Favourite Albums:Joey Tempest on Moving Pictures by Rush

H Red Barchetta χωρίς τον Joey

Η φωτογραφία του Joey Tempest μπροστά στην κλασική κόκκινη Ferrari Barchetta,σε ένα σκηνικό που παραπέμπει στο ομώνυμο τραγούδι Red Barchetta (εμπνευσμένο από το διήγημα A Nice Morning Drive του Richard S.Foster.  αποδείχτηκε ικανό στοιχείο για πολλούς φίλους της μπάντας,προκειμένου να μαντέψουν πως το άλμπουμ που επέλεξε ο τραγουδιστής για την τρίτη εβδομάδα των Friday Nights With Europe/Favourite Albums δεν ήταν άλλο από το Moving Pictures των Rush.

Στην σχετική ανάρτηση στη σελίδα των Europe στο Facebook,o Joey δηλώνει πως αυτός είναι ένας από τους δίσκους στους οποίους στρέφεται όταν ψάχνει έναν καινούριο δρόμο για να προχωρήσει,όταν χρειάζεται να ρίξει "καύσιμο στη φωτιά" ή να βρει τη μούσα του.Πρόκειται για ένα από τα πιο μαγευτικά άλμπουμ που έχει συναντήσει και ότι ακριβώς χρειάζεται για "να ανάψει η φωτιά",για να καταλήξει λέγοντας χαρακτηριστικά:"Οι καλύτεροι καλλιτέχνες στον πλανήτη έχουν αυτή την επίδραση πάνω μας.Ανυψώνουν το πνεύμα μας σε ένα μέρος που νιώθουμε εμπνευσμένοι,δημιουργικοί και πως όλα είναι πιθανά."

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Joey εκφράζει το θαυμασμό του για τους Rush και το Moving Pictures.Στο άρθρο του  10 Records That Changed My Life για το Loudersound (την ιστοσελίδα δηλαδή του Classic Rock) τον Αύγουστο του 2018,είχε αναφερθεί στο συγκεκριμένο άλμπουμ με έναν κάπως πιο ...ευφάνταστο τρόπο,γράφοντας τα εξής:

"Δεν υπάρχει αντίρρηση πως το Back In Black των AC/DC αξίζει μια θέση σε μια χρονοκάψουλα τοποθετημένη στο διάστημα για να τη βρουν οι μελλοντικοί πολιτισμοί.Όμως σαν μπάντα,σαν μονάδα,σαν μουσική ισχύς και έμπνευση,πιστεύω πως οι Rush θα έπρεπε να είναι οι μουσικοί πρεσβευτές του πλανήτη μας.

Αν ο πλανήτης μας βρεθεί ποτέ σε μια κατάσταση που θα πρέπει να περιγράψουμε και να εξηγήσουμε τη ροκ μουσική σε έναν καινούριο πολιτισμό-η μια άλλη μορφή ζωής από άλλο γαλαξία-θα έβαζα μπροστά τον κατάλογο των Rush.

Kαι σε αυτή την πρώτη διαγαλαξιακή κουβεντούλα θα πρότεινα να ανοίξει η συνάντηση με το τραγούδι Tom Sawyer,ακολουθούμενο από τα υπόλοιπα κομμάτια του Moving Pictures.

Aυτή η ενέργεια θα εξασφάλιζε νέες θετικές μελλοντικές σχέσεις με άλλους γαλαξίες με σεβασμό και θαυμασμό για τον πλανήτη Γη...Αμήν."

Και μετά από όλα αυτά δεν μας προκαλούν έκπληξη οι επιλογές του Joey Tom Sawyer,Red Barchetta και Limelight που θα ακούσουμε για μια ακόμη φορά με μεγάλη ευχαρίστηση.

Για το τέλος φυλάξαμε τα πολύ καλά νέα από το στρατόπεδο των Europe και της ζωντανής μουσικής γενικότερα αφού η μπάντα ανακοίνωσε επίσημα τη συμμετοχή της ως  headliner σε δύο φεστιβάλ στο Hνωμένο Βασίλειο για τον Ιούλιο του 2021.Έτσι λοιπόν περιμένουμε να τους δούμε στη σκηνή στις 17 Ιουλίου,δεύτερη μέρα του Ramblin Man Fair (θυμίζουμε ότι είχαν εμφανιστεί ξανά στο φεστιβάλ το 2016)  και μια εβδομάδα αργότερα στις 25 θα βρεθούν στη Νότια Ουαλία και το Steelhouse Festival στη δεύτερη εμφάνιση τους μετά το 2014.Τα εισιτήρια έχουν ήδη αρχίσει να προπωλούνται και περισσότερες πληροφορίες σχετικά θα βρείτε και πάλι στο facebook των Europe και στις ιστοσελίδες των φεστιβάλ.

Favourite Albums:Ian Haugland and Rainbow Rising

 

To δεύτερο άλμπουμ των Rainbow,το Rising ήταν η επιλογή του Ian Haugland για το δεύτερο βράδυ Παρασκευής που τα μέλη της μπάντας μας παρουσιάζουν (μέσα από το facebook) τους αγαπημένους τους δίσκους.Για την ακρίβεια ο Ιan το χαρακτήρισε σαν το πιο σημαντικό άλμπουμ για εκείνον αφού όταν άκουσε τον Cozy Powel να παίζει αποφάσισε πως θα έκανε κι αυτός το ίδιο,θα γινόταν δηλαδή ο ντράμερ σε μια hard rock μπάντα.Τα τραγούδια που του "έδειξαν το δρόμο" και μας προτείνει να ακούσουμε είναι τα Tarot Woman ,Stargazer (αγαπημένο και της ομάδας μας) και Α Light In The Black.

Περιμένοντας λοιπόν την επόμενη Παρασκευή (που ουσιαστικά ξεκινάει την Τετάρτη με τα χαριτωμένα "στοιχεία" που μας δίνουν προκειμένου να μαντέψουμε την επιλογή τους κάθε φορά) ας γυρίσουμε για λίγο στο πολύ μακρινό παρελθόν στον Δεκέμβρη του 1982,όταν περίπου τέτοιες μέρες έγινε ο τελικός του μουσικού διαγωνισμού Lucia Rock. Οι Europe κέρδισαν παίζοντας τα In The Future To Come και The King Will Return στην πρώιμη εκδοχή τους,με έπαθλο ένα δισκογραφικό συμβόλαιο που τους άνοιξε τις πόρτες της μουσικής βιομηχανίας.Φυσικά και τα δύο τραγούδια μπήκαν στον πρώτο δίσκο τους που κυκλοφόρησε μέσα στον επόμενο χρόνο και είχε σαν τίτλο το όνομα τους

 Tριάντα χρόνια μετά,τέλη του 2012 οι Europe περιόδευαν στη Σκανδιναβία στα πλαίσια της Bag Of Bones Tour και στην επέτειο εκείνου του τελικού (13/12) βρέθηκαν στη Στοκχόλμη.Στο σετ εκείνης της βραδιάς μπήκε το In The Future To Come,που είχαν να το παίξουν ζωντανά από το 1991 και τη συναυλία της παραμονής της Πρωτοχρονιάς στο Τόκιο με τους Metallica,Tesla και Thunder.Tο τραγούδι ακούστηκε ξανά σε κάποιες ειδικές περιστάσεις όπως την επετειακή συναυλία του 2013 στο Sweden Rock Festival αλλά και στην επανεμφάνιση τους στο Upplands Vasby για το φεστιβάλ Vasby Rock το 2014.

To άλλο τραγούδι του τελικού το The King Will Return ακούστηκε στην συναυλία τους στο Sweden Rock Festival το καλοκαίρι του 2004 και σε μερικές ακόμα εμφανίσεις στη διάρκεια της Reunion Tour εκείνο το καλοκαίρι.Mπήκε στο σετ για μια ακόμη φορά σε μια από τις συναυλίες της περιοδείας τους στην Ιαπωνία τον Γενάρη του 2005.Η Ιαπωνία ήταν η χώρα που παίχτηκαν πιο πρόσφατα και τα δύο τραγούδια στην αφιερωμένη στο πρώτο άλμπουμ τους μια από τις τρεις θεματικές συναυλίες που έδωσαν τον Απρίλιο του 2019 στο Club Citta στο Kawasaki.

Favourite Albums:Mic Michaeli on Deep Purple's Machine Head

             

Tην εβδομάδα που μας πέρασε είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μέσα από το  europethebandtv,το κανάλι των Europe στο youtube,το DVD Live At The Roundhouse-The Final Countdown 30th Anniversary,στο οποίο καταγράφηκε η συναυλία  που έγινε τον Νοέμβριο του 2016 στο Roundhouse,στο Λονδίνο στα πλαίσια της περιοδείας για την επέτειο των 30 χρόνων από την κυκλοφορία του The Final Countdown.Στις δώδεκα συναυλίες εκείνης της περιοδείας οι Europe γιόρτασαν το  άλμπουμ που τους έκανε παγκόσμια γνωστούς (και τους έβαλε για πάντα στις καρδιές μας) με τον δικό τους τρόπο-πάντρεψαν το παρόν με το παρελθόν παίζοντας ολόκληρο το The Final Countdown αλλά και το πιο πρόσφατο τότε War Of Kings.Παρακολουθώντας ξανά (και ξανά και ξανά....)το βίντεο μόνο ωραίες αναμνήσεις θα μπορούσαν να ξυπνήσουν για όσους είχαμε την τύχη να βρεθούμε σε κάποια από αυτές τις συναυλίες και όχι μόνο.Πρώτα διασκεδάσαμε με την ώριμη πλευρά της μπάντας του  σήμερα,βιώνοντας την εμπειρία της άψογης απόδοσης ενός αριστουργήματος όπως το  War Of Kings ζωντανά στη σκηνή.Και μετά γυρίσαμε πίσω στο εφηβικό μας δωμάτιο,όπου παίζαμε από την αρχή μέχρι το τέλος την κασέτα του Final Countdown και κοπανιόμαστε ενώ φανταζόμασταν πως είμαστε σε ένα live τους.Μόνο που αυτή τη φορά το ζούσαμε το όνειρο,έστω και με τριάντα χρόνια καθυστέρηση αλλά χαλάλι του-το ευχαριστηθήκαμε τουλάχιστον τριάντα φορές περισσότερο.Ευλογία!

          Aν δεν το χορτάσατε υπάρχουν και τα βίντεο των fans.

Έτσι τελείωσαν τα μουσικά βράδια της Παρασκευής με τους Europe.Έλα όμως που καλομάθαμε,τους συνηθίσαμε και είχαμε αρχίσει να σκεφτόμαστε τι θα κάνουμε από εδώ και πέρα χωρίς αυτούς.Ευτυχώς από την περασμένη εβομάδα που ο μάνατζερ τους Adam Parsons προανήγγειλε τη συνέχεια των Friday Nights With Europe και η καρδιά μας πήγε κάπως στη θέση της.Από τις 4 Δεκεμβρίου και κάθε Παρασκευή οι Europe μοιράζονται μαζί μας μέσα από τη σελίδα τους στο facebook, όχι τη δική τους μουσική αλλά την αγαπημένη τους μουσική,με τα πέντε μέλη τους να μας παρουσιάζουν κάθε φορά και ένα αγαπημένο τους άλμπουμ (δέκα στο σύνολο).Τον νέο αυτό κύκλο εγκαινίασε ο Mic Michaeli με το Machine Head των Deep Purple.Aυτός ήταν ο δίσκος που έκανε τον maestro σε ηλικία 12-13 χρονών να αποφασίσει πως αυτό που θέλει να κάνει είναι να παίζει  μουσική  σε μια ροκ μπάντα,για το υπόλοιπο της ζωής του.Αναφέρθηκε ακόμα στην τρομερή χημεία ανάμεσα στα μέλη των Deep Purple εκείνη την εποχή αλλά και στην ιστορία της ηχογράφησης του άλμπουμ που θα γινόταν στο Casino του Μοντρέ στην  Ελβετία,που όμως καταστράφηκε από μια πυρκαγιά λίγο πριν ξεκινήσουν να ηχογραφούν,γεγονός που αποτέλεσε έμπνευση για ένα από τα πιο κλασικά τραγούδια στην ιστορία της ροκ μουσικής,το Smoke On The Water.

O Mic μας προτείνει να ακούσουμε μέσα από το άλμπουμ,όχι το αναμενόμενο Smoke On The Water ή το When A Blind Man Cries που δεν μπήκε ποτέ στην αρχική έκδοση του άλμπουμ αφού δεν άρεσε στον Richie Blackmore και έγινε b-side για το single Never Before,αλλά τα Highway Star και Lazy.Προσωπική προτίμηση το Pictures Of Home, αν και δύσκολα μπορεί να αντισταθεί κανείς στον πειρασμό της ακρόασης ολόκληρου του άλμπουμ.

Η μεταμφίεση του Mic σε Machine Head βοήθησε πολλούς φίλους της μπάντας να μαντέψουν την επιλογή του
photo:Europe/facebook

Dance The Friday Night Away

Στην προσπάθεια μας να μαντέψουμε ποιό θα ήταν το αγαπημένο κομμάτι του Joey Tempest που επέλεξαν οι Europe για το πέμπτο και τελευταίο lockdown session της περασμένης Παρασκευής σχεδόν όλοι βρήκαμε το άλμπουμ,ομολογούμε όμως ότι κανενός το μυαλό δεν πήγε στο Dance The Night Away, το τραγούδι που κλείνει το δεύτερο άλμπουμ των Europe,Wings Of Tomorrow του 1984. Τελικά αποδείχτηκε η πιο ευχάριστη έκπληξη της σειράς και η απόλυτη επιλογή για να ανεβάσει τη διάθεσή μας (ίσως ακόμα περισσότερο και από το Rock The Night) σε αυτούς τους περίεργους καιρούς όπως λέει και ο John Leven στην εισαγωγή του βίντεο.Δεν είναι τυχαίο μάλλον αυτό που λέγεται, πως τα καλυτέρα γκολ μπαίνουν στο 90΄.

Πίσω λοιπόν στο μακρινό 1984 ακούσαμε  για πρώτη φορά το Dance The Night Away,ένα τραγούδι φτιαγμένο -όπως και πολλά ακόμα στο ρεπερτόριο της μπάντας-για να παίζεται ζωντανά στις συναυλίες τους.Φυσικά μπήκε στο σετ της περιοδείας που ακολούθησε την κυκλοφορία του Wings Of Tomorrow ενώ με αυτό ξεκινούσαν τις εμφανίσεις τους στη διάρκεια της Οn The Loose Tour την επόμενη χρονιά.Συνέχισαν  να το παίζουν και στις περιοδείες για το The Final Countdown σε Ευρώπη και Αμερική την περίοδο 1986-87 αν και μετά από ένα ακόμη άλμπουμ είχαν περισσότερα τραγούδια να επιλέξουν.

Χρειάστηκε να περάσουν 27 χρόνια όμως για να ακουστεί ξανά το κομμάτι στη σκηνή και αυτό έγινε με αφορμή  την περιοδεία Wings Over Sweden το 2014,για την τριακοστή επέτειο από την κυκλοφορία του Wings Of Tomorrow,όπου οι Europe έπαιξαν για πρώτη φορά ζωντανά ολόκληρο το δεύτερο άλμπουμ τους.Το Dance The Night Away βρήκε θέση στο σετ σε πολλές ακόμα συναυλίες εκείνης της χρονιάς αλλά και στην πρώτη περιοδεία του χρόνου τον Ιανουάριο του 2015 στην Ιαπωνία.

Tέσσερα χρόνια αργότερα και πάλι στην Ιαπωνία το κομμάτι επιστρέφει και πάλι,αρχικά σε μια από τις θεματικές συναυλίες που έδωσαν οι Europe τον Απρίλιο του 2019 στο Club Citta στην πόλη Kawasaki και αργότερα σε πολλές από τις καλοκαιρινές εμφανίσεις τους στα ευρωπαϊκά φεστιβάλ.

Το 2020 μια χρονιά χωρίς συναυλίες, το Dance The Night Away γίνεται το τελευταίο μέρος της σειράς των lockdown sessions και αν και δεν ήταν η πλέον αναμενόμενη επιλογή,αποδείχτηκε απόλυτα ταιριαστή για την περίσταση.Ένα κομμάτι γεμάτο ενέργεια και νεανική ορμή ,φτιαγμένο για να το απολαμβάνεις χωρίς ενοχές -χορεύοντας ,στην καλύτερη περίπτωση-δεν χάνει τίποτα από τη φρεσκάδα ή όλα αυτά τα στοιχεία που το χαρακτηρίζουν ακόμα και στην πιο "ώριμη" εκδοχή του.

Ένα ακόμα ραντεβού με την μπάντα έχουμε αυτή την Παρασκευή για να ξαναζήσουμε κάποιες από τις ωραιότερες αναμνήσεις μας από τον καιρό που πηγαίναμε ακόμα σε συναυλίες,απολαμβάνoντας μέσα από το europethebandtv,για μια ακόμη φορά την εμφάνιση των Εurope στο Roundhouse του Λονδίνου στα πλαίσια της Τhe Final Countdown 30th Anniversary Tour,όπου έπαιξαν ολόκληρο το War Of Kings και φυσικά το The Final Countdown.To βίντεο  θα είναι διαθέσιμο στο youtube για τις επόμενες 7 ημέρες.

Rock The (Friday) Night

Με ένα από τα πλέον κλασικά και αγαπημένα  τραγούδια από το παρελθόν συνεχίστηκαν οι βραδιές Παρασκευής με τους Europe.Mετά το χαλαρό διάλειμμα του Drink And A Smile,o Ian Haugland έδωσε το σύνθημα για επιστροφή στην ένταση και την ενέργεια με το πιο κατάλληλο ίσως κομμάτι για την περίσταση,το παλιο,καλό Rock The Night.

Αν και έγινε παγκόσμια επιτυχία σαν τo δεύτερο single μέσα από το  The Final Countdown,το Rock The Night είχε γίνει γνωστό στη Σουηδία πολύ πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ.Ακούστηκε για πρώτη φορά στη διάρκεια της περιοδείας για το Wings Of Tomorrow,ενώ η αρχική του ηχογράφηση έγινε για την νεανική ταινία On The Loose και σε αυτή την εκδοχή κυκλοφόρησε ως single τον Μάρτιο του 1985 με b-side μια επανηχογράφηση του επίσης κλασικού Seven Doors Hotel από το πρώτο άλμπουμ τους.Mε το ίδιο b-side κυκλοφόρησε ξανά ενάμιση (και κάτι παραπάνω)χρόνο αργότερα,τον Νοέμβριο του 1986 σε μια πιο "λουστραρισμένη" εκδοχή και κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες για τη μπάντα αφού ακολούθησε την ...ανεξέλεγκτη επιτυχία του The Final Countdown.Mάλιστα το αρχικό σχέδιο ήταν να είναι το αυτό το πρώτο single του τρίτου άλμπουμ αφού όπως είπαμε ήταν ήδη γνωστό στο κοινό τους,όμως στην πορεία προέκυψε το Final Countdown που έφερε τα πάνω κάτω και έστειλε τους Europe,μια μπάντα με πέντε πιτσιρικάδες από τα προάστια της Στοκχόλμης στην κορυφή της μουσικής βιομηχανίας.Όπως και να έχει το Rock The Night "χτύπησε" top 10 στις λίστες πωλήσεων των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών ενώ στο βίντεο κλιπ που το συνόδευε οι Europe παρουσιάζουν τον νέο τους κιθαρίστα Kee Marcello,ενώ κάνουν χαμό στο Hard Rock Cafe της Στοκχόλμης.

Τριάντα πέντε χρόνια αργότερα και μετά από αμέτρητες φορές που έχει παιχτεί ζωντανά,αφού είναι ένα από τα τραγούδια που δεν λείπουν ποτέ από το σετ των Εurope,το Rock The Night κάνει ακόμα τη δουλειά του και στην πρόσφατη ... lockdown εκδοχή του.Κι αυτή είναι ακριβώς ότι περιγράφει ο τίτλος του,να ταρακουνήσει όχι μόνο τις νύχτες μας αλλά και  τον κάπως ακίνητο τελευταία-λόγω των συνθηκών-κόσμο μας.

Αυτή την Παρασκευή,20 Νοεμβρίου περιμένουμε το πέμπτο και -δυστυχώς-τελευταίο κομμάτι των lockdown sessions,το αγαπημένο του Joey Tempest,όπως λέει ο ίδιος προσκαλώντας μας να το παρακολουθήσουμε μέσα από το europethebandtv αλλά και τα κοινωνικά δίκτυα της μπάντας.Ταυτόχρονα ο Joey μας προτείνει τρόπους χαλάρωσης για τους αγχωτικούς καιρούς που ζούμε αλλά και κάποια μικρά μυστικά... ομορφιάς για τους πιο παρατηρητικούς.(Δεν σας συνιστούμε πάντως να κάνετε το ίδιο την ώρα της τηλέ-εργασίας).Είχαν μια κλιμακούμενη τρέλα αυτά τα βιντεάκια της Τετάρτης,ήρθε ο αρχηγός και το "τερμάτισε".Τα στοιχήματα για το πιο είναι το τραγούδι έχουν αρχίσει να πέφτουν,η απάντηση όμως είναι μία και θα τη μάθουμε σε λίγες ώρες.

Friday Night With A Drink And A Smile

Μετά από τις δύο "εκρηκτικές" επανηχογραφήσεις  των Got To Have Faith και Firebox οι Europe επέλεξαν να κατεβάσουν λίγο την ένταση και να περάσουν μαζί μας μια πιο χαλαρή Παρασκευή με το Drink And A Smile.O John Norum ήταν αυτός που ανέλαβε να μας βάλει στο κλίμα παρέα με ένα ...χάλκινο στρουμφάκι (που να βρίσκονται άραγε το ασημένιο και το χρυσό?) και με πολύ χιούμορ,από το όλο σκηνικό ως την τεράστια μπύρα του.Μόνο που την παράσταση κλέβουν με την cameo εμφάνιση τους στο τέλος  του βίντεο,οι γυναίκες της ζωής του,η  Camilla Wahlander και η μικρή Celine.

Το Drink And A Smile είναι το τραγούδι που μπήκε τελευταία στιγμή στο άλμπουμ Bag Of Bones του 2012.Οι ηχογραφήσεις είχαν ολοκληρωθεί και ο παραγωγός Kevin Shirley βρισκόταν ήδη στο στάδιο της μίξης όταν οι Europe αποφασίζουν να προσθέσουν ένα ακόμα κομμάτι.Την αρχική έμπνευση είχε ο Joey Tempest,κάπου εκεί μπλέχτηκε και ο Mic Michaeli με ένα μαντολίνο και οι δύο τους έδωσαν στο τραγούδι την αρχική μορφή του που αργότερα τελειοποιήθηκε με την συμβολή και των υπολοίπων.Σύμφωνα με τον Joey ήταν το ακουστικό κομμάτι που έλειπε από το δίσκο και που συμπλήρωσε την 70' s ατμόσφαιρα και διάθεση που χαρακτηρίζει το Bag Of Bones. Ακούστηκε ζωντανά τόσο στις εμφανίσεις που έκαναν ο Joey Tempest με τον John Norum για την προώθηση του δίσκου λίγο πριν κυκλοφορήσει όσο και στην περιοδεία που ακολούθησε το φθινόπωρο και χειμώνα του 2012 στην Ευρώπη ,το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Σκανδιναβία, αλλά και στην επετειακή συναυλία του 2013 στο Sweden Rock Festival.Στα πλαίσια ενός μίνι ακουστικού σετ  που είχαν προσθέσει εκείνη την περίοδο στις συναυλίες τους οι Europe έπαιζαν μαζί με το Drink And A Smile,το Οpen Your Heart αλλά και το World Keeps On Turning των Fleetwood Mac,με τον John Norum να σολάρει και στα φωνητικά.Χαρακτηριστικό είναι το βίντεο του τραγουδιού από συναυλία τους στη Σκωτία τον Νοέμβρη του 2012 με μια σπάνια εμφάνιση του εορτάζοντα maestro Mic Michaeli με κιλτ.

Ανήμερα των γενεθλίων του ο Mic ανέλαβε και το καθήκον να μας προσκαλέσει στο επόμενο ραντεβού μας με την μπάντα.Με το χαρακτηριστικό χιούμορ του και μια ακόμα ενδιαφέρουσα στυλιστική επιλογή που συνδυάζει την επισημότητα μιας βραδινής εξόδου με την άνεση του σπιτιού (ιδανική για περίοδο lockdown,δεν το συζητάμε) μας υπενθυμίζει πως και αυτή την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου συναντιόμαστε με τους Europe στα ...γνωστά μέρη (europethebandtv και τις σελίδες τους στα κοινωνικά δίκτυα) και φυσικά τη γνωστή ώρα,χωρίς όμως να μας δώσει κάποιο άλλο στοιχείο για το τι πρόκειται να συμβεί.Όπως και να έχει εμείς θα είμαστε εκεί.

Χρόνια πολλά,καλά και δημιουργικά στον maestro μας.

Friday Night On Firebox

 Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα το πως,όμως οι Europe έχουν καταφέρει να μας κάνουν να περιμένουμε τα βράδια της  Παρασκευής όπως ακριβώς περιμένουμε το γκολ από την ομάδα μας όταν παρακολουθούμε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.Η διαφορά είναι  ότι το "γκολ" των Europe ξέρουμε σίγουρα ότι θα έρθει,με ακρίβεια ημέρας και ώρας,το συναίσθημα όμως παραμένει το ίδιο.Mια έκρηξη χαράς,ευδαιμονίας,αδρεναλίνης,θετικής ενέργειας και ο καθένας από μας μπορεί να προσθέσει ότι άλλο θέλει στη λίστα.Είναι κάπως δύσκολο να  εξηγήσει ή να  περιγράψει κανείς πως αυτή η μπάντα με λίγα λεπτά μουσικής μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε καλά ακόμα κι όταν όλα πάνε κατά διαόλου.Απλά συμβαίνει.Όπως πολύ σωστά το θέτουν και οι ίδιοι:"Dealing with magic,I have no defence".

To Firebox είναι λοιπόν το δεύτερο κομμάτι που απολαμβάνουμε από την Παρασκευή που μας πέρασε, δεύτερο single από το άλμπουμ Bag Of Bones του 2012 με παραγωγό τον Kevin Shirley που ως γνωστόν έχει κάνει και τη μίξη των lockdown sessions.To καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς γυρίστηκε και το βίντεο του τραγουδιού στο εργοστάσιο της Volvo στο Γκέτεμποργκ και πιο συγκεκριμένα στην αεροσύραγγα δοκιμών των οχημάτων,σε σκηνοθεσία του Patric Ullaeus.Η πρώτη φόρα που ακούσαμε κάτι για το Firebox,ήταν πολύ καιρό πριν κυκλοφορήσει όταν ο Joey Tempest σε συνέντευξη του ρωτήθηκε ποιά θα ήταν η απάντηση σε μια ερώτηση που θα ήθελε να του κάνουν αλλά δεν έγινε κι εκείνος απάντησε με αυτή ακριβώς τη λέξη.Αργότερα και αφού είχαμε ακούσει το άλμπουμ και ο Joey εξηγούσε τη σημασία των στίχων των τραγουδιών,για το Firebox δεν ήθελε να πει πολλά,αλλά να αφήσει τους ακροατές να βρουν δικό τους νόημα στα λόγια του κομματιού.

Ο Mic Michaeli είναι αυτός που μας καλωσορίζει σε αυτή την καινούρια εκδοχή του Firebox με τον χαρακτηριστικό του τρόπο και μας προειδοποιεί για το σόλο του στο keyboard,για το οποίο όπως λέει δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.Πράγματι ο κόσμος φωτίστηκε από την ενέργεια των ντράμς του Ian Haugland αλλά και την "καλλονή" που κρατούσε στα χέρια του ο John Norum την οποία μάλλον βλέπουμε για πρώτη φορά (αν κάποιος έχει σχετικά στοιχεία ας τα μοιραστεί μαζί μας).Όσο για τη στιγμή του σόλο που μας υποσχέθηκε ο Maestro (που παίζει στα keyboards που τον έχουμε δει να χρησιμοποιεί στη σκηνή σε έναν χώρο όπου βλέπουμε πολλά αντικείμενα από τον εξοπλισμό της μπάντας) αξίζει να το απολαύσετε ακούγοντας προσεκτικά πως "δένουν" μαζί όλα τα όργανα.Για να πούμε την αλήθεια αυτό το βίντεο,μας άρεσε περισσότερο από το "επίσημο" του 2012-ίσως γιατί οι Europe μας έχουν λείψει πολύ,ίσως πάλι γιατί προτιμούμε να τους βλέπουμε όπως είναι την ώρα που παίζουν και απολαμβάνουν και οι ίδιοι τη μουσική τους.

Τα ραντεβού μας όμως με την μπάντα συνεχίζονται όπως φρόντισε να μας υπενθυμίσει ο John Leven μέσα από ένα σύντομο βίντεο.Ο μπασίστας μάλιστα έδωσε και κάποια στοιχεία για το τι πρόκειται να ακούσουμε αυτή την εβδομάδα κάνοντας τους φίλους της μπάντας να μαντέψουν πως έρχεται το Drink And Smile και πάλι μέσα από το Bag Of Bones.Σίγουρα έχει μεγάλο ενδιαφέρον,μέτα από δύο πολύ δυναμικά κομμάτια να ακούσουμε πως θα αντιμετωπιστεί αυτό το πολύ ιδιαίτερο τραγούδι.Παρασκευή βράδυ την γνωστή ώρα συντονιζόμαστε στο europethebandtv αλλά και στις σελίδες της μπάντας στα κοινωνικά δίκτυα.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη EUROPE (@officialeuropetheband) στις 4 Νοέ, 2020 στις 3:00 πμ PST

Friday Night #1//Got To Have Faith

 To Got To Have Faith,το πρώτο single από το άλμπουμ Start From The Dark με το οποίο οι Europe στη μουσική σκηνή το 2004 ήταν το πρώτο κομμάτι που ηχογράφησαν ξανά και γύρισαν σε βίντεο για να παρουσιάσουν στο δεύτερο ραντεβού με τους φίλους τους το βράδυ της Παρασκευής 23 Οκτωβρίου,μέσα από το κανάλι τους europethebandtv.

Όπως λέει ο Joey Tempest στη σύντομη εισαγωγή του βίντεο,διάλεξαν για την περίσταση τραγούδια από το ρεπερτόριο τους που μπορούν να ανεβάσουν τόσο τη δική τους διάθεση όσο και τη δική μας.Ιδανικό το ξεκίνημα λοιπόν με το Got To Have Faith,που το μήνυμά του φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα στους περίεργους καιρούς που ζούμε.Κάπως έτσι ο Joey μας προσκαλεί στην όχι και τόσο μυστική πλέον"κρυψώνα" του(το CSI αναλύει λεπτομερώς τα ευρήματα και προβλέπεται πολυσέλιδο πόρισμα) και η φωνή του Scott Gorham μας καλωσορίζει στα βράδια Παρασκευής με τους Europe (the band για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις).Συναντάμε τον John Norum σε μια γνώριμη γωνιά του στούντιο Play Υard,τον John Leven σε "μια ωραία ατμόσφαιρα",τον Ian Haugland πίσω από τα ντραμς  του και τέλος δεν σας κρύβουμε πως πολύ θα μας άρεσε μια ξενάγηση στο σπίτι του maestro,Μic Michaeli μιας και κάθε φορά τον βλέπουμε να περιστοιχίζεται από πολύ ενδιαφέροντα αντικείμενα.Όσο για το Got To Have Faith είναι πραγματικά καλοδεχούμενο έτσι όπως ακούγεται φρεσκαρισμένο, με την ένταση αρκετά ανεβασμένη.Είναι κατανοητό πως τόσο καιρό μακριά από τη σκηνή υπάρχει συσσωρευμένη ενέργεια που κάπως πρέπει να εκτονωθεί.

Πέρα όμως από ότι μπορεί να το κάνει σήμερα επίκαιρο,το συγκεκριμένο κομμάτι για μας παραμένει συνδεδεμένο με μια πολύ ξεχωριστή ανάμνηση.Μετά από ένα καλοκαίρι που μέσα από την reunion tour οι Europe θύμισαν στον κόσμο την δύναμη της μουσικής τους και μας έδωσαν το πρώτο στίγμα της νέας εποχής που ξεκινούσε γι'αυτούς με το Start From The Dark,ήρθε το Got To Have Faith, πρώτο single και βίντεο από την αγαπημένη μας μπάντα μετά από πολλά χρόνια,για να δηλώσει πως οι Εurope επέστρεψαν για να μείνουν.Λίγα χρόνια αργότερα,τον  Γενάρη του 2008 ακούσαμε την Almost Unplugged εκδοχή του ομώνυμη συναυλία που μεταδόθηκε ζωντανά και μέσα από το διαδίκτυο και τώρα το lockdown έγινε αφορμή να το απολαύσουμε σε μια ακόμη του μορφή.Σε κάθε περίπτωση,όπως και να το ακούσουμε το αγαπάμε και απλά διαπιστώνουμε πως είναι ένα τραγούδι που αντέχει όχι μόνο στο χρόνο,αλλά και στους δημιουργικούς "πειραματισμούς" της μπάντας.

Και μιας και αναφερθήκαμε στο Almost Unplugged,o Ιan Haugland βρίσκει πολύ καλή ιδέα μια επανάληψη του αυτή την περίοδο που δεν γίνονται συναυλίες και θα το πρότεινε και στα υπόλοιπα μέλη της μπάντας,όπως είπε μετά από σχετική ερώτηση που του έγινε σε συνέντευξή του στο γαλλικό site,αφιερωμένο στους Europe europetheband.fr.O Ιan ακόμα αποκάλυψε πως θα δουλέψουν πάνω σε καινούρια τραγούδια μέσα στο χειμώνα και όταν έχουν έτοιμο υλικό θα μπουν στο στούντιο με την ελπίδα να μπορέσουν να κυκλοφορήσουν ένα νέο άλμπουμ ως το τέλος του επόμενου χρόνου αν και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο χρονικό πλάνο.Το ίδιο ισχύει και για τις συναυλίες,αφού είναι ακόμα πολύ νωρίς για να μπορούν να ανακοινώσουν κάτι.Ο ίδιος ασχολείται παράλληλα και με μια προσωπική  δουλειά,έναν φόρο τιμής για τις μπάντες που τον επηρέασαν,δεν ξέρει όμως αν και πότε θα κυκλοφορήσει.Στην ίδια συνέντευξη θα μάθετε τις εντυπώσεις του από την τελευταία δεκαπενταευία με τους Europe,με ποιούς καλλιτέχνες θα ήθελε να συνεργαστεί,τι είδους μουσική του αρέσει να ακούει,αλλά και γιατί ο κόσμος νιώθει τόση νοσταλγία για την δεκαετία του 80.

Αυτή την εβδομάδα o John Norum μαζί με την προέκταση του εαυτού του(δηλαδή την κιθάρα του) και τον καλό του φίλο και συνεργάτη Peer Stappe,ανέλαβε το καθήκον να μας θυμίσει το επόμενο ραντεβού μας με τους Europe ,την γνωστή πλέον μέρα και ώρα,Παρασκευή στις 9.00 μ.μ.Για να δούμε τι μας ετοιμάζουν αυτή τη φορά.

Europe@Sweden Rock 2013 Memories

photo:Patric Ullaeus

Το πρώτο βράδυ Παρασκευής παρέα με τους Europe έλαβε χώρα στις 16 του Οκτώβρη με το επίσημο οπτικό υλικό της επετειακής συναυλίας για τα 30 χρόνια τους στη δισκογραφία που δόθηκε τον Ιούνιο του 2013 στα πλαίσια του Sweden Rock Festival  και φυσικά έτυχε θερμής υποδοχής από τους φίλους τους σε όλο τον κόσμο.Αρκετές χιλιάδες συντονίστηκαν την ώρα της πρώτης  "ζωντανής" μετάδοσης και ακόμα περισσότεροι συνεχίζουν να το παρακολουθούν καθημερινά αφού το βίντεο παραμένει διαθέσιμο για λίγες μέρες ακόμα.Τι κι αν υπάρχει το DVD,ο πειρασμός του να απολαμβάνεις αυτή την μοναδική συναυλία με ένα από κλικ στο Youtube αποδείχτηκε μεγάλος και μας κάνει να το ξενυχτάμε κάθε βράδυ (είναι και δυόμιση ώρες το άτιμο) αλλά χαλάλι τους.To βίντεο ήταν επίσης μέρος της δεύτερης μέρας του ψηφιακού φεστιβάλ Streaming For Vengeance (18 Οκτωβρίου) που περιλάμβανε παρόμοιες ζωντανές εμφανίσεις από καλλιτέχνες που εκπροσωπούνται στην Ιαπωνία από την εταιρεία Victor,όπως και οι Europe.

Είναι πραγματικά απολαυστικό να ξαναζείς αυτό το ταξίδι (για κάποιους μεταφορικά για άλλους κυριολεκτικά) στις τρεις δεκαετίες της μουσικής αυτής της μπάντας-από τα πρώτα,αδέξια ίσως βήματα του In The future To Come και του Seven Doors Hotel ως τις μεγάλες μέρες του The Final Countdown και του Out Of This World αλλά και από τα δείγματα της καινούριας γνωριμίας μαζί τους,με το Start From The Dark και το Αlways The Pretenders ως τα τραγούδια του Bag Of Bones που ήταν τότε το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους.Να τραγουδάς μαζί τους όοολα τα τραγούδια, στίχο- στίχο, από το πρώτο ως το τελευταίο και να παρασύρεσαι από το ρυθμό ακόμα και σε head-banging,έστω κι έτσι,ασφαλώς,μακριά από συνωστισμούς,μπροστά από τον υπολογιστή σου.Για κάποιους από μας που τόλμησαν το ταξίδι μιας ζεστής καλοκαιρινής βραδιάς στον σουηδικό νότο μόνο και μόνο για να είναι εκεί,να γίνουν κομμάτι αυτής της ξεχωριστής γιορτής,ξαναζωντάνεψαν υπέροχες αναμνήσεις όπως το κράτημα της ανάσας όταν ο John Norum και ο Michael Schenker βρέθηκαν μαζί στη σκηνή ή την αληθινή συγκίνηση του να βλέπεις τον Scott Gorham,θρυλικό κιθαρίστα των Thin Lizzy να γίνεται για λίγο μέλος της αγαπημένης σου μπάντας.

The Precious!

"You and me,this is our church",τραγουδάει κάποια στιγμή ο Joey Τempest μπροστά στους τριάντα περίπου χιλιάδες,παραδομένους στο μαγικό ξόρκι της μουσικής των Europe,θεατές του φεστιβάλ και δεν μπορείς να μη σκεφτείς πως αυτή η τόσο όμορφη εικόνα, σήμερα,με τον τρόπο που η πανδημία έχει αλλάξει τη ζωή μας θα προκαλούσε πανικό.Δεν ξέρουμε πότε θα μπορέσουμε να ξαναζήσουμε κάτι τέτοιο,να  ξαναδούμε μαζί στη σκηνή αυτό το αεικίνητο ξωτικό ,τον Joey Tempest,τον πιο cool επί γης μπασίστα John Leven,τον Ian Haugland να χτυπάει τα ντραμς του με ενέργεια ικανή να φωτίσει ένα γήπεδο,τον μαέστρο Mic Michaeli να απολαμβάνει κάθε νότα που βγαίνει από τα πλήκτρα του, τον John Norum να παίζει κάθε νότα σαν να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου και εμείς να είμαστε κάπου εκεί,να χαιρόμαστε αυτό που συμβαίνει ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους φίλους.Κάπως πρέπει να πάρει μπροστά η ζωντανή μουσική,να μπορεί να την απολαύσει και πάλι το κοινό από κοντά,ελπίζουμε όχι μέσα σε φούσκες,όπως είδαμε να γίνεται πρόσφατα.

Προς το παρόν πάντως δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο από το να προσαρμοστούμε στις συνθήκες και να περιμένουμε το επόμενο ραντεβού μας με τους Europe που ξεκινά την Παρασκευή 23 Οκτωβρίου στις 9.00 μ.μ. ώρα Ελλάδας πάντα μέσα από το europethebandtv, με το πρώτο "exclusive lockdown session" όπως το χαρακτήρισε ο Ian Haugland που ανέλαβε την παρουσίαση του μέσα από ένα σύντομο βίντεο.Η αλήθεια είναι πως ο αγαπητός ντράμερ δεν μας έδωσε και πολλά να καταλάβουμε σχετικά με το τι πρόκειται να δούμε από  εδώ και πέρα,όμως στο δελτίο τύπου που συνόδευε την ανακοίνωση των Friday Nights With Europe The Band o Joey Tempest δήλωσε πως τα μέλη της μπάντας ηχογράφησαν και κατέγραψαν σε βίντεο κάποια από τα  πιο ανεβαστικά τραγούδια τους ,κάτι που έγινε στη διάρκεια της καραντίνας και του καλοκαιριού και φυσικά το διασκέδασαν που κατάφεραν να παίξουν και πάλι μαζί έστω και με αυτό τον τρόπο.O Joey συμπλήρωσε πως ελπίζουν να συνεχίσουν αυτές τις αποκλειστικές βραδιές για τους φίλους τους για αρκετό καιρό καθώς αυτό τους βοηθά να μένουν στα πράγματα σε μια εποχή που δεν μπορούν να κάνουν περιοδείες.

Κι επειδή όλοι ελπίζουμε πως η επόμενη χρονιά θα είναι καλύτερη από αυτή που ζούμε τώρα και θα βρούμε έναν τρόπο να αντιμετωπίσουμε αυτό που συμβαίνει ήδη το φεστιβάλ Tons Of  Rock που γίνεται στη Νορβηγία ανακοίνωσε το τριήμερο πρόγραμμα του για το 2021 (24-26 Ιουνίου) ,το οποίο περιλαμβάνει και τους Europe (Πέμπτη 24 Ιουνίου 2021,με headliners τους Scorpions).Φυσικά είναι πολύ νωρίς για σχετικές ανακοινώσεις από την πλευρά της μπάντας,ευχόμαστε όμως όλα να πάνε καλά και το φεστιβάλ να πραγματοποιηθεί όπως είναι προγραμματισμένο.

Friday Nights With Europe!

Kαι να που ξαφνικά η Παρασκευή έγινε η αγαπημένη μας μέρα αφού για τον επόμενο ενάμιση περίπου μήνα κάθε Παρασκευή βράδυ έχουμε ραντεβού με τους Europe!Μετά την ακύρωση των προγραμματισμένων συναυλιών τους για την άνοιξη και το καλοκαίρι και με τις καθόλου ευνοϊκές για τη ζωντανή μουσική συνθήκες που επικρατούν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη πέρασε ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα κάποιων μηνών που δεν είχαμε νέα για κάποια δραστηριότητα της μπάντας.Ευτυχώς αυτό το διάστημα αυτοί δεν κάθισαν ήσυχοι και επιτέλους πλησιάζει η στιγμή που θα απολαύσουμε και εμείς τα αποτελέσματα της ανησυχίας τους.

Έτσι λοιπόν αρχής γενομένης από την Παρασκευή 23 Οκτωβρίου και για 5 εβδομάδες οι Europe θα μας παρουσιάζουν μέσα από το κανάλι τους στο Youtube,europethebandtv ,αλλά και τις σελίδες τους στα κοινωνικά δίκτυα  μια σειρά από βίντεο με επανηχογραφήσεις των σημαντικότερων τραγουδιών τους που έγιναν φυσικά από τον καθέναν ξεχωριστά κατά τη διάρκεια του lockdown,με τον τίτλο Friday Nights With Europe The Band.To οπτικό υλικό επιμελήθηκε και μόνταρε ο γνωστός σκηνοθέτης και σχεδόν μόνιμος συνεργάτης της μπάντας,Patric Ullaeus ενώ τη μίξη του ήχου έκανε ο παραγωγός του Bag Of Bones,Kevin Shirley (γιατί όπως ξέρουμε η ομάδα δεν κάνει προχειροδουλειές).Στα βίντεο όπως φαίνεται θα υπάρχει και αφήγηση με τη φωνή του θρυλικού κιθαρίστα των Thin Lizzy και Black Star Riders,Scott Gorham. 

Δεν είναι όμως μόνο αυτά αφού υπάρχουν και δύο Παρασκευές bonus.Aύριο,16 Οκτωβρίου θα μεταδοθεί η επετειακή συναυλία του 2013 στο Sweden Rock Festival για τα 30 χρόνια τους στη δισκογραφία (με τη συμμετοχή των Scott Gorham και Michael Schenker )ως...ορεκτικό και η σειρά θα

κλείσει στις 27 του Νοέμβρη με τη συναυλία του 2016 στο Roundhouse,στο Λονδίνο για την 30η επέτειο του The Final Countdown.Το πρόγραμμα λοιπόν έχει αναλυτικά ως εξής:

16 Οκτωβρίου -30th Anniversary Show/Live At Sweden Rock 2013

23 Οκτωβρίου- Εurope Exclusive Session 1

30 Οκτωβρίου- Εurope Exclusive Session 2

6   Νοεμβρίου- Εurope Exclusive Session  3

13 Νοεμβρίου- Εurope Exclusive Session 4

20 Νοεμβρίου- Εurope Exclusive Session 5

27 Νοεμβρίου-Τhe Final Countdown 30th Anniversary/Live At The Roundhouse.

Όλες οι μεταδόσεις θα ξεκινούν στις 9 το βράδυ ώρα Ελλάδας (8 μ.μ.CET) και θα είναι διαθέσιμες για παρακολούθηση για 7 μέρες.

Kανονίστε λοιπόν το πρόγραμμα σας γιατί οι Παρασκευές (αλλά και η υπόλοιπη εβδομάδα αν το τραβάει η όρεξή σας) ανήκουν στους Europe.Kαι μη φοβάστε τίποτα.Θα τον βγάλουμε το χειμώνα.

Joey Tempest and The Ace Of Spades

Σαράντα χρόνια συμπληρώθηκαν από την κυκλοφορία του εμβληματικού Ace Of Spades των Motorhead και ποιον θα σκεφτόσασταν σαν τον πιο κατάλληλο άνθρωπο για να μιλήσει για αυτόν τον δίσκο που-για εμάς τουλάχιστον-παραμένει ο ορισμός του άμεσου,ακατέργαστου και ανόθευτου ροκ?Τον Joey Tempest φυσικά.Μέσα από ένα βίντεο-μήνυμα που ανέβηκε στις επίσημες σελίδες των Motorhead στα κοινωνικά δίκτυα,ο Joey έδωσε τη δική του,κάπως ανατρεπτική οπτική για το άλμπουμ με το οποίο η μπάντα" άνοιξε την πύλη ανάμεσα στην κόλαση και τον παράδεισο και δαίμονες και άγγελοι ενώθηκαν σε μια ανίερη συμμαχία,"όπως είπε ο ίδιος.Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να το περιγράψει καλύτερα.

O Joey έχει αναφερθεί αρκετές φορές και στην επεισοδιακή γνωριμία των Europe με τον Lemmy,στο αγαπημένο του στέκι το Rainbow Bar and Grill,στο Los Angeles.Eκεί τον είδαν να παίζει pinball-ή φλίπερ αν προτιμάτε,για να συνεννοούμαστε καλύτερα-και δεν έχασαν την ευκαιρία να συστηθούν ως "the band Europe".Εκείνος έμεινε προσηλωμένος στο παιχνίδι του,πήρε το χρόνο του και τελικά απάντησε χωρίς καν να τους κοιτάξει:"Europe is not a rock band".(Λογικό,αφού  Ευρώπη, εκτός από τη μπάντα, λέγεται και μία ήπειρος).Εκείνοι πάντως δεν τον παρεξήγησαν για την απάντησή του,ένιωσαν όμως σαν να πήραν κάπως το αίμα τους πίσω όταν το περίφημο εκείνη την εποχή,μουσικό περιοδικό Kerrang! είχε σαν τίτλο σε άρθρο του για συναυλία τους "Europe play louder than Motorhead."Στο άρθρο αυτό,που μέχρι και σήμερα οι Europe φέρουν ως παράσημο,έκανε μια αναφορά με πολύ χιούμορ ο Joey στο τέλος του μηνύματός του.

Mε αφορμή την πρώτη ζωντανή διαδικτυακή εμφάνιση των Europe που έγινε πριν από λίγες μέρες για λογαριασμό της NetApp είπαμε πως η μπάντα έχει στα σκαριά κάποια ακόμα πράγματα που θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε αργά η γρήγορα.Πριν από λίγες μέρες λοιπόν δημοσίευσαν στην σελίδα τους στο facebook μια φωτογραφία με την εμφάνιση που χρησιμοποιεί ο Joey Tempest στις συναυλίες,η οποία συνοδευόταν και από ένα μήνυμα που έλεγε πως κάτι ετοιμάζουν για όλους εμάς τους φίλους τους και σύντομα θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες.Σε γλυκιά (και βασανιστική) αναμονή λοιπόν για νεότερα, γιατί-όπως έχουμε ξαναπεί-χωρίς Europe απλά δεν γίνεται.

Europe Back On Stage!

Επιτέλους!Σχεδόν ένα χρόνο μετά την τελευταία τους συναυλία (4 Οκτωβρίου του 2019 στην Αργεντινή)και 5 μήνες μετά την ακουστική διασκευή του Walk The Earth για την συγκέντρωση χρημάτων προς ενίσχυση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και τον αγώνα για την αντιμετώπιση της πανδημίας του Covid-19,είχαμε δράση από τους Europe.Πιο συγκεκριμένα η μπάντα το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης 24 Σεπτεμβρίου, πραγματοποίησε μια εμφάνιση "νέου τύπου", σύμφωνα με τα δεδομένα της εποχής για τους πελάτες της υπηρεσίας NetApp που είχαν την ευκαιρία να τους παρακολουθήσουν μέσω live streaming κατόπιν ειδικής πρόσκλησης.

photo:Patric Ullaeus

H συναυλία είχε διάρκεια μιας ώρας και το σετ περιλάμβανε τις επιτυχίες από τα δύο πιο γνωστά άλμπουμ τους, The Final Countdown και Out Of This World(Rock The Night,Superstitious,Carrie,Ready Or Not,Open Your Heart,Let The Good Times Rock,Cherokee,The Final Countdown).Δεν υπήρχε κοινό στο χώρο που έπαιζε η μπάντα-κάτι σίγουρα πρωτόγνωρο και για τους ίδιους-αφού οι θεατές παρακολουθούσαν μέσω Zoom.Aν και δεν υπήρξε κάποια ανακοίνωση από πλευράς των Europe-πιθανόν επειδή απευθυνόταν σε συγκεκριμένο κοινό-η είδηση διέρρευσε μέσα από το facεbook και τη σελίδα των τεχνικών της μπάντας που  "μαρτύρησαν" πως ετοιμάζουν τη ζωντανή εμφάνιση αλλά και από κάποιους φίλους της μπάντας, χρήστες της  ΝetApp.Όσοι κατάφεραν να παρακολουθήσουν τη συναυλία και μοιράστηκαν την εμπειρία τους μέσα από το φόρουμ Wings Of Tomorrow αναφέρθηκαν σε κάποια προβλήματα που παρουσίασε το streaming και είχαν να κάνουν κυρίως με τον ήχο ενώ παραπονέθηκαν και για την εικόνα που έδινε το Zoom αφού έβλεπαν περισσότερο τους χρήστες που παρακολουθούσαν-μεταξύ των οποίων ήταν και οι μάνατζερ των Europe,Adam Parsons και Ace Trump-παρά τη μπάντα.Tο σημαντικό πάντως είναι πως η αρχή έγινε και οι Europe βρέθηκαν και πάλι μαζί να παίζουν μουσική.Μάλιστα όπως σχολιάστηκε ήταν και σε πολύ καλή φόρμα δεδομένης της απουσίας τους από τη σκηνή για ένα περίπου χρόνο.Κατάφεραν να δημιουργήσουν ωραία ατμόσφαιρα αν και ήταν αρκετά περίεργο το να παίζουν χωρίς κοινό μπροστά τους.Σίγουρα θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να μάθουμε πως τους φάνηκε αυτή η καινούρια,διαφορετική εμπειρία.Προς το παρόν δεν υπάρχει προοπτική να δούμε υλικό (εικόνα και ήχο) από αυτή την εμφάνιση,υπάρχουν όμως κάποιες φωτογραφίες που μπορείτε να δείτε στο Wings of tomorrow,αλλά και στις σελίδες των Ian Hauglandκαι John Leven στο facebook.

H αλήθεια είναι πως κάποιοι από εμάς είχαν ανησυχήσει από την απόλυτη σιωπή που επικρατούσε στο στρατόπεδο της μπάντας,ευτυχώς όμως όπως αποδείχτηκε είχαν δίκιο οι πιο αισιόδοξοι που έλεγαν πως αυτοί κάτι ετοιμάζουν.Γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα έχουμε κι άλλα να περιμένουμε.Κάτι είχε πει ο Joey Tempest στο μήνυμα του τον μακρινό Μάιο ότι τα μέλη της μπάντας είναι σε επικοινωνία και δουλεύουν πάνω σε κάποια πράγματα που σκοπεύουν κάποια στιγμή να μοιραστούν με το κοινό,φαίνεται όμως πως στη διάρκεια της συναυλίας έγινε πιο συγκεκριμένος.Είπε λοιπόν πως αποφάσισαν να δουλέψουν μέσα από το διαδίκτυο και έχουν ετοιμάσει κάποια βίντεο που θα μας παρουσιάσουν πολύ σύντομα ενώ συμπλήρωσε πως αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να παραμένουν σε επαφή,να δουλεύουν και να κάνουν σχέδια με την ελπίδα πως θα επιστρέψουν στις περιοδείες πριν περάσει πολύς καιρός.Εμείς ελπίζουμε πως αυτή η πρώτη διαδικτυακή εμφάνιση θα λειτουργήσει και σαν ένα πείραμα για τη μπάντα προκειμένου να κάνουν κάτι ανάλογο που θα μπορούν να το παρακολουθήσουν όλοι οι φίλοι τους-υπάρχει άλλωστε το επιτυχημένο παράδειγμα του Almost Unplugged από το παρελθόν-.

photo:Talee Savage

Πάντως όσοι περιμένουν να απολαύσουν τον Joey στην μεγάλη συναυλία του Planet Rock,Zeppelin Symphonic θα χρειαστεί να περιμένουν μερικούς μήνες ακόμα αφού η εκδήλωση που μετά την πρώτη αναβολή είχε προγραμματιστεί για τις 4 του Οκτώβρη,αναβλήθηκε και πάλι και αν όλα πάνε καλά θα πραγματοποιηθεί στις 23 Φεβρουαρίου του 2021.Εμείς πάντως περιμένουμε να ακούσουμε κάτι από τη μπάντα πολύ νωρίτερα γιατί-όπως λέει και μια αγαπημένη φίλη-χωρίς τους Europe πως θα βγάλουμε το χειμώνα?

Celebrating Eden

 Πρόσφατα ο Ian Haugland και ο Mic Michaeli χαρακτήρισαν το Last Look At Eden,που κυκλοφόρησε πριν από 11 χρόνια,σαν το άλμπουμ με το οποίο τα πράγματα άρχισαν να μπαίνουν στη θέση τους για τους Europe.Mετά το Start From The Dark με το οποίο αρκετά συγκρατημένα μας σύστησαν το νέο μουσικό τους πρόσωπο και το Secret Society που δοκίμασαν τα δικά τους όρια αλλά και πολλών θαυμαστών τους με το συγκεκριμένο άλμπουμ έδειξαν να βρίσκουν όχι μόνο τις μουσικές τους ισορροπίες αλλά και μια θέση στο κομμάτι της βιομηχανίας που αποτυπώνεται στις εμπορικές λίστες των επιτυχιών με το άλμπουμ να ανεβαίνει στο Νο 1 του σουηδικού chart ενώ το single Νew Love In Town έπαιξε πολύ στα ραδιόφωνα της χώρας τους.

Η ηχογράφηση του άλμπουμ ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2008 και ολοκληρώθηκε στις αρχές του 2009 στο στούντιο Bohus στο Γκέτεμποργκ υπό την επίβλεψη του Tobias Lindell,ενός νέου αλλά έμπειρου παραγωγού,βραβευμένου για τη δουλειά του με καλλιτέχνες από το χώρο της ροκ μουσικής (όπως οι Mustache) και όχι μόνο.Κάποιες επιπλέον ηχογραφήσεις (κυρίως από τον John Norum) έγιναν και στη Στοκχόλμη στα στούντιο Playyard και 13.Η μπάντα ταξίδεψε ως την Πράγα όπου ηχογράφησαν  κάποια κομμάτια με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Τσεχίας.Φίλοι Σουηδοί καλλιτέχνες συμμετείχαν στο άλμπουμ ,ο καθένας από το πόστο του.Η Titiyo και ο  Kleerup τραγούδησαν και έπαιξαν μουσική αντίστοιχα  (και οι δυο είχαν πάρει μέρος μαζί με τον Joey Tempest και τον John Norum στην τελετή των Polar Music Prize όπου βραβεύτηκαν οι Pink Floyd το καλοκαίρι του 2008) ενώ ο γνωστός συνθέτης και φίλος του Joey,Andreas Carlsson που έχει συνεργαστεί με πολύ γνωστά ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής,πρόσθεσε και τη δική του έμπνευση στη σύνθεση τριών κομματιών(Last Look At Eden,Gonna Get Ready,In My Time).Για χάρη του Carlsson,εκείνη τη χρονιά ο Joey κάθισε για μια βραδιά στη θέση του κριτή (ως καλεσμένος) στο σουηδικό talent show."Idol".

Υπεύθυνος για την εικόνα του άλμπουμ -μίνιμαλ,σε άσπρο μαύρο-και φυσικά για το εντυπωσιακό μήλο στο εξώφυλλο που έκλεψε την παράσταση ο Δημήτρης Δημητριάδης.Ανάλογη αισθητική και στις φωτογραφίες της μπάντας με την υπογραφή του γνωστού Σουηδού φωτογράφου Fredrik Etoall.

Mε την έναρξη των ηχογραφήσεων "γεννήθηκε" και το blog της μπάντας όπου μέσα από φωτογραφίες,βίντεο και σχόλια μπορούσαν όλοι οι φίλοι τους να παρακολουθούν την πορεία της δημιουργίας του νέου άλμπουμ.

Η πρώτη ολοκληρωμένη επαφή με κάποιο από τα τραγούδια του έγινε μερικούς μήνες μετά την ολοκλήρωσή του και συγκεκριμένα τον Μάϊο και στις συναυλίες των Europe στη Χιλή όπου ακούστηκε για πρώτη φορά το Mojito Girl.Ένα ωραίο riff κι ένα ακόμα καλύτερο σόλο σε συνδυασμό με ένα χαλαρό στιχουργικά θέμα (από αυτά που σήμερα ο Joey Tempest θα αποκαλούσε "ροκ ποίηση") μπέρδεψε κάπως το κοινό που περίμενε κάτι πιο δυνατό.Και αυτό ήρθε με το πρώτο single,το Last Look At Eden.Ένα βαρύ riff και μια μεγάλη μελωδία φέρνουν στο μυαλό κλασικούς Europe,χωρίς όμως να θυμίζουν τον ήχο του παρελθόντος.Από τα παλιά και η μελωδία του δεύτερου single,New Love In Town που είχε γραφτεί  μαζί με τα τραγούδια του Prisoners In Paradise ενώ την έμπνευση για τους στίχους έδωσε η γέννηση του πρωτότοκου γιου του Joey.Άλλο ένα τραγούδι που ακούστηκε στα καλοκαιρινά φεστιβάλ,πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ ήταν το ρυθμικό και απόλυτα ροκ Gonna Get Ready,ιδανικό για να παίζεται ζωντανά στη σκηνή.

Παράλληλα η μπάντα παρουσίασε μια ανανεωμένη εικόνα,πιο φρέσκια και φωτεινή,μέσα από τα βίντεο για τα δύο single,με τα οποία ξεκίνησε και η μακρόχρονη συνεργασία τους με τον σκηνοθέτη Patrick Ullaeus.

Το Last Look At Eden έδωσε το στίγμα των Europe στη σύγχρονη μουσική σκηνή.Κλασικές hard rock φόρμες,σαν τις μουσικές με τις οποίες μεγάλωσαν,αλλά με ένα πιο μοντέρνο "πείραγμα",τη "διαολιά"που γεννιέται από την ανάγκη τους να μη μένουν ακίνητοι αλλά να το πηγαίνουν κάθε φορά λίγο παρακάτω,δοκιμάζοντας τα όρια τους.Και σε αυτό το άλμπουμ η μπάντα κατάφερε να συνδυάσει πολλά διαφορετικά πράγματα-κλασικές μελωδίες και πιο "μεγαλοπρεπή"κομμάτια (New Love In Town,Last Look At Eden,No Stone Unturned),καθαρόαιμες "ροκιές"με riff από την κόλαση (Gonna Get Ready,The Beast)αλλά και fun κομμάτια με πιο χαλαρή (και ίσως λίγο sexy) διάθεση.Το αγαπημένο Only Young Twice και το Run With The Angels ακούγονται σαν συνδετικοί κρίκοι με το Secret Society.Το δεύτερο αλλά και το In My Time που κλείνει το άλμπουμ,αν και πολύ διαφορετικά μεταξύ τους είναι τα δύο τραγούδια που "κόβουν σαν μαχαίρι",λόγω της αληθινής ιστορίας που κρύβουν πίσω τους-την ξαφνική απώλεια της Michelle Meldrum Norum.Ο John Norum είχε εξομολογηθεί πως δεν είχε μπορέσει να πενθήσει τη γυναίκα του αφού είχε επικεντρωθεί στο να στηρίξει το παιδί του.Aκούγοντας το In My Time νιώθεις πως τελικά κατάφερε να θρηνήσει μέσα από την κιθάρα του και είναι αυτό το αυθεντικό συναίσθημα που κάνει το συγκεκριμένο κομμάτι κάτι πολύ παραπάνω από μια όμορφη μπαλάντα,το εκτοξεύει σε μια άλλη σφαίρα.

Η αλήθεια είναι πως μας λείπουν οι Europe,μας λείπει το να τους βλέπουμε στη σκηνή και να περιμένουμε νέα για το επόμενο άλμπουμ τους.Για να παρηγορηθούμε γιορτάσαμε την επέτειο του Last Look At Eden-πως αλλιώς;-ακούγοντας το ξανά και ξανά.Το απολαύσαμε όπως την πρώτη φορά,ίσως και περισσότερο.

Classic Rock's Night To Remember:Europe In Bursa 2015

Τον προηγούμενο μήνα στο τεύχος του Classic Rock που ήταν αφιερωμένο στα 100 καλύτερα τραγούδια του 21ου αιώνα (μέχρι τώρα)οι Europe "κέρδισαν" μια θέση στο Νο 51 με το War Of Kings.Στο πιο πρόσφατο τεύχος (278) του μουσικού περιοδικού οι συντάκτες του μια και το φετινό καλοκαίρι δεν υπάρχουν συναυλίες και φεστιβάλ θυμήθηκαν κάποιες ξεχωριστές ζωντανές εμφανίσεις από το παρελθόν.Σε ένα αφιέρωμα με τίτλο Α Νight To Remember και ανάμεσα σε αξιομνημόνευτες συναυλίες καλλιτεχνών όπως ο David Bowie και οι Robert  Plant και Jimmy Page φιγουράρει και αυτή των Europe στο 54ο Διεθνές φεστιβάλ στην Προύσα της Τουρκίας τον Ιούνιο του 2015.

H Polly Glass (www.loudersound.com)ακολούθησε τη μπάντα στη δεύτερη παρουσία τους στην Τουρκία  στα μέρη που η ομάδα μπάσκετ του Άρη σήκωσε πανηγυρικά το δεύτερο ευρωπαϊκό της κύπελλο  (όπως μας θυμίζει ακούραστα κάθε φορά ένα από τα φίλαθλα μέλη της δικής μας ομάδας) δύο χρόνια μετά την συναυλία στην Κωνσταντινούπολη  τον Σεπτέμβριο του 2013.Και μπορεί για την Πόλη  οι ροκ συναυλίες να είναι πλέον κάτι το συνηθισμένο,στο συγκεκριμένο φεστιβάλ όμως φιλοξενούνται καλλιτέχνες της κλασικής μουσικής και δημοφιλή ονόματα της παραδοσιακής και σύγχρονης μουσικής,οι Europe ήταν οι μοναδικοί εκπρόσωποι του μουσικού είδους που ακούει στο όνομα ροκ.

Μια στάση στο δρόμο για την Προύσα,λίγο πριν τα μεσάνυχτα για να αγοράσουν μπύρες τους έφερε αντιμέτωπους με το νόμο που απαγορεύει την πώληση αλκοόλ μετά τις 10 το βράδυ στην Τουρκία,έτσι συμβιβάστηκαν με ποπ κορν.Αλκοόλ δεν υπήρχε ούτε στο γεύμα  προς τιμήν τους την επόμενη μέρα,μόνο τουρκικές σπεσιαλιτέ,καφές,τσάι και χυμοί φρούτων.Τα μέλη της μπάντας προσαρμόστηκαν,έτσι κι αλλιώς είχαν αποφασίσει να αφήσουν οτιδήποτε "σκληρότερο" από κρασί και μπύρα έξω από τις περιοδείες τους.Στην Προύσα μια μεγαλούπολη που ξυπνάει ξημερώματα με τον μουεζίνη να καλεί σε προσευχή το πρόγραμμα των Europe είχε ακόμα θέατρο σκιών,βόλτα στην υπαίθρια αγορά όπου συναντούν πολλούς κουστουμαρισμένους επίσημους και φυσικά την απαραίτητη συνέντευξη τύπου πριν τη συναυλία.Αυτές οι καταστάσεις δεν ήταν κάτι καινούριο γι' αυτούς αφού στο δεύτερο κομμάτι της καριέρας τους έχουν επισκεφτεί πολλές χώρες της ανατολικής Ευρώπης όπως η Αλβανία,η Βουλγαρία,η Ρουμανία και η Σλοβακία που δεν ήταν ακριβώς φιλικές προς τη ροκ μουσική την δεκαετία του 80.Ο Ian Haugland θυμήθηκε τη συνάντησή του με μια θαυμάστρια από τη Ρουμανία που του εξομολογήθηκε πως τότε η ροκ μουσική απαγορευόταν στη χώρα κι εκείνη με τους φίλους της άκουγαν κρυφά τις λαθραίες κασέτες του The Final Countdown στο υπόγειο της γιαγιάς της.

    

Όχι πως εκείνη την εποχή δεν βρέθηκαν σε μέρη έξω από τα συνηθισμένα όπου αντιμετώπισαν ανάλογες καταστάσεις.Όπως το 88 στην Ινδία όταν έπαιξαν σε μια σκηνή φτιαγμένη από μπαμπού ενώ λίγο αργότερα σε συναυλία τους στην Ταϊβάν η σκηνή έπαιρνε ρεύμα από μια βενζινοκίνητη γεννήτρια που όμως  "έμεινε" αμέσως μετά το  πρώτο τραγούδι,αναγκάζοντας τους να ψάχνουν για καύσιμα προκειμένου να τελειώσουν τη συναυλία.Στα τέλη του 1990 βρέθηκαν για πρώτη φορά στη Τζακάρτα,στην Ινδονησία και ο διοργανωτής  έφερε έναν χορευτή της βροχής σε πλήρη εξάρτυση που χόρεψε τον χορό του με μεγάλη επιτυχία.Σε άλλη περιοχή στην ίδια χώρα οι άντρες της ασφάλειας στη συναυλία κρατούσαν όπλα -η μπάντα αρνήθηκε να παίξει και μια συμβιβαστική λύση βρέθηκε με τα όπλα να αντικαθίστανται από κλομπ.

Στην Προύσα,στο ανοιχτό θέατρο Acikhava τα πράγματα ήταν πολύ πιο ειρηνικά με μια ατμόσφαιρα πολύ διαφορετική από αυτή ενός ροκ φεστιβάλ.Στο χώρο της συναυλίας κάποιος μπορούσε να προμηθευτεί ποπκόρν,μαλλί της γριάς και αναψυκτικά-ούτε σταγόνα αλκοόλ.Ακόμα και το κοινό δεν ήταν το απόλυτα τυπικό μιας ροκ συναυλίας.Φυσικά κυριαρχούσαν οι ροκ οπαδοί κάθε ηλικίας-από δεκαεξάρηδες που παρακολουθούσαν την πρώτη τους συναυλία μέχρι σαραντάρηδες που ήξεραν τη μπάντα από τη δεκαετία του 80 και ήταν εκεί με τα παιδιά τους-όλοι τους δήλωναν την "ταυτότητα" τους με τις μπλούζες από μπάντες (Metallica,Iron Maiden,AC/DC ακόμα και Slayer) που φορούσαν.Όμως δεν ήταν μόνο αυτοί,ήταν και κύριοι με κοστούμια που συνόδευαν κυρίες με μαντήλες,οικογένειες με παιδιά,ακόμα και τηλεοπτικοί αστέρες που συγκέντρωσαν τα φλας των φωτογράφων.Όταν η μουσική άρχισε να παίζει όλοι έγιναν ένα και ανταποκρίθηκαν σχεδόν με τον ίδιο ενθουσιασμό σε κάθε τραγούδι είτε αυτό ερχόταν από το "ένδοξο παρελθόν",είτε από το "ώριμο παρόν".H συντάκτης θυμάται πως στις πρώτες νότες του Final Countdown κοιτάζοντας τον Joey Tempest της φάνηκε σαν τον πιο χαρούμενο ροκ σταρ που είχε δει ποτέ κι ότι αυτή η χαρά είχε απλωθεί στον κάθε έναν στο κοινό.Στο άρθρο της του 2015,ο Joey μετά τη συναυλία δήλωνε ενθουσιασμένος με την αυθόρμητη αντίδραση και την αντίδραση του κοινού ενώ ο Ian Haugland υπογράμμιζε την ουσία της υπόθεσης λέγοντας πως η μουσική είναι για όλους άσχετα από θρησκευτικές ή πολιτικές πεποιθήσεις.

   

Μπορεί αυτή τη στιγμή να μην ξέρουμε πότε ακριβώς οι Europe θα μας χαρίσουν την επόμενη αξέχαστη βραδιά όμως το Sweden Rock Magazine έκανε μια ψηφοφορία για το πιο τραγούδι από το Prisoners In Paradise που πιθανόν να παρέλειψε η μπάντα θα ήθελε το κοινό να ακούσει όταν οι Europe επιστρέψουν στη σκηνή.Εμείς προς το παρόν δεν θα εκφράσουμε τις προτιμήσεις μας αλλά μια σκέψη που μας προκάλεσε αυτή η πρωτοβουλία.Πόσο πιθανό λέτε να είναι την επόμενη χρονιά που συμπληρώνονται και 30 χρόνια από την κυκλοφορία του άλμπουμ oi Εurope να παίξουν κάποια από τα τραγούδια του στη σκηνή του Sweden Rock Festival?Δεν ξέρουμε κάτι,απλά μια ιδέα μας μπήκε στο μυαλό αλλά... ωραία δε θα ήταν?

Joining Forces:Europe with Gotthard November 2009 Germany

Aν το 2020 είχε εξελιχθεί φυσιολογικά θα ήταν μια χρονιά με κοινές περιοδείες για τους Europe,τόσο στην Ευρώπη (Whitesnake) όσο και στην Αμερική (Foreigner,Kansas).Μπορεί στην πρώτη φάση της καριέρας τους την δεκαετία του 80 μόνη τέτοιου είδους περιοδεία να ήταν εκείνη με τους Def Leppard,μετά την επανένωση όμως δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν ενώσει δυνάμεις με άλλες μπάντες.Για να θυμηθούμε την πρώτη τους φορά θα χρειαστεί να γυρίσουμε αρκετά χρόνια πίσω.

Τον Νοέμβριο του 2009 οι Europe ξεκίνησαν την περιοδεία για το άλμπουμ τους Last Look At Eden ανοίγοντας τις συναυλίες των Ελβετών Gotthard στη Γερμανία.Οι Gotthard είχαν κι εκείνοι κυκλοφορήσει στις αρχές του Σεπτέμβρη το άλμπουμ Need To Believe που συνοδεύτηκε από μια περιοδεία σε όλη την Ευρώπη που κράτησε ως τον Αύγουστο της επόμενης χρονιάς.Τον Οκτώβρη του 2010 σχεδίαζαν έναν ακόμα γύρο συναυλιών στη Γερμανία που όμως δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ αφού στις αρχές του μήνα ο τραγουδιστής Steve Lee σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα στη διάρκεια ταξιδιού του στην Αμερική.

Η πρεμιέρα της περιοδείας για τους Europe έγινε στο Λονδίνο την 1η Νοεμβρίου με μια ξεχωριστή εμφάνιση στο θρυλικό Relentless Garage στα πλαίσια των συναυλιών για τα βραβεία του περιοδικού Classic Rock ,όπου είχε δώσει το παρών και ο Joey Tempest.Εκείνο το βράδυ θα παίξουν για πρώτη φορά ένα ακόμη τραγούδι από το νέο άλμπουμ,το No Stone Unturned και θα υποβάλλουν για μια ακόμη φορά τα σέβη τους στους UFO με το Only You Can Rock Me.Μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα  στη σκηνή του The Garage ανέβηκαν οι Greenday για μια μυστική εμφάνιση έκπληξη ως Foxboro Hot Tubs.

     

Λίγες μέρες αργότερα στις 7 του Νοέμβρη στην Βρέμη δίνουν την πρώτη από τις 14 συνολικά κοινές συναυλίες  με τους Gotthard με το The Beast να κάνει πρεμιέρα στο σετ τους.Μέσα από το blog που διατηρούσαν τότε( europethebandblog)-και που κατά την ταπεινή μας γνώμη ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον από την σελίδα τους στο facebook-μοιράστηκαν με το κοινό μέσα από κείμενα,φωτογραφίες και βίντεο τις εμπειρίες τους από όσα συνέβησαν στη διάρκεια της περιοδείας τόσο επί σκηνής όσο και στα παρασκήνια,όπου η αλήθεια είναι  πως εκτυλίχθηκαν κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες καταστάσεις.Eκεί εμφανίστηκε ένας μυστηριώδης τύπος που μας συστήθηκε ως "Τhe German promoter"και ο Mic μας έδειξε πως το αυθεντικό moonwalk γίνεται χωρίς...παντελόνι,ενώ μαθαίνουμε πως κάποια μέλη της μπάντας αποπειράθηκαν να ανέβουν 768 σκαλιά στην πόλη Ulm.Όλες οι τρελές στιγμές της περιοδείας συγκεντρώθηκαν σε ένα βίντεο που"ντύθηκε" με τον ήχο του The Beast,στο οποίο μας παρουσίασαν και τους τεχνικούς τους αλλά και τους συνεργάτες τους πίσω από τη σκηνή (κάποιοι από αυτούς είναι μαζί τους μέχρι σήμερα).Ανάμεσα τους και ο Ελληνοαυστραλός Δημήτρης Δημητριάδης υπεύθυνος για το υπέροχο και ιδιαίτερο "μήλο" στο εξώφυλλο του Last Look At Eden.

    

Στις 7 του Δεκέμβρη οι Europe ανέβηκαν στη σκηνή που στήθηκε στο στάδιο Parken  στην Κοπεγχάγη και έπαιξαν τέσσερα τραγούδια μοιρασμένα στο παρόν (Last Look At Eden,New Love In Town)και το παρελθόν (Rock The Night,Final Countdown)στη συμμετοχή τους σε μια μεγάλη συναυλία με τίτλο Dance For Climate Chandge που διοργανώθηκε στα πλαίσια της συνόδου για την κλιματική αλλαγή που έγινε στην Δανία.Η χρονιά τελείωσε με δύο συναυλίες στη Σουηδία στο Γκέτεμπορκ στις 26 του Δεκέμβρη και στις 28 στο Hovet στη Στοκχόλμη-αποσπάσματα από αυτή τη συναυλία περιλαμβάνονται ως έξτρα υλικό στο DVD του 2011 Live At Shepherd's Bush,London.

    

    

Στη Γερμανία,τη χώρα που έκαναν την πρώτη μεγάλη κοινή περιοδεία μετά την επανένωση τους οι Europe,είναι προγραμματισμένη για τον Απρίλιο του 2021 το Rock Meets Classic στην συμμετέχει και ο Joey Tempest.To line up συμπληρώθηκε με την προσθήκη του Dee Snider (Twisted Sister) κάτι που σημαίνει πως στην περιοδεία θα υπάρχουν δύο κεντρικοί τραγουδιστές.Ο Snider λαβαίνει για πρώτη φορά μέρος στο RMC και η συνύπαρξή του στη σκηνή με τον Joey σίγουρα θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

The Out Of This World Tours

Η πανδημία έβαλε τέλος στα σχέδια των Europe να συνεχίσουν για τρίτη χρονιά την περιοδεία για το Walk The Earth κάνοντας έτσι πράξη τον τίτλο του.Ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2017 λίγο μετά την κυκλοφορία του και πέρασαν αρκετές φορές από την Ευρώπη αλλά και από την Ινδονησία μετά από πολλά χρόνια,την Αυστραλία για πρώτη φορά,την Ιαπωνία και τη Νότια Αμερική.Το φετινό καλοκαίρι θα ήταν αφιερωμένο στην Αμερική όπου για δύο μήνες μαζί με τους Kansas θα συνόδευαν τους Foreigner στην Juke Box Heroes,μια περιοδεία μεγαλύτερη σε διάρκεια και ημερομηνίες ακόμα και από εκείνη του 1988 με τους Def  Leppard,αν και τα δεδομένα τότε ήταν πολύ διαφορετικά για τη μπάντα.

Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του Final Countdown και ένα χρόνο μετά την δική τους περιοδεία στην Αμερική οι Europe επέστρεψαν στο πλευρό των Def Leppard που μετά την επιτυχία του άλμπουμ τους Hysteria κυριαρχούσαν στην παγκόσμια ροκ σκηνή -η  περιοδεία τους ξεκίνησε τον Ιούνιο του 87 και έφτασε ,σχεδόν χωρίς διακοπή, μέχρι τον Οκτώβριο του 88.Οι Europe είχαν ήδη ηχογραφήσει λίγους μήνες πριν ένα καινούριο άλμπουμ στο Λονδίνο και  το καινούριο υλικό κυκλοφόρησε στη διάρκεια της περιοδείας-αρχικά το single Supertitious και λίγο αργότερα τον Αύγουστο ακολούθησε και το άλμπουμ Out Of This World.Tα τραγούδια του άλμπουμ παίχτηκαν για πρώτη φορά ζωντανά σε εκείνες τις συναυλίες.Όταν λίγο αργότερα η περιοδεία  με τους Def Leppard έφτασε στο τέλος της  στους Europe προτάθηκε να συνεχίσουν μαζί και στο φθινοπωρινό κομμάτι της περιοδείας,όμως εκείνοι έχουν ήδη κλείσει μια περιοδεία στην Ασία και εμφανίσεις για την προώθηση του άλμπουμ στην Ευρώπη και έτσι την θέση τους πήραν οι Queensryche.Oι ίδιοι σήμερα χαρακτηρίζουν αυτή  την απόφαση  σαν ένα μεγάλο λάθος που επηρέασε αρνητικά σε μεγάλο βαθμό την πορεία του Out Of This World.

Τον Οκτώβριο οι Europe κυκλοφόρησαν ένα ακόμα single το Open Your Heart -μια επανεκτέλεση του τραγουδιού από το δεύτερο άλμπουμ τους Wings Of Tomorrow και επιχείρησαν να κάνουν γνωστά τα νέα τους τραγούδια μέσα από συνεντεύξεις και εμφανίσεις σε τηλεοπτικές μουσικές εκπομπές όπου έπαιζαν κυρίως play back.Στη σκηνή επέστρεψαν κοντά στο  τέλος του Νοέμβρη με μια μεγάλη συναυλία  φιλανθρωπικού χαρακτήρα στην Ινδία   στη Βομβάη μαζί με τους Nazareth και τους Ινδούς Rock Machine,που παρακολούθησαν 60000 θεατές και ήταν ουσιαστικά η πρεμιέρα της περιοδείας για το νέο άλμπουμ.Σύμφωνα πάντως με την Indiatoday οι διοργανωτές κατηγορήθηκαν πως δεν άφησαν και πολλά να καταλήξουν σε φιλανθρωπίες.Τον Δεκέμβριο ακολούθησαν συναυλίες σε Ιαπωνίακαι  Ταϊβάν.Στo Tόκυο και την αρένα Budokan γυρίστηκε και το βίντεο για το Let The Good Times Rock που λίγους μήνες αργότερα έγινε το τρίτο single από το Out Of This World.Τον Ιανουάριο του 1989 ξεκίνησαν από τη Σουηδία μια μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία μαζί με τους Dare και τους FM που κράτησε ως τον Απρίλιο.Παράλληλα έκαναν και άλλες εμφανίσεις όπως αυτή στο φεστιβάλ του San Remo ή σε τηλεοπτικές εκπομπές όπως το Mosh του RTL όπου ο Joey και ο Kee Marcello μιλούν για συναυλίες σε χώρες της Νότιας Αμερικής ακόμα και σε φεστιβάλ που όμως δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ αφού  η περιοδεία για το Out Of This World ολοκληρώθηκε πριν καν συμπληρωθεί ένας χρόνος από την κυκλοφορία του.Αν και το άλμπουμ έκανε αξιοσημείωτες πωλήσεις δεν πλησίασε τα μεγέθη του Final Countdown και αυτό θεωρήθηκε αποτυχία και τα σχέδια για επιπλέον συναυλίες όπως για παράδειγμα στην Αυστραλία μπήκαν στον πάγο  και η μπάντα μπήκε στη διαδικασία να γράψει καινούριο υλικό.

Μέχρι να κυκλοφορήσουν το επόμενο άλμπουμ τους έκαναν κάποιες περιστασιακές εμφανίσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου που έγραψαν τη δική τους ιστορία,ξεκινώντας με τη μοναδική ζωντανή τους εμφάνιση το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς ,τον Αύγουστο στο φεστιβάλ Milton Keynes στην Αγγλία μαζί με τους Bon Jovi, Skid Row και Vixen. Eκεί έπαιξαν για πρώτη φορά κάποια από τα καινούρια τραγούδια που είχαν γράψει (Seventh Sign,Yesterday's News,Wild Child).Ακόμα περισσότερα ακυκλοφόρητα κομμάτια ακούστηκαν στην συναυλία που έδωσαν στο περίφημο Whiskey A Go Go στο Λος Αντζελες τον Σεπτέμβριο σαν Le Baron Boys -ένα όνομα που εμπνεύστηκαν από τα κλασικά μοντέλα της Chrysler που χρησιμοποιούσαν τότε για τις μετακινήσεις τους ,αφού για γραφειοκρατικούς λόγους δεν μπορούσαν να εμφανιστούν ως Europe.Eκεί γνώρισαν και τον άνθρωπο που θα αναλάμβανε την παραγωγή του επόμενου δίσκου τους,τον Beau Hill.H μυστική αυτή εμφάνιση κέρδισε τις εντυπώσεις και τα καινούρια τραγούδια βρήκαν θετική ανταπόκριση στις πρώτες δοκιμές τους μπροστά στο κοινό  όμως ο δρόμος για το επόμενο άλμπουμ είναι ακόμα μακρύς.

Εκείνη την περίοδο η μπάντα τερματίζει τη συνεργασία της με τον Thomas Erdtman,τον μάνατζερ που τους είχε αναλάβει από την αρχή της καριέρας τους μετά τη νίκη τους στο διαγωνισμό RockSM.Λίγους μήνες αργότερα οι Europe έχουν την πρώτη τους επαφή με τη Νότια Αμερική και το κοινό της μέσα από δύο -θρυλικές πλέον-συναυλίες στο φεστιβάλ Vina Del Mar στη Χιλή με τη μπάντα να εκρήγνυται κυριολεκτικά στη σκηνή της Quinta Vergara.Kατόπιν συνέχισαν να δουλεύουν πάνω στο καινούριο υλικό τους,γράφοντας και ηχογραφώντας demo.Λίγο πριν το τέλος του χρόνου παρουσίασαν τα τραγούδια τους στους εκπρόσωπους της δισκογραφικής εταιρείας που όμως τα απέρριψαν ζητώντας επίμονα ένα νέο Final Countdown.Τότε έκαναν και την τελευταία περιοδεία στη νότια Ασία πριν την κυκλοφορία ενός νέου άλμπουμ,με συναυλίες σε Σιγκαπούρη,Ινδονησία,Ταϊλάνδη και Ταϊβάν.Mερικές σπάνιες φωτογραφίες από την εμφάνιση τους στην Μπανγκόκ μπορείτε να δείτε εδώ.Έτσι τελείωσαν ουσιαστικά οι περιοδείες μετά το Out Of This World με τους Europe να καταφέρνουν τελικά,έστω και όχι κάτω από τις καλύτερες συνθήκες για τους ίδιους ,να παίξουν σχεδόν σε όλο τον κόσμο.

Τους επόμενους μήνες τους αφιέρωσαν στην προσπάθεια να ολοκληρώσουν την επόμενη δουλειά τους έτσι ώστε να μείνει ευχαριστημένη και η εταιρεία τους.Όταν έφτασε όμως η στιγμή για να κυκλοφορήσει το Prisoners In Paradise,έπεσε στον τοίχο του grunge (όπως και πολλοί ακόμα αξιόλογοι δίσκοι εκείνη την εποχή)το  καινούριο rock "προϊόν"  στο οποίο είχαν στραφεί οι δισκογραφικές και που μαζί με το σωρό ,"σάρωσε" -έστω και προσωρινά-πολλές αυθεντικές rock μπάντες,

The Album Stories

Η πρόσκληση του Stefan Sundberg στους Ian Haugland και Mic Michaeli να κατατάξουν σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους τα άλμπουμ των Europe για το podcast Skivsnack,προκάλεσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση ανάμεσα στους δύο μουσικούς,γεμάτη αναμνήσεις αλλά και ανέκδοτες ιστορίες από το παρασκήνιο των ηχογραφήσεων.

Όπως φαίνεται τόσο ο Ian όσο και ο Mic δεν ακούν και τόσο συχνά τη μουσική τους-μάλλον τους αρκεί όσο ακούν στη διάρκεια των ηχογραφήσεων-για την περίσταση όμως μπήκαν στη διαδικασία να  ακούσουν κάποια από την αρχή.Χαμηλότερα στις προτιμήσεις και των δύο βρίσκεται το Start From The Dark,το άλμπουμ με το οποίο οι Europe επέστρεψαν στη μουσική σκηνή το 2004.Αν και για τον Mic ήταν ενδιαφέρον αφού δεν προσπάθησαν καθόλου να θυμίζουν  τον ήχο της δεκαετίας του 80 ή να γράψουν ραδιοφωνικές επιτυχίες,τα τραγούδια δεν είχαν τη δύναμη που θα έπρεπε.Θα μπορούσε να είναι η εξέλιξη της μπάντας αν είχαν συνεχίσει μαζί,όχι όμως ένα καινούριο μεγάλο ξεκίνημα μετά από 13 χρόνια.Ο Ian αφού παρατηρεί με χιούμορ πως μάλλον φταίει το ότι ο Mic κυρίως έφτιαχνε καφέ στο στούντιο αφού στο άλμπουμ δεν υπάρχουν και τόσα keyboards,συμφωνεί  πως το άλμπουμ ακούγεται κάπως κατακερματισμένο,χωρίς συγκεκριμένο ύφος,σαν η μπάντα να προσπαθεί να βρει την σύγχρονη ταυτότητα της.Από μια άλλη οπτική πάντως ήταν σαν να ξαναγύρισαν στις ρίζες τους αφού το ηχογράφησαν στο στούντιο Soundtrade στη Solna,εκεί που ο Ian έκανε την πρώτη επαγγελματική του ηχογράφηση για την πρώτη εκτέλεση του Rock The Night που κυκλοφόρησε σαν single το 1985 και δημιουργήθηκε το Give A Helping Hand συν φυσικά το γεγονός πως συνεργάστηκαν και πάλι με τον παραγωγό του Final Countdown,Kevin Elson.

Aμέσως μετά σειρά έχουν τα δύο πρώτα άλμπουμ της μπάντας,εκείνα δηλαδή στα οποία ο Ian και ο Mic δεν ήταν ακόμα μέλη της .Το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ των Europe είχε κάνει τον Ian να θυμώσει πολύ και να ζηλέψει αφού και η δική του μπάντα του είχε συμμετάσχει στον μουσικό διαγωνισμό που τελικά κέρδισαν οι Europe με βραβείο ένα δισκογραφικό συμβόλαιο.Η μουσική τους ήταν ακριβώς σαν την εικόνα τους- τέσσερεις νεαροί κατεργάρηδες από τα προάστια που έπιναν τις μπίρες τους κι έπαιζαν αυτά που γούσταραν στο υπόγειο τους.Είχε τη νεανική του γοητεία αλλά ως εκεί.
                           

       Aφού αναστάτωσαν το στούντιο των ABBA το 1984,οι Europe προσέλαβαν έναν

      σκοτεινό τύπο για να παίζει keyboards.Δείτε προσεκτικά το βίντεο και βρείτε τον.

Αν και δεν ήταν παρόντες ο Mic και ο Ian θυμούνται κάποιες ενδιαφέρουσες ιστορίες από την ηχογράφηση του που ως γνωστόν έγινε στο στούντιο των ΑΒΒΑ ,το Polar με τον ηχολήπτη των Led Zeppelin,Leif Mases.H μπάντα χρησιμοποιούσε το στούντιο τις νυχτερινές ώρες και τα Σαββατοκύριακα όταν ήταν άδειο δεν έλλειψαν όμως και τα ατυχήματα όπως όταν ο John Leven έχυσε το αναψυκτικό του στην κονσόλα με αποτέλεσμα αυτή να πάρει φωτιά και να προκληθεί βραχυκύκλωμα.Στο στούντιο βρισκόταν ένα σπάνιο και πανάκριβο συνθεσάιζερ -το επονομαζόμενο και "Dream Machine"-που άνηκε στον Benny Andersson των ΑΒΒΑ.Αν και στους Europe συστάθηκε αυστηρά να μην το χρησιμοποιούν εκείνοι έκαναν ακριβώς το αντίθετο.Αυτός ο ήχος των keyboards ήταν που έφερε τον Mic Michaeli στη μπάντα αφού τον προσέλαβαν για την περιοδεία του Wings Of Tomorrow.Στις πρώτες του εμφανίσεις ο Mic ήταν σχεδόν κρυμμένος στα σκοτεινά κοντά στους ηχολήπτες αφού οι Europe σαν hard rock μπάντα που ήταν δεν ήθελαν να προβάλουν τα keyboards.Όσο για τα τραγούδια του άλμπουμ ο maestro θεωρεί πως τόσο οι συνθέσεις του Joey όσο και ο τρόπος που έπαιζε η μπάντα είχαν βελτιωθεί αλματωδώς.

Φτάνουμε αισίως και στο The Final Countdown στο οποίο και οι δύο μουσικοί έκαναν το ντεμπούτο τους στη μπάντα.Όταν το τελείωσαν ο Mic ήταν πολύ περήφανος και πίστευε πως ήταν το καλύτερο άλμπουμ στον κόσμο,σε σύγκριση όμως με τη μουσική που ακούει σήμερα οι συνθέσεις τότε ήταν πολύ προγραμματισμένες,πολύ τετράγωνες.Ο Ian ,από μια διαφορετική οπτική θεωρεία πως υπήρχαν αρκετά δυνατά κομμάτια που πάντα απολαμβάνει να παίζει ζωντανά λόγω της ανταπόκρισης που βρίσκουν στο κοινό  Εκείνη την εποχή  βέβαια έγραφαν τα τραγούδια τους ακολουθώντας συγκεκριμένα πρότυπα όπως για παράδειγμα τον τρόπο που έγραφε ο Gary Moore και επιπλέον συνεργάστηκαν για πρώτη φορά με έναν διεθνούς φήμης παραγωγό τον Kevin Elson,ο οποίος ήταν τελικά υπεύθυνος για τον "καλογυαλισμένο" ήχο του.Σύμφωνα με τον Ian,αν έφτιαχναν το άλμπουμ μόνοι τους πιθανόν να κατέληγε πιο τραχύ στον ήχο και τις ενορχηστρώσεις. Για την ιστορία το Final Countdown ηχογραφήθηκε σε ένα απομονωμένο μέρος στην Ελβετία -το στούντιο βρισκόταν ανάμεσα σε δύο φάρμες και είχε πανοραμική θέα το αλπικό τοπίο (και τις γειτόνισσες αγελάδες).Όπως έχει πει ο Joey Tempest με αυτό τον τρόπο ο Elson κατάφερε να "περιορίσει" κάπως τους ζωηρούς νεαρούς Σουηδούς και να τους κρατήσει συγκεντρωμένους στη δουλειά τους.

Με ένα ...άλμα στο χρόνο η συζήτηση μεταφέρεται στο 2012 και το Bag Of Bones.Οι Europe συνεργάζονται με τον Kevin Shirley,τον παραγωγό των Rush και των Iron Maiden αλλά και των Joe Bonamassa και Black Country Communion-αυτές οι δουλειές του ήταν που τράβηξαν την προσοχή της μπάντας.Για τον Ian o Shirley ήταν ο παραγωγός που τους "ξεκλείδωσε" αφού μέχρι τότε έβαζαν όρια στον εαυτό τους βαδίζοντας μάλλον εκ  του ασφαλούς.Πάντως,ακούγοντας και πάλι τα τραγούδια ο Mic βρίσκει πως η πρώτη καλή εντύπωση τελικά δεν είχε την αναμενόμενη διάρκεια στο χρόνο.

Καμμιά παρέμβαση-ούτε καν το logo των Europe- δεν μπορούσε να χωρέσει στο έργο τέχνης
του Storm Thorgerson για το Secret Society.

H ιστορία για το Secret Society έχει να κάνει με το εξώφυλλο του,μια δημιουργία του καλλιτέχνη Storm Thorgerson,μέλος της ομάδας Hipgnosis που ήταν υπεύθυνοι για πολλά εμβληματικά εξώφυλλα δίσκων τις δεκαετίες του 70 και του 80(χαρακτηριστικά παραδείγματα τα εξώφυλλα των Pink Floyd).H Ηipgnosis δεν χρησιμοποιούσε τεχνικά μέσα όπως το μοντάζ ή το σύγχρονο photoshop,οι φωτογραφίες ήταν τραβηγμένες ακριβώς όπως φαίνονταν.Έτσι και στο Secret Society o άντρας με τη γυρισμένη πλάτη ανταλλάσσει χειραψίες με χέρια που προβάλλουν μέσα από έναν τοίχο και ανήκουν στους συνεργάτες της ομάδας,τίποτα δεν είναι "πειραγμένο".Αυτή ήταν η μία και μοναδική φορά που η μπάντα αναγκάστηκε να αλλάξει το logo της αφού ο ..γκρινιάρης -όπως τον χαρακτηρίζουν οι δύο μουσικοί-Thorgerson δεν επέτρεψε να μπει κάτι άλλο πάνω στο έργο του.Στο μουσικό κομμάτι ,ο Mic πιστεύει πως υπήρχαν πολλά καλά τραγούδια όμως για τον Ian η προσπάθεια τους να κάνουν κάτι πέρα από τα όρια τους μάλλον δεν πέτυχε όσο θα ήθελαν.

Για το Out Of This World έχουμε κατά καιρούς ακούσει πολλές ιστορίες και ο Mic με τον Ian πρόσθεσαν κάποιες ακόμα.Καθώς ήταν το άλμπουμ που ακολούθησε το Final Countdown η εταιρεία τους περίμενε τραγούδια που θα έφερναν ακόμα μεγαλύτερες πωλήσεις κάτι που στρίμωξε αρκετά τον Joey Tempest κυρίως,αλλά και τον Kee Marcello και τον Mic που ασχολούνταν επίσης με τη σύνθεση.Tην παραγωγή ανέλαβε ο Ron Nevison με επιτυχημένες συνεργασίες με μπάντες όπως οι KISS,οι Heart και οι UFO.Θερμός υποστηρικτής ενός είδους συνθεσάιζερ που ήταν πολύ της μόδας εκείνη την εποχή (και ακούγεται σχεδόν σε όλα τα κομμάτια του άλμπουμ) δεν χάρηκε καθόλου όταν ο Mic πάτησε πόδι και χρησιμοποίησε ένα Hammond για το Coast To Coast.Oι δυο τους συμφωνούν πως αν και το άλμπουμ περιέχει πολλά καλά τραγούδια που στέκονται μέχρι σήμερα στα live τους,η παραγωγή ανήκει σε μια άλλη εποχή.Επίσης θυμούνται μια ακόμα ιστορία για τον ιδιόρρυθμο και δύστροπο χαρακτήρα του Nevison.Το διάστημα που ηχογραφούσαν ο παραγωγός είχε τα γενέθλια του κι εκείνοι αποφάσισαν να του κάνουν ένα αστείο δώρο,κάτι που όμως εκείνος δεν εκτίμησε καθόλου αφού το εκσφενδόνισε νευριασμένος στον τοίχο κάνοντας το κομμάτια.
Εντελώς διαφορετικά ήταν τα πράγματα το 2009 με το Last Look At Eden που έδωσε στη μπάντα την πρώτη ραδιοφωνική της επιτυχία στη Σουηδία μετά την επανένωση,το "Νew Love In Town".Mε αυτό το άλμπουμ τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους αφού ήταν πιο προσηλωμένοι και φαίνεται πως ανακάλυψαν το ύφος που ταίριαζε στους "νέους Europe".Εκτός από πολύ δυνατά τραγούδια το άλμπουμ είχε και τη σωστή παραγωγή χάρη στον Tobias Lindell,έναν παραγωγό από το Γκέτεμποργκ, που έχοντας δουλέψει σε pop δίσκους,προσάρμοσε κάποιες ενδιαφέρουσες ιδέες σε μια hard rock παραγωγή.Αξιομνημόνευτη είναι και η συνεργασία των Europe με τη συμφωνική ορχήστρα της Πράγας.O Mic έκανε τα πρώτα σχέδια για τις ενορχηστρώσεις,ένας περίεργος τύπος από το Vanersborg έφτιαξε τις παρτιτούρες και μετά πήγαν στην Τσεχία όπου ηχογράφησαν με την ορχήστρα.
                        

Prisoners In Paradise:Ίσως το πιο παρεξηγημένο άλμπουμ των Europe.

Διαφορετική αξιολόγηση και ανάμεικτα συναισθήματα για το Prisoners In Paradise του 1991.Για τον Ian είναι ένα εγκληματικά αδικημένο άλμπουμ.Όταν το έγραφαν φιλοδοξούσαν να κάνουν ένα πολύ δυνατό ,αληθινό ροκ άλμπουμ με τραχύ ήχο και ο συνεργάτης τους στην δισκογραφική εταιρεία τους ενθάρρυνε πολύ σε αυτό.Όταν όμως παρουσίασαν τα τραγούδια τους τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμεναν.Στην εταιρεία είχαν γίνει πολλές αλλαγές και οι παλιοί τους συνεργάτες είχαν αντικατασταθεί από γιάπηδες που δεν έμειναν ευχαριστημένοι και τους έστειλαν να ξαναγράψουν τραγούδια από την αρχή.Έτσι πέρασε σχεδόν ένας ακόμα χρόνος μέχρι να βρεθούν τα "κατάλληλα"κομμάτια και στο μεταξύ οι εταιρείες είχαν περάσει στο επόμενο προϊόν που θα σάρωνε το ροκ της προηγούμενης δεκαετίας-λεγόταν grunge και ερχόταν από το Seattle με μπροστάρηδες τους Nirvana.Όταν το άλμπουμ κυκλοφόρησε οι προτεραιότητες είχαν πλέον αλλάξει και είχε σχεδόν μηδενική προώθηση από την εταιρεία.Παραμένει το αγαπημένο του Ian,που πιστεύει πως αν είχε διαφορετική αντιμετώπιση θα είχε κάνει μεγάλη επιτυχία.Για τον Mic τα τραγούδια που γράφτηκαν αρχικά ήταν πολύ καλύτερα από εκείνα που μπήκαν τελικά στο άλμπουμ και κυρίως από εκείνα που έγραψε ο Joey μαζί με τρίτους καλλιτέχνες.Ο maestro είχε πει κάποτε σε έναν δημοσιογράφο πως οι Europe θα σταματούσαν όταν πλέον δεν θα το διασκέδαζαν.Αυτό ακριβώς έγινε τότε.Δεν συζήτησαν,ούτε συμφώνησαν κάτι απλά ήταν η φυσική εξέλιξη.Τελείωσαν την περιοδεία τους,αποχαιρετίστηκαν και γύρισαν στα σπίτια τους που τους περίμεναν τα ειδοποιητήρια  για τα χρέη τους στην εφορία.
Tα δύο πιο πρόσφατα άλμπουμ των Europe βρίσκονται στην κορυφή των προτιμήσεων των δύο μουσικών.Για το War Of  Kings συνεργάστηκαν για πρώτη φορά με τον Dave Cobb,τον οποίο ανακάλυψαν μέσα από τους Rival Sons.;Oταν τον προσέγγισαν δεν είχαν μεγάλες προσδοκίες αφού δούλευε κυρίως με καλλιτέχνες της country που κάνουν τεράστιες πωλήσεις στην Αμερική.Εκείνος όμως δέχτηκε αμέσως αφού οι Europe ήταν μια από τις αγαπημένες μπάντες της εφηβείας του.Έτσι βρέθηκε για δύο εβδομάδες μαζί τους στη Στοκχόλμη στο ολοκαίνουριο στούντιο PanGaia να μαθαίνουν πως δούλευε ο εξοπλισμός εκεί.Αν στο Last Look Αt Eden βρήκαν το δρόμο  τους ,στο War Of Kings με τον Cobb χαλάρωσαν ακόμα περισσότερο πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω.
Η καλή συνεργασία συνεχίστηκε και στο Walk The Earth που ηχογραφήθηκε στο στούντιο Abbey Road.O Dave Cobb ζήτησε όλον τον vintage εξοπλισμό που μπορούσαν να του φέρουν στο στούντιο κι ετσι κατέληξαν να ηχογραφούν φωνητικά στην κονσόλα των Beatles και κιθάρες σε εκείνη των Pink Floyd.Σε αυτό το άλμπουμ οι Europe σύμφωνα με τον Mic τόλμησαν -ίσως περισσότερο και από το νέο ξεκίνημα τους το 2004.- να γίνουν πιο προοδευτικοί με τη μουσική τους.Έχουν πλέον μια ώριμη πίστη στον εαυτό τους,ότι μπορούν να τα καταφέρουν και αν κρίνουν από τις αντιδράσεις για τα δύο τελευταία άλμπουμ,οι Europe δεν ήταν ποτέ καλύτεροι.
Δεν είναι σπάνιο για τους μουσικούς να θεωρούν καλύτερη την πιο πρόσφατη δουλειά τους,όμως όπως λέει και ο Mic ,αυτό μπορεί να προκύπτει από την πεποίθηση (ή την ελπίδα) ότι κάποιος εξελίσσεται προς το καλύτερο.Αυτό που καταλάβαμε εμείς μέσα από αυτή τη συζήτηση είναι  πως τα μέλη της αγαπημένης μας μπάντας έχουν  το ανικανοποίητο-κοιτώντας πίσω και ακούγοντας ξανά τη μουσική τους βρίσκουν κάτι που θα μπορούσε να είναι καλύτερο.Ίσως έτσι εξηγείται γιατί οι Europe συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν ευχάριστα με κάθε νέο τους άλμπουμ.
Εκτός από τη δισκογραφία ακόμα πιο σημαντικές για την επιβίωση μιας ροκ μπάντας είναι οι συναυλίες που όπως όλοι ξέρουμε έχουν πάθει μεγάλη ζημιά λόγω του Covid-19.Oι Europe ενώνουν τις δυνάμεις τους με τους καλλιτέχνες αλλά και όλους όσους εμπλέκονται στη διοργάνωση συναυλιών ζητώντας από την Βρετανική κυβέρνηση μέτρα προστασίας για τη βιομηχανία της ζωντανής μουσικής.Όλοι μπορούν να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια ανεβάζοντας στα κοινωνικά δίκτυα φωτογραφίες ή βίντεο από την τελευταία συναυλία που παρακολούθησαν πριν σταματήσουν όλα με το hashtag #LetTheMusicPlay.H τελευταία περιοδεία των Europe έγινε όπως θυμόμαστε στην Νοτια Αμερική τον περασμένο  Σεπτέμβριο και Οκτώβριο κι έτσι ανέβασαν ένα ωραίο βίντεο από την συναυλία τους στο Sao Paulo,στη Βραζιλία.
      

Πολύτιμος βοηθός μας υπήρξε η μετάφραση στα Αγγλικά από τον Stein-Vidar Anderssen για το forum Wings Of Tomorrow.