονται).Εμείς κρατάμε την πιο επίκαιρη είδηση που τον θέλει σε λίγες μέρες ξεκινάει πρόβες με τους Europe στα τραγούδια που θα ηχογραφηθούν τις πρώτες του Φλεβάρη στο θρυλικό στούντιο Abbey Road στο Λονδίνο για το ενδέκατο άλμπουμ τους που θα κυκλοφορήσει πιθανότερα τον Σεπτέμβριο.Μια γεμάτη χρονιά τελειώνει-και γι'αυτό θα τα πούμε σύντομα-και η καινούρια παίρνει το δρόμο της.Ό,τι καλύτερο!
Όλα τα άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει οι Europe από το 2004 και μετά δεν μοιάζουν μεταξύ τους,το καθένα έχει και ένα διαφορετικό στοιχείο με το πιο πρόσφατο το War Of Kings να είναι για τον Ian ένας φόρος τιμής στα κλασικά άλμπουμ των 70s με τα οποία μεγάλωσαν.Αυτό δεν είναι κάτι που το καθορίζουν από πριν,η μουσική προκύπτει από την διάθεση και την έμπνευσή τους κάθε φορά,είναι σαν να δημιουργείται και να παίρνει ζωή από μόνη της.Σίγουρα δεν τους αρέσει να επαναλαμβάνονται κι έτσι το μόνο που μπορεί να μας αποκαλύψει ο Ian για το επόμενο άλμπουμ τους είναι πως θα είναι διαφορετικό από το προηγούμενο.Μετά τα Χριστούγεννα θα ξεκινήσουν να κάνουν πρόβες στα νέα κομμάτια για να μπουν στο στούντιο όπως ξέρουμε την 1η του Φλεβάρη.
Από την πρόσφατη περιοδεία για την 30η επέτειο του Final Countdown,ξεχωρίζει τα τραγούδια που είχαν να παίξουν για χρόνια,κάποια ακόμα από τη δεκαετία του 80 όπως τα Heart Of Stone,Time Has Come και Love Chaser.Ένιωσε σαν να τα ανακάλυψε ξανά και με μια νέα προσέγγιση 30 χρόνια μετά βελτίωσε τον τρόπο που τα έπαιξε.
Αγαπημένη του μουσική παραμένει αυτή της δεκαετίας του 70 και ακόμα και οι καινούριες μπάντες που ξεχωρίζει του θυμίζουν εκείνη την εποχή.Δηλώνει έφηβος ακόμα στο μυαλό και μεγάλος οπαδός της ροκ μουσικής όταν όμως οι θαυμαστές της μπάντας του διηγούνται τόσα χρόνια μετά τις αναμνήσεις τους από το Final Countdown νιώθει πως και οι Europe έχουν καταφέρει κάτι.Όσο για την εμπειρία του ως ντράμερ των Thin Lizzy την περιγράφει ως εξωπραγματική.Έκανε περισσότερες πρόβες από ποτέ για αυτή τη συναυλία -και αυτό πιστεύει τον έκανε καλύτερο ντραμερ-οι στιγμές όμως που ήταν πάνω στη σκηνή μαζί με τον Scott Gorham και τον Tom Hamilton ήταν "πέραν του κόσμου τούτου".
Αυτά λοιπόν είπε λίγο πολύ ο Ian Haugland με το δικό του τρόπο για την ιστορία του Final Countdown (τα κεφάλαια της μάλλον δε θα σταματήσουν ποτέ να συμπληρώνονται).Εμείς κρατάμε την πιο επίκαιρη είδηση που τον θέλει σε λίγες μέρες ξεκινάει πρόβες με τους Europe στα τραγούδια που θα ηχογραφηθούν τις πρώτες του Φλεβάρη στο θρυλικό στούντιο Abbey Road στο Λονδίνο για το ενδέκατο άλμπουμ τους που θα κυκλοφορήσει πιθανότερα τον Σεπτέμβριο.Μια γεμάτη χρονιά τελειώνει-και γι'αυτό θα τα πούμε σύντομα-και η καινούρια παίρνει το δρόμο της.Ό,τι καλύτερο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου