 |
| photo:Francesca Bevilacqua |
Στο ίδιο περίπου στυλ με το Play Yard Blues,το προηγούμενο άλμπουμ του που κυκλοφόρησε το 2010 κινείται και η καινούρια του δουλειά.Θα βασίζεται κυρίως στο blues και το hard rock θα συνδυάζει όμως και άλλα στοιχεία,ακόμα και ποπ ή ρέγκε (αν δεν μας κάνει πλάκα).Ο John μιλάει ακόμα για ένα instrumental κομμάτι στο οποίο ...τα δίνει όλα και επιβεβαιώνει πως θα υπάρχει μια διασκευή σε τραγούδι του David Bowie σαν φόρος τιμής στον καλλιτέχνη που υπήρξε μια από τις κυριότερες επιρροές στις αρχές τις καριέρας του.Αυτό είναι και το καλό με τους σόλο δίσκους του-δεν του λέει κανείς τι να κάνει αλλά κάνει αυτό που θέλει.
Kάτι άλλο που απολαμβάνει ο κιθαρίστας στις προσωπικές του δουλειές είναι ο χρόνος.Εκεί δεν υπάρχουν προθεσμίες-που όπως φαίνεται δεν του αρέσουν καθόλου-ούτε νιώθει υποχρεωμένος να ολοκληρώσει αυτό που κάνει μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό όριο.Έχει το χρόνο να δουλέψει πάνω στη μουσική του και να παρουσιάσει το αποτέλεσμα όποτε εκείνος πιστεύει πως είναι έτοιμο αφού όπως λέει χαρακτηριστικά "η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα και ο Leonardo Da Vinci δεν είχε κάποια προθεσμία όταν ζωγράφιζε τη Μόνα Λίζα".
Tα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά με τους Europe.Όταν μπήκαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το Walk The Earth o John δεν είχε προετοιμάσει κάτι ,είχε μόνο ιδέες για κάποια από τα σόλο του.Όλα έγιναν εκείνη τη στιγμή στο στούντιο όπου έπαιζε μερικές διαφορετικές εκδοχές των σόλο και μετά τα άκουγαν όλοι μαζί και αποφάσιζαν αν θα άλλαζαν κάτι ή όχι.Πολλές φορές πάντως ακόμα κι όταν όλα γίνονται τόσο γρήγορα μπορεί να προκύψει κάτι καλό.
Όσο για το πότε θα κυκλοφορήσει ο προσωπικός του δίσκος μάλλον θα χρειαστεί να κάνουμε και πάλι υπομονή.Στη συγκεκριμένη συνέντευξη ο ίδιος μιλάει για Φεβρουάριο ή Μάρτιο αλλά εμείς τον βρίσκουμε μάλλον αισιόδοξο αφού οι υποχρεώσεις του με τους Europe,με την οικογένεια του αλλά και όπως είδαμε παραπάνω το γεγονός ότι ο ίδιος δεν βιάζεται προκειμένου να έχει το καλύτερο αποτέλεσμα παρατείνουν τη διαδικασία.Για τους ίδιους λόγους θα είναι δύσκολο να κάνει και κάποιες σόλο συναυλίες αν και θα του άρεσε η ιδέα.
O John δεν έχει ξεχωρίσει μόνο για τα σόλο του αλλά και για τα ρυθμικά μέρη μιλάει για τους κιθαρίστες που θαυμάζει και που τον βοήθησαν να διαμορφώσει το δικό του στυλ.Όταν κι εκείνος ξεκινούσε την καριέρα του άκουγε τον Ritchie Blackmore,τον Gary Moore,τον Michael Schenker και όλους τους σπουδαίους κιθαρίστες της δεκαετίας του 60 και του 70.Με τον τελευταίο μάλιστα είχε την ευκαιρία να παίξουν μαζί πριν από κάποια χρόνια στη σκηνή του φεστιβάλ Sweden Rock,εκεί που ο Γερμανός καλλιτέχνης του εξομολογήθηκε πως είναι σαν να έχει μέσα του έναν ενσωματωμένο μετρονόμο που του "δείχνει" πάντα τον σωστό ρυθμό.Είχε κάτι να μάθει από όλους κι όλα αυτά που πήρε διαμόρφωσαν τελικά το παίξιμο του.Αυτό που έκανε εκείνος-και που συμβουλεύει και τους νεότερους μουσικούς να ακολουθήσουν-είναι ότι προσπάθησε να είναι διαφορετικός από τους άλλους.Θα μάθει κανείς από τους άλλους,το σημαντικό όμως είναι να βρει τη δική του ταυτότητα,να αναπτύξει το δικό του στυλ και να μην ακούγεται σαν αντίγραφο κάποιου που είναι καλύτερος.Σημασία λοιπόν έχει η αυθεντικότητα και ο τρόπος για να κατακτηθεί είναι η εξάσκηση.Ό,τι κι αν είναι αυτό που αγαπάει κανείς πρέπει να βάζει σε αυτό όλη του την ενέργεια.Ο John παλιότερα έκανε φανατικά εξάσκηση για πολλές ώρες την ημέρα πλέον όμως το κάνει περισσότερο στις περιοδείες και πάντα σαν "ζέσταμα" πριν από κάποια συναυλία αφού ο ελεύθερος χρόνος του είναι αφιερωμένος στην οικογένεια του.Όταν όμως ανεβαίνει στη σκηνή δεν σκέφτεται πια τι θα κάνει ή πως θα παίξει,είναι σαν να μπαίνει στον αυτόματο πιλότο.
Eκτός από τις συμβουλές προς τους νεότερους μουσικούς ο John μιλάει και για τον τεχνικό εξοπλισμό που χρησιμοποιεί και σε αυτό το θέμα δηλώνει οπαδός της παλιάς σχολής.Με μηχανήματα και εξοπλισμό μιας άλλης εποχής που μάλιστα είχαν χρησιμοποιηθεί από θρύλους της ροκ μουσικής όπως οι Beatles και οι Pink Floyd είχαν την ευκαιρία να δουλέψουν και οι Europe όταν ηχογράφησαν το Walk The Earth στο στούντιο 3 της Αbbey Road στο Λονδίνο.Η τελική επεξεργασία είναι έτσι και αλλιώς ψηφιακή,ο συνδυασμός της όμως με παλιότερες τεχνικές και μηχανήματα ηχογράφησης βελτιώνει το τελικό αποτέλεσμα.
O John είναι οπαδός της θεωρίας που λέει πως οι κιθάρες αποκτούν καλύτερο ήχο όσο παλιώνουν και όσο περισσότερο παίζεις με αυτές γι'αυτό δεν τρελαίνεται ιδιαίτερα για τις καινούριες κιθάρες.Δηλώνει πως δεν κάνει συλλογή-όταν δεν παίζει κάποια από τις κιθάρες του φροντίζει να την πουλήσει αν και σήμερα έχει μετανιώσει για κάποιες που έδωσε στο παρελθόν.Μιλάει για τις πιο αγαπημένες από τις περίπου 15 κιθάρες που έχει στην κατοχή του από τις οποίες μόλις πέντε χρησιμοποίησε στο άλμπουμ και στις συναυλίες.Πολυτιμότερη όλων μια Stratocaster του 1965 γνωστή πλέον σε όλους μας ως η κιθάρα του Final Countdown με την οποία έπαιξε πολλά από τα σόλο και για το Walk The Earth.Την αγόρασε το 1984 και για λόγους ....ασφάλειας δεν την παίρνει πια μαζί του στις περιοδείες.
Tελευταίο του απόκτημα μια ακόμα δημιουργία της Paoletti Guitars ειδικά για αυτόν, η Flying Eagle John Norum Custom.Οι πρώτες δοκιμές έγιναν σε κάποιες από τις συναυλίες της Walk The Earth Tour και σίγουρα θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τον ήχο της από τα χέρια του John και στις περιοδείες του 2018.
Kάτι άλλο που απολαμβάνει ο κιθαρίστας στις προσωπικές του δουλειές είναι ο χρόνος.Εκεί δεν υπάρχουν προθεσμίες-που όπως φαίνεται δεν του αρέσουν καθόλου-ούτε νιώθει υποχρεωμένος να ολοκληρώσει αυτό που κάνει μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό όριο.Έχει το χρόνο να δουλέψει πάνω στη μουσική του και να παρουσιάσει το αποτέλεσμα όποτε εκείνος πιστεύει πως είναι έτοιμο αφού όπως λέει χαρακτηριστικά "η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα και ο Leonardo Da Vinci δεν είχε κάποια προθεσμία όταν ζωγράφιζε τη Μόνα Λίζα".
Tα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά με τους Europe.Όταν μπήκαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το Walk The Earth o John δεν είχε προετοιμάσει κάτι ,είχε μόνο ιδέες για κάποια από τα σόλο του.Όλα έγιναν εκείνη τη στιγμή στο στούντιο όπου έπαιζε μερικές διαφορετικές εκδοχές των σόλο και μετά τα άκουγαν όλοι μαζί και αποφάσιζαν αν θα άλλαζαν κάτι ή όχι.Πολλές φορές πάντως ακόμα κι όταν όλα γίνονται τόσο γρήγορα μπορεί να προκύψει κάτι καλό.
Όσο για το πότε θα κυκλοφορήσει ο προσωπικός του δίσκος μάλλον θα χρειαστεί να κάνουμε και πάλι υπομονή.Στη συγκεκριμένη συνέντευξη ο ίδιος μιλάει για Φεβρουάριο ή Μάρτιο αλλά εμείς τον βρίσκουμε μάλλον αισιόδοξο αφού οι υποχρεώσεις του με τους Europe,με την οικογένεια του αλλά και όπως είδαμε παραπάνω το γεγονός ότι ο ίδιος δεν βιάζεται προκειμένου να έχει το καλύτερο αποτέλεσμα παρατείνουν τη διαδικασία.Για τους ίδιους λόγους θα είναι δύσκολο να κάνει και κάποιες σόλο συναυλίες αν και θα του άρεσε η ιδέα.
O John Norum είχε διασκευάσει το Starman του David Bowie στις συναυλίες που έκανε με την αδερφή του Tone.Ποιό είναι άραγε το τραγούδι που θα ακούσουμε στο νέο του άλμπουμ?
O John δεν έχει ξεχωρίσει μόνο για τα σόλο του αλλά και για τα ρυθμικά μέρη μιλάει για τους κιθαρίστες που θαυμάζει και που τον βοήθησαν να διαμορφώσει το δικό του στυλ.Όταν κι εκείνος ξεκινούσε την καριέρα του άκουγε τον Ritchie Blackmore,τον Gary Moore,τον Michael Schenker και όλους τους σπουδαίους κιθαρίστες της δεκαετίας του 60 και του 70.Με τον τελευταίο μάλιστα είχε την ευκαιρία να παίξουν μαζί πριν από κάποια χρόνια στη σκηνή του φεστιβάλ Sweden Rock,εκεί που ο Γερμανός καλλιτέχνης του εξομολογήθηκε πως είναι σαν να έχει μέσα του έναν ενσωματωμένο μετρονόμο που του "δείχνει" πάντα τον σωστό ρυθμό.Είχε κάτι να μάθει από όλους κι όλα αυτά που πήρε διαμόρφωσαν τελικά το παίξιμο του.Αυτό που έκανε εκείνος-και που συμβουλεύει και τους νεότερους μουσικούς να ακολουθήσουν-είναι ότι προσπάθησε να είναι διαφορετικός από τους άλλους.Θα μάθει κανείς από τους άλλους,το σημαντικό όμως είναι να βρει τη δική του ταυτότητα,να αναπτύξει το δικό του στυλ και να μην ακούγεται σαν αντίγραφο κάποιου που είναι καλύτερος.Σημασία λοιπόν έχει η αυθεντικότητα και ο τρόπος για να κατακτηθεί είναι η εξάσκηση.Ό,τι κι αν είναι αυτό που αγαπάει κανείς πρέπει να βάζει σε αυτό όλη του την ενέργεια.Ο John παλιότερα έκανε φανατικά εξάσκηση για πολλές ώρες την ημέρα πλέον όμως το κάνει περισσότερο στις περιοδείες και πάντα σαν "ζέσταμα" πριν από κάποια συναυλία αφού ο ελεύθερος χρόνος του είναι αφιερωμένος στην οικογένεια του.Όταν όμως ανεβαίνει στη σκηνή δεν σκέφτεται πια τι θα κάνει ή πως θα παίξει,είναι σαν να μπαίνει στον αυτόματο πιλότο.
Eκτός από τις συμβουλές προς τους νεότερους μουσικούς ο John μιλάει και για τον τεχνικό εξοπλισμό που χρησιμοποιεί και σε αυτό το θέμα δηλώνει οπαδός της παλιάς σχολής.Με μηχανήματα και εξοπλισμό μιας άλλης εποχής που μάλιστα είχαν χρησιμοποιηθεί από θρύλους της ροκ μουσικής όπως οι Beatles και οι Pink Floyd είχαν την ευκαιρία να δουλέψουν και οι Europe όταν ηχογράφησαν το Walk The Earth στο στούντιο 3 της Αbbey Road στο Λονδίνο.Η τελική επεξεργασία είναι έτσι και αλλιώς ψηφιακή,ο συνδυασμός της όμως με παλιότερες τεχνικές και μηχανήματα ηχογράφησης βελτιώνει το τελικό αποτέλεσμα.
O John είναι οπαδός της θεωρίας που λέει πως οι κιθάρες αποκτούν καλύτερο ήχο όσο παλιώνουν και όσο περισσότερο παίζεις με αυτές γι'αυτό δεν τρελαίνεται ιδιαίτερα για τις καινούριες κιθάρες.Δηλώνει πως δεν κάνει συλλογή-όταν δεν παίζει κάποια από τις κιθάρες του φροντίζει να την πουλήσει αν και σήμερα έχει μετανιώσει για κάποιες που έδωσε στο παρελθόν.Μιλάει για τις πιο αγαπημένες από τις περίπου 15 κιθάρες που έχει στην κατοχή του από τις οποίες μόλις πέντε χρησιμοποίησε στο άλμπουμ και στις συναυλίες.Πολυτιμότερη όλων μια Stratocaster του 1965 γνωστή πλέον σε όλους μας ως η κιθάρα του Final Countdown με την οποία έπαιξε πολλά από τα σόλο και για το Walk The Earth.Την αγόρασε το 1984 και για λόγους ....ασφάλειας δεν την παίρνει πια μαζί του στις περιοδείες.
Tελευταίο του απόκτημα μια ακόμα δημιουργία της Paoletti Guitars ειδικά για αυτόν, η Flying Eagle John Norum Custom.Οι πρώτες δοκιμές έγιναν σε κάποιες από τις συναυλίες της Walk The Earth Tour και σίγουρα θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τον ήχο της από τα χέρια του John και στις περιοδείες του 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου