Aν το 2020 είχε εξελιχθεί φυσιολογικά θα ήταν μια χρονιά με κοινές περιοδείες για τους Europe,τόσο στην Ευρώπη (Whitesnake) όσο και στην Αμερική (Foreigner,Kansas).Μπορεί στην πρώτη φάση της καριέρας τους την δεκαετία του 80 μόνη τέτοιου είδους περιοδεία να ήταν εκείνη με τους Def Leppard,μετά την επανένωση όμως δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν ενώσει δυνάμεις με άλλες μπάντες.Για να θυμηθούμε την πρώτη τους φορά θα χρειαστεί να γυρίσουμε αρκετά χρόνια πίσω.
Τον Νοέμβριο του 2009 οι Europe ξεκίνησαν την περιοδεία για το άλμπουμ τους Last Look At Eden ανοίγοντας τις συναυλίες των Ελβετών Gotthard στη Γερμανία.Οι Gotthard είχαν κι εκείνοι κυκλοφορήσει στις αρχές του Σεπτέμβρη το άλμπουμ Need To Believe που συνοδεύτηκε από μια περιοδεία σε όλη την Ευρώπη που κράτησε ως τον Αύγουστο της επόμενης χρονιάς.Τον Οκτώβρη του 2010 σχεδίαζαν έναν ακόμα γύρο συναυλιών στη Γερμανία που όμως δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ αφού στις αρχές του μήνα ο τραγουδιστής Steve Lee σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα στη διάρκεια ταξιδιού του στην Αμερική.
Η πρεμιέρα της περιοδείας για τους Europe έγινε στο Λονδίνο την 1η Νοεμβρίου με μια ξεχωριστή εμφάνιση στο θρυλικό Relentless Garage στα πλαίσια των συναυλιών για τα βραβεία του περιοδικού Classic Rock ,όπου είχε δώσει το παρών και ο Joey Tempest.Εκείνο το βράδυ θα παίξουν για πρώτη φορά ένα ακόμη τραγούδι από το νέο άλμπουμ,το No Stone Unturned και θα υποβάλλουν για μια ακόμη φορά τα σέβη τους στους UFO με το Only You Can Rock Me.Μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα στη σκηνή του The Garage ανέβηκαν οι Greenday για μια μυστική εμφάνιση έκπληξη ως Foxboro Hot Tubs.
Λίγες μέρες αργότερα στις 7 του Νοέμβρη στην Βρέμη δίνουν την πρώτη από τις 14 συνολικά κοινές συναυλίες με τους Gotthard με το The Beast να κάνει πρεμιέρα στο σετ τους.Μέσα από το blog που διατηρούσαν τότε( europethebandblog)-και που κατά την ταπεινή μας γνώμη ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον από την σελίδα τους στο facebook-μοιράστηκαν με το κοινό μέσα από κείμενα,φωτογραφίες και βίντεο τις εμπειρίες τους από όσα συνέβησαν στη διάρκεια της περιοδείας τόσο επί σκηνής όσο και στα παρασκήνια,όπου η αλήθεια είναι πως εκτυλίχθηκαν κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες καταστάσεις.Eκεί εμφανίστηκε ένας μυστηριώδης τύπος που μας συστήθηκε ως "Τhe German promoter"και ο Mic μας έδειξε πως το αυθεντικό moonwalk γίνεται χωρίς...παντελόνι,ενώ μαθαίνουμε πως κάποια μέλη της μπάντας αποπειράθηκαν να ανέβουν 768 σκαλιά στην πόλη Ulm.Όλες οι τρελές στιγμές της περιοδείας συγκεντρώθηκαν σε ένα βίντεο που"ντύθηκε" με τον ήχο του The Beast,στο οποίο μας παρουσίασαν και τους τεχνικούς τους αλλά και τους συνεργάτες τους πίσω από τη σκηνή (κάποιοι από αυτούς είναι μαζί τους μέχρι σήμερα).Ανάμεσα τους και ο Ελληνοαυστραλός Δημήτρης Δημητριάδης υπεύθυνος για το υπέροχο και ιδιαίτερο "μήλο" στο εξώφυλλο του Last Look At Eden.
Στις 7 του Δεκέμβρη οι Europe ανέβηκαν στη σκηνή που στήθηκε στο στάδιο Parken στην Κοπεγχάγη και έπαιξαν τέσσερα τραγούδια μοιρασμένα στο παρόν (Last Look At Eden,New Love In Town)και το παρελθόν (Rock The Night,Final Countdown)στη συμμετοχή τους σε μια μεγάλη συναυλία με τίτλο Dance For Climate Chandge που διοργανώθηκε στα πλαίσια της συνόδου για την κλιματική αλλαγή που έγινε στην Δανία.Η χρονιά τελείωσε με δύο συναυλίες στη Σουηδία στο Γκέτεμπορκ στις 26 του Δεκέμβρη και στις 28 στο Hovet στη Στοκχόλμη-αποσπάσματα από αυτή τη συναυλία περιλαμβάνονται ως έξτρα υλικό στο DVD του 2011 Live At Shepherd's Bush,London.
Στη Γερμανία,τη χώρα που έκαναν την πρώτη μεγάλη κοινή περιοδεία μετά την επανένωση τους οι Europe,είναι προγραμματισμένη για τον Απρίλιο του 2021 το Rock Meets Classic στην συμμετέχει και ο Joey Tempest.To line up συμπληρώθηκε με την προσθήκη του Dee Snider (Twisted Sister) κάτι που σημαίνει πως στην περιοδεία θα υπάρχουν δύο κεντρικοί τραγουδιστές.Ο Snider λαβαίνει για πρώτη φορά μέρος στο RMC και η συνύπαρξή του στη σκηνή με τον Joey σίγουρα θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Η πανδημία έβαλε τέλος στα σχέδια των Europe να συνεχίσουν για τρίτη χρονιά την περιοδεία για το Walk The Earth κάνοντας έτσι πράξη τον τίτλο του.Ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2017 λίγο μετά την κυκλοφορία του και πέρασαν αρκετές φορές από την Ευρώπη αλλά και από την Ινδονησία μετά από πολλά χρόνια,την Αυστραλία για πρώτη φορά,την Ιαπωνία και τη Νότια Αμερική.Το φετινό καλοκαίρι θα ήταν αφιερωμένο στην Αμερική όπου για δύο μήνες μαζί με τους Kansas θα συνόδευαν τους Foreigner στην Juke Box Heroes,μια περιοδεία μεγαλύτερη σε διάρκεια και ημερομηνίες ακόμα και από εκείνη του 1988 με τους Def Leppard,αν και τα δεδομένα τότε ήταν πολύ διαφορετικά για τη μπάντα.
Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του Final Countdown και ένα χρόνο μετά την δική τους περιοδεία στην Αμερική οι Europe επέστρεψαν στο πλευρό των Def Leppard που μετά την επιτυχία του άλμπουμ τους Hysteria κυριαρχούσαν στην παγκόσμια ροκ σκηνή -η περιοδεία τους ξεκίνησε τον Ιούνιο του 87 και έφτασε ,σχεδόν χωρίς διακοπή, μέχρι τον Οκτώβριο του 88.Οι Europe είχαν ήδη ηχογραφήσει λίγους μήνες πριν ένα καινούριο άλμπουμ στο Λονδίνο και το καινούριο υλικό κυκλοφόρησε στη διάρκεια της περιοδείας-αρχικά το single Supertitious και λίγο αργότερα τον Αύγουστο ακολούθησε και το άλμπουμ Out Of This World.Tα τραγούδια του άλμπουμ παίχτηκαν για πρώτη φορά ζωντανά σε εκείνες τις συναυλίες.Όταν λίγο αργότερα η περιοδεία με τους Def Leppard έφτασε στο τέλος της στους Europe προτάθηκε να συνεχίσουν μαζί και στο φθινοπωρινό κομμάτι της περιοδείας,όμως εκείνοι έχουν ήδη κλείσει μια περιοδεία στην Ασία και εμφανίσεις για την προώθηση του άλμπουμ στην Ευρώπη και έτσι την θέση τους πήραν οι Queensryche.Oι ίδιοι σήμερα χαρακτηρίζουν αυτή την απόφαση σαν ένα μεγάλο λάθος που επηρέασε αρνητικά σε μεγάλο βαθμό την πορεία του Out Of This World.
Τον Οκτώβριο οι Europe κυκλοφόρησαν ένα ακόμα single το Open Your Heart -μια επανεκτέλεση του τραγουδιού από το δεύτερο άλμπουμ τους Wings Of Tomorrow και επιχείρησαν να κάνουν γνωστά τα νέα τους τραγούδια μέσα από συνεντεύξεις και εμφανίσεις σε τηλεοπτικές μουσικές εκπομπές όπου έπαιζαν κυρίως play back.Στη σκηνή επέστρεψαν κοντά στο τέλος του Νοέμβρη με μια μεγάλη συναυλία φιλανθρωπικού χαρακτήρα στην Ινδία στη Βομβάη μαζί με τους Nazareth και τους Ινδούς Rock Machine,που παρακολούθησαν 60000 θεατές και ήταν ουσιαστικά η πρεμιέρα της περιοδείας για το νέο άλμπουμ.Σύμφωνα πάντως με την Indiatoday οι διοργανωτές κατηγορήθηκαν πως δεν άφησαν και πολλά να καταλήξουν σε φιλανθρωπίες.Τον Δεκέμβριο ακολούθησαν συναυλίες σε Ιαπωνίακαι Ταϊβάν.Στo Tόκυο και την αρένα Budokan γυρίστηκε και το βίντεο για το Let The Good Times Rock που λίγους μήνες αργότερα έγινε το τρίτο single από το Out Of This World.Τον Ιανουάριο του 1989 ξεκίνησαν από τη Σουηδία μια μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία μαζί με τους Dare και τους FM που κράτησε ως τον Απρίλιο.Παράλληλα έκαναν και άλλες εμφανίσεις όπως αυτή στο φεστιβάλ του San Remo ή σε τηλεοπτικές εκπομπές όπως το Mosh του RTL όπου ο Joey και ο Kee Marcello μιλούν για συναυλίες σε χώρες της Νότιας Αμερικής ακόμα και σε φεστιβάλ που όμως δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ αφού η περιοδεία για το Out Of This World ολοκληρώθηκε πριν καν συμπληρωθεί ένας χρόνος από την κυκλοφορία του.Αν και το άλμπουμ έκανε αξιοσημείωτες πωλήσεις δεν πλησίασε τα μεγέθη του Final Countdown και αυτό θεωρήθηκε αποτυχία και τα σχέδια για επιπλέον συναυλίες όπως για παράδειγμα στην Αυστραλία μπήκαν στον πάγο και η μπάντα μπήκε στη διαδικασία να γράψει καινούριο υλικό.
Μέχρι να κυκλοφορήσουν το επόμενο άλμπουμ τους έκαναν κάποιες περιστασιακές εμφανίσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου που έγραψαν τη δική τους ιστορία,ξεκινώντας με τη μοναδική ζωντανή τους εμφάνιση το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς ,τον Αύγουστο στο φεστιβάλ Milton Keynes στην Αγγλία μαζί με τους Bon Jovi, Skid Row και Vixen. Eκεί έπαιξαν για πρώτη φορά κάποια από τα καινούρια τραγούδια που είχαν γράψει (Seventh Sign,Yesterday's News,Wild Child).Ακόμα περισσότερα ακυκλοφόρητα κομμάτια ακούστηκαν στην συναυλία που έδωσαν στο περίφημο Whiskey A Go Go στο Λος Αντζελες τον Σεπτέμβριο σαν Le Baron Boys -ένα όνομα που εμπνεύστηκαν από τα κλασικά μοντέλα της Chrysler που χρησιμοποιούσαν τότε για τις μετακινήσεις τους ,αφού για γραφειοκρατικούς λόγους δεν μπορούσαν να εμφανιστούν ως Europe.Eκεί γνώρισαν και τον άνθρωπο που θα αναλάμβανε την παραγωγή του επόμενου δίσκου τους,τον Beau Hill.H μυστική αυτή εμφάνιση κέρδισε τις εντυπώσεις και τα καινούρια τραγούδια βρήκαν θετική ανταπόκριση στις πρώτες δοκιμές τους μπροστά στο κοινό όμως ο δρόμος για το επόμενο άλμπουμ είναι ακόμα μακρύς.
Εκείνη την περίοδο η μπάντα τερματίζει τη συνεργασία της με τον Thomas Erdtman,τον μάνατζερ που τους είχε αναλάβει από την αρχή της καριέρας τους μετά τη νίκη τους στο διαγωνισμό RockSM.Λίγους μήνες αργότερα οι Europe έχουν την πρώτη τους επαφή με τη Νότια Αμερική και το κοινό της μέσα από δύο -θρυλικές πλέον-συναυλίες στο φεστιβάλ Vina Del Mar στη Χιλή με τη μπάντα να εκρήγνυται κυριολεκτικά στη σκηνή της Quinta Vergara.Kατόπιν συνέχισαν να δουλεύουν πάνω στο καινούριο υλικό τους,γράφοντας και ηχογραφώντας demo.Λίγο πριν το τέλος του χρόνου παρουσίασαν τα τραγούδια τους στους εκπρόσωπους της δισκογραφικής εταιρείας που όμως τα απέρριψαν ζητώντας επίμονα ένα νέο Final Countdown.Τότε έκαναν και την τελευταία περιοδεία στη νότια Ασία πριν την κυκλοφορία ενός νέου άλμπουμ,με συναυλίες σε Σιγκαπούρη,Ινδονησία,Ταϊλάνδη και Ταϊβάν.Mερικές σπάνιες φωτογραφίες από την εμφάνιση τους στην Μπανγκόκ μπορείτε να δείτε εδώ.Έτσι τελείωσαν ουσιαστικά οι περιοδείες μετά το Out Of This World με τους Europe να καταφέρνουν τελικά,έστω και όχι κάτω από τις καλύτερες συνθήκες για τους ίδιους ,να παίξουν σχεδόν σε όλο τον κόσμο.
Τους επόμενους μήνες τους αφιέρωσαν στην προσπάθεια να ολοκληρώσουν την επόμενη δουλειά τους έτσι ώστε να μείνει ευχαριστημένη και η εταιρεία τους.Όταν έφτασε όμως η στιγμή για να κυκλοφορήσει το Prisoners In Paradise,έπεσε στον τοίχο του grunge (όπως και πολλοί ακόμα αξιόλογοι δίσκοι εκείνη την εποχή)το καινούριο rock "προϊόν" στο οποίο είχαν στραφεί οι δισκογραφικές και που μαζί με το σωρό ,"σάρωσε" -έστω και προσωρινά-πολλές αυθεντικές rock μπάντες,
Η πρόσκληση του Stefan Sundberg στους Ian Haugland και Mic Michaeli να κατατάξουν σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους τα άλμπουμ των Europe για το podcast Skivsnack,προκάλεσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση ανάμεσα στους δύο μουσικούς,γεμάτη αναμνήσεις αλλά και ανέκδοτες ιστορίες από το παρασκήνιο των ηχογραφήσεων.
Όπως φαίνεται τόσο ο Ian όσο και ο Mic δεν ακούν και τόσο συχνά τη μουσική τους-μάλλον τους αρκεί όσο ακούν στη διάρκεια των ηχογραφήσεων-για την περίσταση όμως μπήκαν στη διαδικασία να ακούσουν κάποια από την αρχή.Χαμηλότερα στις προτιμήσεις και των δύο βρίσκεται το Start From The Dark,το άλμπουμ με το οποίο οι Europe επέστρεψαν στη μουσική σκηνή το 2004.Αν και για τον Mic ήταν ενδιαφέρον αφού δεν προσπάθησαν καθόλου να θυμίζουν τον ήχο της δεκαετίας του 80 ή να γράψουν ραδιοφωνικές επιτυχίες,τα τραγούδια δεν είχαν τη δύναμη που θα έπρεπε.Θα μπορούσε να είναι η εξέλιξη της μπάντας αν είχαν συνεχίσει μαζί,όχι όμως ένα καινούριο μεγάλο ξεκίνημα μετά από 13 χρόνια.Ο Ian αφού παρατηρεί με χιούμορ πως μάλλον φταίει το ότι ο Mic κυρίως έφτιαχνε καφέ στο στούντιο αφού στο άλμπουμ δεν υπάρχουν και τόσα keyboards,συμφωνεί πως το άλμπουμ ακούγεται κάπως κατακερματισμένο,χωρίς συγκεκριμένο ύφος,σαν η μπάντα να προσπαθεί να βρει την σύγχρονη ταυτότητα της.Από μια άλλη οπτική πάντως ήταν σαν να ξαναγύρισαν στις ρίζες τους αφού το ηχογράφησαν στο στούντιο Soundtrade στη Solna,εκεί που ο Ian έκανε την πρώτη επαγγελματική του ηχογράφηση για την πρώτη εκτέλεση του Rock The Night που κυκλοφόρησε σαν single το 1985 και δημιουργήθηκε το Give A Helping Hand συν φυσικά το γεγονός πως συνεργάστηκαν και πάλι με τον παραγωγό του Final Countdown,Kevin Elson.
Aμέσως μετά σειρά έχουν τα δύο πρώτα άλμπουμ της μπάντας,εκείνα δηλαδή στα οποία ο Ian και ο Mic δεν ήταν ακόμα μέλη της .Το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ των Europe είχε κάνει τον Ian να θυμώσει πολύ και να ζηλέψει αφού και η δική του μπάντα του είχε συμμετάσχει στον μουσικό διαγωνισμό που τελικά κέρδισαν οι Europe με βραβείο ένα δισκογραφικό συμβόλαιο.Η μουσική τους ήταν ακριβώς σαν την εικόνα τους- τέσσερεις νεαροί κατεργάρηδες από τα προάστια που έπιναν τις μπίρες τους κι έπαιζαν αυτά που γούσταραν στο υπόγειο τους.Είχε τη νεανική του γοητεία αλλά ως εκεί.
Aφού αναστάτωσαν το στούντιο των ABBA το 1984,οι Europe προσέλαβαν έναν
σκοτεινό τύπο για να παίζει keyboards.Δείτε προσεκτικά το βίντεο και βρείτε τον.
Αν και δεν ήταν παρόντες ο Mic και ο Ian θυμούνται κάποιες ενδιαφέρουσες ιστορίες από την ηχογράφηση του που ως γνωστόν έγινε στο στούντιο των ΑΒΒΑ ,το Polar με τον ηχολήπτη των Led Zeppelin,Leif Mases.H μπάντα χρησιμοποιούσε το στούντιο τις νυχτερινές ώρες και τα Σαββατοκύριακα όταν ήταν άδειο δεν έλλειψαν όμως και τα ατυχήματα όπως όταν ο John Leven έχυσε το αναψυκτικό του στην κονσόλα με αποτέλεσμα αυτή να πάρει φωτιά και να προκληθεί βραχυκύκλωμα.Στο στούντιο βρισκόταν ένα σπάνιο και πανάκριβο συνθεσάιζερ -το επονομαζόμενο και "Dream Machine"-που άνηκε στον Benny Andersson των ΑΒΒΑ.Αν και στους Europe συστάθηκε αυστηρά να μην το χρησιμοποιούν εκείνοι έκαναν ακριβώς το αντίθετο.Αυτός ο ήχος των keyboards ήταν που έφερε τον Mic Michaeli στη μπάντα αφού τον προσέλαβαν για την περιοδεία του Wings Of Tomorrow.Στις πρώτες του εμφανίσεις ο Mic ήταν σχεδόν κρυμμένος στα σκοτεινά κοντά στους ηχολήπτες αφού οι Europe σαν hard rock μπάντα που ήταν δεν ήθελαν να προβάλουν τα keyboards.Όσο για τα τραγούδια του άλμπουμ ο maestro θεωρεί πως τόσο οι συνθέσεις του Joey όσο και ο τρόπος που έπαιζε η μπάντα είχαν βελτιωθεί αλματωδώς.
Φτάνουμε αισίως και στο The Final Countdown στο οποίο και οι δύο μουσικοί έκαναν το ντεμπούτο τους στη μπάντα.Όταν το τελείωσαν ο Mic ήταν πολύ περήφανος και πίστευε πως ήταν το καλύτερο άλμπουμ στον κόσμο,σε σύγκριση όμως με τη μουσική που ακούει σήμερα οι συνθέσεις τότε ήταν πολύ προγραμματισμένες,πολύ τετράγωνες.Ο Ian ,από μια διαφορετική οπτική θεωρεία πως υπήρχαν αρκετά δυνατά κομμάτια που πάντα απολαμβάνει να παίζει ζωντανά λόγω της ανταπόκρισης που βρίσκουν στο κοινό Εκείνη την εποχή βέβαια έγραφαν τα τραγούδια τους ακολουθώντας συγκεκριμένα πρότυπα όπως για παράδειγμα τον τρόπο που έγραφε ο Gary Moore και επιπλέον συνεργάστηκαν για πρώτη φορά με έναν διεθνούς φήμης παραγωγό τον Kevin Elson,ο οποίος ήταν τελικά υπεύθυνος για τον "καλογυαλισμένο" ήχο του.Σύμφωνα με τον Ian,αν έφτιαχναν το άλμπουμ μόνοι τους πιθανόν να κατέληγε πιο τραχύ στον ήχο και τις ενορχηστρώσεις. Για την ιστορία το Final Countdown ηχογραφήθηκε σε ένα απομονωμένο μέρος στην Ελβετία -το στούντιο βρισκόταν ανάμεσα σε δύο φάρμες και είχε πανοραμική θέα το αλπικό τοπίο (και τις γειτόνισσες αγελάδες).Όπως έχει πει ο Joey Tempest με αυτό τον τρόπο ο Elson κατάφερε να "περιορίσει" κάπως τους ζωηρούς νεαρούς Σουηδούς και να τους κρατήσει συγκεντρωμένους στη δουλειά τους.
