Favourite Albums:Mic Michaeli and Mutter by Rammstein

 

O Mic στη σκηνή του Wacken Open Air το καλοκαίρι του 2017

Πριν από λίγες εβδομάδες ο John Leven επέλεξε ένα άλμπουμ των πιο γνωστών εκπρόσωπων της "κλασικής" ροκ γερμανικής σκηνής,των Scorpions.Την Παρασκευή που μας πέρασε ο Mic Michaeli έβαλε στο παιχνίδι την μπάντα που χαρακτήρισε τη σύγχρονή metal σκηνή της χώρας,τους Rammstein και το τρίτο άλμπουμ  τους Mutter που κυκλοφόρησε το 2001.

Λίγα είναι τα κοινά που μπορεί να βρει κανείς ανάμεσα στους Rammstein και τους Europe,ένα από αυτά είναι ο τρόπος που μπήκαν στη δισκογραφία-και οι Γερμανοί κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο  Herzeleid το 1995 αφού κέρδισαν ένα δισκογραφικό συμβόλαιο σε μουσικό διαγωνισμό για νέες μπάντες στο Βερολίνο.Έστρεψαν την προσοχή πάνω τους με τις ζωντανές τους εμφανίσεις με αποτέλεσμα το δεύτερο άλμπουμ τους Sehnsucht να γνωρίσει μεγάλη εμπορική επιτυχία και να τους κάνει παγκόσμια γνωστούς.Μετά από τέσσερα χρόνια όπου περιόδευαν σε όλοκληρο τον κόσμο ετοιμάζουν το τρίτο άλμπουμ τους Μutter (που στα γερμανικά σημαίνει "μητέρα").Τα τραγούδια γράφτηκαν σε θέρετρο της Βαϊμάρης στις ακτές της Βαλτικής,ηχογραφήθηκαν στη Γαλλία και το τελικό αποτέλεσμα μιξαρίστηκε στην Στοκχόλμη.Από το δίσκο κυκλοφόρησαν έξι συνολικά single,τα τρία από τα οποία μας προτείνει ο Mic-το ομότιτλο Mutter,το Sonne και το Mein Herz Brennt.

Στο σχόλιο του για τους Rammstein,o Mic χαρακτηρίζει τον ήχο τους βαρύ και ταυτόχρονα κομψά όμορφο και με μεγάλη δόση χιούμορ.Σε όποιο είδος και να τους κατατάξει κανείς ,είτε του αρέσουν είτε όχι,θα πρέπει να παραδεχτεί πως οι Rammstein έχουν έχουν ξεχωρίσει τόσο με τον ήχο τους όσο και με το θέαμα που προσφέρουν μέσα από τα βίντεο των τραγουδιών τους και κυρίως με τις ζωντανές τους εμφανίσεις.

Πριν από μερικές εβδομάδες ο Mic έδωσε μια ακόμη συνέντευξη,αυτή τη φορά στο Seattlewave Radio και την εκπομπή Houston με τον Raymond Hayden.H συζήτηση εξελίχθηκε σε μια χαλαρή κουβέντα στην οποία ο οικοδεσπότης και ο Μic θυμήθηκαν τι είχε συμβεί όταν πρωτογνωρίστηκαν και φυσικά μίλησαν και για πολλά πράγματα σχετικά με τους Europe,χώρις όμως να προκύψει κάποια είδηση σχετικά με τα σχέδια της μπάντας.

Για τον Raymond ο Μic,σε σχέση με άλλους πολύ γνωστούς και σπουδαίους μουσικούς έχει το πλεονέκτημα να ξέρουν όλοι πως είναι ο άνθρωπος που παίζει την διάσημη εισαγωγή του The Final Countdown.O maestro όμως μας αποκαλύπτει πως ήταν ένας από αυτούς που είχαν αντίρρηση στο να είναι το τραγούδι το πρώτο single του άλμπουμ αφού δεν πίστευε πως θα γινόταν επιτυχία και φυσικά παραδέχεται πως η πρόβλεψη του ήταν κάθε άλλο παρά σωστή.Eπίσης διευκρινίζει πως η πληροφορία που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο πως έγραψαν μαζί με τον Joey το τραγούδι δεν είναι αληθινή-απλά του είχε δανείσει το keyboard πάνω στο το οποίο έγραψε αρχικά την περίφημη μελωδία του,αρκετά χρόνια πριν αυτό κυκλοφορήσει.Θα ήθελε πάντως πολύ να ήταν αλήθεια αφού έτσι θα μπορούσε σήμερα να έχει ένα πολύ καλύτερο αυτοκίνητο.

H πανδημία μπορεί να επηρέασε τη δουλειά του,ευτυχώς όμως κανείς από το περιβάλλον του δεν αρρώστησε.Αυτή η περίοδος τον έβαλε στη διαδικασία να σκεφτεί τα πράγματα που πραγματικά του λείπουν περισσότερο.Οι Europe κράτησαν την επαφή με το κοινό τους μέσω της σειράς των Friday Nights,αρχικά με τα Lockdown Sessions και στη συνέχεια με τα Favourite Albums.Η συγκεκριμένη ιδέα προέκυψε μέσα από κάποιες συζητήσεις που είχε ο ίδιος με τον Joey Tempest και φαίνεται να έχει κερδίσει το ενδιαφέρον των φίλων της μπάντας τόσο με τα "στοιχεία" της Τετάρτης που τους καλούν να μαντέψουν την εκάστοτε επιλογή όσο και με την αποκάλυψή της κάθε Παρασκευή.Η συνέντευξη έγινε όταν ο Ian Haugland είχε επιλέξει το Animals των Pink Floyd και έτσι η συζήτηση στράφηκε για λίγο γύρω από τη μπάντα με τον Μic να αποκαλύπτει πως το αγαπημένο του άλμπουμ τους είναι το Wish You Were Here (θα το έχουμε στα υπόψιν για τις επόμενες εβδομάδες).

Μαζί με τον οικοδεσπότη -που παίζει και αυτός keyboards-θυμήθηκαν τη συνάντησή τους το 1988 όταν οι Europe περιόδευαν στην Αμερική με τους Def Leppard και εκείνος ήταν στη μπάντα του στρατού.Βρέθηκαν όλοι μαζί στο ξενοδοχείο που έμεναν οι Europe και τα ήπιαν παρέα.Η γνωριμία τους δεν τελείωσε εκεί αφού λίγους μήνες αργότερα ,όταν οι Europe έκαναν συναυλίες στη Γερμανία,τους είχε ζητήσει την άδεια να αλλάξει τον τίτλο του Carrie σε ...Gary αφού στη μπάντα του που έπαιζε διασκευές τραγουδούσε ένα κορίτσι που δεν ένιωθε άνετα να τραγουδάει για ένα άλλο κορίτσι.Αν θυμόμαστε καλά την ιστορία είχαμε ακούσει -χωρίς πολλές λεπτομέρειες-και από τον Joey Tempest σε συνέντευξή του στο The Greatest Music Of All Time πριν από ένα περίπου χρόνο.

Σε promo φωτογραφία για το Walk The Earth από τον Brian Canon

Ο Joey είναι ένας βασικός παράγοντας της ενέργειας που βγάζει η μπάντα στις συναυλίες της.Ο Μic θαυμάζει τον τρόπο που τα δίνει όλα -το 110%,όπως λέει χαρακτηριστικά- στη σκηνή,ακόμα και τις φορές που μπορεί να το παρακάνει από τον ενθουσιασμό του.

Όλοι τον ξέρουν σαν τον άνθρωπο πίσω από τα keyboards,πολύ λιγότεροι είναι εκείνοι που ξέρουν πως παίζει και κιθάρα-οι φίλοι των Europe τον έχουν δει κάποιες φορές στη σκηνή.Ο ίδιος πιστεύει πως είναι πολύ καλύτερος κιμπορντίστας παρά κιθαρίστας ενώ μαθαίνουμε πως στο παρελθόν είχε κάνει μαθήματα και στα δύο όργανα.Τα παράτησε όμως αφού δεν ήθελε να μελετάει στο σπίτι και να παίζει μουσική που δεν του άρεσε.Μπορεί τα μαθήματα να τον βοήθησαν σε κάποια θέματα τεχνικής όμως αυτό που τον έκανε να εξελιχθεί και να πετύχει κάτι σαν μουσικός ήταν το πάθος του για αυτό που κάνει.

