Με αφορμή την κυκλοφορία του ένατου προσωπικού του άλμπουμ Gone To Stay ο John Norum έδωσε δύο ακόμα συνεντεύξεις στις ιστοσελίδες VWmusickrocks και Εonmusic όπου μίλησε κυρίως για τα καινούρια τραγούδια και τη μουσική του αλλά και για την πορεία του με τους Europe μετά την επανένωση ενώ έδωσε και κάποιες πληροφορίες για τα μελλοντικά τους σχέδια.
Η αναμονή για το Gone To Stay ήταν μεγάλη αφού κράτησε πάνω από μια δεκαετία γιατί όπως εξηγεί ο κιθαρίστας τα άλμπουμ και οι περιοδείες με τους Europe αλλά και οι οικογενειακές υποχρεώσεις (όπως ξέρουμε είναι μπαμπάς τριών παιδιών) δεν του άφηναν χρόνο για να ασχοληθεί με αυτό.Την τελευταία διετία όμως οι συναυλίες της μπάντας ακυρώθηκαν λόγω της πανδημίας βρήκε την ευκαιρία να αφοσιωθεί περισσότερο στον δικό του δίσκο.O κιθαρίστας δηλώνει ενθουσιασμένος από την κανούρια του δουλεία καθώς την θεωρεί ως την πιο ολοκληρωμένη.Πρόκειται για μια μίξη από διαφορετικά μουσικά στυλ που συνδυάζει τις επιρροές του όλα αυτά τα χρόνια.Xαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα είναι το ομότιτλο κομμάτι Gone To Stay που το βίντεο του συνόδεψε την κυκλοφορία του άλμπουμ-εκεί μπορεί να ακούσει κανείς στοιχεία από Deep Purple,Black Sabbath αλλά και Frank Marino του οποίου ο John είναι μεγάλος θαυμαστής.Aπό την άλλη το One By One (στο οποίο ακούμε τη φωνή του Age Sten Nilsen) είναι μια μπαλάντα με στοχεία blues,hard rock ακόμα και metal κι αυτό γιατί δεν του αρέσει να μένει κολλημένος σε ένα συγκεκριμένο στυλ -αν ένα τραγούδι είναι καλό μπορεί να είναι οτιδήποτε,από pop μέχρι metal ακόμα και reggae.Αυτές οι συνεχείς αλλαγές είναι που αγάπησε στον David Bowie και σε αυτό το άλμπουμ διασκευάζει για πρώτη φορά ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του το Lady Grinning Soul.
Άλλο ένα κομμάτι που συμμετέχει ο Νilsen είναι το Norma του οποίου τα βασικά μέρη υπήρχαν σε ένα demo και ολοκληρώθηκε στο στούντιο από τον Norum και τον ντράμερ Peer Stappe.Στην πορεία άλλαξαν κάποια πράγματα στην ενορχήστρωση με την συμφωνική ορχήστρα της Στοκχόλμης να συμμετέχει στο τραγούδι.Οι στίχοι (όπως και στο One By One) γράφτηκαν από έναν καλό φίλο του John, τον Michael Guy έναν αμερικανό παραγωγό,ηχολήπτη και κιθαρίστα και αναφέρονται στην ζωή της Marilyn Monroe της οποίας το αληθινό όνομα ήταν Norma Jean.
Tον Age Sten Nilsen τον γνώριζε μόνο από τη συμμετοχή του στη Eurovision με τους Wigwam μέχρι που εκείνος τον κάλεσε να παίξει κιθάρα σε μια από τις παραστάσεις που έκανε με τα τραγούδια τον Queen και ο John εντυπωσιάστηκε από τη φωνή του που θύμιζε τον Freddie Mercury.Aργότερα συνεργάστηκαν στους Nordic Beast την μπάντα που είχαν φτιάξει με τον Mickey Dee,τον Hal Patino και τον Mic Michaeli.Όταν χρειάστηκε κάποιον να τραγουδήσει σε ψηλότερη κλίμακα απο τον ίδιο,απευθύνθηκε στον Nilsen και εκείνιος δέχτηκε ευχαρίστως.
