Europe In Norway

Οι διακοπές τελείωσαν για τους Europe που μαζί με την αρχή του πρωταθλήματος επέστρεψαν κι αυτοί στις ...αγωνιστικές τους υποχρεώσεις για τις τελευταίες συναυλίες της καλοκαιρινής τους περιοδείας που μπορεί να τις δει κανείς και σαν μια καλή προπόνηση για την περιοδεία που έρχεται το Σεπτέμβριο σε Ιρλανδία και Ηνωμένο Βασίλειο και φυσικά τις συναυλίες που θα ακολουθήσουν σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις.Έτσι την Παρασκευή 24 και το Σάββατο 25 Αυγούστου βρέθηκαν στη Νορβηγία όπου συμμετείχαν στα φεστιβάλ Verket και Ηvalstrandfestivalen αντίστοιχα.

                       

Από τον Αρκτικό Κύκλο και την πόλη Mo i Rana ξεκίνησαν oι Europe όπου μαζί με τους Travis ήταν οι headliners για τις δύο μέρες του φεστιβάλ και αυτοί που έδωσαν έναν πιο ροκ τόνο ανάμεσα στους καλλιτέχνες που συμμετείχαν.Την επόμενη  βρέθηκαν αρκετά πιο νότια στην πόλη Asker για μια ακόμα εμφάνιση ανάμεσα σε μουσικούς από διαφορετικά είδη στο φεστιβάλ Ηvalstrand.Εκεί μια διακοπή ρεύματος τους ανάγκασε να βγουν με  μια περίπου 20λεπτη καθυστέρηση στη σκηνή και δυστυχώς να μειώσουν ανάλογα το σετ τους,ενώ είχαν να αντιμετωπίσουν κάποια προβλήματα στον ήχο αλλά και το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του κοινού ήταν μάλλον ...απαίδευτο στις πιο πρόσφατες δουλειές του και περίμενε να ακούσει-τι άλλο?-το Final countdown,κάτι που έκανε το Blezt να τους χαρακτηρίσει σαν τη σωστή μπάντα στο λάθος φεστιβάλ.
Φωτογραφίες από την εμφάνιση των Europe στο Verket (μεταξύ των οποίων και αυτές του Petri Andersson στον οποίο ανήκει και το βίντεο του Firebox) αλλά και το Hvalstrandfestivalen στα δύο άλμπουμ του Europe Fan Media Corner.Περισσότερα βίντεο από τη συναυλία θα βρείτε στη σελίδα Europe Backstage Pass.

                        

H καλοκαιρινή περιοδεία έχει μπει πλέον στην τελική της ευθεία με τους Europe να δίνουν την μοναδική για φέτος συναυλία τους στην Στοκχόλμη στο πάρκο Grona Lund σε μια ιδιαίτερη μέρα για εκείνους αφού χθες η πόλη που μεγάλωσαν το Upplands Vasby αποφάσισε να τους απονείμει ένα τιμητικό βραβείο αφού έχουν γίνει οι καλύτεροι πρεσβευτές του και έχουν κάνει το προάστιο της Σουηδικής πρωτεύουσας γνωστό σε όλο τον κόσμο.H αυλαία της περιοδείας πέφτει απόψε στην Νορβηγία και το φεστιβάλ του Sarpsborg.

Out Of This World

Tην 9η Αυγούστου κι ενώ οι Europe περιόδευαν ακόμα στην Αμερική μαζί με τους Def Leppard ήρθε και η απάντηση στο ερώτημα τι θα έκανε η μπάντα μετά το The Final Countdown με την κυκλοφορία του Out Of This World.Στο άλμπουμ που είχε ηχογραφηθεί λίγους μήνες νωρίτερα στο Λονδίνο υπό την επίβλεψη του Αμερικανού παραγωγού Ron Nevison παρουσίασαν  12 τραγούδια (11 καινούρια και την επανηχογράφηση ενός παλιότερου) που δήλωναν ξεκάθαρα πως οι Europe είχαν αφήσει πίσω τους το Final Countdown να γράφει τη δική του ιστορία και προχωρούσαν παρακάτω στο επόμενο βήμα.

