Για τους μουσικούς που υπήρξαν οι κυριότερες επιρροές του αλλά και την πρώτη και καθοριστική για το μέλλον του συναυλία που παρακολούθησε μας μίλησαν αντίστοιχα ο John Leven και ο Ian Haugland απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις του Ask Τhe Band της Παρασκευής 22 Απριλίου.
Τέσσερεις μπασίστες ξεχώρισε ο John Leven ως αυτούς που τον επηρέασαν περισσότερο, στην απάντηση του στο Instagram.Αυτοί είναι ο John Paul Jones των Led Zeppelin,o Geddy Lee των Rush,o Roger Glover των Deep Purple και ο Michael Anthony των Van Halen.Καθόλου τυχαία όλοι τους υπήρξαν μέλη στις μπάντες που άκουγε από πολύ νεαρή ηλικία όπως διευκρινίζει και ο ίδιος.
Την πρώτη του αληθινή rock συναυλία θυμήθηκε ο Ian Haugland μετά από ερώτηση στο Facebook.Ήταν μόλις 12 χρονών όταν πήγε μαζί με έναν φίλο συμμαθητή του να δει τους Rainbow να παίζουν ζωντανά στο Concert House στη Στοκχόλμη στις 25 Σεπτεμβρίου του 1976.Λόγω ηλικίας τους συνόδευε και η μητέρα του συμμαθητή αλλά οι Rainbow άξιζαν κάθε θυσία.Η συγκεκριμένη συναυλία ουσιαστικά καθόρισε τη ζωή του αφού παρακολουθώντας τον Cozy Powel αποφάσισε πως θα γινόταν και ο ίδιος ένας rock ντράμερ.
Σε αυτό το περιστατικό αναφέρθηκε ο Ian και σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Matty Roberts για το 84ο επεισόδιο της διαδικτυακής σειράς Percussion Discussion.Εκεί μίλησε ακόμα για τα πρώτα του βήματα στη μουσική,για την οντισιόν που τον έκανε μέλος των Europe ,ενώ αποκάλυψε και κάποιες άγνωστες ιστορίες από το παρελθόν (που πολύ μας αρέσει να μαθαίνουμε.)
Η πρώτη του επαφή με τη μουσική ήταν στην ηλικία των 4-5 ετών όταν άκουσε το She Loves You των Beatles στο πικάπ της μεγαλύτερης αδελφής του.Μερικά χρόνια αργότερα άκουσε το Paranoid των Black Sabbath στην κουζίνα του πατρικού του και ολόκληρο το άλμπουμ στο αυτοκίνητο του αδελφού του.Ακολούθησαν οι Deep Purple και οι Rainbow(στο σπίτι του συμμαθητή του) και φυσικά η συναυλία που αναφέραμε πιο πάνω που τον έκαναν να αποφασίσει να ασχοληθεί με τη μουσική παίζοντας ντραμς.Οι γονείς του φάνηκαν ιδιαίτερα υποστηρικτικοί σε αυτή την απόφαση του-ο πατέρας του του έκανε δώρο τα πρώτα μεταχειρίσμενα ντραμς ενώ επειδή ήταν μάστορας,αργότερα τον βοηθούσε να μεταποιήσει τα παλίότερα κάνοντας τα έτσι με έναν τρόπο καινούρια.
Ο Ιan πάντως είχε φτιάξει την πρώτη του μπάντα πριν ακόμα αποκτήσει τα πρώτα του ντραμς-λεγόταν Toxic και μάλιστα είχαν γράψει και ένα δικό τους τραγούδι το Made In Hong Kong.Την πρώτη του συναυλία την έδωσε με την επόμενη μπάντα τους Rocking Rodgers στο πάρτι ενός φίλου του,τελείωσε όμως πριν καλά καλά ξεκινήσει αφού οι γείτονες κάλεσαν την αστυνομία.Άδοξο τέλος είχε και η δεύτερη τους απόπειρα που έγινε στο τέλος της σχολικής χρονιάς στην αυλή του σχολείου.Για να κάνουν πιο εντυπωσιακή την εμφάνισή τους αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν καποια χειροποιήτα εφέ από κροτίδες,το παράκαναν όμως λίγο με τις αναλογίες με αποτέλεσμα -μόλις έσκασε το πρώτο-να τραπεί το κοινό σε φυγή και να προκληθεί παρέμβαση της πυροσβεστικής.
