Europe@ Rai 1 & Graspop Metal Meeting 2022

To Σαββατόβραδο που μας πέρασε προβλήθηκε από το κανάλι Rai 1 της ιταλικής τηλεόρασης  η συναυλία Arena Suzuki '60'70'80 που έγινε στη Βερόνα στις 12 του Σεπτέμβρη στην οποία συμμετείχαν και οι Europe με τα τραγούδια που έκαναν όλο τον κόσμο να τους μάθει στα μέσα της δεκαετίας του 80 και τους ακολουθούν σχεδόν τέσσερεις δεκαετίες μετά.Η μπάντα άνοιξε ιδανικά τη βραδιά ξεσηκώνοντας το κοινό με το The Final Countdown για να ακολουθήσουν οι ...συνήθεις ύποπτοι Carrie και Rock The Night.Στο τέλος της εμφάνισης τους  έλαβαν και ένα βραβείο για το σύνολο της καριέρας τους που πιστεύουμε τους αντιπροσωπεύει πολύ.Η χορηγός εταιρεία Suzuki επέλεξε να τους βραβεύσει γιατί όλα αυτά τα χρόνια οι Europe πέρασαν από διαφορετικές εποχές,αλλάγες στη μόδα και τα μουσικά στυλ παραμένοντας αληθινοί.Και αυτό είναι που μας μαθαίνουν-ότι μπορούμε να αλλάζουμε με σεβασμό και αγάπη στο παρελθόν και την ιστορία μας.Για να μάθετε  αν  έδωσαν βραβεία και στους υπόλοιπους καλλιτέχνες που συμμετείχαν ,το πρόγραμμα είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα Raiplay μέχρι το τέλος του χρόνου.Αν θέλετε απλά να απολαύσετε τους Europe μπορείτε να παρακολουθήσετε τα "επίσημα" βίντεο που ανέβασε η Rai και αναδημοσιεύουμε και εμείς.

Η προτεραιότητα των Europe για τη χρονιά που έρχεται είναι να ξαναβρούν την επαφή με το κοινό τους μέσα από πολλές συναυλίες κι έτσι την περασμένη εβδομάδα δύο ακόμα ημερομηνίες προστέθηκαν στη λίστα.Ανακοινώθηκε η πρώτη εμφάνιση της μπάντας εκτός Ευρώπης και θα γίνει στη Βραζιλία ,στο υπερσύγχρονο Κέντρο Εκδηλώσεων της πόλης Φορταλέζα (Ceara Centro de Eventos) στις 19 Μαρτίου, για τους πελάτες του Residence Club του ξενοδοχείου Hard Rock Hotel της πόλης.Σύμφωνα με την ανάρτηση της μπάντας θα υπάρχουν εισιτήρια για το κοινό που θα αρχίσουν να διατίθενται στις αρχές του επόμενου έτους,οπότε είμαστε σε αναμονή για περισσότερες πληροφορίες.

Τρεις μήνες αργότερα,στις 18 Ιουνίου οι Europe θα βρεθούν στο Βέλγιο για το Graspop Metal Meeting.To φεστιβάλ γιορτάζει την επιστροφή του μετά από δύο χρόνια απουσίας λόγω της πανδημίας και την 25η του επέτειο με ένα χορταστικό τετραήμερο πρόγραμμα που περιλαμβάνει όλο τον καλό κόσμο της rock και metal μουσικής.Δέκα χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση τους το 2012,στην τρίτη τους φορά στο φεστιβάλ οι Europe θα παίξουν την ίδια μέρα με τους συμπατριώτες τους Blues Pills και Οpeth,τους (αγαπημένους του John Leven )Korn,τον Michael Schenker,τους Judas Priest και πάρα πολλούς άλλους.Η προηγούμενη εμφάνιση τους το 2017 ήταν ανάμεσα σε αυτές που είχαν μεταδοθεί και μέσω live streaming και ελπίζουμε να είμαστε εξίσου τυχεροί και αυτή τη φορά.

Prisoners In Paradise -Κεφάλαιο Ι

 Ήταν 23 Σεπτεμβρίου 1991 όταν κυκλοφόρησε το Prisoners In Paradise ,το πέμπτο άλμπουμ των Europe που σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής για τη μπάντα,μιας διαδρομής που ξεκίνησε από τα προάστια της Στοκχόλμης ,τους έφερε στην κορυφή του (μουσικού) κόσμου και αφού τους έδειξε και το άλλο πρόσωπο της μουσικής βιομηχανίας,τους οδήγησε όχι και με τον πιο ανώδυνο τρόπο στην ενηλικίωση και σε μια μακρόχρονη απουσία από την ενεργό δράση.Η "οδύσσεια "της δημιουργίας του,όλα όσα συνέβησαν και έκαναν το άλμπουμ κάτι διαφορετικό από αυτό που αρχικά προοριζόταν,τα τραγούδια που δεν βρήκαν θέση σε αυτό-αν και κάποια μέλη της μπάντας υποστηρίζουν πως ήταν καλύτερα από αυτά που μπήκαν-και έχουν πάρει θρυλικές διαστάσεις ανάμεσα στους φίλους των Europe είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την πολύ ενδιαφέρουσα αν και όχι τόσο ευχάριστη ιστορία του Prisoners In Paradise.

Η δημιουργία των τραγουδιών του άλμπουμ ήταν μια μακρόχρονη διαδικασία που ξεκίνησε πριν καν συμπληρωθεί ένας χρόνος από την κυκλοφορία του Out Of This World.Mετά το τέλος της Ευρωπαϊκής τους περιοδείας την άνοιξη του 1989,η εταιρεία τους και όσοι έπαιρναν αποφάσεις για τη μπάντα θεώρησαν πως οι πωλήσεις του άλμπουμ δεν ήταν αρκετές για να υποστηρίξουν περισσότερες συναυλίες κι έτσι τα σχέδια για περιοδείες σε Νότια Αμερική και Αυστραλία ακυρώθηκαν και η μπάντα βρέθηκε στην Αμερική,σε ένα στούντιο στο Hollywood να δουλεύει πάνω σε κανούριο υλικό.Αυτό που είχε αλλάξει σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ που ο Joey τους παρουσίαζε τα τραγούδια σχεδόν ολοκληρωμένα ήταν πως αυτή τη φορά κάθισαν κάτω για να γράψουν όλοι μαζί.Μέσα στο καλοκαίρι οι Europe αποδέχτηκαν την πρόταση να παίξουν στο φεστιβάλ Milton Kaynes στο Λονδίνο μαζί με τους Bon Jovi,Skid Row και Vixen, μια εμφάνιση που τους έδωσε την ευκαιρία να παίξουν κάποια από τα καινούρια τους τραγούδια μπροστά στο κοινό (Yesterday's News,Wild Child, Seventh Sign μαζί με το Little Bit Of Lovin' που είχε ακουστεί για πρώτη φορά στο τέλος της περιοδείας τους,λίγους μήνες πριν)αλλά έκανε και ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου της ροκ μουσικής που μέχρι τότε μπορεί και να μην τους έπαιρνε στα σοβαρά να τους δεί με άλλο μάτι.Περίπου ένα μήνα αργότερα και αφού είχαν επιστρέψει στην Αμερική δοκίμασαν το ίδιο σε μια συναυλία ως Le Baron Boys (αφού εκεί δεν είχαν άδειες εργασίας ως Europe)στο περίφημο Whisky A Go Go στο Hollywood.Ένα ακόμα νέο τραγούδι προστέθηκε σε αυτά που ακούστηκαν στο Μilton Keynes,το Bad Blood και η μπάντα εκτός από θετική ανταπόκριση γνώρισε και τον άνθρωπο που θα γινόταν ο παραγωγός του επόμενου άλμπουμ,τον Beau Hill.Eκείνη την εποχή ήρθε και η οριστική ρήξη με τον Thomas Erdtman τον άνθρωπο που τους είχε αναλάβει από τη στιγμή που κέρδισαν τον μουσικό διαγωνισμό Rock S/M.

Με μια διακοπή για ένα ταξίδι στη Χιλή όπου οι Europe είχαν την πρώτη επαφή τους με το κοινό της Λατινικής Αμερικής,η μπάντα συνέχισε να γράφει τραγούδια  στην Αμερική (Hollywood και San Francisco),στις Δυτικές Ινδίες όπου έχουν πλέον την έδρα τους αλλά και στο Λονδίνο.Με υλικό αρκετο όχι για ένα αλλά για δύο άλμπουμ (24 τραγούδια)άρχισαν να προσεγγίζουν παραγωγούς.Οι επαφές τους με τον Terry Thomas που εκείνη την εποχή συνεργαζόταν με τους Bad Company και τον Bob Rock που είχε δουλέψει με τους Bon Jovi και τους Aerosmith ενώ η παραγωγή του στο Sonic Temple των The Cult είχε τραβήξει την προσοχή τόσο των Europe όσο και των Metallica,δεν είχαν θετικό αποτέλεσμα.Σύμφωνα με όσα είπαν τα μέλη της μπάντας στο πρόσφατο αφιέρωμα του Sweden Rock Magazine στην 30η επέτειο του άλμπουμ με τον Bob Rock είχαν δώσει τα χέρια και ήταν έτοιμοι να δουλέψουν μαζί του,περιμένοντας πολλά από αυτή τη συνεργασία,όμως την τελευταία στιγμή εκείνος έκανε πίσω για να αναλάβει το Black Album των Metallica κάτι που προκάλεσε ρήξη στις σχέσεις του μάνατζερ των Europe Ηerbie Herbert και τον γνωστό παραγωγό Bruce Fairbairn που εκπροσωπούσε τον Rock.

To εξώφυλλο του single Prisoners In Paradise

H λύση βρέθηκε στο πρόσωπο του Beau Hill που είχε ήδη δείξει το ενδιαφέρον του για τη μπάντα και έτσι κατέληξαν να ηχογραφούν μαζί του στο στούντιο Enterprise στην Καλιφόρνια.Η συνεργασία τους πήγε πολύ καλά καθώς ο Hill ήταν πολύ διαφορετικός από τον Ron Nevison,τον παραγωγό του Out Of This World που ήθελε να έχει τον τελευταίο λόγο σε όλα.Οι Europe που έψαχναν έναν πιο ακατέργαστο ήχο που θα έδινε την αίσθηση των ζωντανών τους εμφανίσεων ήταν ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα και επηρεασμένοι από την θετική ανταπόκριση που είχαν τα καινούρια τραγούδια όταν τα έπαιξαν στο κοινό,πίστευαν πως αυτό το άλμπουμ θα ήταν το καλύτερο τους.Στα τέλη του 1990 είχαν ολοκληρώσει την ηχογράφηση των 14 τραγουδιών που επέλεξαν τελικά,πριν παρθούν όμως οι οριστικές αποφάσεις για το άλμπουμ έκαναν μια σύντομη περιοδεία σε Ταϊβάν και Ινδονησία.

Η επιστροφή τους όμως τους επιφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις.Ενώ εκείνοι προσπαθούσαν να εξελιχθούν και να γράψουν καλύτερη μουσική,οι άνθρωποι της εταιρείας τους τους έβλεπαν απλά σαν νούμερα πωλήσεων και απέρριψαν τα τραγούδια τους αφού σε αυτά δεν βρήκαν ένα νέο Final Countdown.Oι Europe μπήκαν στη διαδικασία να γράψουν μερικά ακόμα τραγούδια (κάποια από αυτά σε συνεργασία με τρίτους όπως ο Eric Martin των Mr Big και o Jim Vallance που είχε συνεργαστεί κυρίως με τον Bryan Adams αλλά και με τους Aerosmith,Kiss,Ozzy Ozbourne και Scorpions μεταξύ άλλων )και να κάνουν τη μίξη του άλμπουμ από την αρχή.Prisoners In Paradise (που έδωσε και το όνομα στο άλμπουμ)Ι'll Cry For You,Halfway To Heaven,All Or Nothing ήταν κάποια από τα κομμάτια που γράφτηκαν τότε για να αντικαταστήσουν τα Here Comes The Night,Sweet Love Child,Mr Goverment Man και Long Time Comin'.Σαν κερασάκι στην τούρτα ήρθε η απόφαση της εταιρείας να μειωθεί ο αριθμός των τραγουδιών για να μην είναι μεγάλη η χρονική διάρκεια του άλμπουμ κι έτσι τα Yesterday's News και Break Free έμειναν και αυτά εκτός.Με από όλα αυτά ο αρχικός ενθουσιασμός είχε χαθεί,το ίδιο και ο στόχος για τον ήχο και το ύφος του άλμπουμ που ήθελε η μπάντα που τελικά υποχώρησε στις υποδείξεις του παραγωγού και σε έναν πιο "στρογγυλεμένο" και "αμερικάνικο" ήχο.Eπιπλέον η καθυστέρηση στην κυκλοφορία του δίσκου που προκάλεσε όλη αυτή η διαδικασία έκανε ακόμα μεγαλύτερη ζημιά -κάτι που πιστεύει ο Ian Haugland-αφού στο μεταξύ μια μπάντα με το όνομα Nirvana έφερε μια καινούρια μόδα που λεγόταν grunge και εκείνη την εποχή κυριολεκτικά σάρωσε τον χώρο της ροκ μουσικής.Όπως έχει πει χαρακτηριστικά ο ντράμερ των Europe,ήταν λες και οι εταιρείες πετούσαν τους δίσκους στον τοίχο και όποιος κολλήσει.Το Prisoners In Paradise απλά  δεν κόλλησε.

Oι Europe στο Cirkus στη Στοκχόλμη για το
βίντεο του I'll Cry For You

Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ η μπάντα πέρασε το φθινόπωρο κάνοντας κάποιες εμφανίσεις σε μουσικές εκπομπές στην Ευρώπη πριν ξεκινήσουν τις συναυλίες τους στις αρχές του επόμενου έτους.Στην πατρίδα τους τη Σουηδία αν και τα πήγαν καλύτερα σε πωλήσεις σε σχέση με τις άλλες χώρες είχαν να αντιμετωπίσουν τον Τύπο που τους περίμενε στη γωνία.Μάλλον κάποιοι ποτέ δεν χώνεψαν πως πέντε αλητάκια από τα προάστια έγιναν παγκόσμιο φαινόμενο και με την αφορμή ότι είχαν φύγει από τη χώρα για φορολογικούς λόγους οι Europe έλαβαν πολλές φορές αρνητική δημοσιότητα.Στο διαδίκτυο μπορεί κανείς να βρει πολλές συνεντεύξεις των Europe από τότε που προσπαθούσαν να προωθήσουν το Prisoners In Paradise και να διακρίνει πως κάτι δεν πήγαινε καλά-ήταν σαν μια ομάδα που έμπαινε στο γήπεδο χωρίς να πιστεύει στη νίκη.Σε κάθε περίπτωση πάντως υπερασπίζονταν τα τραγούδια τους και μάλιστα τότε έλεγαν πως ήταν δική τους απόφαση να γράψουν επιπλέον κομμάτια για να έχουν περισσότερα να διαλέξουν-την πραγματική ιστορία τη μάθαμε πολύ αργότερα.

Το 1991 πάντως έκλεισε αισιόδοξα με τους Europe να ξεκινούν την περιοδεία τους με μια εμφάνιση δίπλα στους Metallica σε μια συναυλία την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στο Τόκυο με το όνομα The Final Countdown '91 που αποδείχτηκε ειρωνικά προφητικό για τη μπάντα.Η αντίστροφη μέτρηση γι'αυτούς είχε ήδη αρχίσει και λίγους μήνες αργότερα θα άφηναν πίσω τους τη μουσική σκηνή για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.Σε συνέντευξή του σε Ιαπωνική εκπομπή (Μutoma World)ο Joey Tempest δήλωνε το πέμπτο τους άλμπουμ θα είναι το τελευταίο που οι Εurope ψάχνονται σχετικά με τη μουσική τους-στο επόμενο θα έπρεπε να δείξουν στον κόσμο τι είναι αυτό που θέλουν να  κάνουν.Σίγουρα τότε δεν είχε καν περάσει από το μυαλό του πως αυτό θα ερχόταν μετά από δεκατρία χρόνια.

Ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας του Prisoners In Paradise είναι -εκτός από τα τραγούδια του-και τα ...παραλίγο τραγούδια του.Κάποια από αυτά τα έχουμε ακούσει ολοκληρωμένα σε b-sides από singles ή σε συλλογές υπάρχουν όμως και κάποια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο με την αρχική μορφή τους ως demo και έχουν αποκτήσει όπως είπαμε θρυλικές διαστάσεις αναμέσα στους φίλους της μπάντας.Αν και υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον όπως επανέλαβε και πρόσφατα ο Ian Haugland ,σε αυτή τη μορφή δεν γίνεται να χρησιμοποιηθούν.Μια λύση θα ήταν να ηχογραφηθούν ξανά (το έχει επιχειρήσει ο Kee Marcello σε προσωπικούς του δίσκους)αλλά και πάλι όπως φαίνεται προκύπτουν νομικά θέματα χρήσης των δικαιωμάτων.Όπως και να έχει τα τραγούδια αυτά είναι ιδιαίτερο κεφάλαιο με το οποίο αξίζει να ασχοληθούμε ξεχωριστά.

Mic Michaeli and Captain Beyond/John Norum @Guitare En Scene

 Aλήθεια,δεν έχετε κι εσείς τελευταία την εντύπωση πως στον Mic Michaeli αρέσει να γίνεται μέρος των αγαπημένων του δίσκων?Πρώτα τρύπωσε στο κατσαριδάκι που ήταν παρκαρισμένο στην οδό Abbey την ώρα που οι Beatles έκαναν το διάσημο τους πέρασμα και μετά μεταμορφώθηκε σε Captain Beyond(που παίζει keyboards)την ψυχεδελική φιγούρα που θυμίζει ήρωα κόμικ στο εξώφυλλο του ομότιτλου άλμπουμ με το οποίο έκανε το ντεμπούτο της η μπάντα με το όνομα Captain Beyond το 1972.

Οι Captain Beyond ήταν αυτό που σήμερα θα ονομάζαμε supergroup αφού σχηματίστηκαν από μουσικούς που έπαιζαν σε διαφορετικές  μπάντες,τον Rod Evans που ήταν ο τραγουδιστής στην αρχική σύνθεση των Deep Purple,τον ντράμερ Bobby Caldwell από την μπάντα του Johnny Winter ,τον κιθαρίστα Ronny Reinhardt και τον μπασίστα Lee Dorman,πρώην μέλη των Iron Butterfly.Μετά το Captain Beyond  κυκλοφόρησαν μόλις δύο ακόμα άλμπουμ με διαφορετική σύνθεση ως το 1978 που διαλύθηκαν.Επανεμφανίστηκαν δύο φορές μετά από μακρόχρονη απουσία,το 1998 και το 2013(παρόλο που κάποια από τα αρχικά μέλη τους δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή) με κυκλοφορίες κυρίως ζωντανών ηχογραφήσεων και συναυλίες.
To εξώφυλλο ήταν αυτό που τράβηξε την προσοχή του καλύτερου φίλου του Mic και τον έκανε να αγοράσει το άλμπουμ όπως εξηγεί ο maestro στο σχόλιο του.Οι υψηλές προσδοκίες που δημιούργησε το εξώφυλλο (μια εικόνα που εμπνεύστηκε και σχεδίασε ο Ernie Cefalu και εικονογράφησε ο Joe Garnett) για τη μουσική ξεπεράστηκαν με την ακρόαση του θεματικού αυτού άλμπουμ που συνδύαζε το  hard rock με πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής όπως latin και jazz,με τα περισσότερα από τα κομμάτια του να συνδέονται μεταξύ τους σε μορφή medley χωρίς κενά ανάμεσα τους.Στην Αμερική το άλμπουμ κυκλοφόρησε με εξώφυλλο 3D,μια έκδοση που ο Mic μας προτρέπει να αγοράσουμε -αν καταφέρουμε να τη βρούμε-και να την δώσουμε σε εκείνον.
Μέχρι τότε απλά απολαμβάνουμε τα τραγούδια του άλμπουμ που μας προτείνει:Mesmerization Eclipse,Raging River Of Fear,I Can't Feel Nothing (Part 1) και Frozen Over.

To Σάββατο 25 Σεπτέμβρίου,στις 21.25 θα προβληθεί από το κανάλι Rai 1 η πρώτη από τις συναυλίες Arena '60 '70 '80  που δόθηκαν στις 12 και 14 Σεπτεμβρίου στην Αρένα της Βερόνα,στην οποία συμμετείχαν και οι Europe.Ο Joey Tempest μέσα από ένα βίντεο καθησύχασε τους φίλους της μπάντας σχετικά με το μικρό ατύχημα που είχε κατά τη διάρκεια της εμφάνισης τους στη σκηνή και κάλεσε όλους σε ετοιμότητα για τις νέες περιπέτειες της μπάντας που έρχονται το 2022.Θυμίζουμε πως περιμένουμε να δούμε τους Europe στο Winter Vaasa Festival στην Φινλανδία στις 3 του Δεκέμβρη αλλά και τον Joey Tempest να τραγουδάει Led Zeppelin στην συναυλία του Planet Rock,Ζeppelin Symphonic που έχει οριστεί για την Κυριακή 10 Οκτωβρίου στο London Palladium. 