Mια ακόμη πρόκληση για τη μπάντα ήταν και η παρουσία του νέου μέλους της.Μετά την αποχώρηση του John Norum,o Κee Marcello τον αντικατέστησε επάξια στις μεγάλες περιοδείες που ακολούθησαν,είχε έρθει όμως η στιγμή να δοκιμαστεί και σε μια δισκογραφική δουλειά.Αν και για μια ακόμη φορά ο Joey Tempest έγραψε τα περισσότερα τραγούδια,ο Marcello συνυπέγραψε το Just The Beginning αλλά και τα More Than Meets The Eye και Coast To Coast (μαζί με τον Mic Michaeli).Πολλά χρόνια αργότερα ο κιθαρίστας στην αυτοβιογραφία του υποστήριξε πως είχε προτείνει και κάποια ολοκληρωμένα τραγούδια που όμως δεν μπήκαν ποτέ στο άλμπουμ.Αυτό πάντως που κατά τη γνώμη μας έκανε τον Kee Marcello να περάσει στη συνείδηση κάθε θαυμαστή των Europe είναι τα υπέροχα μελωδικά σόλο του που χαρακτήρισαν το συγκεκριμένο άλμπουμ.

Πιστοί στη συνήθεια τους ή ακολουθώντας και πάλι την εσωτερική τους ανάγκη -όπως θέλετε πείτε το-οι Europe δημιούργησαν ένα άλμπουμ διαφορετικό από όλα τα προηγούμενα τους.Aκόμα πιο μελωδικό και από το Final Countdown με κομμάτια γραμμένα χωρίς την πρόθεση να θυμίζουν τις επιτυχίες του προηγούμενου δίσκου κάτι που φάνηκε από την αρχή με το single Superstitious. Mπορεί κάποιοι να ήθελαν να ακούσουν ένα νέο Rock The Night στο Let The Good Times Rock ή ένα νέο Carrie στο Οpen Your Heart(το τραγούδι από το Wings Of Tomorrow του 1984 που διασκευάστηκε και ξαναηχογραφήθηκε καθώς η εταιρεία και ο παραγωγός ζητούσαν μια ακόμα μπαλάντα) και τα δύο όμως είχαν τη δική τους ταυτότητα,γι'αυτό και έγραψαν τη δική τους ιστορία.Αναπόφευκτα το άλμπουμ είναι συνδεδεμένο με τις ευχάριστες αναμνήσεις των ακροάσεων του ,τότε την εποχή ακόμη που προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τη μουσική -πόσο καλά περνούσαμε μπαίνοντας λίγο βαθύτερα στον κόσμο των Europe και ανακαλύπτοντας μια ακόμη πλευρά τους.Ακόμα και όταν το αποτέλεσμα ήταν κάπως πιο ...ανάλαφρο για τα γούστα μας, τραγούδια όπως το More Than Meets The Eye "άνοιξαν" τα αυτιά μας και σίγουρα είναι δύσκολο να αντισταθεί κανείς στην μελαγχολική μεγαλοπρέπεια του Coast To Coast.Θα σταθούμε λίγο στο ιδιαίτερα αγαπημένο Ready Or Not,έναν "ανοιχτό διάλογο" με τους Thin Lizzy και το δικό τους Are You Ready? που μας έδωσε το κίνητρο να μάθουμε καλύτερα αυτή τη σπουδαία μπάντα από την Ιρλανδία αλλά και να αρχίσουμε να αναζητούμε τους μουσικούς που εμπνέουν  τους Europe να γράφουν τη μουσική τους μέχρι και σήμερα.Το κομμάτι παίζεται μέχρι και σήμερα στις συναυλίες τους όπως και το Sign Of The Times ,το αγαπημένο του Mic Michaeli.Οι εναλλαγές στο ύφος των τραγουδιών συνεχίζονται με το ρυθμικό Just The Beginning να δίνει τη θέση του στην vintage γοητεία του Never Say Die -ένα από τα ελάχιστα κομμάτια του δίσκου που δεν έπαιζαν ζωντανά.Μετά το πιο βαρύ και ...μυστηριώδες Lights And Shadows η διάθεση αλλάζει και πάλι με το Tower's Calling που μάλλον ...καταδικάστηκε για πάντα στη σκιά του τραγουδιού που κλείνει τον δίσκο.Παιγμένο στο πιάνο από τον Joey Tempest και μέσα από λίγους απλούς στίχους το Tomorrow εκπέμπει δυνατό,αυθεντικό συναίσθημα.Μια από τις ομορφότερες μπαλάντες στην ιστορία της μπάντας (και όχι μόνο).Ακούστηκε ζωντανά μία και μοναδική φορά σε μια εξαιρετική περίπτωση-στον γάμο της αδερφής του Joey.

