Favourite Albums:Ian Haugland and Deep Purple's Come Taste The Band

Το -πολύ παραστατικό είναι η αλήθεια-στοιχείο της Τετάρτης έκανε πολύ εύκολο για τους φίλους των Europe να μαντέψουν την επιλογή του Ian Haugland για το αγαπημένο άλμπουμ αυτής της εβδομάδας,αφού παρέπεμπε κατευθείαν στο εξώφυλλο του Come Taste The Band των Deep Purple.To άλμπουμ του 1975 είναι το μοναδικό της μπάντας στο οποίο δεν συμμετέχουν ούτε ο Ian Gillan ούτε ο Richie Blackmore όπως επισημαίνει και ο Ian στη σχετική δήλωση του στο facebook των Europe λέγοντας χαρακτηριστικά:"Είναι ένα από τα πιο υποτιμημένα και καλύτερα άλμπουμ των Deep Purple.Τα ιδρυτικά μέλη που έβαλαν τα θεμέλια του πρώιμου hard rock  έχουν αντικατασταθεί από ένα πιο funky rock τρίο,τους Glenn Hughes,David Coverdale και Tommy Bolin.Αν και είναι πολύ μακριά από τα προηγούμενα πρωτοποριακά In Rock και Machine Head εδώ επιδεικνύουν μια καινούρια και συναρπαστική πλευρά της μπάντας που λίγοι θαυμαστές των Purple περίμεναν.Aν δεν έχετε ακούσει ακόμα αυτό το άλμπουμ,δώστε του μια ευκαιρία,δεν θα απογοητευτείτε."

Mε τόσο διαφορετική σύνθεση,πολλοί είναι εκείνοι που δεν αναγνωρίζουν καν το Come Taste The Band σαν άλμπουμ των Deep Purple και η ιστορία έγραψε πως ένα χρόνο αργότερα,μετά την περιοδεία που ακολούθησε και το live Last Concert In Japan η σπουδαία αυτή μπάντα άφησε κάτω τις κιθάρες (έχετε προσέξει πως δεν μας αρέσει καθόλου η λέξη "διαλύθηκε") μέχρι το 1984 όταν ξαναβρέθηκαν μαζί με ένα πιο κλασικό lineup για το Perfect Strangers.

O Ian πάντως,σαν πιο ψαγμένος θαυμαστής των Deep Purple δηλώνει την προτίμησή του στο διαφορετικό αυτό άλμπουμ και μας προσκαλεί να το ...γευτούμε προτείνοντας μας τα Getting Tighter,Dealer,Love Child και You Keep On Moving.

Haugland,Leven και Μichaeli με τον Glenn Hughes στην Ιαπωνία το 1994

O Ian είχε την ευκαιρία να παίξει κάποια από τα τραγούδια που μας προτείνει στη διάρκεια της συνεργασίας του με τον Glenn Hughes το 1994 για την οποία μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξή του.Πιο συγκεκριμένα στο άλμπουμ From Now On o Ιan ήταν ο ντράμερ των bonus κομματιών που συμπεριλήφθηκαν στην αμερικάνικη και γιαπωνέζική έκδοση του άλμπουμ (Βurn,You Keep On Moving) αλλά και στην περιοδεία που ακολούθησε για την προώθησή του.Από τις συναυλίες στο Club Citta στην Ιαπωνία προέκυψε το Burning Japan Live στο οποίο περιέχονται και τα Gettin' Tighter,You Keep On Moving και Οwed to G.Στην μπάντα που έπαιξε τόσο στο άλμπουμ όσο και στην περιοδεία συμμετείχαν ακόμα οι John Leven και Μic Michaeli.

Δύο χρόνια νωρίτερα ο Hughes είχε συνεργαστεί με τον John Norum στον προσωπικό δίσκο του κιθαρίστα Face The Truth όπου συμμετείχε στη σύνθεση και έκανε τα φωνητικά στα περισσότερα από τα τραγούδια.

Οι Europe τις τελευταίες μέρες απασχόλησαν τον μουσικό τύπο,ηλεκτρονικό και έντυπο.Το Loudersound υμπεριέλαβε το Prisoners In Paradise (επίσης αγαπημένο του Ian) μέσα στα 10 καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας του 90 στην κατηγορία της μουσικής AOR και αντίστοιχα το The Final Countdown για την δεκαετία του 80.Αν και δεν μας συγκινούν ιδιαίτερα τα "ταμπελάκια"και οι διακρίσεις στη μουσική,η αναγνώριση της αξίας της μπάντας διαχρονικά δεν μας χαλάει καθόλου.

