Zurich,Bologna,Marseiile

Mέσα στην πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου οι Europe έδωσαν έξι συναυλίες με τις οποίες ολοκλήρωσαν την φθινοπωρινή τους περιοδεία.H αρχή έγινε την 1η του Οκτώβρη στην Ελβετία και την πόλη που έχει συνδεθεί με την ιστορία της μπάντας και την ηχογράφηση του The Final Countdown.Η ανταπόκριση του κοινού που βρέθηκε στο Komplex 457 στη Ζυρίχη ήταν τέτοια που έκανε ακόμα και τους ίδιους να παραδεχτούν πως έμειναν έκπληκτοι-το είπε ο Joey Tempest στο τέλος της συναυλίας και το σχολίασαν και στη σχετική ανάρτηση τους στο facebook.Εκεί ήταν και ο Gilles Simon,ο φωτογράφος που γνωρίστηκε με τη μπάντα πριν από μερικά χρόνια σε ένα φεστιβάλ και λίγο αργότερα έγινε ο "επίσημος φωτογράφος" της περιοδείας για τα 30 χρόνια του The Final Countdown και της επετειακής κυκλοφορίας με τη συναυλία στο Roundhouse του Λονδίνου.Συχνά μοιράζεται φωτογραφίες και ιστορίες από τις εμπειρίες του με την μπάντα μέσα από η σελίδα του στο facebook.Δεν είναι όμως ο μόνος φωτογράφος στην Ελβετία που θαυμάζει τους Europe.O Jux Hummer ήταν στη συναυλία και συνόδευσε με πολύ καλά σχόλια τις φωτογραφίες που δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του Hummer Photography
             

Η Ιταλία δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από μια περιοδεία των Europe αφού εκεί έχουν πιστούς φίλους που εκδηλώνουν την αγάπη τους για τη μπάντα μέ μπόλικη τρέλα και μεσογειακό ταμπεραμέντο δημιουργώντας πάντα μια φοβερή ατμόσφαιρα.Μετά από τρεις συνεχόμενες χρονιές που εμφανίστηκαν στο  Μιλάνο ,αυτή τη φορά σειρά είχε η Μπολόνια και το Estragon όπου είχαν παίξει και τον Δεκέμβριο του 2015 στα πλαίσια της περιοδείας του War Of Kings.Προς τιμήν μάλλον της ιδιαίτερης σχέσης με το κοινό της χώρας και μια μικρή αλλαγή στο σετ με το Danger On The Track στη θέση του Scream Of Anger.Πολλές μουσικές ιστοσελίδες τίμησαν τη συναυλία με θετικά σχόλια.Στο The Front Row περιγράφεται η εμπειρία μιας "θεϊκής συναυλίας" με τη διαχρονική ροκ μουσική της μπάντας και γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη δύναμη και τη φόρτιση που διατηρήθηκαν σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας αλλά και στην αρμονία ανάμεσα στα μέλη της.Για το Spazio Rock μπορεί το Estragon να είναι πολύ μικρότερο από τους χώρους που θα επέλεγαν οι Europe πριν 30 χρόνια όμως ήταν γεμάτο από θεατές κάθε ηλικίας και αληθινό ενθουσιασμό με την ατμόσφαιρα της γιορτής να υπερισχύει της νοσταλγίας.Στο Periodico Daily θα βρείτε μια πιο συναισθηματική προσέγγιση στην παρουσίαση της συναυλίας μέσα από την ιστορία του συγγραφέα που άκουγε τη μουσική τους από μικρό παιδί και ονειρευόταν να τους δει στη σκηνή.Όταν επιτέλους το κατάφερε δεκαετίες μετά, συνάντησε στην αίθουσα του Estragon έναν οκτάχρονο θαυμαστή τους που ζούσε κι εκείνος με πάθος την πρώτη κατά πάσα πιθανότητα συναυλία του.Διαβάζοντας το σχετικό άρθρο του Metalforce μπορεί κάποιος να διαπιστώσει πως η μουσική της μπάντας αφήνει σε δεύτερη μοίρα την εικόνα και τα στερεότυπα που μπορεί να έχει για αυτούς και καταλήγει πως παρά το πέρασμα του χρόνου παραμένουν διαχρονικοί με μια μεγάλη επιθυμία να παίζουν στη σκηνή.Το ιταλικό Metal Hammer βλέπει τους Europe να διασχίζουν τα στάδια της μακρόχρονης και πάντα σε υψηλό επίπεδο καριέρας τους μέσα από μια εμφάνιση όλο ουσία ,πάθος και συναίσθημα.Λίγη γκρίνια μόνο για την απουσία κάποιου κομματιού από το Start From The Dark.
Όλες οι παρουσιάσεις συνοδεύονται και από τις απαραίτητες φωτογραφίες,αν όμως δεν ήταν αρκετές μπορείτε να απολαύσετε τα άλμπουμ που δημοσιεύτηκαν στις ιστοσελίδες Music Attitude, Rockol, MetalItalia ,Long Live Rock'n Roll

                

                

Τρίτη μέρα του Οκτώβρη,τρίτη συναυλία στη σειρά και λίγο πριν η περιοδεία μπει στην τελική ευθεία της,οι  Εurope επέστρεψαν στη Γαλλία για μια ακόμα εμφάνιση,αυτή τη φορά στη Μασσαλία όπου- αν δεν μας απατά η μνήμη μας έπαιξαν για πρώτη φορά. .Για το γαλλικό Lords Of Metal αν μια συναυλία είναι σαν μια θρησκευτική τελετή τότε το Final Countdown είναι σαν τη Θεία Κοινωνία-πολλοί θα πάνε μόνο για αυτό,η μπάντα όμως έφερε για μια ακόμα φορά εις πέρας την αποστολή και απέδειξε πως υπάρχουν πολύ περισσότερα τόσο στο μακρινό ή το πρόσφατο παρελθόν όσο και στο μέλλον.Η γεμάτη ενέργεια παρουσία τους στη σκηνή ,τα εντυπωσιακά σκηνικά εφέ με το φωτισμό και ο πολύ καλός ήχος του Le Silo συμπλήρωσαν το παζλ μιας συναυλίας που όπως καταλήγει το άρθρο ήταν "μία ώρα και σαράντα λεπτά καθαρής μαγείας".