To Out Of This World είχε καλή πορεία στις λίστες επιτυχιών πολλών χωρών και πούλησε μερικά εκατομμύρια αντίτυπα όμως δεν πλησίασε καν τις επιδόσεις του Final Countdown.Πολλές φορές μέλη της μπάντας έχουν εκφράσει την πεποίθηση τους πως η τύχη του  θα μπορούσε να ήταν πολύ διαφορετική αν είχαν δεχτεί την πρόταση των Def Leppard να τους ακολουθήσουν και στη συνέχεια της περιοδείας τους στην Αμερική.Τότε όμως προτιμήθηκε να επιστρέψουν στην Ευρώπη και να προωθήσουν το άλμπουμ με τηλεοπτικές εμφανίσεις και συνεντεύξεις.Ακολούθησαν κάποιες συναυλίες σε Ιαπωνία και Ταϊβάν αλλά και μια μεγάλη Ευρωπαϊκή περιοδεία.Υπήρχαν σχέδια για δύο ακόμα περιοδείες σε Νότια Αμερική και Αυστραλία που όμως δεν πραγματοποιήθηκαν τελικά.

Το άλμπουμ απέσπασε εξίσου καλές και κακές κριτικές-τις δεύτερες κυρίως από μια μερίδα του τύπου που είχε προεξοφλήσει πως δεν θα έκαναν τίποτα μετά από το Final Countdown.Oι Europe πλήρωσαν ακριβά την επιλογή της εταιρείας,των μάνατζερ και λοιπών παρατρεχάμενων να τους πλασάρουν σαν ένα boy band με rock εμφάνιση κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί να τους θεωρούν ένα κατασκεύασμα της μουσικής βιομηχανίας και να μην παίρνουν στα σοβαρά τόσο τους ίδιους όσο και τη μουσική τους.Σήμερα το Out Of This World θεωρείται κλασσικό όχι μόνο για την μπάντα αλλά και γενικότερα στο είδος του.Η ισχυρότερη απόδειξη της αξίας του είναι τα ίδια τα τραγούδια του που παίζονται μέχρι και σήμερα στις συναυλίες τους και αγαπιούνται από το κοινό.Αν και σήμερα οι Europe ακολουθούν εντελώς διαφορετικούς μουσικούς δρόμους δεν είναι λίγοι οι οπαδοί τους που νοσταλγούν τον μελωδικό  ήχο του.
Ο Joey Tempest το έχει χαρακτηρίσει σαν ένα καλό άλμπουμ που όμως ο τρόπος που ηχογραφήθηκε (ο Ron Nevison ήταν εκείνη την εποχή από τους πρωτοπόρους στην ψηφιακή ηχογράφηση) έκανε το αποτέλεσμα να ακούγεται κάπως επίπεδο.Εμείς θα προσθέταμε πως στην προσπάθεια να βρεθεί η ισορροπία ανάμεσα στα keybords του "παλιού" πλέον Mic Michaeli και την κιθάρα του "νέου" Kee Marcello η κιθάρα βγήκε και πάλι κάπως αδικημένη-γι'αυτό και αγαπήσαμε ακόμα περισσότερο κάποια τραγούδια μέσα από τις "συναυλιακές" εκδοχές τους.Θα θέλαμε λοιπόν,αν οι Europe τελικά αποφασίσουν να κάνουν κάτι προς τιμήν της 30ης επετείου του Out Of This World,να το ακούσουμε λίγο "πειραγμένο".Unplugged ίσως....Όνειρο Θερινής Νυκτός θα μας πείτε.....

Joey Tempest Rules

photo:Brian Cannon

Aυτές τις μέρες το Out Of This World βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος αφού συμπληρώθηκαν (συγκεκριμένα στις 9 Αυγούστου) 30 χρόνια από την κυκλοφορία του.Οι Europe έκαναν μια σχετική ανάρτηση στη σελίδα τους στο facebook που όπως ήταν αναμενόμενο είχε μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό τους που αγαπά ιδιαίτερα το άλμπουμ.Πριν από λίγο καιρό,όταν η μπάντα έλαβε μέρος στο φεστιβάλ Tuska Open Air στην Φινλανδία,ο Joey Tempest ρωτήθηκε σχετικά σε συνέντευξή του στους Marko Syrjala και  Μicki Curti για το Metal Rules και είπε κάποια αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα.