Aκόμα ο John Leven μαζί με τους Robban Back των Mustach και Μappe Bjorkman των Candlemass είχαν μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση περί μουσικής στο εστιατόριο τους στη Στοκχόλμη η οποία φιλοξενείται στο τεύχος Φεβρουαρίου του σουηδικού μουσικού περιοδικού Rock'n Roll.

Οι Europe ακόμα και σε μια περίοδο χωρίς ζωντανή μουσική δραστηριότητα κατάφεραν μια ακόμη πρωτιά αφού σε σχετική ψηφοφορία το κοινό τους ανέδειξε ως την καλύτερη ροκ μπάντα που έχει εμφανιστεί ποτέ στο φεστιβάλ της Vina Del Mar στη Χιλή.Λογικό αφού οι δύο συναυλίες τους εκεί τον Φλεβάρη του 1990 έγραψαν ιστορία στο φεστιβάλ ενώ και η επιστροφή τους το 2018 αν και έγινε κάτω από πολύ διαφορετικές (πιο ..."γιουροβιζιονικές" από πλευράς παραγωγής) συνθήκες αγκαλιάστηκε θερμά από το κοινό.Από εκείνη τη βραδιά και το βίντεο του Carrie,στην αρχή του οποίου η συμπαθής παρουσιάστρια ανακοινώνει τα ευχάριστα.

( A Few Good)Memories From 2020

To 2020,η χρονιά που όλοι μας θα θέλαμε να ξεχάσουμε ξεκίνησε γεμάτη σχέδια για μεγάλες περιοδείες και πολλές συναυλίες για τους Europe που όμως δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ.Η συνεργασία τους με τους Whitesnake για την Flesh and Blood tour σε Ευρώπη και Ηνωμένο Βασίλειο (με την συμμετοχή και των Foreigner) είχε ήδη γίνει γνωστή από τα τέλη του 2019 ενώ στις αρχές του 2020 ανακοινώθηκε η συμμετοχή τους στην καλοκαιρινή περιοδεία Juke Box Heroes των Foreigner στην Αμερική (μαζί με τους Kansas) για δύο περίπου μήνες από τον Ιούλιο ως τον Σεπτέμβριο.Θα ήταν η μεγαλύτερη περιοδεία για την μπάντα στην Αμερική μετά την επανένωση του 2004 και θα μπορούσε να συγκριθεί σε διάρκεια και αριθμό συναυλιών με εκείνη του 1988 με τους Def Leppard.

Στις αρχές του Φλεβάρη στην Αμερική βρέθηκε ο John Norum και συγκεκριμένα στην Καλιφόρνια για την τελική μίξη του προσωπικού του δίσκου  με τον γνωστό παραγωγό Wyn Davies τον οποίο είχε συνεργαστεί τόσο ως μέλος των Dokken,όσο και σε δύο ακόμα άλμπουμ του (Face The Truth,Another Destination).Έκτοτε η τύχη αυτού του δίσκου που έχει γίνει κάτι σαν το ατελείωτο υφαντό της Πηνελόπης,αγνοείται.Με την ευκαρία πάντως ο John έδωσε το "παρων" στην μεγάλη εμπορική μουσική έκθεση NAMM Show μαζί με τους δύο κατασκευαστές που έχουν δημιουργήσει κιθάρες ειδικά γι'αυτόν (Paoletti Guitars,Manic Custom Guitars).

O Joey Tempest προστέθηκε στο line up της αφιερωμένης στους Led Zeppelin συναυλίας Zeppelin Symphonic που διοργανώνει ο ραδιοφωνικός σταθμός Planet Rock.H αρχικά προγραμματισμένη για τον Απρίλιο του 2020 συναυλία έχει αναβληθεί ήδη τρεις φορές λόγω της πανδημίας και ελπίζουμε η 13η Ιουνίου να είναι η οριστική ημερομηνία που θα πραγματοποιηθεί.

Τον Μάρτιο ο ιός έχει εγκατασταθεί για τα καλά και στην Ευρώπη και η περιοδεία των Whitesnake στην οποία συμμετέχουν και οι Europe ακυρώνεται με επίσημη δικαιολογία  ένα πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε ο David Coverdale.

Tον Απρίλιο με ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο να βρίσκεται σε καραντίνα η μπάντα ή μάλλον το ...προσωπικό ασφαλείας της μπάντας Joey Tempest και Μic Michaeli παρουσιάζουν την ακουστική home edition του Walk The Earth συμβάλλοντας με τον τρόπο τους στην προσπάθεια να συγκεντρωθούν χρήματα για τον αγώνα κατά της πανδημίας μέσω των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.Προσωπικά πιστεύουμε πως η προσπάθεια άξιζε πολύ μεγαλύτερης προσοχής και καλύτερης τύχης όχι μόνο για τον καλό σκοπό αλλά και για το άρτιο μουσικό αποτέλεσμα.Ποτέ όμως δεν είναι αργά,το βίντεο παραμένει διαθέσιμο,ο καλός σκοπός ενισχύεται πολύ απλά από τις θεάσεις και τίποτα δεν μας εμποδίζει να συνεχίσουμε να το απολαμβάνουμε.

Μέσα στον Μάιο ακυρώθηκε αναπόφευκτα και η περιοδεία στην Αμερική με τους Foreigner και τους Kansas και η μπάντα κράτησε επαφή με τους φίλους της μέσα από κάποια βίντεο-μηνύματα από τον Joey Tempest και τον Ian Haugland.O Joey τότε,με αφορμή την ακουστική εκδοχή του Walk The Earth, μίλησε για έναν καινούριο τρόπο δουλειάς μέσα από το διαδίκτυο που σκόπευαν να δοκιμάσουν και κάποια στιγμή να μοιραστούν μαζί μας τα αποτελέσματα.Εκτός από μεμονωμένες δραστηριότητες κάποιων από τα μέλη της μπάντας ,κυρίως του Ian και του Μic μέσω του Rocklassikker,δεν είχαμε σχεδόν κανένα νέο από την πλευρά των Europe μέσα στο καλοκαίρι.Eυτυχώς για μας,αυτοί δεν κάθονταν καθόλου ήσυχοι.

Τα καλά νέα άρχισαν να έρχονται τον Σεπτέμβρη που έστω και μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση οι Europe κατάφεραν να βρεθούν όλοι μαζί,για μια προπόνηση κεκλεισμένων των θυρών ή πιο συγκεκριμένα για μια on line ζωντανή εμφάνιση για τους χρήστες της πλατφόρμας ΝetApp στις 24 του μήνα.Εκεί έγινε για πρώτη φορά λόγος για κάποια βίντεο που είχαν ετοιμάσει στη διάρκεια του lockdown και ετοιμάζονταν να μας παρουσιάσουν σύντομα.Oι ...επίσημες ανακοινώσεις δεν άργησαν να έρθουν και μέσα στον Οκτώβριο ξεκίνησαν οι Friday Nights With Europe The Band που έγιναν αγαπημένη μας συνήθεια.

H πρεμιέρα έγινε στις 23του μήνα με την επετειακή συναυλία τους στο Sweden Rock Festival τον Ιούνιο του 2013 που ήταν διαθέσιμη για παρακολούθηση για μια εβδομάδα και ακολούθησαν τα βίντεο των Lockdown Sessions για τα οποία οι Europe ηχογράφησαν ξανά και βιντεοσκόπησαν,ο καθένας στο χώρο του,πέντε τραγούδια από το ρεπερτόριο τους.Ο Kevin Shirley ανέλαβε να τα μιξάρει,ο Patric Ullaeus μοντάρισε τα βίντεο και με τη φωνή του Scott Gorham να μας καλωσορίζει κάθε Παρασκευή βράδυ απολαύσαμε (και συνεχίζουμε να απολαμβάνουμε)τα Got To Have Faith,Firebox,Drink And A Smile,Rock The Night και Dance The Night Away ,να μας ξανασυστήνονται φρεσκαρισμένα και παιγμένα με τέτοια ενέργεια που μας έκανε να τα δούμε με ...άλλο μάτι,σχεδόν σαν καινούρια.Το ραντεβού πάντως τελικά ήταν διπλό αφού τις Τετάρτες ένα ένα τα μέλη της μπάντας είχαν αναλάβει να μας προσκαλούν στα Lockdown Sessions μέσα από κάποια βιντεάκια που μερικές φορές ομολογουμένως το "τερμάτισαν" σε τρέλα και φαντασία.Η σειρά έκλεισε με μια ακόμη επετειακή συναυλία,αυτή για τα 30 χρόνια του The Final Countdown που έγινε τον Νοέμβριο του 2016 στο Roundhouse,στο Λονδίνο που ήταν επίσης διαθέσιμη για μια εβδομάδα στο κανάλι των Europe στο Υοutube.

Αυτό όμως δεν ήταν το τέλος των Friday Nights With Europe The Band που συνεχίζονται με την σειρά των Favourite Albums και τα μέλη της μπάντας να μας παρουσιάζουν κάθε φορά ένα άλμπουμ που έχει τη δική του ιδιαίτερη σημασία για τον καθένα τους.Προηγείται κάθε Τετάρτη ένα στοιχείο που μας καλεί να μαντέψουμε για ποιό άλμπουμ πρόκειται κάθε φορά,κάνοντας έτσι το "παιχνίδι" ακόμα πιο ενδιαφέρον.

Λίγο πριν φύγει ο χρόνος είχαμε μερικά ακόμα ευχάριστα νέα από το στρατόπεδο των Europe με την ανακοίνωση της συμμετοχής τους σε δύο φεστιβάλ στο Ηνωμένο Βασίλειο το καλοκαίρι που μας έρχεται.Πρόκειται για το Ramblin'Man Fair και το Steelhouse Festival ενώ το όνομα τους βρίσκεται και στο lineup του Νορβηγικού φεστιβάλ Tons Of Rock(χωρίς επίσημη ανακοίνωση προς το παρόν).Λίγο νωρίτερα,τον Απρίλιο ο Joey Tempest θα βρεθεί στις σκηνές της Γερμανίας αφού συμμετέχει στην περιοδεία Rock Meets Classic με έτερο headliner τον Dee Snider.Επίσης οι πληροφορίες θέλουν τη μπάντα να βρίσκεται στη διαδικασία σύνθεσης τραγουδιών για ένα νέο άλμπουμ που ελπίζουν να καταφέρουν να ηχογραφήσουν μέσα στο 2021.Τέλος,ας μην ξεχνάμε πως αυτή τη χρονιά συμπληρώνονται 30 χρόνια από την κυκλοφορία του Prisoners In Paradise και ελπίζουμε σε μια ευχάριστη έκπληξη σχετικά με αυτό.

Αυτό που καταλάβαμε καλύτερα μέσα στο 2020 είναι πως το σημαντικό είναι να είμαστε υγιείς.Ας το φροντίσουμε λοιπόν για να μπορέσουν οι Europe να πραγματοποιήσουν τα σχέδια τους κι εμείς να τους απολαύσουμε.

Η φωτογραφία της χρονιάς από τη μοναδική-έστω και διαδικτυακή-ζωντανή εμφάνιση των Europe τον Σεπτέμβρη του 2020.Έλπιζουμε σύντομα να τους δούμε και πάλι στη σκηνή μπροστά σε κανονικό κοινό.

Favourite Albums//Mic Michaeli and Meliora by Ghost

 

photo:Tallee Savage

Mια φωτογραφία με ένα μπουκάλι κόκκινο ιταλικό κρασί που αγόρασε το 2015 ήταν το στοιχείο που έδωσε ο Mic Michaeli στους των Europe για να μαντέψουν  το δεύτερο άλμπουμ που επέλεξε για τη σειρά Friday Nights With Europe/Favourite Albums.Τόσο η χρονιά όσο και το κρασί Papastrello "έδειξαν" ασφαλώς Ghost και το άλμπουμ τους Meliora.Aπό το απόλυτα κλασικό ροκ του Machine Head λοιπόν ο maestro των Europe μας οδήγησε στη σύγχρονη Σκανδιναβική ροκ σκηνή και μια από τις πιο ιδιαίτερες μπάντες της που όπως λέει στη σχετική ανάρτηση στο facebook συνδυάζουν με επιτυχία τα βαριά riffs με τις όμορφες μελωδίες.Με το συγκεκριμένο άλμπουμ(που ίσως όχι τυχαία ο τίτλος του στα λατινικά σημαίνει την αναζήτηση για το καλύτερο) οι ικανότητες των  Ghost στη σύνθεση,τις ενορχηστρώσεις και το παίξιμο ανέβηκαν επίπεδο και αν σε όλα αυτά προσθέσεις και το χιούμορ τότε έχεις ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν αυτή τη χιλιετία.Ο Μic συμβουλεύει όσους δεν τους έχουν ακούσει ακόμα να μην αφήσουν τις κάπως μεγάλες εισαγωγές να τους αποτρέψουν από το να ακούσουν ολόκληρα τα τραγούδια,από τα οποία ξεχωρίζει τα Cirice,He Is και Αbsolution.

Έτσι ξεκίνησε ο δεύτερος κύκλος της παρουσίασης των αγαπημένων άλμπουμ των μελών της μπάντας.Μένει να δούμε αν και οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν το παράδειγμα του Mic και μετά από τα κλασικά άλμπουμ των 70's θα επιλέξουν κάτι από την σύγχρονη δισκογραφία.

Favourite Albums//John Norum and UFO's Obsession

Eπιτέλους ήρθε και η σειρά του John Norum να παρουσιάσει ένα από τα αγαπημένα του άλμπουμ και θα μπορούσαμε να πούμε πως η επιλογή του,το Obsession των UFO δεν μας ξάφνιασε καθόλου αφού τόσο ο Michael Schenker όσο και η μουσική της μπάντας υπήρξαν από τις κυριότερες επιρροές του.

Ο Norum περιγράφει χαρακτηριστικά τους λόγους για τους οποίους το συγκεκριμένο άλμπουμ κέρδισε την προτίμηση του στη δήλωση του που συνοδεύει τη σχετική ανάρτηση στο facebook ως εξής:

"To πρώτο τραγούδι που άκουσα από αυτό το υπέροχο άλμπουμ ήταν το Hot'n Ready και αυτή η κιθάρα στην εισαγωγή είναι μέχρι και σήμερα ένα από τα πιο συναρπαστικά κιθαριστικά μέρη που έχει μπει ποτέ σε άλμπουμ.Eίναι σαν ο Michael Schenker να είχε καταληφθεί από ένα δαίμονα σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ με τον εκπληκτικό του τόνο και αίσθηση και μαζί με τα απίστευτα φωνητικά του Phil Mogg ήταν ένας τέλειος συνδυασμός.Κάθε τραγούδι του Obsession είναι κλασικό!"

Tα κομμάτια που μας προτείνει ο αγαπημένος κιθαρίστας από το έβδομο στούντιο άλμπουμ των UFO(και τελευταίο με τη συμμετοχή του Schenker είναι τα One More For The Rodeo ,Hot'n Ready  (για εκείνη την εισαγωγή που λέγαμε)και φυσικά Only You Can Rock Me.To Obsession που κυκλοφόρησε το 1978,ηχογραφήθηκε σε ένα εγκαταλελειμμένο ταχυδρομείο στο Λος Άντζελες με παραγωγό τον Ron Nevison που δέκα χρόνια αργότερα συνεργάστηκε με τους Europe στο Out Of This World,ενώ το εξώφυλλο του άλμπουμ ήταν μια δημιουργία της Hipgnosis,της ομάδας στην οποία συμμετείχε ο Storm Thorgerson που σχεδίασε και το εξώφυλλο του Secret Society των Europe.

Oι Europe έπαιξαν το Only You Can Rock Me,το τραγούδι που" άνοιξε το μυαλό τους ",όπως χαρακτηριστικά ακούγεται να λέει ο Joey Tempest, τον Νοέμβριο του 2009 σε μια συναυλία τους στο Λονδίνο,στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα βραβεία του περιοδικού Classic Rock,που ήταν ουσιαστικά και η πρεμιέρα της περιοδείας για το Last Look At Eden.Eυτυχώς αυτή δεν ήταν η μόνη φορά.Ποιός μπορεί να ξεχάσει το "πέραν του κόσμου τούτου" παίξιμο του John Norum,στην κατά Europe εκδοχή του Love To Love για το Almost Unplugged στις αρχές του 2008?Μια εμπειρία που δεν περιγράφεται,απλά ακούς και αφήνεσαι.(Προσέξτε λίγο την αντίδραση του Joey την ώρα που παίζει ο Norum και θα καταλάβετε πολλά).Ο John είχε την ευκαιρία να βρεθεί στη σκηνή (και στα παρασκήνια)μαζί με τον Michael Schenker στη μεγάλη επετειακή συναυλία των Europe στο Sweden Rock Festival το 2013 χαρίζοντας σε όλους μας μια ακόμα αξέχαστη εμπειρία.Eίχε γίνει προσέγγιση και στον Phil Mogg(οι UFO είχαν παίξει στο φεστιβάλ λίγο νωρίτερα την ίδια μέρα) να εμφανιστεί μαζί τους στη σκηνή αλλά τελικά δεν κατάφεραν να το πετύχουν.

Κάπως έτσι έκλεισε ο πρώτος κύκλος της επιλογής των αγαπημένων άλμπουμ της μπάντας.Θυμίζουμε πως όπως μας έχουν υποσχεθεί θα παρουσιάσουν δέκα άλμπουμ συνολικά οπότε είμαστε μόλις στου δρόμου τα μισά και περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τον ...δεύτερο γύρο από την επόμενη Παρασκευή..Αυτός είναι ίσως ένας ακόμη λόγος που αγαπάμε τόσο πολύ αυτή τη μπάντα-όχι μόνο για τη μουσική τους,αλλά και για τη μουσική που μας έμαθαν να ακούμε.

Μusic Dealers Interview with Ian Haugland

Λίγο πριν το τέλος του 2020 η ομάδα των Music Dealers από την Αργεντινή συνάντησε διαδικτυακά τον Ian Haugland για μια χορταστική και ενδιαφέρουσα κουβέντα με πολλές ιστορίες από το παρελθόν αλλά και κάποιες ειδήσεις σχετικά με τα σχέδια των Europe για την επόμενη χρονιά.