Με ένα ...άλμα στο χρόνο η συζήτηση μεταφέρεται στο 2012 και το Bag Of Bones.Οι Europe συνεργάζονται με τον Kevin Shirley,τον παραγωγό των Rush και των Iron Maiden αλλά και των Joe Bonamassa και Black Country Communion-αυτές οι δουλειές του ήταν που τράβηξαν την προσοχή της μπάντας.Για τον Ian o Shirley ήταν ο παραγωγός που τους "ξεκλείδωσε" αφού μέχρι τότε έβαζαν όρια στον εαυτό τους βαδίζοντας μάλλον εκ του ασφαλούς.Πάντως,ακούγοντας και πάλι τα τραγούδια ο Mic βρίσκει πως η πρώτη καλή εντύπωση τελικά δεν είχε την αναμενόμενη διάρκεια στο χρόνο.
Καμμιά παρέμβαση-ούτε καν το logo των Europe- δεν μπορούσε να χωρέσει στο έργο τέχνης του Storm Thorgerson για το Secret Society.
H ιστορία για το Secret Society έχει να κάνει με το εξώφυλλο του,μια δημιουργία του καλλιτέχνη Storm Thorgerson,μέλος της ομάδας Hipgnosis που ήταν υπεύθυνοι για πολλά εμβληματικά εξώφυλλα δίσκων τις δεκαετίες του 70 και του 80(χαρακτηριστικά παραδείγματα τα εξώφυλλα των Pink Floyd).H Ηipgnosis δεν χρησιμοποιούσε τεχνικά μέσα όπως το μοντάζ ή το σύγχρονο photoshop,οι φωτογραφίες ήταν τραβηγμένες ακριβώς όπως φαίνονταν.Έτσι και στο Secret Society o άντρας με τη γυρισμένη πλάτη ανταλλάσσει χειραψίες με χέρια που προβάλλουν μέσα από έναν τοίχο και ανήκουν στους συνεργάτες της ομάδας,τίποτα δεν είναι "πειραγμένο".Αυτή ήταν η μία και μοναδική φορά που η μπάντα αναγκάστηκε να αλλάξει το logo της αφού ο ..γκρινιάρης -όπως τον χαρακτηρίζουν οι δύο μουσικοί-Thorgerson δεν επέτρεψε να μπει κάτι άλλο πάνω στο έργο του.Στο μουσικό κομμάτι ,ο Mic πιστεύει πως υπήρχαν πολλά καλά τραγούδια όμως για τον Ian η προσπάθεια τους να κάνουν κάτι πέρα από τα όρια τους μάλλον δεν πέτυχε όσο θα ήθελαν.
Για το Out Of This World έχουμε κατά καιρούς ακούσει πολλές ιστορίες και ο Mic με τον Ian πρόσθεσαν κάποιες ακόμα.Καθώς ήταν το άλμπουμ που ακολούθησε το Final Countdown η εταιρεία τους περίμενε τραγούδια που θα έφερναν ακόμα μεγαλύτερες πωλήσεις κάτι που στρίμωξε αρκετά τον Joey Tempest κυρίως,αλλά και τον Kee Marcello και τον Mic που ασχολούνταν επίσης με τη σύνθεση.Tην παραγωγή ανέλαβε ο Ron Nevison με επιτυχημένες συνεργασίες με μπάντες όπως οι KISS,οι Heart και οι UFO.Θερμός υποστηρικτής ενός είδους συνθεσάιζερ που ήταν πολύ της μόδας εκείνη την εποχή (και ακούγεται σχεδόν σε όλα τα κομμάτια του άλμπουμ) δεν χάρηκε καθόλου όταν ο Mic πάτησε πόδι και χρησιμοποίησε ένα Hammond για το Coast To Coast.Oι δυο τους συμφωνούν πως αν και το άλμπουμ περιέχει πολλά καλά τραγούδια που στέκονται μέχρι σήμερα στα live τους,η παραγωγή ανήκει σε μια άλλη εποχή.Επίσης θυμούνται μια ακόμα ιστορία για τον ιδιόρρυθμο και δύστροπο χαρακτήρα του Nevison.Το διάστημα που ηχογραφούσαν ο παραγωγός είχε τα γενέθλια του κι εκείνοι αποφάσισαν να του κάνουν ένα αστείο δώρο,κάτι που όμως εκείνος δεν εκτίμησε καθόλου αφού το εκσφενδόνισε νευριασμένος στον τοίχο κάνοντας το κομμάτια.
Εντελώς διαφορετικά ήταν τα πράγματα το 2009 με το Last Look At Eden που έδωσε στη μπάντα την πρώτη ραδιοφωνική της επιτυχία στη Σουηδία μετά την επανένωση,το "Νew Love In Town".Mε αυτό το άλμπουμ τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους αφού ήταν πιο προσηλωμένοι και φαίνεται πως ανακάλυψαν το ύφος που ταίριαζε στους "νέους Europe".Εκτός από πολύ δυνατά τραγούδια το άλμπουμ είχε και τη σωστή παραγωγή χάρη στον Tobias Lindell,έναν παραγωγό από το Γκέτεμποργκ, που έχοντας δουλέψει σε pop δίσκους,προσάρμοσε κάποιες ενδιαφέρουσες ιδέες σε μια hard rock παραγωγή.Αξιομνημόνευτη είναι και η συνεργασία των Europe με τη συμφωνική ορχήστρα της Πράγας.O Mic έκανε τα πρώτα σχέδια για τις ενορχηστρώσεις,ένας περίεργος τύπος από το Vanersborg έφτιαξε τις παρτιτούρες και μετά πήγαν στην Τσεχία όπου ηχογράφησαν με την ορχήστρα.
Prisoners In Paradise:Ίσως το πιο παρεξηγημένο άλμπουμ των Europe.
Διαφορετική αξιολόγηση και ανάμεικτα συναισθήματα για το Prisoners In Paradise του 1991.Για τον Ian είναι ένα εγκληματικά αδικημένο άλμπουμ.Όταν το έγραφαν φιλοδοξούσαν να κάνουν ένα πολύ δυνατό ,αληθινό ροκ άλμπουμ με τραχύ ήχο και ο συνεργάτης τους στην δισκογραφική εταιρεία τους ενθάρρυνε πολύ σε αυτό.Όταν όμως παρουσίασαν τα τραγούδια τους τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμεναν.Στην εταιρεία είχαν γίνει πολλές αλλαγές και οι παλιοί τους συνεργάτες είχαν αντικατασταθεί από γιάπηδες που δεν έμειναν ευχαριστημένοι και τους έστειλαν να ξαναγράψουν τραγούδια από την αρχή.Έτσι πέρασε σχεδόν ένας ακόμα χρόνος μέχρι να βρεθούν τα "κατάλληλα"κομμάτια και στο μεταξύ οι εταιρείες είχαν περάσει στο επόμενο προϊόν που θα σάρωνε το ροκ της προηγούμενης δεκαετίας-λεγόταν grunge και ερχόταν από το Seattle με μπροστάρηδες τους Nirvana.Όταν το άλμπουμ κυκλοφόρησε οι προτεραιότητες είχαν πλέον αλλάξει και είχε σχεδόν μηδενική προώθηση από την εταιρεία.Παραμένει το αγαπημένο του Ian,που πιστεύει πως αν είχε διαφορετική αντιμετώπιση θα είχε κάνει μεγάλη επιτυχία.Για τον Mic τα τραγούδια που γράφτηκαν αρχικά ήταν πολύ καλύτερα από εκείνα που μπήκαν τελικά στο άλμπουμ και κυρίως από εκείνα που έγραψε ο Joey μαζί με τρίτους καλλιτέχνες.Ο maestro είχε πει κάποτε σε έναν δημοσιογράφο πως οι Europe θα σταματούσαν όταν πλέον δεν θα το διασκέδαζαν.Αυτό ακριβώς έγινε τότε.Δεν συζήτησαν,ούτε συμφώνησαν κάτι απλά ήταν η φυσική εξέλιξη.Τελείωσαν την περιοδεία τους,αποχαιρετίστηκαν και γύρισαν στα σπίτια τους που τους περίμεναν τα ειδοποιητήρια για τα χρέη τους στην εφορία.
Tα δύο πιο πρόσφατα άλμπουμ των Europe βρίσκονται στην κορυφή των προτιμήσεων των δύο μουσικών.Για το War Of Kings συνεργάστηκαν για πρώτη φορά με τον Dave Cobb,τον οποίο ανακάλυψαν μέσα από τους Rival Sons.;Oταν τον προσέγγισαν δεν είχαν μεγάλες προσδοκίες αφού δούλευε κυρίως με καλλιτέχνες της country που κάνουν τεράστιες πωλήσεις στην Αμερική.Εκείνος όμως δέχτηκε αμέσως αφού οι Europe ήταν μια από τις αγαπημένες μπάντες της εφηβείας του.Έτσι βρέθηκε για δύο εβδομάδες μαζί τους στη Στοκχόλμη στο ολοκαίνουριο στούντιο PanGaia να μαθαίνουν πως δούλευε ο εξοπλισμός εκεί.Αν στο Last Look Αt Eden βρήκαν το δρόμο τους ,στο War Of Kings με τον Cobb χαλάρωσαν ακόμα περισσότερο πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω.
Η καλή συνεργασία συνεχίστηκε και στο Walk The Earth που ηχογραφήθηκε στο στούντιο Abbey Road.O Dave Cobb ζήτησε όλον τον vintage εξοπλισμό που μπορούσαν να του φέρουν στο στούντιο κι ετσι κατέληξαν να ηχογραφούν φωνητικά στην κονσόλα των Beatles και κιθάρες σε εκείνη των Pink Floyd.Σε αυτό το άλμπουμ οι Europe σύμφωνα με τον Mic τόλμησαν -ίσως περισσότερο και από το νέο ξεκίνημα τους το 2004.- να γίνουν πιο προοδευτικοί με τη μουσική τους.Έχουν πλέον μια ώριμη πίστη στον εαυτό τους,ότι μπορούν να τα καταφέρουν και αν κρίνουν από τις αντιδράσεις για τα δύο τελευταία άλμπουμ,οι Europe δεν ήταν ποτέ καλύτεροι.
Δεν είναι σπάνιο για τους μουσικούς να θεωρούν καλύτερη την πιο πρόσφατη δουλειά τους,όμως όπως λέει και ο Mic ,αυτό μπορεί να προκύπτει από την πεποίθηση (ή την ελπίδα) ότι κάποιος εξελίσσεται προς το καλύτερο.Αυτό που καταλάβαμε εμείς μέσα από αυτή τη συζήτηση είναι πως τα μέλη της αγαπημένης μας μπάντας έχουν το ανικανοποίητο-κοιτώντας πίσω και ακούγοντας ξανά τη μουσική τους βρίσκουν κάτι που θα μπορούσε να είναι καλύτερο.Ίσως έτσι εξηγείται γιατί οι Europe συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν ευχάριστα με κάθε νέο τους άλμπουμ.
Εκτός από τη δισκογραφία ακόμα πιο σημαντικές για την επιβίωση μιας ροκ μπάντας είναι οι συναυλίες που όπως όλοι ξέρουμε έχουν πάθει μεγάλη ζημιά λόγω του Covid-19.Oι Europe ενώνουν τις δυνάμεις τους με τους καλλιτέχνες αλλά και όλους όσους εμπλέκονται στη διοργάνωση συναυλιών ζητώντας από την Βρετανική κυβέρνηση μέτρα προστασίας για τη βιομηχανία της ζωντανής μουσικής.Όλοι μπορούν να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια ανεβάζοντας στα κοινωνικά δίκτυα φωτογραφίες ή βίντεο από την τελευταία συναυλία που παρακολούθησαν πριν σταματήσουν όλα με το hashtag #LetTheMusicPlay.H τελευταία περιοδεία των Europe έγινε όπως θυμόμαστε στην Νοτια Αμερική τον περασμένο Σεπτέμβριο και Οκτώβριο κι έτσι ανέβασαν ένα ωραίο βίντεο από την συναυλία τους στο Sao Paulo,στη Βραζιλία.
Πολύτιμος βοηθός μας υπήρξε η μετάφραση στα Αγγλικά από τον Stein-Vidar Anderssen για το forum Wings Of Tomorrow.