Tο άλμπουμ κλείνει με ένα κομμάτι από το παρελθόν,το Face The Truth,μια σύνθεση του Norum και του Glenn Hughes,σε μια πολύ διαφορετική εκδοχή που προέκυψε τυχαία στο στούντιο ενώ δοκίμαζε το σόλο για ένα άλλο τραγούδι.Μέχρι να ετοιμαστεί ο ηχολήπτης εκείνος έπαιζε το Face The Truth σε πιο αργό ρυθμό κι αυτό άρεσε στο συνεργάτη του και το ηχογράφησε,Ακούγοντας το ξανά αργότερα ο John αποφάσισε να ηχογραφήσει ολόκληρο το τραγούδι σε αυτή την πιο αργή εκδοχή του.Η αρχική σκέψη ήταν να μπει ως bonus μόνο στην ιαπωνική έκδοση ,τελικά όμως παρέμεινε κανονικά στο άλμπουμ και σαν bonus κομμάτι για την Ιαπωνία επιλέχθηκε το ορχηστρικό Magnetic Soul,που περιέχει πολλά κιθαριστικά σόλο καθώς το κοινό της χώρας αγαπά τους σπουδαίους κιθαρίστες και εκτιμά αυτού του του είδους τα κομμάτια.
Oι μουσικές επιρροές του John προέρχονται κυρίως από ευρωπαίους μουσικούς όπως ο Michael Schenker,o Uli Jon Roth και ο Richie Blackmore πάνω από όλους όμως ο Gary Moore τον οποίο θαυμάζει από τότε που έπαιζε στους Thin Lizzy.Tον είχε δει μάλιστα σε συναυλία μαζί τους και τον ενθουσίασε η "ψυχή" στον τρόπο που έπαιζε κιθάρα κι αυτό τον έκανε το No1 στους αγαπημένους του κιθαρίστες.Είχε την τύχη να τον συναντήσει λίγο πριν το θάνατο του που συνέβη όταν οι Europe περιόδευαν στο Ηνωμένο Βασίλειο (στην πετίφημη Balls'n Banners Tour) και τότε ο John έπαιζε το The Loner αφιερωμένο στη μνήμη του.Ο Norum δηλώνει μεγάλος θαυμαστής και των Thin Lizzy τους οποίους είδε για πρώτη φορά στη σκηνή όταν ήταν μόλις 13 χρόνων στην περιοδεία τους για το άλμπουμ Bad Reputation το 1977.Μια πολύ ξεχωριστή στιγμή για εκείνον ήταν η συνάντηση του επί σκηνής με τον κιθαρίστα των Thin Lizzy,τον Scott Gorham στο φεστιβάλ Sweden Rock το 2013.Σε παλιότερη συνάντησή τους ο Gorham τον είχε συγχαρεί για τη διασκευή που είχε κάνει στο Opium Trail (στο άλμπουμ Face The Truth)και μάλιστα του είπε πως προτιμούσε τη δική του εκδοχή από την αυθεντική.Ο Norum φυσικά κολακεύτηκε αλλά θεωρεί πως τα φωνητικά του τότε δεν ήταν και τα καλύτερα αφού -λόγω ηλικίας-η φωνή του ήταν πιο ψηλή από όσο έπρεπε.
Οι Thin Lizzy και ο Phil Lynott τον έχουν επηρεάσει και σαν τραγουδιστή ,το ίδιο και άλλοι αγαπημένοι του καλλιτέχνες όπως ο David Bowie,o Glenn Hughes ή ο David Coverdale και όπως λέει και ο ίδιος ακούγεται σαν μια μίξη από όλους τους παραπάνω.Στο κομμάτι Sail On τα φωνητικά του θυμίζουν τον Chris Cornell κάτι που έγινε αυθόρμητα στο στούντιο.
H προσέγγιση του John στον τρόπο που παίζει και γράφει μουσική έχει εξελιχθεί με τα χρόνια.Όταν ήταν νεότερος το παίξιμο του είχε να κάνει περισσότερο με την ταχύτητα-κάτι που έκαναν όλοι τη δεκαετία του 80.Πια έχει επιβραδύνει αρκετά,του αρέσει να κρατάει παραπάνω τις νότες και να βάζει και λίγο βιμπράτο.Ακόμα πιστεύει πως έχει βελτιωθεί πολύ στην ρυθμική κιθάρα.Μπορεί παλιότερα να θεώρουσε πως ήταν ένα βαρετό κομμάτι μέχρι να φτάσει στο σόλο,τώρα όμως το απολαμβάνει περισσότερο αφού έχει να κάνει με το ρυθμό.Κάτι άλλο στο οποίο έχει γίνει καλύτερος είναι οι ενορχηστρώσεις.Ακούγοντας τον προηγούμενο δίσκο του παρατήρησε πως σε πολλά τραγούδια οι ενωρχηστρώσεις θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερες.Τα τελευταία χρόνια δίνει μεγαλύτερη προσοχή στους στίχους των τραγουδιών του και τη σημασία τους και εδώ υπάρχει μεγάλη διαφορά σε σχέση με τα παλιότερα άλμπουμ του.
Oι καλές μουσικές ιδέες προκύπτουν πολύ απλά παίζοντας κιθαρα και καταγράφονται στο κινητό του τηλέφωνο.Όταν έρχεται η ώρα για ένα άλμπουμ επιλεγει τις καλύτερες και τους προσθέτει καινούρια μέρη που που είτε υπάρχουν ήδη είτε είναι έμπνευση της στιγμής.Eίναι σαν να φτιάχνεις ένα παζλ αρκεί να υπάρχει καλός ρυθμός-αυτό είναι το σημαντικό για τον John.Παρόμοια είναι η φιλοσοφία του και στη σύνθεση των σόλο όπου το ζητούμενο δεν είναι η ταχύτητα καθώς θεωρεί πως γίνεται γρήγορα κουραστική.Έτσι προσπαθεί να βρει μια καλή μελωδία και να κρατάει λίγο περισσότερο τις νότες.Πολλές φορές δανείζεται κάτι από τα φωνητικά ή τη μελωδία του τραγουδιού και το ενσωματώνει στο σόλο όπως για παράδειγμα στο Last Look At Eden.Όταν όμως πρόκειται για κάποιο γρήγορο τραγούδι εκεί αυτοσχεδιάζει και ...ότι βγεί.
O John είναι πάνω απ' όλα μέλος των Europe κι έτσι δεν θα μπορούσε παρά να γίνει αναφορά και στη μπάντα ξεκινώντας από την επιστροφή του κιθαρίστα σε αυτή. Όλα ξεκίνησαν με την εμφάνιση τους την παραμονή της πρωτοχρονιάς του millenium στη Στοκχόλμη.Ο John δεν αρνήθηκε την πρόσκληση -τα χρήματα ήταν πολύ καλά για να παίξουν μόλις δύο τραγούδια (Rock The Night και The Final Countdown)αλλά κυρίως ήθελε να ξαναβρεθεί με τους υπόλοιπους.Πέρα από τη συνεργασία του με τον Joey Tempest στο Face The Truth είχε σχεδόν μια δεκαετία να τους δει.Μετά από αυτό γύρισε στην Αμερική όπου έκανε το άλμπουμ Long Way Home και μια περιοδεία με τους Dokken το 2002 και ένα χρόνο αργότερα δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον Ian Haugland που τον καλούσε σε μια συνάντηση όπου θα συζητούσαν το ενδεχόμενο να ξαναφτιάξουν την μπάντα.Η απόφαση πάρθηκε και από τότε συνεχίζουν μαζί.Για εκείνον μεγαλύτερο ρόλο έπαιξε η χημεία και η ενέργεια που υπάρχει όταν παίζουν μαζί κάτι που οφείλεται στο ότι γνωρίζονται από όταν ήταν έφηβοι.Ο Norum έχει κάνει σόλο δίσκους,έχει παίξει μέ άλλες μπάντες,όμως με κανέναν άλλο δε βρήκε αυτή τη χημεία και πιστεύει πως το ίδιο ισχύει και για τα άλλα μέλη της μπάντας.Δεν υπήρχε λοιπόν κάποιο σχέδιο για την επιστροφή τους απλά κάθισαν και έγραψαν τραγούδια για να ηχογραφήσουν το Start From The Dark το 2004.