Κιθαρίστας ήταν στην πρώτη του μπάντα που έπαιζαν τραγούδια των Black Sabbath και τραγουδούσε.Αν και ακούγοντας κάποια demos εκείνης της εποχής που του έστειλε ο ντράμερ της μπάντας δεν είναι και πολύ ευχαριστημένος με τον ήχο της φωνής του,δεν είναι αρνητικός στο να μοιράζεται μια μπάντα τέτοιου είδους υλικό με το κοινό της.

Ο Μic θυμάται για μια ακόμη φορά πως άφησε την μπάντα του,τους Universe για να ακολουθήσει τους Europe στην περιοδεία τους σε Σουηδία και Φινλανδία και να ζήσει έναν πιο rock τρόπο ζωής.Πολύ σύντομα,μέσα σε δύο μήνες του έγινε η πρόταση για μόνιμη συνεργασία την οποία φυσικά δέχτηκε.Πιστεύει πως στη μουσική βιομηχανία δεν αρκεί πάντα μόνο το ταλέντο και οι ικανότητες αλλά χρειάζεται και τύχη για να βρεθείς στη σωστή συγκυρία.Δεν μετάνιωσε ποτέ για την απόφαση του αν και ποτέ δε θα μάθουμε αν με αυτόν στη σύνθεση τους οι Universe θα είχαν γίνει οι επόμενοι Rolling Stones.Πάντως διατηρεί ακόμα φιλικές σχέσεις με τα μέλη τους και μάλιστα τον τελευταίο καιρό συνεργάστηκε με τον μπασίστα τους γράφοντας τραγούδια για άλλους καλλιτέχνες.

Μετά από εννιά άλμπουμ με τους Europe,o Μic μίλησε για το πως γράφουν τραγούδια σήμερα και πως ήταν η διαδικασία μετά την επιτυχία του The Final Countdown.Tότε υπήρχε μεγάλη πίεση κυρίως προς τον Joey Tempest που έγραφε τα περισσότερα τραγούδια να το επαναλάβει και ο maestro ομολογεί πως με τίποτα δεν θα ήθελε να είναι στη θέση του.Τώρα μπορεί οι δίσκοι τους να μην κάνουν ανάλογες πωλήσεις,θεωρεί όμως πως βρίσκονται σε πολύ καλύτερη θέση αφού δεν δίνουν λόγο σε κανέναν άλλο για τη μουσική τους πέρα από τους εαυτούς τους.Όσο για την περίοδο που οι Europe έκαναν εκείνο το διάλειμμα στην καριέρα του ο ίδιος είδε πολύ θετικά τις ευκαιρίες που του δόθηκαν να συνεργαστεί με διαφορετικούς καλλιτέχνες (και πιστεύει πως το ίδιο ισχύει και για τον Joey) αφού μέσα από κάθε συνεργασία έμαθε κάτι καινούριο και "άνοιξε" ακόμα περισσότερο τους μουσικούς του ορίζοντες.

Mε αφορμή τα καλά λόγια τόσο του Raymond όσο και του συνεργάτη του για το πιο πρόσφατο άλμπουμ των Europe το Walk The Earth o Μic τονίζει τη σημασία του να γράφει κανείς τραγούδια που βγαίνουν από την καρδιά του δημιουργού και αυτό να βρίσκει αναγνώριση από τους ακροατές.Τέλος μας θυμίζει πως στις περίεργες μέρες που ζούμε,η μουσική είναι πάντού,είναι μέσα μας και μπορεί να κάνει τα πράγματα καλύτερα ενώ μας υπόσχεται πως υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ και δεν είναι το τρένο που έρχεται καταπάνω μας (όπως έλεγαν μια φορά κι έναν καιρό οι Metallica στο No Leaf Clover).