Μπορεί στην ερώτηση για το αν θα γιορτάσουν με κάποιο τρόπο αυτή την επέτειο να απάντησε μάλλον αόριστα,επιβεβαίωσε όμως πως θα υπάρχει μια επανέκδοση του άλμπουμ και μάλιστα έχει δώσει και μια συνέντευξη για το ένθετο που θα το συνοδεύει.Η κυκλοφορία πάντως δεν θα γίνει από την δική τους εταιρεία ούτε θα περιλαμβάνει έξτρα υλικό.

Με αυτή την αφορμή η συζήτηση στράφηκε στην προσπάθεια των Europe να επανακτήσουν τα δικαιώματα των παλιότερων άλμπουμ τους.Ο τραγουδιστής παραδέχτηκε πως συνεργάζονται γι'αυτό με κάποιους δικηγόρους που θα δουν πως θα εξελιχθεί και ελπίζουν να τα καταφέρουν.Σίγουρα πάντως θα είναι μια δύσκολη και μεγάλη μάχη και θα αφορά σε  συγκεκριμένες περιοχές όμως .(Εμείς τους ευχόμαστε να τα καταφέρουν γιατί η μουσική τους ανήκει στους ίδιους και όχι στις εταιρείες).

Tα άμεσα σχέδια των Europe περιλαμβάνουν τη συνέχεια της περιοδείας για το Walk The Earth το φθινόπωρο στην Ευρώπη.Στόχος τους είναι να παίξουν ακόμα περισσότερα τραγούδια από το πρόσφατο άλμπουμ τους με το Pictures να είναι πιθανότατα ένα από αυτά.Οι συναυλίες θα συνεχιστούν και το 2019 όπου θα προσπαθήσουν να βρεθούν σε μέρη που δεν έχουν ξαναπάει ή που έχουν καιρό να επισκεφτούν.Ένα από αυτά είναι και η  Ρωσία που όπως φαίνεται οι δύο συναυλίες που είχαν αναβληθεί για τον Νοέμβριο δεν θα πραγματοποιηθούν τελικά.Ο Joey πάντως δεν θέλησε να μιλήσει πιο συγκεκριμένα αφού ακόμα δεν έχουν παρθεί οριστικές αποφάσεις και δεν θα ήθελε να ανακοινώσει κάτι που μπορεί να μην γίνει τελικά.Όσο για κάποιο καινούριο άλμπουμ ,θα πρέπει να  περιμένουμε ως το 2020.

photo:Brian Cannon

Η συζήτηση φυσικά δεν μπορούσε να μην περιλαμβάνει το Walk The Earth και τη μουσική κατεύθυνση που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια η μπάντα.Για τον Joey όταν μπαίνουν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν είναι μια καινούρια μπάντα.Μετά το Start From The Dark προσδιορίζει μια ακόμα καινούρια αρχή για εκείνους με το Bag Of Bones.Tότε άρχισαν να ηχογραφούν και πάλι ζωντανά και να ψάχνουν λίγο βαθύτερα την blues πλευρά τους.Δεν σχεδιάζουν κάτι από πριν,ανταλλάσσουν ιδέες και μετά πειραματίζονται στο στούντιο προσπαθώντας να μην επαναλαμβάνονται.Σημαντικό ρόλο έχει παίξει και το γεγονός ότι δίνουν πολλές συναυλίες.Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του τραγουδιού Walk The Earth που γεννήθηκε από έναν αυτοσχεδιασμό του Mic Michaeli που ηχογράφησε ο Matias Persson (ο ηχολήπτης της μπάντας που έφυγε από τη ζωή το περασμένο καλοκαίρι) μετά από την παρότρυνση του Joey κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας.

Οι κυριότερες επιρροές της μπάντας έρχονται από την μουσική της δεκαετίας του 70,από τις συναυλίες των Deep Purple,των Whiesnake ή των Thin Lizzy που παρακολουθούσαν ως έφηβοι.΄Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Joey παραδέχεται πως για την σκηνική του παρουσία έχει "δανειστεί" πολλά στοιχεία από τον David Coverdale -το έχει ομολογήσει μάλιστα και στον ίδιο όταν βρέθηκαν μαζί στη σκηνή.Αυτές οι μπάντες τους έμαθαν ακόμα τη σωστή χρήση των keyboards.Όταν έχεις στη μπάντα σού έναν μουσικό σαν τον Μic Michaeli που θέλεις να τον αξιοποιήσεις όσο το δυνατόν περισσότερο,πρέπει να χρησιμοποιήσεις τα keyboards με τον σωστό τρόπο,όπως το έκαναν στα 70s.