Tα ακούσματα που είχε ο John εκείνη την εποχή όπως για παράδειγμα οι Black Label Society έχουν επηρεάσει τόσο τις συνθέσεις του δίσκου όσο και τον ήχο της κιθάρας του.Το Start From The Dark είναι το πρώτο από μια σειρά εξαιρετικών άλμπουμ που κυκλοφόρησαν από τότε οι Europe και το Secret Society που ακολούθησε δύο χρόνια αργότερα είναι ένα από τα αγαπημένα του κιθαρίστα.Πιστεύει πως δεν υπάρχει ούτε ένα κακό τραγούδι σε αυτό το άλμπουμ και εκφράζει την προτίμηση του για τα Love Is Not The Enemy,The Getaway Plan,Devil Sings The Blues και Forever Travelling.Άλλο ένα κομμάτι που αγαπά ιδιαίτερα και θα μπορούσε να το παίζει κάθε μέρα όπως λέει χαρακτηριστικά είναι το Last Look At Eden από το ομότιτλο άλμπουμ του 2009.Aυτό που το κάνει να ξεχωρίζει είναι ο ρυθμός που έχει κάτι από Led Zeppelin και το θεωρεί ένα κλασσικό κομμάτι.
Η σχέση του με τη μεγαλύτερη επιτυχία των Europe,το The Final Countdown έχει περάσει από πολλά στάδια.Όταν του το παρουσίασε για πρώτη φορά ο Joey Tempest η αντίδραση του δεν ήταν και τόσο θετική.Καθώς τότε τα ακούσματα του ήταν πιο rock -όπως και παραμένουν μέχρι σήμερα-η εισαγωγή με τα keyboards του φάνηκε πολύ pop και τον έκανε να σκεφτεί μήπως οι Europe γίνουν Depeche Mode που εκείνη την εποχή μάλλον δεν τους είχε μεγάλη εκτίμηση.Η διάθεση όλων των άλλων που ήθελαν να κάνουν το κομμάτι,η διαδικασία της ηχογράφησης όπου το σόλο του πήγε πάρα πολύ καλά και θεωρείται κλασσικό αλλά και ο ενθουσιασμός του κοινού όταν το παίζουν ζωντανά τον έκαναν με τα χρόνια να αλλάξει γνώμη.Έτσι ,σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πλέον το παίζουν σε πιο χαμηλό τόνο με αποτέλεσμα να ακούγεται πολύ πιο "βαρύ",θα μπορούσε να πει ότι του αρέσει πολύ περισσότερο τώρα από τότε που πρωτοηχογραφήθηκε.
Aκόμα και ο ίδιος ο John Δεν μπορεί να πιστέψει πως έχουν περάσει πέντε ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του Walk The Earth.Oι Europe γράφουν μουσική για ένα νέο άλμπουμ με προοπτική να μπουν στο στούντιο την ερχόμενη άνοιξη και είναι στη διαδικασία αναζήτησης παραγωγού.Επιθυμία τους είναι να συνεργαστούν και πάλι με τον Dave Cobb και αυτή τη φορά να ηχογραφήσουν στο δικό του στούντιο στο Nashville.Aν και ακόμα δεν γνωρίζει τι πρόκειται να γίνει η πρόταση του είναι να επιστρέψουν στις ρίζες τους και το μελωδικό hard rock του Wings Of Tomorrow και του The Final Countdown αφού πιστεύει πειραματίστηκαν αρκετα με τα διαφορετικά μουσικά στυλ.Παράλληλα ετοιμάζουν και το ντοκιμαντέρ με την ιστορία της μπάντας από το 1982 μέχρι σήμερα και θα το δούμε μέσα στο 2023 που συμπληρώνονται και τα 40 χρόνια τους στη δισκογραφία.
Στα διαλείμματα των υπόχρεώσεων του με τους Europe,o John σκοπεύει να κάνει συναυλίες με τη μπάντα του τόσο με τραγούδια από το Gone To Stay όσο και με παλιότερα αφού πιστεύει πως μέσα από τα εννιά προσωπικά του άλμπουμ μπορεί να συγκεντρώσει πολύ και ωραίο υλικό.Οι προγραμματισμένες για τα μέσα του Δεκέμβρη εμφανίσεις του στη Σουηδία δυστυχώς ακυρώθηκαν με την υποσχεση όμως να πραγματοποιηθούν μέσα στο 2023.Προς το παρόν ο John βρίσκεται στη Νότια Αμερική και συγκεκριμένα στη Χιλή για την αποψινή συναυλία των Europe στην Movistar Arena στο Santiago.Ακολουθούν δύο ακόμα εμφανίσεις,στις 3 του Δεκέμβρη στη Βραζιλία και στις 5 στην Αργεντινή.