Δύο ήταν οι κορυφαίες συναντήσεις:Γκάλης-Αντετοκούνμπο και Norum-Gus G
photo:facebook/Gus G

To Σάββατο που μας πέρασε (18 Σεπτεμβρίου) ο John Norum βρέθηκε στη Γαλλία για ένα σπέσιαλ διήμερο στα πλαίσια του γνωστού φεστιβάλ Guitare En Scene που διοργανώνεται κάθε χρόνο στο Saint Julien En Genevois.O John συμμετείχε ως μέλος της  All Star μπάντας του φεστιβάλ μαζί με τον Gus G και τους τραγουδιστές Ronnie Romero και Dino Jelusick,ένα σχήμα από το οποίο προέκυψαν πολλοί και ωραίοι συνδυασμοί.Ο John ανέβηκε στη σκηνή με τον Jelusick και τη μπάντα του για να παίξουν κομμάτια από την προσωπική του δισκογραφία (Optimus,Good Man Shining,Resurrection Time),από την συνεργασία του με τον Don Dokken (Down In Flames)και φυσικά από τους Europe (Scream Of Anger).Στο τέλος όλα τα μέλη της All Star μπάντας εμφανίστηκαν μαζί κι έτσι είχαμε την σπάνια ευκαιρία να απολαύσουμε μαζί τον John Norum και τον Gus G στο Stormbringer των Deep Purple και το Whole Lotta Love των Led Zeppelin.Aξία ανεκτίμητη!Η Stefania Morese συγκέντρωσε χαρακτηριστικές στιγμές από το σύνολο της συμμετοχής του Norum και τις επόμενες ημέρες θα βρείτε και ολοκληρωμένα βίντεο από όλα τα τραγούδια στο κανάλι της στο Youtube,Stormwind74.

/

Ian Haugland-Favourite Albums & 80's Glam Metalcast Interview

Tην προτίμηση του στην progressive rock μουσική συνεχίζει να δείχνει ο Ian Haugland και με την πρόσφατη επιλογή του στη σειρά των Favourite Albums.Aυτή τη φορά το άλμπουμ της προτίμησης του ήταν το The Lamb Lies Down On Broadway  που σφράγισε το τέλος μιας εποχής για τους Genesis.Εμείς τους γνωρίσαμε κυρίως την δεκαετία του '80 με την προσωπικότητα του Phil Collins να κυριαρχεί στα φωνητικά και όχι μόνο.Το 1974 όμως που κυκλοφόρησε το έκτο άλμπουμ τους τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά.

Όταν οι Genesis αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν ένα διπλό θεματικό άλμπουμ ,η αρχική ιδέα ήταν να βασίζεται στην ιστορία του Mικρού Πρίγκηπα του Saint Exupery, γρήγορα όμως απορρίφθηκε από τον τότε τραγουδιστή τους Peter Gabriel που από τις προηγούμενες περιοδείες της μπάντας στην Αμερική είχε αρχίσει να σκέφτεται την φανταστική ιστορία ενός νεαρού Πορτορικανού με το όνομα Rael και την παράξενη διαδρομή του προς την αυτογνωσία στους δρόμους της Νέας Υόρκης.Ο Gabriel ανέλαβε να γράψει μόνος του τους στίχους των τραγουδιών αφήνοντας το μουσικό κομμάτι στους υπόλοιπους.Μετά από την κυκλοφορία του άλμπουμ ακολούθησε μια εκτεταμένη περιοδεία σε Ευρώπη και Αμερική όπου οι Genesis έπαιζαν ολόκληρο το άλμπουμ ενώ κυριαρχούσαν τα εντυπωσιακά σκηνικά εφέ και η θεατρική παρουσία του Gabriel.

Mετά το τέλος της περιοδείας ο Gabriel ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τη μπάντα παραδίδοντας τα ηνία στον Phil Collins και όπως λέει και ο Ian στο σχόλιο του η μουσική τους πήρε μια πιο εμπορική κατεύθυνση.Για τον ντράμερ των Europe το The Lamb Lies Down On Broadway έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν κλασσικό progressive rock δίσκο ενώ βρίσκει τους Genesis στην κορυφαία τους δημιουργική,φιλόδοξη και καινοτόμο στιγμή τους.

Αγαπημένα του τραγούδια που μας προτείνει είναι το ομότιτλο The Lamb Lies Down On Broadway,το

single Carpet Crawlers,αλλά και τα In The Cage και Back In NYC.

O Ian έδωσε πρόσφατα μια συνέντευξη για το podcast 80's Glam Metalcast στην οποία είπε κάποια -όχι πολύ συγκεκριμένα-πράγματα για τα σχέδια των Europe,μίλησε για τα τρία κλασσικά -για το αμερικάνικο κοινό τουλάχιστον-άλμπουμ των Europe,The Final Countdown,Out Of This World και Prisomers In Paradise ενώ θυμήθηκε και το πως δεν έπαιξε τελικά ντραμς για τον Yngwie Malmsteen.

H συνέντευξη έγινε μετά τις δύο συναυλίες των Europe στην Φινλανδία και η κουβέντα ξεκίνησε από εκεί με τον Ian να τονίζει πόσο χάρηκαν που βρέθηκαν και πάλι στη σκηνή μετά από τόσο καιρό-αν και ήταν λίγο σαν να μάθαιναν να περπατούν από την αρχή-αλλά και πόσο θετική ήταν η ανταπόκριση του κοινού στην δυνατότητα να ακούσει και πάλι ζωντανή μουσική.Όσο για τα σχέδια της μπάντας για κάποιο καινούριο άλμπουμ τα είπε κάπως γενικά και αόριστα.Όπως είπε αν και όλοι έχουν αρχίσει να γράφουν μουσική ξεχωριστά δεν έχουν καταφέρει  να δουλέψουν  μαζί πάνω στο νέο υλικό.Περισσότερες εξελίξεις και σχετικά με ένα νέο άλμπουμ μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε μέσα στην επόμενη χρονιά που θα είναι σίγουρα πιο παραγωγική για τους Europe,αν φυσικά τα πράγματα πάνε καλά με την πανδημία.Ο Ian πάντως θέλει να είναι αισιόδοξος-η κατάσταση στη Σουηδία δείχνει να έχει σταθεροποιηθεί με τους εμβολιασμούς και ο ίδιος ελπίζει πως η εξέλιξη θα είναι θετική.

Στην ερώτηση ποιό από τα άλμπουμ της μπάντας ξεχωρίζει,ο Ian αποκαλύπτει πως αυτή την περίοδο μπήκε στη διαδικασία να τα ακούσει και πάλι και όχι μόνο ξαναέζησε στιγμές από τα παλιά αλλά συνειδητοποίησε πως σε όλα τα άλμπουμ υπάρχουν πολλά καλά τραγούδια.Για μια ακόμη φορά πάντως δηλώνει την προτίμηση του στο Prisoners In Paradise,το πιο "αδικημένο" άλμπουμ των Europe κατά τη γνώμη του.Θυμάται πως όταν μπήκαν στο στούντιο πίστευαν πολύ στα τραγούδια που είχαν γράψει-είχαν ζητήσει μάλιστα ένα είδος κινητού στούντιο για να μπορούν να ηχογραφούν ενώ βρίσκονταν σε περιοδεία περνώντας έτσι την αίσθηση του live και στο δίσκο κάτι που η εταιρία δεν υποστήριξε.Ο Ιan πιστεύει πως η μπάντα τότε έπαψε να έχει τη στήριξη της εταιρείας.Τα στελέχη που ασχολούνταν μαζί τους έφυγαν από τις θέσεις τους και αυτοί που ήρθαν δεν ενέκριναν τα νέα τραγούδια ,βάζοντας τους στη διαδικασία να γράψουν άλλα.Αυτό τους πήρε σχεδόν ένα χρόνο με αποτέλεσμα το άλμπουμ να κυκλοφορήσει στη χειρότερη δυνατή συγκυρία,όταν το κοινό και οι εταιρείες είχαν πια στραφεί στο καινούριο προϊόν,τους Nirvana και το grunge με αποτέλεσμα το Prisoners In Paradise να αφεθεί στην τύχη του.Ακόμα και στην Ευρώπη ή στη Σουηδία που το άλμπουμ πούλησε πολύ περισσότερο από όσο οι δίσκοι τους σήμερα,δεν υπήρχε καμμία ιδιαίτερη προώθηση.Εκείνη την εποχή και οι ίδιοι ένιωθαν εξαντλημένοι από τις συνεχείς περιοδείες και όσα είχαν συμβεί αλλά και ότι είχαν μείνει "στον αέρα" χωρίς στήριξη από την εταιρεία τους, οπότε το "διάλειμμα" στην καριέρα τους έμοιαζε αναπόφευκτο.

Eύλογη είναι η απορία για το τι απέγιναν εκείνα τα τραγούδια που δεν μπήκαν στο Prisoners In Paradise καθώς θα ήταν μια καλ.η ιδέα στην επέτειο τον 30 χρόνων από την κυκλοφορία του να υπάρξει μια ειδική έκδοση του άλμπουμ που θα συμπεριλαμβάνει και το ακυκλοφόρητο υλικό.Όπως λέει ο Ian εκτός από κάποια τραγούδια που έχουμε ακούσει σε συλλογές ή σε b-sides των single τους,τα υπόλοιπα είναι demos όχι και τόσο κατάλληλα για να κυκλοφορήσουν.Εξάλλου τα δικαιώματα των ηχογραφήσεων εκείνης της εποχής ανήκουν στην εταιρεία με την οποία είχαν τότε συμβόλαιο.Κάποια στιγμή στο μέλλον,όταν θα γυρίσουν και πάλι στα χέρια τους,ο ίδιος θα ήθελε να δει τα παλιότερα άλμπουμ τους να επανεκδίδονται αφού έτσι δίνεται η ευκαιρία στο κοινό να έχει μια  ολοκληρωμένη εικόνα της μουσικής τους.

photo:Patric Ullaeus

Αν το Prisoners In Paradise κυκλοφόρησε στη χειρότερη δυνατή συγκυρία,το ακριβώς αντίθετο συνέβη πέντε χρόνια νωρίτερα με το Τhe Final Countdown.Tότε όλα έμοιαζαν να έγιναν σωστά και την κατάλληλη στιγμή-η επιλογή των τραγουδιών,οι άνθρωποι που ανέλαβαν να τους προωθήσουν ακόμα και οι απανωτές προβολές των βιντεο κλιπ τους από το MTV.O Ιan θυμάται πως στην πρώτη περιοδεία τους στην Αμερική μετακινούνταν με ιδιωτικό τζετ για να έχουν χρόνο να κάνουν περισσότερες εμφανίσεις για να προωθήσουν το άλμπουμ ανάμεσα στις συναυλίες τους.Εκείνη την εποχή δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν τι ακριβώς συνέβαινε-όπως λέει χαρακτηριστικά ο ντράμερ απλά προσπαθούσαν να μην πέσουν από ένα τρένο που πήγαινε με ιλιγγιώδη ταχύτητα.Ο ίδιος χρειάστηκε σχεδόν μια δεκαετία για να συνειδητοποιήσει τελικά την κατάσταση.

Μετά το The Final Countdown ήρθε το Out Of This World που μπορεί να μην έκανε ανάλογες πωλήσεις και επιτυχία όμως σύμφωνα με τον Ian υπερτερεί σε πολλά σε πολλά σημεία,κυρίως στην εξέλιξη και τη βελτίωση στις συνθέσεις των τραγουδιών του.Η μόνη αντίρρηση του είναι στο κομμάτι της παραγωγής αφού θεωρεί πως ο Ron Nevison "λουστράρισε" σε μεγάλο βαθμό το τελικό αποτέλεσμα.Για τις ανάγκες του άλμπουμ είχαν ηχογραφήσει ξανά ένα παλιότερο κομμάτι τους από το Wings Of Tomorrow,το Open Your Heart.Ήταν το πρώτο τραγούδι των Europe που τράβηξε την προσοχή μιας αμερικάνικης εταιρείας κι έτσι θεωρήθηκε καλή ιδέα να ξαναπαρουσιαστεί στο κοινό με λίγο διαφορετική μορφή.Η μπάντα συμφώνησε αφού έτσι κι αλλιώς το έπαιζαν στις συναυλίες τους.Όπως και το υπόλοιπο άλμπουμ και το τραγούδι έπεσε θύμα του στυλ της παραγωγής της εποχής,ακόμα και έτσι  όμως και αυτή η εκδοχή του στέκεται επάξια στο ύψος της αρχικής.

To διάστημα που οι Europe δεν έπαιζαν μαζί ο Ian είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες όπως ο Glenn Hughes με τον οποίο έκαναν συναυλίες κυρίως στην Ιαπωνία από τις οποίες προέκυψε και ένα live άλμπουμ.Ξεχωρίζει αυτή τη συνεργασία με τον Hughes που υπήρξε μέλος των Deep Purple αφού η συγκεκριμένη μπάντα επηρέασε όσο καμμία άλλη τους Europe-ακόμα και την ιδέα για το όνομά τους την πήραν από τον δίσκο τους Made In Europe.Όταν στην εφηβεία τους έκαναν τα πρώτα τους βήματα στη μουσική,στη χώρα τους κυριαρχούσαν οι μπάντες από τη Βρετανία όπως οι Purple,οι Led Zeppelin και οι Black Sabbath όμως είχαν και ακούσματα από την Αμερική όπως οι Journey,Boston,Aerosmith και Κiss-κάποιοι από αυτούς μάλιστα είχαν βρεθεί στη Στοκχόλμη για συναυλίες.Για τον Ian η μουσική των Europe συνδυάζει επιρροές κυρίως από δύο μπάντες-το μελωδικό κομμάτι της έρχεται από τους Journey και το πιο δυναμικό από τους Deep Purple.

Tέλος ο Ian θυμάται την παραλίγο συνεργασία του με τον Yngwie Malmsteen.Θυμάται την εποχή που και οι δύο τους έπαιζαν με τις μπάντες τους σε μικρά φεστιβάλ στη Στοκχόλμη και ο κιθαρίστας ξεχώριζε από τότε κι έτσι για τον Ιan δεν ήταν έκπληξη η εξέλιξη του.Μέχρι τώρα ξέραμε πως ο John Leven είχε συνεργαστεί με τον Malmsteen για μια σύντομη χρονική περίοδο,να όμως που μαθαίνουμε πως και ο Ian βρέθηκε πολύ κοντά σε μια συνεργασία.Ο κιθαρίστας έψαχνε έναν ντράμερ για μια συναυλία του και ο Ian αφού είδε την αγγελία πήγε για να τον ακούσουν.Σε έναν μικρό και γεμάτο σκουπίδια χώρο έπαιξε σε ένα υποτυπώδες σετ ντραμς κάποια τραγούδια των Rainbow μαζί με τον Malmsteen και τον Marcel Jacobs που φώναζαν διαρκώς προσπαθώντας να παίξουν πιο γρήγορα και πιο δυνατά ο ένας από τον άλλο.Στον Malmsteen άρεσε και τον προσέλαβε όμως ο Ian επηρεασμένος από το όλο σκηνικό αρνήθηκε.Όταν πέντε χρόνια αργότερα συνάντησε και πάλι τον κιθαρίστα εκείνος αν και μεθυσμένος θυμήθηκε τον "δειλό που δεν ήθελε να παίξει μαζί του"-μάλλον δεν είχε καταφέρει να "χωνέψει" την άρνηση του.

 

Εurope @ Arena '60 '70 '80

 

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε οι Europe βρέθηκαν στην Ιταλία και συγκεκριμένα στη Βερόνα για τη συμμετοχή τους στο σόου Arena '60'70'80.O Ιan  Haugland ανέβασε πρώτος φωτογραφίες από τις πρόβες τους στην σχεδόν 2000 ετών Αρένα της πόλης το Σάββατο.Την επόμενη μέρα η μπάντα ήταν η πρώτη που εμφανίστηκε στη σκηνή για να ανοίξει μουσικά το πρόγραμμα που κράτησε σχεδόν 4 ώρες με τα αναμενόμενα The Final Countdown,Carrie και Rock The Night,ενώ παρέλαβε και ένα βραβείο από τα χέρια του προέδρου της χορηγού εταιρεία Suzuki για την ωραία μουσική που μας προσφέρουν εδώ και σχεδόν σαράντα χρόνια-ελπίζουμε μόνο κάποιος να τους έκανε τη μετάφραση. Χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από την εμφάνιση τους θα βρείτε στο σχετικό άλμπουμ στη σελίδα Europe Fan Media Corner στο facebook .To σόου που ολοκληρώθηκε σε δύο βραδιές (12 και 14 Σεπτεμβρίου) θα μεταδοθεί από το κανάλι Rai 1,με πιθανότερες ημερομηνίες προβολής τις 25 Σεπτεμβρίου και 2 Οκτωβρίου.

Άλλη μια συναυλία θα δώσουν πριν το τέλος του 2021 οι Europe στη χώρα που πλέον όλοι θέλουμε να πάμε,την Φινλανδία.Αυτή τη φορά δεν μας το κράτησαν κρυφό και ανακοίνωσαν τη συμμετοχή τους στο Winter Vaasa Festival που θα πραγματοποιηθεί στις 3 και 4 Δεκεμβρίου στην πόλη Vaasa.H μπάντα θα κλείσει την πρώτη μέρα του φεστιβάλ (Παρασκευή 3/12) με την εμφάνιση τους να είναι προγραμματισμένη για τις 22.30 τοπική ώρα.Τα εισιτήρια θα είναι διαθέσιμα από σήμερα και φυσικά περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο του φεστιβάλ vaasafestival.fi/winter.

Favourite Albums:John Norum and Scorpions' Blackout

 Το 2015,λίγο πριν τη συνεργασία των Europe με τους Scorpions στις συναυλίες της 50th Anniversary Tour στη Γαλλία,ο John Norum σε συνέντευξη του σε γερμανική μουσική ιστοσελίδα δήλωσε ως αγαπημένο άλμπουμ του το The Tokyo Tapes των Γερμανών κυρίως για το "θεϊκό παίξιμο" του Uli Jon Roth όπως έλεγε χαρακτηριστικά.Στη σειρά όμως των Favourite Albums τον πρόλαβε ο John Leven,που επέλεξε τον εν λόγω δίσκο πριν από μερικούς μήνες.Ευτυχώς οι Scorpions στην πλούσια δισκογραφία τους έχουν πολλά εξαιρετικά άλμπουμ για να διαλέξει κανείς όπως το Blackout του 1982 που ήταν τελικά η επιλογή του Norum την περασμένη εβδομάδα.

Mετά το Tokyo Tapes οι Scorpions έκαναν τα πρώτα τους δειλά βήματα στην αγορά της Αμερικής με τα δύο άλμπουμ που ακολούθησαν (Lovedrive 1979,Animal Magnetism 1980).Ήταν όμως το Blackout,αυτό που έκανε τη μπάντα γνωστή σε κάθε φίλο της ροκ μουσικής όχι μόνο στην Αμερική αλλά και σε μέρη του κόσμου που δεν τολμούσαν καν να φανταστούν.Δύο χρόνια νωρίτερα στη Στοκχόλμη όταν δύο έφηβοι φίλοι που έπαιζαν μαζί στην ίδια μπάντα είχαν παρακολουθήσει για πρώτη φορά συναυλία τους σίγουρα δεν είχε περάσει απ'το μυαλό τους πως 35 χρόνια αργότερα θα έκαναν μαζί περιοδεία.Ο ένας από αυτούς,ο John Norum ξεχωρίζει το άλμπουμ τόσο για τα τραγούδια του,όπως το ομότιτλο Blackout,τις κλασσικές επιτυχίες No One Like You και You  Give Me All I Need αλλά και τα Dynamite και When The Smoke Is Going Down,όσο και για την παρουσία του κιθαρίστα Matthias Jabs που διαδέχτηκε τον Uli Jon Roth και εδώ βάζει τη σφραγίδα του αποδεικνύοντας την αξία του,όπως λέει ο Norum στο σχόλιο του.

Yπάρχει όμως ένας ακόμη λόγος για τον οποίο ο John επέλεξε το συγκεκριμένο άλμπουμ-η συμμετοχή του Don Dokken.Ο Aμερικανός τραγουδιστής είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στον Norum και τους Scorpions και η ιστορία έχει κάπως έτσι.Όταν το 1981 οι Γερμανοί ξεκίνησαν να δουλεύουν πάνω σε ένα καινούριο άλμπουμ αντιμετώπισαν μια κατάσταση παρόμοια με τους Europe στο The Final Countdown.O Klaus Meine είχε κάποια προβλήματα με τη φωνή του,τόσο σοβαρά όμως που τον οδήγησαν στο χειρουργείο.Όσο εκείνος ανάρρωνε τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας συνέχισαν να ηχογραφούν demo με τα καινούρια τραγούδια.Προκειμένου να έχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα ζήτησαν από τον Don Dokken που εκείνη την εποχή βρισκόταν στη Γερμανία με τους Dokken να κάνουν τα πρώτα τους βήματα,να τραγουδήσει στα demo αφού το φωνητικό του εύρος πλησίαζε αυτό του Meine.H συνεργασία τους τελειώνει κάπου εκεί,αφού στο μεταξύ ο Meine επανέρχεται σε πλήρη φόρμα και ολοκληρώνει τα τραγούδια ενώ οι ηχογραφήσεις του Dokken χρησιμοποιούνται μόνο σαν δεύτερα φωνητικά.Όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό του ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι περισσότερο.Σαν θαυμαστής των Scorpions δεν θα μπορούσε να τους φανταστεί χωρίς τον Klaus Meine,ούτε όμως και εκείνος θα μπορούσε να σηκώσει το φορτίο που έφερε το "βαρύ" όνομα της μπάντας.Οκτώ χρόνια αργότερα τα μέλη των Dokken  έχουν τραβήξει χωριστούς δρόμους και ο Don Dokken κυκλοφορεί ένα σόλο άλμπουμ.Στη μπάντα του συμμετέχουν και δύο Σουηδοί μουσικοί -ο ένας είναι ο John Norum και ο δεύτερος είναι ο ντράμερ Mikkey Dee που από το 2016 είναι πλέον μέλος των Scorpions.Mικρός που είναι και ο ροκ κόσμος!

O John Norum στο κατάστημα με κιθάρες  του Matthias Jabs στο Μόναχο το 2012

Την Παρασκευή ξεκίνησε η προπώληση των εισιτηρίων για τις συναυλίες των Εurope με τους Whitesnake στην Ευρώπη  που θα πραγματοποιηθούν  τον Μάιο και Ιούνιο του 2022.Όλες τις σχετικές λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε στη σελίδα της μπάντας στο facebook.

Here They Go Again

Με δύο χρόνια καθυστέρηση οι Whitesnake και οι Europe θα βρεθούν τελικά μαζί στη σκηνή και για μια Ευρωπαϊκή περιοδεία που έχει προγραμματιστεί για τα τέλη Μαϊου και τον Ιούνιο του 2022.Έτσι πριν καλά καλά κρυώσουν οι μηχανές μετά τις κοινές τους εμφανίσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο στις οποίες συμμετέχουν και οι Foreigner (10-25 Mαϊου) ξεκινούν οι συναυλίες της Farewell  Tour στις 27 του Μάη από το Οberhausen της Γερμανίας για να καταλήξουν ένα μήνα αργότερα  και μετά από δεκατρείς  σταθμούς σε όλη την Ευρώπη στην Ιταλία και το Μιλάνο στις 28 Ιουνίου.Η προπώληση των εισιτηρίων ξεκινά την Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου και αναλυτικά το πρόγραμμα της περιοδείας έχει ως εξής:

Παρασκευή  27 Μαϊου - Oberhausen, Germany - KP Arena
Κυριακή       29 Μαϊου - Copenhagen, Denmark - KB Hallen
Τρίτη            31 Μαϊου - Gothenburg, Sweden - Partille Arena
Πέμπτη          2 Ιουνίου - Hamar, Norway - Tjuvholmen Arena
Σάββατο        4 Ιουνίου - Stockholm, Sweden - Hovet
Δευτέρα         6 Ιουνίου - Helsinki, Finland - Icehall
Τετάρτη         8 Ιουνίου - Talinn, Estonia - Saku Arena
Παρασκευή 10 Ιουνίου - Kaunas, Lithuania - Arena
Κυριακή      12 Ιουνίου - Krakow, Poland - Arena
Τρίτη           14 Ιουνίου - Prague, Czech Republic - O2 Universum
Κυριακή      19 Ιουνίου - Munich, Germany - Zenith
Τρίτη           21 Ιουνίου - Zurich, Switzerland - Samsung Hall
Τρίτη           28 Ιουνίου - Milan, Italy - Lorenzini District

Aν και με όλα όσα συνεχίζουν να συμβαίνουν μοιάζει δύσκολο να προγραμματίσει κανείς για τόσους μήνες μπροστά ελπίζουμε αυτή τη φορά να μην υπάρξουν δυσάρεστα απρόοπτα και οι πολλοί κοινοί θαυμαστές τους που περιμένουν σχεδόν δύο χρόνια να μπορέσουν  επιτέλους να απολαύσουν τις δύο μπάντες μαζί στη σκηνή.

Με αφορμή μια δημοσίευση των φίλων από το Europe Fan Media Corner σχετικά με την συμμετοχή  της μπάντας αυτή την Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου σε ένα σόου  αφιερωμένο σε μεγάλες μουσικές επιτυχίες των δεκαετιών του '60,70 και 80 που θα προβληθεί και από την Ιταλική τηλεόραση και συγκεκριμένα το κανάλι RAI 1,μπήκαμε στον πειρασμό να ψάξουμε λίγο καλύτερα το θέμα.

Σύμφωνα λοιπόν με την ιστοσελίδα TVblog to σόου Arena '60'70'80 θα πραγματοποιηθεί σε δύο βραδιές -12 και 14 Σεπτεμβρίου-στην Ρωμαϊκή Αρένα της Βερόνα με οικοδεσπότη τον γνωστό τηλεοπτικό παρουσιαστή Amadeus οι οποίες θα είναι αφιερωμένες στα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια εκείνων των δεκαετιών,τόσο από διεθνείς όσο και από Ιταλούς καλλιτέχνες που έκαναν διεθνή επιτυχία.Οι Europe ήταν ανάμεσα στους πρώτους  που επιβεβαίωσαν τη συμμετοχή τους όπως ανακοινώθηκε στην αρχική συνέντευξη τύπου. 

Εκτός από εκείνους που θα  βρεθούν στο ρωμαϊκό αμφιθέατρο (με τους περιορισμούς λόγω της πανδημίας θα μπορέσουν να φιλοξενηθούν περίπου 6000 άτομα αριθμός πολύ μικρότερος από τη χωρητικότητα του)τις εκδηλώσεις θα μπορεί να παρακολουθήσει κάποιος και από το κανάλι RAI 1 σε δύο συνεχόμενα Σάββατόβραδα,πιθανόν στις 2 και 9 Οκτωβρίου(Ιtaly24news.com).Οι εκπομπές θα είναι επίσης διαθέσιμες και μέσα από το ψηφιακό κανάλι RAI Play ενώ θα μεταδοθούν και στο ραδιόφωνο από το RAI Radio 2.

Οι Εurope έχουν εμφανιστεί και στο παρελθόν στην Αρένα της Βερόνα,όπως πιθανόν μαντεύετε την εποχή που ήταν περιζήτητοι στις μουσικές -και όχι μόνο-εκπομπές σε όλη την Ευρώπη.Ήταν Σεπτέμβριος του 1987 και το αμφιθέατρο φιλοξενούσε τον τελικού του δημοφιλούς μουσικού διαγωνισμού Festivalbar που διαξαγόταν στην Ιταλία για πάνω από 40 χρόνια.Οι Europe άνοιξαν τη βραδιά με-τι άλλο?-το Final Countdown,το Rock The Night και το Carrie,έκαναν χαμό και η συμμετοχή τους παραμένει μέχρι και σήμερα μέσα στις  δημοφιλέστερες του διαγωνισμού.Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλά βίντεο από εκείνη τη βραδιά και στο παρακάτω μπορείτε να έχετε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα από την εμφάνιση τους.

  

Favourite Albums:John Leven & Joey Tempest

 Black Labyrinth-Jonathan Davis

Ο John Leven είναι σίγουρα το μέλος των Europe που μας εκπλήσσει ευχάριστα αφού στις επιλογές του στη σειρά των Favourite Albums υπάρχουν προτάσεις και από τη σύγχρονη  δισκογραφία σε σχεδόν απόλυτη ισορροπία με τα κλασσικά άλμπουμ της εφηβείας του που τον ώθησαν να γίνει και εκείνος μουσικός.Πιστός στη συνήθεια του έμεινε και στην πιο πρόσφατη και μάλλον απρόσμενη επιλογή του,ένα άλμπουμ του 2018 το Black Labyrinth του Johnathan Davis.

Η δημιουργία του πρώτου προσωπικού δίσκου του Davis που γνωρίσαμε στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 90 σαν τραγουδιστή των Korn,της μπάντας που προσδιόρισε περισσότερο από κάθε άλλη με τον ήχο της το είδος που ονομάστηκε nu metal,ήταν μια μακρόχρονη διαδικασία που κράτησε λίγο περισσότερο από μια δεκαετία.Ξεκίνησε να γράφει υλικό για ένα σόλο άλμπουμ το 2007,όταν  περιόδευε με την μπάντα του ,τους Jonathan Davis And  The SFA κάτι που συνεχίστηκε και το διάστημα που συνεργάστηκε και πάλι με τους Korn.Στις αρχές του 2018 το single What Is It  και μια περιοδεία σε Αμερική και Ευρώπη,προανήγγειλαν την κυκλοφορία του Black Labyrinth τον Μάιο της ίδιας χρονιάς.
Με μια δύσκολη παιδική και εφηβική ηλικία πίσω του ο Davis στο μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας του πάλεψε με εξαρτήσεις από αλκοόλ,ουσίες ακόμα και ψυχοφάρμακα.Δύο χρόνια πριν κυκλοφορήσει το Black Labyrinth πήρε διαζύγιο και βρέθηκε σε δικαστική διαμάχη με την σύζυγό του προκειμένου να την απομακρύνει από τα παιδιά τους εξαιτίας των δικών της εξαρτήσεων που την οδήγησαν τελικά στο θάνατο.Οι σκληρές αυτές εμπειρίες αποτυπώνονται και στους σκοτεινούς στίχους των τραγουδιών του που άγγιξαν και τον John Leven .Τα κομμάτια του άλμπουμ που μας προτείνει είναι τα:What It Is,Happiness,Please Tell Me και Walk On By.
Aν και θαυμαστής του Davis και για τη μουσική του με τους Korn,o John κάνει ένα λάθος στο σχόλιο του,αφού ο τραγουδιστής δεν υπήρξε ποτέ μέλος των Α Perfect Circle.Στην μπάντα συμμετείχε ο James Maynard Keenan των Tool,των οποίων το άλμπουμ Fear Inoculum είχε επιλέξει ο John πριν από μερικές εβδομάδες.

Whitesnake(1987) -Whitesnake 

 Σε τελείως διαφορετικό κλίμα,από το χώρο του κλασσικού,καθαρόαιμου hard rock ήταν η επιλογή του Joey Tempest την Παρασκευή που μας πέρασε.Ήταν το έβδομο άλμπουμ των Whitesnake με τίτλο το όνομα τους (ή 1987 για την Ευρώπη ) που κυκλοφόρησε το 1987 πούλησε κάμποσα εκατομμύρια αντίτυπα και παραμένει ο πιο πετυχημένος εμπορικά δίσκος τους μέχρι σήμερα.

Το 1978,μετά την αποχώρηση του από τους Deep Purple και δύο προσωπικούς δίσκους ο David Coverdale σχημάτισε τους Whitesnake.O blues-rock ήχος των πρώτων άλμπουμ τους τους χάρισε επιτυχία στην Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο και έδωσε έμπνευση σε πολλούς νέους μουσικούς όπως οι Europe,έμενε όμως να κατακτηθεί και η αγορά της Αμερικής.Έτσι την εποχή που μπάντες σαν τους Europe και τους Bon Jovi έφεραν τη ροκ μουσική στο δωμάτιο κάθε έφηβου ( και όχι μόνο) ήρθε ο "παλιός" για να διεκδικήσει το μερίδιο του αλλά και να βάλει τη δική του σφραγίδα στο μουσικό ρεύμα της εποχής.Στη διάρκεια των ηχογραφήσεων άλλαξε η σύνθεση των Whitesnake (ουσιαστικά παρέμεινε μόνο ο Coverdale) που στράφηκαν σε έναν πιο "αμερικάνικο" hard rock ήχο και σε αυτό το πνεύμα ηχογράφησαν ξανά δύο παλιότερα τραγούδια τους,από το άλμπουμ Saints And Sinners του 1982,τα Here I Go Again και Crying In The Rain (που είναι και αγαπημένα του Joey),ενώ και η εμφάνιση της μπάντας προσαρμόστηκε στη μόδα της εποχής.Το άλμπουμ σκαρφάλωσε στις κορυφαίες θέσεις στις λίστες επιτυχιών,δίπλα στον Michael Jackson και τη Whitney Houston ,το ίδιο και τα τρία singles Still Of The Night (άλλη μια επιλογή του Joey),Here I Go Again και Is This Love με τα βίντεο τους-στα οποία εμφανιζόταν και η μετέπειτα σύζυγος του Coverdale,η Τawny Kitaen,να παίζουν ασταμάτητα στο MTV.

Mε το πιο λακωνικό του σχόλιο στη σειρά των Favourite Albums o Joey Tempest εύχεται στον David Coverdale να βασιλεύει για καιρό.Άλλωστε ποτέ δεν έκρυψε τον θαυμασμό του προς τον τραγουδιστή των Whitesnake τόσο για τον τρόπο που τραγουδάει όσο και για το πως κινείται στη σκηνή.Πολλές φορές έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις του -και το έχει πει και στον ίδιο-πως έχει "κλέψει" πολλές από τις κινήσεις του (και τις έχει εξελίξει θα συμπληρώναμε εμεις-ενώ όσοι έχουν την ευκαιρία να τον παρακολουθούν συχνά στις συναυλίες έχουν ακούσει τις Coverdale στιγμές του.Οι Europe και οι Whitesnake συναντήθηκαν στη νεα χιλιετία,στο δεύτερο μέρος της καριέρας τους.Έτσι από εκεί που άκουγαν τα τραγούδια τους στο πούλμαν της περιοδείας,οι Europe βρέθηκαν να δίνουν μαζί συναυλία του στην Ιταλία τον Ιούλιο του 2008.Ήταν η πρώτη φορά που κάλεσαν τον Joey στη σκηνή στη διάρκεια του encore για να τραγουδήσει μαζί με τον Coverdale μερικούς στίχους από το Still Of The Night.Επιθυμία του Joey ήταν να επαναλάβουν ένα ντουέτο στην επετειακή συναυλία των Europe στο Sweden Rock Festival το 2013,δεν το επέτρεψε όμως το πρόγραμμα των Whitesnake.H επιθυμία του πάντως πραγματοποιήθηκε λίγες μέρες αργότερα στην τελευταία από τις τρεις συναυλίες που έδωσαν οι δύο μπάντες μαζί με τους Def Leppard στην Ισπανία ;όταν ο Coverdale ανέβασε δίπλα του στη σκηνή τον Joey και τον John Norum για μια ακόμη απολαυστική εκτέλεση του Still Of The Night.

Στα χρόνια που ακολούθησαν Europe και Whitesnake συναντήθηκαν αρκετές φορές στις σκηνές των ευρωπαϊκών  φεστιβάλ με αποκορύφωμα το 2019 που οι κοινές τους εμφανίσεις το καλοκαίρι στην Ευρώπη και το φθινόπωρο στη Νότια Αμερική έμοιαζαν σαν κανονική περιοδεία.Λίγο αργότερα ήρθε η ανακοίνωση για τη συμμετοχή των Europe στο μεγαλύτερο μέρος της ευρωπαϊκής περιοδείας των Whitwsnake αλλά και στο Ηνωμένο Βασίλειο μαζί με τους Foreigner την ;άνοιξη του 2020.Η πανδημία και ένα πρόβλημα υγείας του Coverdale ακύρωσαν τα σχέδια τους.Πρόσφατα ανακοινώθηκαν ξανά οι ημερομηνίες των συναυλιών στο Ηνωμένο Βασίλειο για τον Μάιο του 2022.Τα εισιτήρια έχουν ήδη αρχίσει να προπωλούνται ενώ εδώ και λίγες μέρες είναι διαθέσιμα και κάποια πακέτα VIP με ειδικά προνόμια για τους κατόχους τους.Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε όπως πάντα στο facebook των Europe.