Η συζήτηση ξεκίνησε από την πανδημία, για το πως είναι τα πράγματα στη Σουηδία που δεν έχουν επιβληθεί αυστηρές απαγορεύσεις αλλά και για το πως έχει επηρεάσει αυτή η κατάσταση τον ίδιο.Οι Europe είχαν προγραμματίσει δύο μεγάλες περιοδείες,με τους Whitesnake στην Ευρώπη και τους Foreigner και Kansas στην Αμερική που ακυρώθηκαν και εκτός από την οικονομική ζημιά,το στενάχωρο για τον Ian,όπως και για κάθε μουσικό είναι ότι δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του,να παίξει δηλαδή μουσική και να διασκεδάσει τον κόσμο.Γι'αυτό και ο Ian ανυπομονεί να τελειώσει όλο αυτό και να το αφήσουμε πίσω μας.Προς το παρόν συνεχίζει την "κανονική δουλειά"του στον Rocklasikker όπου βρίσκεται για πάνω από 20 χρόνια.Το καλό για εκείνον σε σχέση με τη μουσική που παίζει ο σταθμός είναι πως έχει γνωρίσει τους περισσότερους καλλιτέχνες στη διάρκεια της καριέρας του κι έτσι πάντα έχει μια καλή ιστορία να συνοδεύει τα τραγούδια που επιλέγει.

Ο δίσκος που τον έκανε να θέλει να γίνει  μουσικός ήταν το Rising των Rainbow.Μάλιστα στα 12 του χρόνια τους είδε για πρώτη φορά live στη Στοκχόλμη (μαζί με ένα συμμαθητή του και τη μητέρα του) Ακούγοντας τον Cozy Powell να παίζει ντραμς αποφάσισε πως αυτό ήταν που ήθελε να κάνει και ο ίδιος,ενώ σημαντικές επιρροές του υπήρξαν ακόμα οι Ian Paice(Deep Purple) και John Bonham(Led Zeppelin).

Aναπόφευκτες ήταν φυσικά κάποιες ερωτήσεις γύρω από το The Final Countdown όπως το αν η αλλαγή πορείας στον ήχο τους ήταν δική τους απόφαση.Ο Ian προσπάθησε να τους εξηγήσει πως οι 

Europe δεν αποφασίζουν ποτέ κάτι τέτοιο από πριν-αφήνουν την μουσική,σαν ανώτερη δύναμη να τους κατευθύνει όπου εκείνη θέλει.Την εποχή που γράφτηκε το άλμπουμ,ο Joey άκουγε δίσκους όπως το Jump των Van Halen και ήθελε να πειραματιστεί με τη χρήση των synthesizers.Ακόμα και την διάσημη εισαγωγή του Final Countdown την είχαν δώσει στον DJ μιας γνωστής ντισκοτέκ στη Στοκχόλμη για να ανοίγει με αυτή το πρόγραμμα αφού δεν ήξεραν τι να την κάνουν.Ένα βράδυ όμως που έπιναν εκεί το ποτό τους ο John Leven πρότεινε να τη χρησιμοποιήσουν σε ένα δικό τους τραγούδι.

Πάντως αυτό που σίγουρα δεν είχαν σχεδιάσει,ούτε μπορούσαν να φανταστούν την επιτυχία που ακολούθησε.O Ian πιστεύει πως πολλοί παράγοντες έπαιξαν ρόλο σε αυτό όπως η συγκυρία ,οι σωστοί άνθρωποι,οι συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί τότε στη μουσική βιομηχανία.Δεν έχουν σταματήσει πάντως να απολαμβάνουν το να παίζουν τα παλιά τους τραγούδια ζωντανά στη σκηνή αφού κάθε φορά  έχουν μπροστά τους ένα  διαφορετικό κοινό όποτε είναι σαν την πρώτη φορά ενώ και η ανταπόκριση του κόσμου είναι πραγματικά απίστευτη.Ειδικά στο Final Countdown είναι σαν να πατάει κάποιος ένα κουμπί και να τρελαίνονται όλοι.Όσο για τον ίδιο,το να παίζει αυτά τα κομμάτια είναι σαν πρόκληση προκειμένου να μην επαναλαμβάνεται ή να επαναπαύεται στις ικανότητες του.