Μια ακόμη αξιομνημόνευτη εμπειρία ήταν η ακρόαση για τον Yngwie Malmsteen μια ιστορία που έχει γίνει πολύ δημοφιλής εδώ και περίπου ένα χρόνο που την διηγήθηκε για πρώτη φορά.Παρόλο που τα πήγε καλά και πήρε τη θέση,ο Ian τα χρειάστηκε βλεποντας την "άγρια" ατμόσφαιρα ανάμεσα στον Malmsteen και τον Marcel Jacob και σκαρφίστηκε μια γελοία δικαιολογία για να αρνηθεί.Ο Malmsteen πήρε κάπως βαριά την απόρριψη,η ιστορία όμως μάλλον δικαιώνει τον Ian καθώς όπως επισημαίνεται και στη συζήτηση,δύσκολα στέριωνε κάποιος ντράμερ στη μπάντα του κιθαρίστα ενώ αντίθετα εκείνος λίγο αργότερα έγινε μέλος των Europe.
H πρώτη του "γνωριμία " με τους Europe έγινε στα προκριματικά του μουσικού διαγωνισμού Rock S/M αφού συμμετείχε και ο Ian με τη δική του μπάντα.Οι Europe ήταν εκείνοι που πέρασαν στον επόμενο γύρο και λίγο καιρό μετά ο Ian,με σπασμένο χέρι μετά από ένα ατύχημα,παρακολουθούσε τους "εχθρούς" του στην τηλεόραση να κερδίζουν το πρώτο βραβείο στον τελικό.Ενώ οι Europe έκαναν δίσκους και συναυλίες,η δική του καριέρα δεν εξελισσόταν όπως την ονειρευόταν αφού σε κάποια από τις μπάντες που συμμετείχε δεν έπαιζε καν ντραμς.Πάνω που σκεφτόταν ότι ίσως έπρεπε να τα παρατήσει και να βρει μια "κανονική" δουλειά ήρθε το τηλεφώνημα από τον μάνατζερ των Europe που έψαχναν καινούριο ντράμερ.'Όπως έμαθε τον είχαν ξεχωρίσει από τότε που τον άκουσαν να παίζει στον διαγωνισμό.Ο Ian πέρασε μια εβδομάδα κάνοντας ασταμάτητα πρόβες τα τραγούδια της μπάντας που θα έπαιζε στην ακρόαση.Η μεγάλη μέρα έφτασε και αφού τον άκουσαν χρειάστηκαν περίπου 20 -αργά και βασανιστικά για εκείνον -λεπτά για να αποφασίσουν και να του ανακοινώσουν πως θα γινόταν μέλος των Europe.O Ian βρέθηκε στον παράδεισο και το γιόρτασε με φτηνό κρασί από την τοπική κάβα-είχε μόλις συμπληρώσει την ηλικία που μπορούσε να το αγοράσει.
To πρώτο άλμπουμ του Ian με τους Εurope ήταν το Τhe Final Countdown και όπως λέει τα περισσότερα τραγούδια του γράφτηκαν όσο η μπάντα ήταν σε περιοδεία -o Joey Tempest έφτιαχνε τα demo στο στούντιο στο σπίτι του και τους τα έπαιζε στο λεωφορείο.Το ομότιτλο κομμάτι ο Ian το άκουσε σε ένα διάλειμμα των ηχογραφήσεων του άλμπουμ της αδελφής του John Norum,Tone στο οποίο ο Joey έκανε την παραγωγή και εκείνος έπαιζε ντραμς.H πρώτη εντύπωση ήταν πως κάτι πολύ διαφορετικό από ότι είχε κάνει η μπάντα μέχρι τότε και όχι μόνο,δεν πίστεψε όμως πως θα μπορούσε να γίνει επιτυχία αντίθετα με το Carrie ή το Rock The Night.Iδιαίτερη αναφορά γίνεται στο "γέμισμα" των ντραμς πριν από το κιθαριστικό σόλο του κομματιού που σύμφωνα με τον Roberts είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά της δεκαετίας του 80.Ο Ian αποκαλύπτει πως ήταν μια έμπνευση της στιγμής και πως δεν έχει καταφέρει ποτέ να το παίξει ξανά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.Μιλάει ακόμα για το περίφημο τέμπο που θυμίζει καλπασμό και είναι εμπνευσμένο από τραγούδια όπως το Run To The Hills των Iron Maiden,για το οποίο επέμενε η μπάντα ενάντια στις αντιρρήσεις του παραγωγού Kevin Elsson.Mας αποκαλύπτει ακόμα πως υπάρχουν κοινά μέρη με ντραμς στο The Final Countdown και το Rock The Night (κάνοντας μας έτσι να τα ακούσουμε και πάλι ,ακόμα πιο προσεκτικά) τα οποία ομολογεί πως έχει "κλέψει" από τον Phil Collins.O Ian δυσκολεύτηκε πολύ με το κομμάτι για κάποιο λόγο δεν μπορούσε να παίξει σωστά και χρειάστηκε μια ολόκληρη μέρα και τουλάχιστον 25 προσπάθειες για να το καταφέρει.
Όπως ξέρουμε το τραγούδι που προκρινόταν αρχικά σαν single του άλμπουμ The Final Countdown ήταν το Rock The Night που είχε κυκλοφορήσει νωρίτερα το 1985 και είχε ήδη γίνει επιτυχία στη Σουηδία.Ο Ian θυμάται πως οι πρώτες 5000 κόπιες του single είχαν τυπωθεί σε λάθος στροφές με αποτέλεσμα να ακούγεται σαν να τραγουδάει ο Ντοναλντ Ντακ και τα δισκάκια να αποσυρθούν.Το κανονικό single πάντως πούλησε γύρω στα 25000 αντίτυπα και ήταν ο πρώτος χρυσός δίσκος για τον Ian.Όταν όμως παρέλαβε την τιμητική πλακέτα του διαπίστωσε πως το όνομα του ήταν γραμμένο λάθος (Hauglund αντί για Haugland) και την έστειλε πίσω για να την διορθώσουν.Του την επέστρεψαν λίγο αργότερα χωρίς να έχει αλλάξει κάτι κι έτσι αποφάσισε να την κρατήσει όπως είναι-έτσι κι αλλιώς ένα ορθογραφικό λάθος δεν άλλαζε την αξία της επιτυχίας.
Στο πιο πρόσφατο άλμπουμ τους ,το Walk The Earth οι Europe άφησαν -ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά-τις επιρροές τους να φανούν στη μουσική τους ,θυμίζοντας τον ήχο από μπάντες όπως οι Deep Purple ή οι Rainbow.Aυτό τη δεκαετία του 80 που ο καθένας προσπαθούσε να αποδείξει ότι είναι μοναδικός θα μπορούσε να θεωρηθεί μέχρι και προσβολή,πλέον όμως δεν τους νοιάζει να τους συγκρίνουν με τις αγαπημένες τους μπάντες.Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και το γεγονός ότι το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο στούντιο Abbey Road που όπως χαρακτηριστικά λέει ο Ian οι τοίχοι του είναι ποτισμένοι με μουσική ιστορία.Η παρουσία τους εκεί τους έκανε πιο ταπεινούς ,τους έκανε να εκτιμήσουν τη δική τους πορεία όλα αυτά τα χρόνια αλλά και να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τη διαδικασία αφήνοντας τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους.Το θρυλικό στούντιο έπαιξε το ρόλο του στη διαμορφωση του ήχου του άλμπουμ που έχει τη ζεστασιά περασμένων δεκαετιών.Τόσο οι Europe όσο και ο παραγωγός Dave Cobb είναι οπαδοί του vintage ήχου και εκεί βρήκαν τον ιδανικό εξοπλισμό για να τον πετύχουν-χρησιμοποίησαν ακόμα και την κονσόλα των Beatles!
Σε λιγότερο από μια εβδομάδα οι Europe επιστρέφουν στη σκηνή συνοδεύοντας τους Whitesnake στην Farewell Tour τους που ξεκινάει από το Δουβλίνο στις 10 του Μάη.Στις συναυλίες στο Ηνωμένο Βασίλειο μαζί τους θα είναι και οι Foreigner ,μια συνύπαρξη που όπως λέει ο Ian θα είναι σαν οικογενειακή συγκέντρωση αφού οι Europe έχουν συνεργαστεί στο παρελθόν και με τις δύο μπάντες.Μετά από τόσο καιρό μακριά από τη δράση θα είναι σαν να μαθαίνεις να περπατάς από την αρχή ,όμως για τον Ian ,μετά από εκείνο το απόγευμα του Σεπτεμβρίου του 1976 που είδε τον Cozy Powel να τα δίνει όλα στη σκηνή με τους Rainbow,αυτός είναι ο σκοπός του στη μουσική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου