Favourite Albums:Mic Michaeli on the Highway To Hell by AC/DC

Υπάρχουν κάποιες μπάντες για τις οποίες τα πολλά λόγια είναι μάλλον περιττά γιατί πολύ απλά η μουσική τους εκφράζει με τον πιο ευθύ και ξεκάθαρο τρόπο τον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκε-την απόλυτη απόλαυση.Οι AC/DC είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας μπάντας που μας διασκεδάζει από τους πρώτους δίσκους της μέχρι και σήμερα με το αυθεντικό ,απαλλαγμένο από κάθε είδους φτιασίδια hard rock τους.Γι'αυτό και ο Mic Michaeli δεν χρειάστηκε πολλά λόγια για να περιγράψει το άλμπουμ τους Highway To Hell που είναι η τρίτη επιλογή του στη σειρά των Favourite Albums.Ο maestro -που ζωγράφισε ιδιοχείρως την δική του εικόνα για την "λεωφόρο της κολάσεως" σαν στοιχείο προκειμένου να μαντέψει το κοινό την επιλογή του-δήλωσε για το άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1979 και ήταν το τελευταίο με τον Bon Scott στα φωνητικά αφού ο τραγουδιστής άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο λίγους μήνες μετά,στις αρχές του 1980:"Ακριβώς στο θέμα.Κρέας με πατάτες,όχι αηδίες.Αυστραλιανός μινιμαλισμός στα καλύτερά του.Χρειάζεται να πω κάτι άλλο?Λοιπόν...Shazbot,Nanu Nanu!"(europetheband/facebook)

Mε αυτά τα λόγια του εξωγήινου Mork,του τηλεοπτικού χαρακτήρα με τον οποίο έγινε γνωστός ο ηθοποίος Robin Williams στα τέλη της δεκαετίας του 70 κλείνει και το άλμπουμ Highway To Hell αφού ο Bon Scott ακούγεται να τα ψιθυρίζει στο τέλος του τραγουδιού Night Prowler ,το τελευταίο στο άλμπουμ και ένα από τα αγαπημένα του Mic.To συγκεκριμένο τραγούδι δημιούργησε προβλήματα στους AC/DC όταν στα μέσα της δεκαετίας του 80 συνδέθηκε άδικα από τα ΜΜΕ με τη δράση ενός serial killer γνωστού ως Night Stalker που δήλωνε θαυμαστής τους.Ο Mic προτείνει ακόμα τα Girls Got Rythm και Beating Around The Bush.

Kάτι μας λέει πάντως πως το Highway To Hell δεν θα είναι το μόνο άλμπουμ των AC/DC που θα δούμε σε αυτή τη σειρά.

Την άνοιξη του 2018 οι Europe πραγματοποίησαν για πρώτη φορά περιοδεία στην Αυστραλία.Πρώτος σταθμός τους ήταν το Perth,όπου συνάντησαν τον για αρκετά χρόνια συνεργάτη τους Δημήτρη Δημητριάδη ο οποίος φωτογράφισε την βόλτα τους στην πόλη.Φυσικά δεν παρέλειψαν να κάνουν μια στάση στο λιμάνι του Fremantle,την γενέτειρα του Bon Scott και να φωτογραφηθούν μπροστά από το άγαλμα του.

Στις συναυλίες τους φυσικά έπαιζαν κάτι από AC/DC όχι όμως από το Highway To Hell.H επιλογή τους ήταν το περίφημο Whole Lotta Rosie από το λίγο παλιότερο Let There Be Rock.Ανεξάρτητα πάντως από το τραγούδι οι AC/DC έκαναν τον Mic να αφήσει για λίγα λεπτά τα πλήκτρα του και να πιάσει -με πολύ ωραίο στυλ είναι η αλήθεια- την κιθάρα,κάτι που είχαμε να τον δούμε να κάνει από την περιοδεία του Prisoners In Paradise.

Ένα χρόνο αργότερα,το καλοκαίρι του 2019  μετά από ένα φεστιβάλ στην Ισπανία,οι Europe βρέθηκαν να παίζουν στη γαμήλια δεξίωση του διάσημου διρθνή ποδοσφαιριστή της Ρεάλ Μαδρίτης Sergio Ramos,στη θέση των AC/DC.Τελικά είναι μικρός ο κόσμος 

Πρόσφατα είδαμε τον John Leven στο στούντιο να ηχογραφεί κάποια κομμάτια με το μπάσο του μαζί με τον κιθαρίστα Michael Akkesson,τον τραγουδιστή Bjorn Lodin και τον ντράμερ Chrille Eriksson.Oι τέσσερεις τους σχημάτισαν μια καινούρια μπάντα με το όνομα SubCry και προσδοκούν σύντομα να μας δείξουν τα αποτελέσματα της συνεργασίας τους μέσα από τον πρώτο δίσκο τους ο οποίος προς το παρόν βρίσκεται στο στάδιο της ηχογράφησης.Τους παρακολουθούμε και αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τις επόμενες κινήσεις τους.