photo:Brian Cannon

Ποιοί όμως ήταν οι λόγοι που οδήγησαν τους Europe να σταματήσουν στις αρχές της δεκαετίας του 90?Για τον Ian δύο ήταν οι βασικοί παράγοντες-σχεδόν μια δεκαετία στο δρόμο με συνεχείς περιοδείες που τους είχαν εξαντλήσει αλλά και τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν εκείνη την εποχή με το management και τη δισκογραφική τους εταιρεία που στην πορεία της ηχογράφησης του Prisoners In Paradise σταμάτησε να τους στηρίζει αφού το εμπορικό ενδιαφέρον είχε στραφεί στο grunge και σε μπάντες όπως οι Pearl Jam και οι Alice In Chains.Έτσι όταν τελικά κυκλοφόρησε το άλμπουμ αφέθηκε στην τύχη του και χωρίς καμία προώθηση σύντομα βρήκε έναν άδοξο και άδικο θάνατο.Ο Ian θεωρεί  πως κάποια από τα τραγούδια του δίσκου είναι από τα καλύτερα της μπάντας (όπως για παράδειγμα το Till My Heart Beats Down Your Door που αρέσει και σε ένα από τα μέλη της ομάδας των Music Dealers) ,όμως δεν ακούγονται συχνά στα live τους όχι μόνο γιατί δεν αρέσουν στον John Norum που ως γνωστόν δεν συμμετείχε στο άλμπουμ.αλλά και γιατί στον περιορισμένο χρόνο που έχουν πάνω στη σκηνή ιδιαίτερα στα φεστιβάλ,δίνουν προτεραιότητα σε άλλα κομμάτια.

Ο Ian μίλησε ακόμα για κάποιες σημαντικές συνεργασίες που έκανε την περίοδο που η μπάντα βρισκόταν σε απραξία όπως αυτή με τον Glenn Hughes (με τη μεσολάβηση των John Leven και Mic Michaeli) στο άλμπουμ του From Now On αλλά και στην περιοδεία του στην Ιαπωνία που ακολούθησε,από όπου προέκυψε το live άλμπουμ Burning Japan.Σύνργάστηκε ακόμα με τον κιθαρίστα Nikolo Kotzev στις μπάντες του Baltimore και Βrazen Abbot,ενώ είχε και μια αξέχαστη εμπειρία συμμετέχοντας σε συναυλία μουσικής doom με τους Candlemass.

Aν και ποτέ δεν έχασαν την μεταξύ τους επαφή την περίοδο που δεν ήταν μαζί,οι Europe βρέθηκαν και πάλι σαν μπάντα στη σκηνή για το περίφημο millenium show στη Στοκχόλμη,μια πρόταση που αποδέχτηκαν πρόθυμα όλοι,χωρίς όμως τότε να υπάρχουν σκέψεις για μια μόνιμη επανένωση.Αυτή η συζήτηση άνοιξε όταν ο Joey Tempest είχε ολοκληρώσει και τον τρίτο προσωπικό του δίσκο και έμοιαζε κουρασμένος από τη μοναχική πορεία του σόλο καλλιτέχνη.Κάπου εκεί άρχισαν να βρίσκουν ξανά τη χημεία μεταξύ τους και να συνειδητοποιούν πόσο  ήθελαν να δουλέψουν και πάλι μαζί.H επανένωση ήταν περισσότερο οικογενειακή και η συμφωνία να μην αναμασήσουν τις δάφνες του παρελθόντος αλλά να δημιουργήσουν καινούρια μουσική (και φυσικά ,πιστοί στη φιλοσοφία τους να την αφήσουν να τους κατευθύνει όπου αυτή θέλει).

Αν και το να συγκρίνει τα άλμπουμ των Europe είναι σαν να συγκρίνει τα "παιδιά"του,ο Ian ξεχωρίζει το The Final Countdown σαν την πρώτη ουσιαστικά επαγγελματικών προδιαγραφών δισκογραφική δουλειά του και το Prisoners in Paradise σαν το αγαπημένο του από εκείνη την εποχή.Από τα πιο πρόσφατα άλμπουμ της μπάντας δείχνει την προτίμηση του στο War Of Kings ενώ αυτό που του αρέσει λιγότερο είναι το Start From The Dark,όχι γιατί τα τραγούδια δεν ήταν καλά,αλλά περισσότερο γιατί ο ίδιος δεν ήταν ευχαριστημένος με την απόδοση του.

photo:europethebandtv

Oι Europe έχουν ήδη μπει στη διαδικασία να γράψουν καινούρια τραγούδια με την προσδοκία να ηχογραφήσουν ή ακόμα και να κυκλοφορήσουν το επόμενο άλμπουμ τους μέσα στο 2021 (τέσσερα χρόνια μετά το Walk The Earth) αν φυσικά οι συνθήκες το επιτρέψουν.Ο Ian έχει ακούσει κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες του John Leven που τις χαρακτήρισε ως "really heavy stuff",είναι όμως πολύ νωρίς ακόμα για να ξέρουμε σε ποιά κατεύθυνση θα κινηθεί το άλμπουμ.

Στο μεταξύ η μπάντα κρατάει την επαφή με τους φίλους της τα βράδια της Παρασκευής αρχικά με τη σειρά των Lockdown Sessions και τώρα με την παρουσίαση των αγαπημένων τους άλμπουμ.Όλα ξεκίνησαν από μια ιδέα του Joey Tempest και του μάνατζερ των Europe,Alan Parsons σε μια προσπάθεια να μείνουν ενεργοί και σε επικοινωνία με το κοινό τους μέσα από το διαδίκτυο την περίοδο αυτή που οι συνθήκες δεν επιτρέπουν να γίνονται συναυλίες.Όπως λέει ο Ian,σκοπεύουν να συνεχίσουν τα ραντεβού της Παρασκευής με όποια άλλη τρέλα τους έρθει στο μυαλό.

Kλείνοντας τη συζήτηση ο Ian δέχτηκε κάποιες "παραγγελιές" από την ομάδα των Music Dealers για πιθανά μελλοντικά lockdown sessions ή συναυλίες και σε πιο προσωπικό επίπεδο μας αποκάλυψε πως μπορεί να μην είναι τόσο καλός μάγειρας όσο η γυναίκα του,αναπληρώνει όμως κάνοντας άλλες δουλειές όπως το καθάρισμα.

Φυσικά δεν ξεχνάμε την αγαπημένη συνήθεια της Παρασκευής με τον John Norum αυτή την εβδομάδα να μας παρουσιάζει ένα από τα αγαπημένα του άλμπουμ και όπως δείχνουν τα ..."στοιχεία" θα έχουμε να κάνουμε με UFO.

Favourite Albums:John Leven and Black Sabbath's Sabbath Bloody Sabbath

Μετά από την αναβολή μιας εβδομάδας λόγω Χριστουγέννων το καθιερωμένο ραντεβού της Παρασκευής  με τους Europe επέστρεψε με τον John Leven να κάνει ποδαρικό στο 2021 επιλέγοντας ένα από τα αγαπημένα του άλμπουμ,το Sabbath Bloody Sabbath των Black Sabbath.

Στη σχετική του δήλωση στο facebook ο μπασίστας αναφέρει πως στην ηλικία των 11 άκουγε ήδη ροκ μουσική ενώ εξερευνούσε και ανακάλυπτε τις ταινίες τρόμου και την πιο σκοτεινή πλευρά της λογοτεχνίας.Οι Black Sabbath λοιπόν ήταν ότι έπρεπε και αν έπρεπε να διαλέξει το αγαπημένο του από όλα τα φανταστικά τους άλμπουμ,αυτό θα ήταν το Sabbath Bloody Sabbath.Tα κομμάτια του που μας προτείνει είναι τα Killing Yourself To Live,A National Acrobat και το ομότιτλο Sabbath Bloody Sabbath.

Ο John γύρισε πίσω στα 11 του χρόνια προκειμένου να κάνει τους φίλους των Europe να μαντέψουν την επιλογή του,κατάφερε όμως μάλλον να τους μπερδέψει αφού η εικόνα του παρέπεμψε τους περισσότερους στους Black Sabbath μεν,αλλά στο δεύτερο άλμπουμ τους Paranoid.Οι Europe πάντως αρκετές φορές όταν περιοδεύουν στο Ηνωμένο Βασίλειο ,στο πέρασμα τους από το Birmingham,έχουν παίξει κάτι από το Paranoid ως φόρο τιμής στους Sabbath,με χαρακτηριστικά παραδείγματα το ομότιτλο από την περιοδεία του 2012 ή το Iron Man από εκείνη του 2018 (πάντα ως σφήνα στο Rock The Night).To καλοκαίρι του 2010,μετά το θάνατο του Ronnie James Dio,η μπάντα τραγουδούσε το Heaven And Hell μαζί με το κοινό των φεστιβάλ αλλά και των δικών τους συναυλιών ως το τέλος του χρόνου.

Όσοι περίμεναν να απολαύσουν τον Joey Tempest στην αφιερωμένη στους Led Zeppelin συναυλία του Planet Rock,Zeppelin Symphonic τον Φεβρουάριο,θα χρειαστεί να περιμένουν λίγο περισσότερο αφού η εκδήλωση αναβλήθηκε για τρίτη (ελπίζουμε και τελευταία ) φορά για την 13η Ιουνίου 2021 χωρίς αλλαγές στο line-up.

Kαλή χρονιά σε όλους,με υγεία και τους Europe στη σκηνή.