Aπό την συνέντευξη δεν λείπουν και οι αναμνήσεις από το μακρινό παρελθόν όταν η μπάντα ζούσε στην Καραϊβική αλλά και το πιο πρόσφατο,όταν εντάχθηκαν στο μουσικό Hall Of Fame της χώρας τους.Όσο για το μυστικό της μακροβιότητας τους ο Joey το αποδίδει στο κοινό τους παρελθόν και τις κοινές μουσικές καταβολές τους αλλά και στο γεγονός ότι όλοι τους είναι μουσικοί που θέλουν να γίνονται όλο και καλύτεροι.Ακόμα και σήμερα μετά τις συναυλίες τους κάθονται και συζητούν για το πως έπαιξαν και για το πως θα κάνουν το καλύτερο που μπορούν.

photo:Patric Ullaeus

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει  και το κείμενο που φιλοξενήθηκε πριν από λίγες μέρες στο .Loudersound και στο όποιο ο Joey παρουσιάζει τους δέκα σημαντικότερους  δίσκους  της ζωής του  τόσο σαν ακροατή όσο  και σαν μουσικού.Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε το κείμενο έτσι όπως το έχει γράψει ο ίδιος αλλά και να ακούσετε τη μουσική που το συνοδεύει.(αν κάτι μας λέει πως δεν θα αποφύγουμε τον πειρασμό να ασχοληθούμε μαζί του σε επόμενη ανάρτηση).

Are you Superstitious?

To καλοκαίρι του 1988 οι Europe βρίσκονται στην Αμερική για μια μεγάλη περιοδεία στο πλάι των Def Leppard -που εκείνη την εποχή χαλάνε κόσμο με το άλμπουμ Hysteria-που διαρκεί από τα μέσα του Ιούλη και για το μεγαλύτερο μέρος του Αυγούστου.Μέσα σε αυτό το διάστημα κυκλοφόρησαν τόσο το πρώτο single όσο και το άλμπουμ που είχαν ηχογραφήσει νωρίτερα μέσα στην άνοιξη και ήταν αυτό που ακολούθησε το "φαινόμενο" Final Countdown.

Έτσι τον Ιούλη του 1988 αρχικά στην Αμερική και μέσα στον Αύγουστο στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο η πρώτη γνωριμία με το Out Of This World έγινε με το single Superstitious,ένα τραγούδι που έγραψε ο Joey Tempest και που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους σχετικά με το αν οι Europe θα έγραφαν ένα ακόμα Final Countdown.To κομμάτι έγινε ραδιοφωνική επιτυχία ,έφτασε στο Νο 1 σε Σουηδία και Νορβηγία ενώ είχε καλές επιδόσεις στις λίστες επιτυχιών αρκετών χωρών  ανά τον κόσμο,σε καμία περίπτωση όμως το "φαινόμενο" δεν επαναλήφθηκε.Η στιγμή που έπρεπε να αναμετρηθούν με αυτό είχε έρθει κι εκείνοι ξεκαθάρισαν τις προθέσεις τους.Δεν σκόπευαν να κυνηγήσουν την επιτυχία με "κόπιες'' των τραγουδιών  που τους έκαναν γνωστούς, αντίθετα παρέμειναν πιστοί στις δικές τους αρχές.Κοίταξαν μπροστά και δοκίμασαν καινούρια πράγματα δημιουργώντας τη μουσική που πίστευαν πως εξέλισσε και τους ίδιους σαν μουσικούς και σαν μπάντα.Ένα ακόμη κομμάτι από το νέο άλμπουμ ,το άξιο προσοχής Lights And Shadows.
                 

Το Superstitious φυσικά συνοδευόταν και από το απαραίτητο βίντεο που είχε γυριστεί στην Αμερική λίγο πριν oι Europe φύγουν από την Αμερική μετά την περιοδεία με τους Def Leppard.Γυρίστηκε στη Νέα Υόρκη στην περιοχή του Long Island στην εγκαταλελειμμένη εκείνη την εποχή έπαυλη Hempstead House (σήμερα έχει αναπαλαιωθεί και είναι ανοιχτή σε επισκέψεις για το κοινό).Σκηνοθέτης και πάλι ο Αμερικανος Nick Morris που είχε κάνει και τα βίντεο από το Final Countdown.Στην σκοτεινή και κάπως θριλερική ατμόσφαιρα της έπαυλης ο Morris πρόσθεσε κάποια σκηνοθετικά ευρήματα όπως το μοντέλο που με την τεχνική του body painting θύμιζε φάντασμα που ζωντάνευε μέσα από τους τοίχους αλλά και πολλές ...εκρήξεις με τον Ian Haugland να θυμάται πως κάποια από αυτές συνέβη τόσο κοντά του που σχεδόν του έκαψε την πλάτη.Το βίντεο παιζόταν πολύ και παρόλο που το συνολικό αποτέλεσμα δεν μας άρεσε ιδιαίτερα το βλέπαμε ....μανιωδώς για να ακούμε φυσικά το τραγούδι.Σπάνιες φωτογραφίες από τα γυρίσματα αλλά και από τις εμφανίσεις των Europe με τους Def Leppard σώζονται στο αρχείο του φωτογράφου Eddie Malluk.

Σύμφωνα με τον Joey Tempest το Superstitious είναι το πρώτο τραγούδι που έγραψε ενώ ζούσε πλέον μακριά από τη Σουηδία.Αντλεί την έμπνευση του από τους πρώιμους Whitesnake με τους Bernie Marsden και Μicky Moody και ο τραγουδιστής σε συνέντευξή του στο Songfacts το περιγράφει σαν ένα hard rock τραγούδι με μια ελαφριά αίσθηση του blues αλλά και ένα μεγάλο ρεφρέν και το χαρακτηρίζει σαν μια καλή αρχή μετά το Final Countdown.Όσο για τους στίχους δηλώνει πως δεν θυμάται τι ακριβώς είχε στο μυαλό του όταν τους έγραφε,πιθανόν εκείνο τον καιρό να τον απασχολούσαν οι δεισιδαιμονίες.Eίναι ακόμα το πρώτο τραγούδι της μπάντας με τον Kee Marcello σαν κιθαρίστα αν και όπως έχει δηλώσει ο Joey,ο John Norum ήταν ένας από τους πρώτους που το άκουσαν.Όπως και να έχει ο Μarcello έδωσε δυναμικά το στίγμα του κυρίως με το μελωδικό του σόλο που πολλοί θεωρούν μέχρι και σήμερα αξεπέραστο και είναι ένα από τα στοιχεία που έκαναν το Classic Rock να χαρακτηρίσει το Superstitious σαν το καλύτερο ίσως τραγούδι που έχουν γράψει οι Europe (τουλάχιστον για εκείνη την εποχή).Όπως έχει συμβεί και με πολλά ακόμα τραγούδια της μπάντας η αρχική ιδέα για το περίφημο σόλο ανήκει στον Joey Tempest που και εδώ έδωσε υλικό στον ...ειδικό Kee Marcello για να "κεντήσει" με την κιθάρα του.Από την εποχή που πρωτοπαίχτηκε ζωντανά μέχρι και σήμερα συχνά ακούμε σαν "σφηνάκι" στη διάρκεια του τραγουδιού ένα μικρό απόσπασμα από το No Woman No Cry.Aυτή η επιλογή δεν είναι και τόσο τυχαία αφού τα δύο τραγούδια είναι γραμμένα στην ίδια συγχορδία.Άλλο ένα κομμάτι με το οποίο το συνδυάζουν τα τελευταία χρόνια είναι το Here I Go Again των Whitesnake.
                     
Tριάντα χρόνια αργότερα το Superstitious παραμένει ένα από τα αγαπημένα τραγούδια των φίλων της μπάντας  και φυσικά θεωρείται μια από τις κλασικές επιτυχίες τους που δεν λείπει ποτέ από από τις ζωντανές τους συναυλίες.Αυτή η διάρκεια πιστεύουμε λέει πολλά και για την αξία του.Εμείς το αγαπάμε σε όλες του τις εκδοχές,αυτή της αρχικής του ηχογράφησης όσο και αυτή που ακούμε στις συναυλίες τους.Είναι το τραγούδι που μας άνοιξε την πόρτα για να μπούμε λίγο βαθύτερα στον απίθανο κόσμο των Europe και θα μπορούσαμε να πούμε πως δεν υπάρχει κάτι που να περιγράφει τη σχέση μας μαζί τους όλα αυτά τα χρόνια από ένα στίχο του.
Keep on walking that road and I'll follow.....